ขออนุโมทนาคะ
เราต้องตัดกิเลสของเราให้ได้ กิเลสที่อยากให้ใครๆทำอย่างที่เราต้องการ
ตัดตัวนี้ได้เราก็จะเป็นสุขคะ
ขอบคุณคุณจขกท.คะ

ขออนุโมทนากับ คุณแสงส่องทาง
ได้อ่านแล้ว และขอชื่นชมที่นำปัญหาชีวิตของตนเอง
มาเล่าให้เพื่อนๆ ฟัง ยินดีด้วยที่เลือกทางที่ถูกต้อง
น้อยคนนัก ที่จะมีโอกาสแบบคุณ
ถือเป็นบุญจริงๆ

อยากถามคุณสองแสงว่าคิดแบบนี้ถูกหรือเปล่าเพื่อการตัดกิเลส

เช่นใจอยากกินขนมแต่เราไม่กินขนมไปกินข้วแทนคือไม่ทำตามใจตนเอง

ที่ไม่ใช่เรื่องงาน

ตอบ คุณจิตนา กัณหา

ถามว่าถูกไหมก็คงยังไม่ถูกซะที่เดียวนะครับ แต่ก็ดีใจครับที่คุณคิดได้แบบนี้เป็นการเริ่มที่ดีครับ
แต่ถ้าว่าผมคิดอย่างไร ผมคงใช้สติเป็นตัวกำหนด ทำไมเราถึงอยากกินขนม เพราะมันมีรสหวานน่ารับประทาน มีสีสันสวยงาม คงอร่อย เหมือนกันครับครั้นจะหันไปกินข้าว กับข้าวก็ดูไม่น่ากิน แกงอะไรไม่รู้ดูท่าไม่อร่อย หลบทุกข์อีกอย่างก้อไปเจออีกอย่าง ไม่พ้นซะที เพราะกิเลสได้ปรุงแต่งให้จิตเรานั้นเิกิดความอยากไม่ว่า จะเป็นทาง ตา หู จมูก ลิ้น ซะนั้นคิดซะว่าขนมก้อคือขนม ข้าวก็คือข้าว ก้อเหมือนความทุกข์ถ้าวั้นนี้เราหนีมันได้ วันหน้ามันก้อต้องกลับมาหาเราได้ ไม่พ้นกันซะที
ซะนั้นเราต้องเผชิญมันให้รู้นี้คือทุกข์คือกิเลส รับรู้แต่อย่าเอาจิตของเราไปจับเข้ามาคิดปล่อยให้ผ่านไป เมื่อทุกข์ผ่านไป ก้อจะเิกิดปิติว่า เมื่อเราไม่เอามาคิดก้อเกิดสุขที่ใจ ทุกอย่างให้เราเข้าใจที่เหตุที่เกิดได้ ก้อดับได้ ไม่มีสิ่งไหนเกิดมา แล้วจะไม่ดับ เรารู้่ว่าทุกข์วางอุเบกขา พิจารณาเฝ้าดู เมื่อสติิเกิดอ๋อนี้หนอมันเป็นทุกข์ ก้อปล่อยไป แค่นี้คงพอทำให้เราสงบได้

คุณแสงส่องฯ มีลูกหรือเปล่าคะ ถ้าหากมีตอนนี้ลูกอยู่กับใครคะ ทำอย่างไรถึงจะตัดกิเลสกิเลสจากใจได้อย่าง
รวดเร็วคะ ขอคำชี้แนะด้วยค่ะชอบพระคุณล่วงหน้าค่ะ

สวัสดีค่ะคุณแสงส่อง ชอบในการตัดความทุกข์ของคุณมากเลยค่ะอยากทำได้บ้างจังเลยค่ะแต่ตอนนี้ก็พยายามทำค่ะ ตอนนี้เสียใจมากกับการกะทำของผู้ชายที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสามีของเราคนที่เรารักมากหวังฝากชีวิตไว้กับเขา เราเพิ่งเถียงกันเมื่อตอนตี4เขาบอกจะออกไปเที่ยวกับคนของเขาตอนนี้เราเพิ่งเลิกร้องไห้เรากลัวลูกเห็นกลัวเขาคิดมากแต่เราก็รู้ว่าลูกรู้ว่าเรากำลังเสียใจ เราถามสามีของเราว่าเขาไม่นึกถึงความรู้สึกของเราบ้างเลยหรือว่าเราเสีนใจมากแค่ไหนที่เขาทำอย่างนี้กับเรา เขาบอกว่านึกงัยถ้าไม่นึกก็ออกไปทุกวันแล้วเขารู้ว่าเราเสียใจแต่ไม่รู้จะทำอย่างไร เราถามเขาว่าจะจบได้เมื่อไหร่เขาบอกว่าอีก 10 ปีพอใจไหมอยากถามนักทำไมเขาต้องโมโหเรา เขาบอกว่าเขาเลือกเรายังไม่พออีกหรือ เราไม่รู้ว่าจะพูดอะไรอีก เราก็ยังรักเขาอยู่แต่ตอนนี้มันเจ็บเราไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อไปดีเคยคุยกับลูกสาว ลูกบอกว่าหนูไม่อยากให้พ่อกับแม่เลิกกัน ตอนนี้เราก็ต้องพึ่งพาเงินของสามีเหมือนกันลำพังเงินเดือนเราก็ไม่พอ กรุณาช่วยแนะนำเราหน่อยว่าเราสมควรทำอย่างไรขอบคุณนะค่ะ ถ้ามีความทุกข์เราจะเข้ามาอ่านข้อความและคำแนะนำของเพื่อนๆในนี้ช่วยเราได้มากเลย ขอบคุณล่วงหน้านะค่ะ

ถึง คุณพนา
ขอบคุณนะครับที่ให้ข้อมูลบางส่วนนะครับ ถ้าคุณพนายังต้องพึ่งการเงินของทางสามีอยู่ อย่างให้คุณพนาพยายามวางเฉยต่อการกระทำของสามีคุณครับ อาจจะทำยากซักหน่อยแต่อยากให้ลองนะครับ
ให้ใช้สติกำหนดกรอบของตัวเองก่อน เหมือนเราอยู่ในห้องของเราคิดว่าสิ่งที่กำลังเข้ามาเป็นคนแปลกหน้ามาเคาะห้องเรา เรารู้แต่ไม่เปิดรับ อยากเคาะก้อเค้าไป ไม่สนไม่เปิด
เหมือนกันครับ คุณพนาลองปล่อยเค้าไปไม่สน อยากไปก้อให้เค้าไป เราได้เหนี่ยวรั้งเขาไว้อย่างถึงที่สุดแล้ว รั้งไปก้อไม่มีประโยชน์ พูดไปพูดมาก้อเกิดกระทบกระทั่งทะเลาะกัน คนเราเมื่อหลุดเข้าไปแล้ว ก้อยากที่จะกลับออกมา ทะเลาะกันเราร้องไห้ ถามว่าลูกรู้่ไหม เค้าก้อคงได้ยินรู้และคงไม่อยากให้มันเิกิดขึ้น ทำหน้าที่แม่ที่ดี อย่าร้องไห้ แต่อยากร้องไห้บางครั้งมันแน่นข้างในจิตใจ ผมมีวิธีนะเคยทำแล้วรู้สึกว่าเราฮึดสู้ได้อีก ความรู้สึกเสียใจน้อยลง อยากให้หาเพื่อน ญ ที่สนิท หรือคุณแม่ก้อได้ คุยกับเค้าระบายมันออกมาให้หมดร้องไห้ก้อร้องไปให้หมด จนเราเองรู้ว่าโล่งใจเรา จากนั้นก้อใช้สติทบทวนเรื่องราวต่างๆที่ผ่านเข้าคิดว่าเราได้ทำที่เราทำได้แล้ว เราก้อไม่สามารถที่จะเหนี่ยวรั้งผู้ชายคนนี้ได้ ต่อไปนี้เราจะไม่ร้องไห้เพื่อ ผู้ชายคนนี้อีก เหลือไว้ที่แต่ความเวทนา ว่าผู้ชายคนนี้สามีเรานี้หนอ ช่างน่าเวทนาในกรรมที่เขาได้กระทำอยู่นี้เหลือเกิน หมั่นทำบุญอุทิศให้เจ้ากรรมนายเวร ให้แก่ผู้เป็นสามี เพื่อทุกสิ่งอาจจะดีขึ้น ครับ คิดเราต้องเข้มแข็งขึ้น แต่อย่าลืมมองหาอนาคตตัวเอง ว่าเราควรทำอย่างไร ถ้าไม่มีสามีอยู่ด้วย มองหาอาชีพใหม่ที่พอจะเลี้ยงดูลูกๆเราได้ ให้โตเป็นผู้ใหญ่ต่อไป พยามลองทำก่อนนะครับ อย่ายอมแพ้แม้แต่ยังไม่ได้เริ่ม ถึงสู้แล้วเเพ้ยังมองเห็นโอกาสชนะครับ ประสบการณ์เท่านั้นที่ทำให้เราก้าวอย่างมั่นคงครับ ผู้ปฏิบัติแล้วได้แล้วจึงรู้ ผู้ที่รู้แต่ยังไม่ได้ปฏิบัตินั้นยอมไม่ใช่ความรู้ที่แท้จริงครับ ผมให้ได้แนวทาง คนที่จะเดินมัน คือตัวคุณพนาเองครับ

ขอบคุณนะครับที่ให้เกียรติ ที่ขอคำปรึกษา

ความทุกข์จากการเกิดนี้..มากมายเหลือเกิน..
ไม่เกิดเสียอย่างเดียว..ทุกข์ทั้งหลายก็ไม่มี

ขอให้ผู้มีความทุกข์ทั้งหลาย...ดูความทุกข์ให้ดี..ในโลกนี้ไม่มีที่ไหนสุขจริง
เบื่อทุกข์..ก็จง..ตั้งใจ..ไม่เกิด..กันเถอะ

ส่วนจะได้ตอนไหน..ก็เรื่องของมัน

อภัยทาน ซึ่งหาได้ยากยิ่งในสังคมปัจจุบัน

มาเป็นกำลังใจคุณแสงส่องนำทาง ถึงแม้ว่าตอนนี้เราเองจะมีความทุกข์มากมายขนาดที่ไม่สามารถบอกใครได้ แต่พอได้อ่านเรื่องราวของคุณแสงส่องนำทางแล้ว เราคิดว่าเรื่องของเรายังมีปัญหาน้อยกว่าของคุณแสงส่องนำทาง เพราะอย่างน้อยที่สุด เราก็ยังได้อยู่กับคนที่เรารัก ถึงแม้ว่าที่ผ่านมาเขาจะทำร้ายจิตใจของเรา หลอกหลวงเรา แต่เราก็ยังหวังว่าสักวัน สามีของเราเขาคงจะเข้าใจและกลับมาเป็นคนดีไม่ออกนอกลู่นอกทาง

เราดีใจมากนะคะที่ได้พบเจอกับมิตรภาพดีๆในเวปนี้ ได้เจอกัลยาณมิตรหลายๆคนที่มีความปราถนาดีและคำแนะนำที่ดีให้กับเรา

ขอให้ผลบุญส่งผลให้ทุกๆคนมีความเจริญรุ่งเรืองในหน้าที่การงาน และครอบครัวมีความสงบสุขร่มเย็นตลอดไป อนุโมทนาบุญนะคะ

ขออนุโมทนากับคำแนะนำของคุณแสงส่องนำทางค่ะ

ขอบคุณ คุณส่องแสงมากนะคะก็ได้ข้อคิดดีๆมาศึกษาธรรมะจากการอ่าน
หนังสืออย่างเดียวก็ค่อยเป็นค่อยไป

ขอบคุณข้อคิดดี ดีนะคะ แวะมาอ่าน และเก็บเกี่ยว สิ่งดี ดี เพื่อนำไปปรับใช้กับตนเองค่ะ