จะต้องขอโทษทำไมละค๊ะ คุณ tungeai แค่คุณเข้ามาเยี่ยมบ้านหนูและให้กำลังใจ หนูก็ขอบคุณมากแล้วแหละคะ

วันนี้ ฉันรู้สึกว่าการรเรียกร้องสิทธิต่าง ๆ ของตัวเองมีน้อยลง อาจเป็นเพราะการยอมรับความจริง และการมีสติ มากขึ้น ก็เลยเริ่มที่หาทางออกในการแก้ไขปัญหาเพิ่มมากขึ้น ตั้งแต่วันแรกที่เกิดเรื่อง

แต่ก็รู้สึกว่าการแยกกันอยู่ทำให้จิตใจเราไม่อยู่กับเขามาก เริ่มวาง เพราะคิดว่าเขาไม่ได้อยู่กับเราแล้ว แต่ทรมาน ทรมานมากคะ ต้องอาศัยความเข้มแข็งมาก ๆ และเราสองคนต่างรู้ว่าความรู้สึกเริ่มห่างออกไป แต่ถ้าวันไหนเราได้มีโอกาสที่จะอยู่ใกล้ชิดกันอีก จากความรู้สึกที่ถอยห่างออกไป อาจจะกลับมาได้ง่ายเช่นกันเพราะคิดว่ายังไม่แข็งแรงพอคะ

ความรู้สึกที่หลงเหลืออยู่ ณ ตอนนี้ คือเริ่มจะชินกับการอยู่คนเดียวโดยไม่มีเขา แต่ก็ยังคิดเรื่องของเราสองคน และเหตุการณ์ที่ทำเห้เราเจ็บปวดกับเรื่องที่ผ่านมา บางทีก็ทำให้กลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ คิดไปเรื่อยจนรูสึกว่าตัวเราฟุ้งซ่านคะ

หน้าที่ ความรับผิดชอบต่าง ๆ ก็ต้องทำต่อไป อยู่ที่ทำงาน ก็ได้เจอผู้คนมากมาย ต้องทำงานต้องแก้ไขปัญหาหลาย ๆ เรื่อง เรื่องส่วนตัวก็ต้องเอาเก็บไว้ก่อน แต่บางทีก็เผลอจะนั่งใจลอย นั่งเหม่อไม่ได้แต่ตอนนี้เริ่มดีขึ้น เลิกงานมาอยู่คนเดียว เรื่องราวและเหตุการณ์ต่าง ๆ ก็อดคิดจนทำให้เราฟุ้งซ่านไม่ได้คะ เลิกงานแล้วก็ต้องทำหน้าที่เรียน แต่ทำไมจิตใจมันฟุ้งซ่านจังเลย ช่วยแนะนำวิธีไม่ให้คิดฟุ้งซ่านด้วยคะเพราะกลัวจะเสียทั้งงานและเรียน ในเมื่อความเศร้าโศกและความเสียใจสุดแสนสาหัสเริ่มลดลง เรื่อยๆ แต่เหตุการณ์ร้าย ๆ ต่าง ๆ ยังวนเวียนอยู่ในจิตใจเราสมาธิจะมาทำงานที่บ้านต่อก็ไม่ค่อยมี มีวิธีที่ดีบ้างไหมคะ

ขอให้พบกับความสุขกาย..สุขใจ..โดยเร็วนะครับ

ทำให้นึกถึงตอนเป็นวัยซะรุ่น..
เราว่า..ตัวเราเองก็เป็นคนดีนะ..ช่วยงานบ้าน..ขยันเรียน..ไม่ยุ่งอบายมุข

แต่.สาว ๆ ไม่รักแหะ.. ..คนเกเร ๆ สาว ๆ รักจัง

ตอนนั้น..ก็ไม่ค่อยเข้าใจ..งง ๆ มาก

โตมาหน่อย..อยากให้สาวชอบ..ก็ลองชั่วนิดหน่อย

แค่..ลองพูดไม่ตรงกับใจบ้าง..รู้ว่าเขาชอบอะไร..ก็พูดอันนั้นซะ..ชมหน่อย
แสดงว่าเราหวงใยหน่อย..ฯลฯ

ได้ผลแหะ..

ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่า..เพราะอะไรถึงเป็นอย่างนั้น??

แต่ตอนนี้พอจะเข้าใจบ้างแล้ว..

บุญทำกรรมแต่ง..ครับ..

ทำไม่ดี..ก็ได้คนไม่ดี..นะซิครับ

เอาละ..ที่แล้วก็ให้มันแล้วไป..มาเริ่มกันใหม่ดีกว่า

ทำกรรมดีเข้าใว้..ความดีจะดึงแต่คนดีเข้ามาหา..

แล้วทีนี้..คนดี ๆ..จะหนีไปไหนได้..ละครับ

ขอให้พบกับความสุขกาย..สุขใจ..โดยเร็ว..นะคร้าบบ..

พอคิด ก็กำหนด คิดหนอๆๆ พอฟุ้ง ก็กำหนด ฟุ้งหนอๆๆ
ทุกครั้งที่คิด ที่ฟุ้ง ดูนะค่ะ พอเรารู้ตัวว่ากำลังคิด กำลังฟุ้ง
และกำหนดตามนั้นความคิด ความฟุ้ง ก็จะหายไป
แต่ก็ ประเดี๋ยวเท่านั้น ก็จะกลับมาอีก เราก็ต้อง
กำหนดอีก ต่อไปเรื่อยๆ จะดีขึ้นเองค่ะ สู้ต่อไปนะค่ะ

เราก็ใช้วิธีที่พี่ทักทายบอกนี่แหละคะ ดีที่สุดเลย ลองปฏิบัติดูนะคะ

ฟุ้งซ่าน..เป็นธรรมดา..ครับ..
ไม่ฟุ้งซ่าน..ซิแปลก

ก็เรามันปุถุชนคนเดินดิน..เศร้า..เหงา..รัก..เป็นธรรมดา

หากไม่อยาก..เศร้า..เหงา..รัก..มันต้อง Change..ครับผม..ตัวเราต้อง..Change

พระธรรมคำสอนของพระพุทธองค์..นี้แหละ..จะเปลี่ยนเราได้อย่างแท้จริง

ทาน..ศีล..ภาวนา..3 อย่างนี้..ทำไปพร้อมกัน..มันจะเกื้อกูลกันและกันเอง..บกพร่องไม่สมบูรณ์อย่างหนึ่งอย่างใด..ก็จะไม่พบความสุขที่แท้จริงได้

หากภาวนา..ไม่ก้าวหน้า..ให้กลับไปดูทีซิว่า..ทาน..ศีล..สมบูรณ์ดีแล้วหรือยัง??..

ทาน..มีจิตใจพร้อมจะให้..แม้ไม่มีก็คิดจะให้..เอาใจช่วยผู้อื่นเสมอ..อย่างนี้ OK

ศีล..มีจิตใจรักในศีล..อยากรักษาศีลเสมอทุกลมหายใจ..สบาย ๆที่รักษาศีล..ไม่หนักใจ..อย่างนี้ OK

ขอให้สุข..ขอให้สุข..มาก ๆ นะครับ

ขอบคุณ สำหรับคำแนะนำทั้งคุณทักทาย คุณแสงอาทิตย์ คุณกบนอกกะลา มากคะ

จะลองนำไปปฏิบัติดูนะคะ


change......... :

คิดเสียว่าเราไม่ใช่เนื้อคู่กัน แต่เป็น "คู่กรรม"

เราไม่ได้ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันก็คิดเสียว่าเราพ้นกรรมแล้ว

เราใช้หนี้ให้แก่เจ้ากรรมนายเวร บางทีอาจจะเคยไปก่อกรรมอะไรไว้

ชาตินี้เรากับเขาถึงได้มาใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันและชดใช้กรรมให้กับเขาไป

งั้ยเป็นงั้นไปได้



ต้องเรียกว่า..ขนมผสมน้ำยา..ไม่ก้อ..ผีเน่ากะโลงผุ..



เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง..



..เยี่ยม..สาธุ

ขอให้พบสุขโดยเร็ว..