วันเวลาปัจจุบัน 19 เม.ย. 2024, 17:25  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 24 โพสต์ ]  ไปที่หน้า 1, 2  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 19 ส.ค. 2010, 21:56 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 19 ส.ค. 2010, 17:17
โพสต์: 12

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ครบกับแฟนมาตั้งแต่เืดือนเมษายนค่ะ รู้จักกันในกระทู้เว็บธรรมะนึงแ่ต่ไม่ใช่ที่นี่นะค่ะ เรารู้จักกันเพราะชอบพระเครื่องแบบเดียวกันค่ะ ก็เลยทำให้เราสนิทสนมกัน แรกๆ ก็คุยกันแต่ในกระทู้ แต่พอมาหลังๆ ก็นัดเจอกัน เราอยู่ต่างจังหวัดค่ะ ก็จะสลับกันมาหา ไปๆ มาๆ อย่างงี้ตั้งแต่เดือนเมษา จนถึงเมื่อช่วงวันแม่ที่ผ่านมา

ตั้งแต่รู้จักกัน เจอกันวันแรก เราก็เป็นฝ่ายจ่ายตังค์ทุกอย่างค่ะ ทุกครั้งที่เราเจอกันดิฉันก็เป็นฝ่ายจ่ายเสมอ ผู้ชายไม่เคยจ่าย ตั้งแต่รู้จักกันมาน้ำสักแก้วเขาก็ไม่เคยซื้อให้ดิฉันกินเลย ที่ผ่านมาเขาบอกดิฉันว่ารัก และทำตัวเหมือนรักเวลาที่อยู่ด้วยกัน แต่พอห่างกัน ต่างคนต่างกลับบ้าน เขาก็จะทำตัวห่างเหิน โทรก็ไม่โทร เคยคุยเอ็มก็ไม่คุย อ้างเล่นเกม อ้างดูหน้ง อ้างง่วงนอน จะเป็นอย่างงี้ตลอด เวลาเจอกันทุกครั้งดิฉันต้องหมดไม่ต่ำกว่าห้าพัน แล้วเจอกันเกือบทุกอาทิตย์ เขามาบ้าง เราไปบ้าง ทุกอย่างเิงินดิฉันทั้งหมด จากที่รู้จักกันมาตั้งแต่เมษา ถึงเดือนนี้ก็หมดไปเกือบแสนแล้วค่ะ

ล่าสุดเขารบเร้าให้ดิฉันซื้อโทรศัพท์มือถือให้ค่ะ ดิฉันก็ใจอ่อนซื้อให้เขาเพราะสงสาร แต่ตั้งแต่ซื้อมือถือให้เขาไปเขาก็ไม่เคยโทรหาดิฉันเลย เติมตังค์ให้ตลอดก็ไม่เคยโทร ดิฉัีนก็เลยแอบนัีดเจอเขาแล้วไปขโมยมือถือกลับมา แต่เขาก็มาขอคืนบอกว่าไม่มีมือถือใช้ ด้วยความที่เป็นคนใจอ่อนก็เลยคืนมือถือเขาไปอีก ก็เข้าอิล๊อปเดิมอีกว่ามีมือถือแล้วไม่โทรหาเรา แล้วให้เราเติมตังค์ให้ตลอดแต่ไม่เคยโทรหาเรา ดิฉันก็หมดความอดทนเลยขอเลิกกับเขา แล้วก็ขอโทรศัพท์มือถือกับพระคืน เขาส่งข้อความมาบอกวันนี้ว่าพระเขาจะส่งมาคืนให้ซึ่งก็พูดไปงั้นคงไม่ส่งเพราะไม่มีเวลา และไม่มีเงิน แต่เขาบอกว่าโทรศัพท์เขาไม่คืนค่ะ ดิฉันรู้สึกเครียดแค้นมาก โกรธจนตัวร้อนไปหมด ไม่รู้จะทำไง เพราะว่าเราขอเขาดีๆ แต่เขาอ้างว่าเป็นเพราะเราเขาต้องขายโทรศัพท์เครื่องเก่าไป พันห้า ก็เพื่อที่จะเอามารวบรวมซื้อเครื่องใหม่ให้เขา เขาบอกว่าเมื่อเขาเสียโทรศัพท์เครื่องนั้นเขาไปเขาก็ต้องการเอาเครื่องนี้ไว้ ถ้าเขาจะเอาดิฉันก็ไม่ว่าแต่เขาน่าจะมีสามัญสำนึกบอกเราว่าจะใช้เงินคืนเราหรืออะไรเพื่อที่จะได้จบกันด้วยดี แต่นี่เขาเล่นชุบมือเปิบเลยค่ะ โทรศัพท์เครื่องใหม่ราคาตั้งหกพันกว่าบาท พระเครื่องราคาพันสอง

เศร้าใจ เีสียใจ โมโหมากไม่รู้จะวางกำลังใจยังไงดีค่ะ ตอนนี้มีแต่ความเครียดแค้่นเขาค่ะ ให้น้องช่วยโทรไปคุยเขาก็ปฎิเสธไม่คืนไม่ให้อย่างเดียว ขนาดขู่ว่าจะไปฟ้องผู้บังคับบัญชาเขาๆ ยังไม่กลัวเลยค่ะ แล้วเขามาบอกว่าเราเด็กที่ทำตัวแบบนี้ มาขอของคืน เขาบอกว่านี่แหละคือเหตุผลที่เขาเลิกกับเราเพราะเราทำตัวเป็นเด็กที่ไปทวงของจากเขา ดิฉันจะทำไงดีค่ะ วางใจยังไงให้ยุติเรื่องนี้ได้ ที่ผ่านมาเสียตังค์ไปเยอะมาก หมดเนื้อหมดตัวเลยค่ะ แ้ล้วมานั่งคิดว่าเงินที่หมดไปกับเขาเราสามารถเอาไปช่วยวัดได้ตั้งหลายวัดเพราะเป็นคนชอบทำบุญ ล่าสุดก็มีวัดนึงที่อยากช่วย แต่ไม่มีตังค์คิดมาก ก็อยากได้ของคืนมาแล้วเอาไปขายเอาเงินไปถวายวัด เพราะถ้าไม่รีบช่วยวัดจะโดนยุบค่ะ เป็นสำนักสงฆ์ร้าง ที่ต้องเร่งพัฒนาขี้นมาเป็นวัดค่ะ ตอนนี้นั่งร้องไห้ ทุกข์ใจมาก เพราะความอยากได้ของคืน แต่สำหรับตัวผู้ชายดิฉันไม่ขอเจออีกตลอดชาตินี้เลยค่ะ แค่อยากให้จบกันด้วยดี ถ้าเราได้ของคืน อย่างน้อยเราก็ไม่เสียเปรียบไปมากกว่านี้ค่ะ รบกวนทุกท่านมาเป็นกำลังใจให้หน่อยนะค่ะ ดิฉันจะไม่ไหวแล้วค่ะ ทำอารมณ์และทำใจไม่ถูกเลย


แก้ไขล่าสุดโดย เว็บมาสเตอร์ เมื่อ 20 ส.ค. 2010, 06:49, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 19 ส.ค. 2010, 22:44 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 8
สมาชิก ระดับ 8
ลงทะเบียนเมื่อ: 05 ส.ค. 2010, 12:21
โพสต์: 637

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ความจริง ของนั้นได้ให้ไปแล้ว ไม่จำเป็นต้องเอาคืนก็ได้ครับ
เราเองก็ไม่ได้ลำบากอะไรเลย ของก็ไม่มีแต่แรก โดยที่เราไม่ได้เดือดร้อน เพราะให้เขาไปได้
ที่ลำบาก เพราะใจของเรา ต่างหากที่ต้องการจะได้คืนนั่นเองครับ
ทุกข์ เพราะความคิดนั่นเอง คือคิดจะเอาคืน
ให้ไปแล้วก็ปล่อยวางได้เลย
ของที่เล่ามา ไม่แพงเลยครับ เมื่อเทียบกับการที่เราได้รู้จักตัวตนแท้ๆ ของคนนึง
ซึ่งเราไม่ชอบ
จะไม่ว่า เขาดีหรือไม่ดี แต่คุณไม่ชอบ
คุณได้เกิดปัญญา ความรู้กับตนเอง ว่า จะไม่คบเขาอีกต่อไป
ซึ่งถ้าคบต่อไป ก็อาจจะทุกข์กว่านี้อีกหลายล้านเท่า ทีเดียว

ดังนั้น แสนคุ้ม ปล่อยวางไปได้เลย
การให้ทานแก่คน ก็มีอานิสงส์ครับ แม้จะเป็นผู้ทุศีลก็ตาม
การที่เราจะไม่เจอเขาอีก
ก็คือ เลิกผูกพันกับเขาเสีย ทั้งกาย วาจา และใจ
และกรวดน้ำ อโหสิกรรมให้อภัยเขาเสีย การทำเช่นนี้เป็นการไม่จองเวร
จากนั้นก็อธิษฐานอีกว่า เรายกโทษให้ ยกทรัพย์ ให้ ด้วยอานิสงส์นี้ขอสิ้นสุดเวรแต่เท่านี้
อย่าได้เจอกันอีกเลย

ทั้งนี้ เพราะทั้งหมด มักเป็นกรรมที่พัวพันกันมาแต่อดีตนั่นเองครับ
เมื่อเราได้ชดใช้ อย่างนี้ ตัดใจได้อย่างนี้ อภัยได้จริง การจองเวรเป็นอันสิ้นสุดได้นะครับ

จากนั้นทำใจให้สบาย คุณได้ซื้อประสบการณ์ด้วยราคาที่ไม่แพงนะครับ
เมื่อเรากลับมาคิด ให้รู้ว่า คิด คิดนั้นไม่เที่ยง เป็นทุกข์
ให้อยู่กับปัจจุบัน
ทุกข์ให้กำหนดรู้ว่าทุกข์ก็จบ อย่าไปทำให้มันมาก อย่าไปวนเวียน
ที่ทำให้มากคือ ทำอย่างไร เราจะละชั่วได้มากขึ้น ทำดีได้มากขึ้น
มีทาน มีศีล มีสมาธิ มีปัญญา ที่มากขึ้น
ส่วนกุศลที่คุณตั้งใจจะทำ เพียงคิดก็เป็นกุศลแล้ว
ให้ค่อยๆ หาทรัพย์ใหม่ครับ
อย่าไป กลับคืน อย่าไปพัวพันอีก และทำใจให้สบาย
ขออนุโมทนาในกุศลจิตที่คุณจะทำต่อไปนะครับ

ที่แล้ว ได้ผ่านไปแล้ว ไม่ต้องเก็บมาทุกข์มาคิดอีกเลยครับ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 19 ส.ค. 2010, 22:47 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกใหม่
สมาชิกใหม่
ลงทะเบียนเมื่อ: 08 ส.ค. 2010, 00:03
โพสต์: 1


 ข้อมูลส่วนตัว


คิดเสียว่าช่วงหนึ่งของชีเราฝันร้ายไป ส่วนเรื่องช่วยเหลือวัดให้ช่วยกันบอกบุญ หลังพายุร้ายผ่านไป ท้องฟ้ายอ่มสดใสเสมอ ขอเป็นกำลังใจให้เสมอ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 19 ส.ค. 2010, 22:48 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 8
สมาชิก ระดับ 8
ลงทะเบียนเมื่อ: 05 ส.ค. 2010, 12:21
โพสต์: 637

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


เรื่องวัดจะโดนยึดนั้น อย่าได้กังวลไปเลย
เพียงแต่บอกชื่อวัดออกมา
แจ้งให้ทุกคนทราบ
ประสานให้พระท่านทำบัญชี จะได้โอนเข้าไปได้
จะมีกำลังไปช่วยวัดอย่างมหัศจรรย์ทีเดียว เพราะนี้คือเมืองพุทธศาสนา
เพราะพระท่าน หรือวัด ก็มีบุญของท่านอยู่นั่นเอง
เรายังไม่มีเงิน
เพียงช่วยประสานให้ข้อมูล ก็ได้อานิสงส์มากมาย
งานประสานนี้ ก็ทำได้เลยนะครับ

ขออนุโมทนาด้วยครับ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 19 ส.ค. 2010, 22:54 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


สิ่งที่มันผ่านไปแล้ว ก็ให้มันผ่านไป อย่ายึดไว้ให้ใจเป็นทุกข์
ของที่ให้เขาแล้ว จะด้วยรู้เท่าไม่ถึงการณ์ หรือรุ้เท่าถึงการณ์ก็ดี
ก็ได้ชื่อว่าให้เขาไปแล้ว ก็ควรอนุโมทนาไป อย่านำมาเป็นเครื่อง
เหนี่ยวรั้งจิตใจให้เศร้าหมองเลย ถ้าใจเรายึดติดอยากได้คืน
แทนที่จะได้อานิสงส์จากการให้ กลับกลายเป็นสร้างเหตุ
ให้กับเขา ผลต่างกันมาก

อยากทำบุญ อยากช่วยวัด มีวิธีอื่นมากมายที่จะช่วย
ช่วยตามกำลังความสามารถของเรา อย่าทำให้ตัวเอง
และคนอื่นเดือดร้อน วัดจะคงอยุ่ได้ หรือไม่ได้ รอดหรือ
ไม่รอด คงไม่ได้ขึ้นอยู่กับเงินที่ขายโทรศัพท์เครื่องนี้

ยุติการติดต่อกับเขาเสีย ไม่ว่าจะกรณีใดๆ คุณยังดีเสียแค่
โทรศัพท์เครื่องเดียว กับเงินจำนวนหนึ่ง ซึ่งว่ากันตามจริงแล้ว
ก็เป็นเงินที่ใช้กิน ใช้เที่ยวร่วมกัน ความผิดมิได้อยู่ที่เขาคนเดี่ยว
ก็ร่วมกันทั้งสองฝ่าย พิจารณาตัวเองด้วย อย่ากล่าวโทษเขา
แต่ฝ่ายเดียว ถ้าเราพิจารณามองหาความผิดของเราเอง
และเห็นความผิดของตัวเราเองบ้าง ความคับแค้นใจ ความ
เคียดแค้นใจ ก็จะลดลงได้บ้าง

ถ้าจะจำเรื่องนี้ ก็ให้จำไว้เป็นบทเรียน อย่าจำเพราะความแค้น
มนุษย์ทุกคนบนโลกนี้ เห็นแก่ตัว เห็นแก่ได้กันทุกคน
แล้วแต่ว่าใครจะขัดเกลาอุปนิสัย สามารถขจัด หรืออดกลั้น
มิให้แสดงออกมา ได้มากแค่ไหนเท่านั้นเอง

ตอนที่ให้เขาไปเขาก็มิได้บีบบังคับ ในเมื่อตอนนี้รู้สึกตัวแล้วว่า
เขาเป็นคน ไม่ควรค่าแก่การคบหา หลบออกมา และกลบเรื่องเก่าๆเสีย
จะไปห่วงหาแค่สมบัติภายนอก ชิ้นเล็กๆ แทบหาค่ามิได้
ชิ้นเดียว ให้ใจเราหมองเศร้าอยู่ทำไม? ตั้งต้นใหม่ แล้วหาใหม่
ไม่ดีกว่าหรือ? เป้นกำลังใจให้นะค่ะ :b1:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 19 ส.ค. 2010, 23:10 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 19 ส.ค. 2010, 17:17
โพสต์: 12

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


จักรแก้วรัตนะ เขียน:
ความจริง ของนั้นได้ให้ไปแล้ว ไม่จำเป็นต้องเอาคืนก็ได้ครับ
เราเองก็ไม่ได้ลำบากอะไรเลย ของก็ไม่มีแต่แรก โดยที่เราไม่ได้เดือดร้อน เพราะให้เขาไปได้
ที่ลำบาก เพราะใจของเรา ต่างหากที่ต้องการจะได้คืนนั่นเองครับ
ทุกข์ เพราะความคิดนั่นเอง คือคิดจะเอาคืน
ให้ไปแล้วก็ปล่อยวางได้เลย
ของที่เล่ามา ไม่แพงเลยครับ เมื่อเทียบกับการที่เราได้รู้จักตัวตนแท้ๆ ของคนนึง
ซึ่งเราไม่ชอบ
จะไม่ว่า เขาดีหรือไม่ดี แต่คุณไม่ชอบ
คุณได้เกิดปัญญา ความรู้กับตนเอง ว่า จะไม่คบเขาอีกต่อไป
ซึ่งถ้าคบต่อไป ก็อาจจะทุกข์กว่านี้อีกหลายล้านเท่า ทีเดียว

ดังนั้น แสนคุ้ม ปล่อยวางไปได้เลย
การให้ทานแก่คน ก็มีอานิสงส์ครับ แม้จะเป็นผู้ทุศีลก็ตาม
การที่เราจะไม่เจอเขาอีก
ก็คือ เลิกผูกพันกับเขาเสีย ทั้งกาย วาจา และใจ
และกรวดน้ำ อโหสิกรรมให้อภัยเขาเสีย การทำเช่นนี้เป็นการไม่จองเวร
จากนั้นก็อธิษฐานอีกว่า เรายกโทษให้ ยกทรัพย์ ให้ ด้วยอานิสงส์นี้ขอสิ้นสุดเวรแต่เท่านี้
อย่าได้เจอกันอีกเลย

ทั้งนี้ เพราะทั้งหมด มักเป็นกรรมที่พัวพันกันมาแต่อดีตนั่นเองครับ
เมื่อเราได้ชดใช้ อย่างนี้ ตัดใจได้อย่างนี้ อภัยได้จริง การจองเวรเป็นอันสิ้นสุดได้นะครับ

จากนั้นทำใจให้สบาย คุณได้ซื้อประสบการณ์ด้วยราคาที่ไม่แพงนะครับ
เมื่อเรากลับมาคิด ให้รู้ว่า คิด คิดนั้นไม่เที่ยง เป็นทุกข์
ให้อยู่กับปัจจุบัน
ทุกข์ให้กำหนดรู้ว่าทุกข์ก็จบ อย่าไปทำให้มันมาก อย่าไปวนเวียน
ที่ทำให้มากคือ ทำอย่างไร เราจะละชั่วได้มากขึ้น ทำดีได้มากขึ้น
มีทาน มีศีล มีสมาธิ มีปัญญา ที่มากขึ้น
ส่วนกุศลที่คุณตั้งใจจะทำ เพียงคิดก็เป็นกุศลแล้ว
ให้ค่อยๆ หาทรัพย์ใหม่ครับ
อย่าไป กลับคืน อย่าไปพัวพันอีก และทำใจให้สบาย
ขออนุโมทนาในกุศลจิตที่คุณจะทำต่อไปนะครับ

ที่แล้ว ได้ผ่านไปแล้ว ไม่ต้องเก็บมาทุกข์มาคิดอีกเลยครับ


กราบขอบพระคุณๆจักรแก้วรัตนะมากค่ะ สำหรับข้อคิดดีๆ ยอมรับว่ามีประโยชน์มาก แต่ตอนนี้ยังทำใจไม่ได้ จริงๆแพทปฎิบัติทำมาหลายปีแล้วค่ะ แล้วก็เข้าใจธรรมะเป็นอย่างดี สอนคนอื่นเขาได้หมด แต่เวลาตัวเองมันเป็นที่อารมณ์ความชิงชัง แค้นเคือง ที่เขามาหลอกเรา ที่ผ่านมาเราให้เขามาเยอะมากแล้ว เมื่อเร็วๆนี้ก็พึ่งโอนไปให้บอกไม่มีตังค์แม้แต่จะกินข้าว ทำงานเงินเดือนไม่เคยเหลือ แพ๊ทเป็นคนใจดี ขี้สงสาร ใจอ่อนค่ะ เลยเป็นอย่างงี้ตลอด แพทก็อยากหายจากอาการแบบนี้ได้ไวๆ ไม่อยากเห็นตัวเองเป็นทุกข์เลย เป็นทุกข์เพราะความโง่เขลาของตัวเอง อุตสาห์ไปขโมยกลับมาแล้ว แต่ก็ยังใจดี ใจอ่อนให้เขาคืนไปอีก หวังว่าเขาจะกลับตัวกลับใจเพราะเห็นฤทธิ์เราแล้วจะเข็ด แต่มันก็สูญป่าว แพทไม่โทษเขาหรอกค่ะ โทษตัวเองที่ใจดีเกินไป ที่ยอมทำให้เขาทุกอย่าง โดยที่สักบาทไม่เคยได้จากเขาเลย เราก็นึกว่าเราเจอเขาในเว็บธรรมะ ศีล สมาธิ เขาจะเสมอเรา แต่ป่าวเลย ยิงทำให้อึดอัดและแค้นเคือง ตอนนี้แพทคงยังทำบางข้อที่คุณบอกไม่ได้ แต่โดยหลักธรรม และความเป็นจริงแล้ว ก็ต้องทำให้ได้ตามที่คุณบอกมาทุกอย่างเพื่อตัวเวรตัดกรรม บอกได้คำเดียวว่า มันเสียใจ และผิดหวังจนคิดอะไรไม่ออก ทั้งๆที่เป็นคนคิดบวกมาตลอด แต่มาเจองานนี้เหมือนเราแพ้ แพ้ใจตัวเอง แพ้เพราะอยากได้ของคืน เพราะคิดว่าของเรานำมาเอาทำประโยชน์ได้มากกว่าให้กับผู้ชายที่เห็นแก่ตัว เงินทองที่ให้เขาไปก็น่าจะนำมาสร้างวัดได้ตั้งหลายที่แล้ว แพทมันคนบ้าความรัก เพราะตัวเองมีปมด้อยขาดความอบอุ่นตั้งแต่เด็ก เจอใครก็จริงใจกับเขาไปหมด หวังว่าเขาจะจริงใจตอบ แต่มันไม่ใ่ช่เลย ถ้าวันนี้ไม่มีธรรมะ แพทคงเลือกที่จะตายไปแล้วค่ะ เพราะรู้สึกแย่ๆกับตัวเองมาก แต่การฆ่าตัวตาย เป็นบาปมหันต์แพทไม่อยากเวียนว่ายตายเกิดมาชดใช้อีกแล้ว ชาตินี้คือชาิติสุดท้าย ที่แพทมาใช้กรรมที่ฆ่าตัวตายเมื่ออดีตชาติ ชาตินี้ชาติสุดท้าย เชื้อก็ยังมีอยู่ ทุกครั้งที่กลุ้มใจ เสียใจเราก็คิดแต่จะปลิดชีวิตตัีวเอง แต่เพราะเรามีธรรมะถึงได้ประคองตัวอยู่ได้ ในฐานะที่คุณเข้ามาให้ข้อคิดดีๆ แพทจะไม่ทำให้คุณต้องผิดหวังจะพยายามปรับอารมณ์ และวางอารมณ์ให้ได้ ขอแค่วันนี้วันเดียวค่ะ กราบขอบพระคุณอีกค่ะ ซาบซึ้งใจมาก เมื่อไหร่ที่แพท เบากาย เบาใจขึ้น แพทจะมาบอกบุญเรื่องวัดร้างแห่งนั้น เพราะหลวงพี่และพระอีกสององค์ต้องย้ายไปจำพรรษาและพัฒนาวัดร้างให้เป็นวัด หลังจากออกพรรษานี้ค่ะ แพทตั้งใจช่วยท่านเต็มที่ ก็จะมีกุฎิสงฆ์ สอง หลัง และห้องน้ำ เพื่อให้ท่านได้อยู่จำวัด แล้วค่อยๆบุกเบิกวัด วัดอยู่ที่ชัยภูมิค่ะ


แก้ไขล่าสุดโดย Pat19 เมื่อ 19 ส.ค. 2010, 23:15, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 19 ส.ค. 2010, 23:23 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 19 ส.ค. 2010, 17:17
โพสต์: 12

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


แสงธรรม.9. เขียน:
คิดเสียว่าช่วงหนึ่งของชีเราฝันร้ายไป ส่วนเรื่องช่วยเหลือวัดให้ช่วยกันบอกบุญ หลังพายุร้ายผ่านไป ท้องฟ้ายอ่มสดใสเสมอ ขอเป็นกำลังใจให้เสมอ


กราบขอบพระคุณ คุณแสงธรรม มากค่ะ สำหรับกำลังใจ ตอนนี้นั่งพิมพ์ไปก็นั่งร้องไห้ไป เศร้าใจ เสียใจ ไม่เคยร้องไห้มานานแล้ว แต่ตั้งแต่รู้จักเขา ก็กลายมาเป็นคนที่เศร้าใจ ทุกข์ใจได้ตลอดเวลา มันพอแล้วจริงๆค่ะ คิดนึกด่าว่าตัวเองว่าเงินทองที่ทำมาได้ทั้งหมด ที่เราให้เขาไป ถ้าเราเอามาทำบุญป่านนี้เราคงสะสมบุญกุศล สั่งสมบารมีได้อีกมากมาย แต่เราก็เห็นเขาเหมือนสัตว์ที่ตกทุกข์ได้ยาก ต้อยต่ำเงินเดือนน้อย เดือนๆไม่เคยมีเหลือ เราก็สงสารเมตตา ช่วยเหลือ แต่เขาไม่มีความสำนึกในความดีหรือบุญคุณเราสักนิด เขาเดือดร้อนตอนไหนเขาก็จะมาพูดดีทำดีกับเราให้ช่วย แต่เวลาที่เขาไม่เดือดร้อน แม้แต่จะโทรหาเราเขาก็ยังไม่โทรเลยค่ะ ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจ ซาบซึ้งน้ำใจเพื่อนๆกัลญานิมิตรในนี้ที่สุด ไปโพสในเว็บธรรมะที่เข้าอยุ่เป็นประจำไม่ได้ค่ะ เพราะเพื่อนเยอะ กล้ัวเขาจะมองเราไม่ดี แล้วไม่อยากเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีให้พวกเขาเห็น ก็เลยต้องแอบมาเล่นที่นี่ค่ะ ไม่อยากให้ใครมาตำหนิเราว่าปฎิบัติแล้วทำไมยังต้ัดเรื่องนี้ไม่ได้ เขาจะไม่เข้าใจเราหรอกค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 19 ส.ค. 2010, 23:31 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 19 ส.ค. 2010, 17:17
โพสต์: 12

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ตะเกียงแก้ว เขียน:
พระเครื่องดับทุกข์ไม่ได้หรอก ต้องพระธรรมจึงจะดับทุกข์ได้
พระธรรม ทำให้มีปัญญา ตาสว่าง ไม่หลงกับของหลอกลวง

เงินทอง วัตถุสิ่งของ เสียแล้วก็เสียไป คิดขึ้นมา ก็ทุกข์ใจ
ให้ "รักษาใจ" ไว้ อย่าให้ความโกรธ ความแค้น ครอบงำ

ให้อภัย ไม่เบียดเบียนใจตนเอง ให้อภัย ใจเราร่มเย็นเป็นสุข
ผิดเป็นครู ถูกเป็นครู เิริ่มต้นใหม่
ประสบการณ์ครั้งนี้ ก็สอนให้คุณฉลาดขึ้น ไม่ไว้ใจใครง่ายๆ

:b44:


[color=#8000FF]กราบขอบพระคุณ คุณตะเกียงแก้วค่ะ สำหรับข้อคิดดีๆ จะนำไปปฎิบัติให้ได้ค่ะ ประสบการณ์ครั้งนี้สอนให้จำไปตลอดชีวิตว่าต่อแต่นี้ไปจะไม่รักใคร มากกว่าตัวเอง จะดุูแลตัวเองก่อนที่จะดูแลคนอื่นค่ะ การให้อภัยจริงๆถามว่าทำได้ไหม ทำได้ที่ผ่านมาเพราะเวลาโกรธใครไม่เคยโกรธนานเดี๋ยวเดียวก็หาย แล้วเวลาใครทำไม่ดีกับเราๆก็ให้อภัยแล้วลืมหมด จนคนหาว่าเราลืมง่าย แต่สำหรับเขานี่เหมือนเขามาหรอกเราว่าเขารักเราเพื่อแค่หวังจะได้จากเราเท่านั้น มันก็เลยทำใจให้อภัยไม่ได้ แล้วอีกอย่างเขาไม่เคยมีความสำนึกในความดี หรือบุญคุณคนเลยค่ะ ถ้าเขาคิดได้สักนิด จะยอมอภัยให้เขา แต่นี่เขาคิดไม่ได้เลยค่ะ
[/color]


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 19 ส.ค. 2010, 23:38 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 19 ส.ค. 2010, 17:17
โพสต์: 12

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


taktay เขียน:
สิ่งที่มันผ่านไปแล้ว ก็ให้มันผ่านไป อย่ายึดไว้ให้ใจเป็นทุกข์
ของที่ให้เขาแล้ว จะด้วยรู้เท่าไม่ถึงการณ์ หรือรุ้เท่าถึงการณ์ก็ดี
ก็ได้ชื่อว่าให้เขาไปแล้ว ก็ควรอนุโมทนาไป อย่านำมาเป็นเครื่อง
เหนี่ยวรั้งจิตใจให้เศร้าหมองเลย ถ้าใจเรายึดติดอยากได้คืน
แทนที่จะได้อานิสงส์จากการให้ กลับกลายเป็นสร้างเหตุ
ให้กับเขา ผลต่างกันมาก

อยากทำบุญ อยากช่วยวัด มีวิธีอื่นมากมายที่จะช่วย
ช่วยตามกำลังความสามารถของเรา อย่าทำให้ตัวเอง
และคนอื่นเดือดร้อน วัดจะคงอยุ่ได้ หรือไม่ได้ รอดหรือ
ไม่รอด คงไม่ได้ขึ้นอยู่กับเงินที่ขายโทรศัพท์เครื่องนี้

ยุติการติดต่อกับเขาเสีย ไม่ว่าจะกรณีใดๆ คุณยังดีเสียแค่
โทรศัพท์เครื่องเดียว กับเงินจำนวนหนึ่ง ซึ่งว่ากันตามจริงแล้ว
ก็เป็นเงินที่ใช้กิน ใช้เที่ยวร่วมกัน ความผิดมิได้อยู่ที่เขาคนเดี่ยว
ก็ร่วมกันทั้งสองฝ่าย พิจารณาตัวเองด้วย อย่ากล่าวโทษเขา
แต่ฝ่ายเดียว ถ้าเราพิจารณามองหาความผิดของเราเอง
และเห็นความผิดของตัวเราเองบ้าง ความคับแค้นใจ ความ
เคียดแค้นใจ ก็จะลดลงได้บ้าง

ถ้าจะจำเรื่องนี้ ก็ให้จำไว้เป็นบทเรียน อย่าจำเพราะความแค้น
มนุษย์ทุกคนบนโลกนี้ เห็นแก่ตัว เห็นแก่ได้กันทุกคน
แล้วแต่ว่าใครจะขัดเกลาอุปนิสัย สามารถขจัด หรืออดกลั้น
มิให้แสดงออกมา ได้มากแค่ไหนเท่านั้นเอง

ตอนที่ให้เขาไปเขาก็มิได้บีบบังคับ ในเมื่อตอนนี้รู้สึกตัวแล้วว่า
เขาเป็นคน ไม่ควรค่าแก่การคบหา หลบออกมา และกลบเรื่องเก่าๆเสีย
จะไปห่วงหาแค่สมบัติภายนอก ชิ้นเล็กๆ แทบหาค่ามิได้
ชิ้นเดียว ให้ใจเราหมองเศร้าอยู่ทำไม? ตั้งต้นใหม่ แล้วหาใหม่
ไม่ดีกว่าหรือ? เป้นกำลังใจให้นะค่ะ :b1:


กราบขอบพระคุณ สำหรับแนวความคิดที่กล่าวมาทั้งหมด จะน้อมนำไปพิจารณาและปฎิบัติให้ได้ค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 20 ส.ค. 2010, 09:15 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 13 ก.พ. 2010, 16:34
โพสต์: 1050

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


คิดซะว่า...คุณได้ทำบุญกับเขาไปแล้ว....ทุกอย่างที่คุณให้เขาถือซะว่าเป็นทานจากเราก็แล้วกัน
เพราะถ้าเราไม่ไว้ใจเขา คบเขา ชอบตะที่แรก ก็คงไม่ให้อย่างนี้
อย่าจองเวรจองกรรมกันไปอีกเลยครับ...อโหสิให้เขาเถิด
แผ่บุญ แผ่...เมตตาไปให้เขา..หมดเวรหมดกรรมกันไป
เพราะถ้ายิ่งคิดขึ้นมา อยากจะทวงคืน..มันก็ทำให้ทุกข์ใจ แค้นใจ เป็นทุกข์ในใจเปล่าๆ
ก็เลยไม่เป็นบุญ เป็นกุศล
และประสบการณ์ครั้งนี้ คุณควรจะขอบคุณเขา...ที่นำบทเรียนราคาแพงมาให้ศึกษา
และคุณจะได้ไม่เชื่อใจใคร...วางใจใครง่ายๆ ดังที่ผ่านมา
ขอให้กำลังใจ และรักษาสมาธิ จิตใจ ให้สงบต่อไป...
ขอเจริญในธรรม :b8:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 21 ส.ค. 2010, 08:00 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 05 ก.ค. 2010, 07:21
โพสต์: 65

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


เขาไม่สำนึกในบุญคุณคน เป็นเรื่องของเขาค่ะ แต่ใจที่ยังเคียดแค้น เป็นเรื่องของเรา

ยกให้เขานะคะ ทั้งมือถือ เงิน และความรู้สึกดีๆที่เคยมีให้เขา
เมื่อยกให้เขาโดยมิได้ผูกใจเจ็บใดๆอีก นั่นก็การจากกันด้วยดีแล้วค่ะ

จากนี้ไป สวดมนตร์แผ่เมตตาให้เขา ขอให้กรรมทั้งหมดที่เคยผูกพันกับเขามา เป็นอโหสิกรรมทั้งแต่บัดนี้ และขอตัดขาดจากเขาตั้งแต่ปัจจุบันเป็นต้นไป

การตั้งจิตอธิษฐานสิ่งใด ต่อหน้าพระพุทธรูปหรือ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เคารพจะช่วยเป็นกำลังส่งให้จิตมีความมุ่งมั่นกระทำสิ่งต่างๆค่ะ

ความเคียดแค้น หรือเศร้าหมองใจ ไม่มีประโยชน์ และจะทอนกำลังใจค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 21 ส.ค. 2010, 08:18 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 19 ส.ค. 2010, 17:17
โพสต์: 12

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ศรีสมบัติ เขียน:
คิดซะว่า...คุณได้ทำบุญกับเขาไปแล้ว....ทุกอย่างที่คุณให้เขาถือซะว่าเป็นทานจากเราก็แล้วกัน
เพราะถ้าเราไม่ไว้ใจเขา คบเขา ชอบตะที่แรก ก็คงไม่ให้อย่างนี้
อย่าจองเวรจองกรรมกันไปอีกเลยครับ...อโหสิให้เขาเถิด
แผ่บุญ แผ่...เมตตาไปให้เขา..หมดเวรหมดกรรมกันไป
เพราะถ้ายิ่งคิดขึ้นมา อยากจะทวงคืน..มันก็ทำให้ทุกข์ใจ แค้นใจ เป็นทุกข์ในใจเปล่าๆ
ก็เลยไม่เป็นบุญ เป็นกุศล
และประสบการณ์ครั้งนี้ คุณควรจะขอบคุณเขา...ที่นำบทเรียนราคาแพงมาให้ศึกษา
และคุณจะได้ไม่เชื่อใจใคร...วางใจใครง่ายๆ ดังที่ผ่านมา
ขอให้กำลังใจ และรักษาสมาธิ จิตใจ ให้สงบต่อไป...
ขอเจริญในธรรม :b8:


กราบขอบพระคุณมากค่ะ สำหรับข้อคิด ตอนนี้ทำใจได้เยอแล้วค่ะ เชื่อว่่าเร็วๆนี้คงจะวางความคิดและความรู้สึกได้หมดค่ะ สิ่งดีๆที่แนะนำมาจะนำไปพิจราณา และปฎิบัติให้ได้ค่ะ เช่นกันนะค่ะ ขอให้เจริญยิ่งๆขึ้นไปทั้งทางโลกและทางธรรมค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 21 ส.ค. 2010, 08:20 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 19 ส.ค. 2010, 17:17
โพสต์: 12

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ตะเกียงแก้ว เขียน:

ตัวกู-ตัวสู ของกู-ของสู

อันความจริงตัวกู มิได้มี
แต่พอเผลอมันเป็นผี โผล่มาได้
พอหายเผลอ ตัวกูก็หายไป
หมดตัวกูเสียได้ เป็นเรื่องดี

สหายเอ๋ยจงถอน ซึ่งตัวกู
และถอนทั้ง ตัวสูอย่างเต็มที่
มีกันแต่ ปัญญาและปราณี
หน้าที่ใครทำให้ดี เท่านี้เอย

อันความจริงของกู มิได้มี
แต่พอเผลอของกูมี ขึ้นจนได้
พอหายเผลอของกู ก็หายไป
หมดของกูเสียได้ เป็นเรื่องดี

สหายเอ๋ย จงถอนซึ่งของกู
และถอนทั้ง ของสูอย่างเต็มที่
ของเปลี่ยนไป เปลี่ยนมา ทุกนาที
เพราะไม่มี ของใคร ที่ไหนเอย


กราบขอบคุณสำหรับบทกลอนเพราะๆและลึกซึ้งกินใจของท่านพระพุทธทาส เคยอ่านบทกลอนท่านมาตลอด มีหนังสือบทกลอนของท่านอยู่ด้วยค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 21 ส.ค. 2010, 08:24 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 19 ส.ค. 2010, 17:17
โพสต์: 12

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


พบบุญ เขียน:
เขาไม่สำนึกในบุญคุณคน เป็นเรื่องของเขาค่ะ แต่ใจที่ยังเคียดแค้น เป็นเรื่องของเรา

ยกให้เขานะคะ ทั้งมือถือ เงิน และความรู้สึกดีๆที่เคยมีให้เขา
เมื่อยกให้เขาโดยมิได้ผูกใจเจ็บใดๆอีก นั่นก็การจากกันด้วยดีแล้วค่ะ

จากนี้ไป สวดมนตร์แผ่เมตตาให้เขา ขอให้กรรมทั้งหมดที่เคยผูกพันกับเขามา เป็นอโหสิกรรมทั้งแต่บัดนี้ และขอตัดขาดจากเขาตั้งแต่ปัจจุบันเป็นต้นไป

การตั้งจิตอธิษฐานสิ่งใด ต่อหน้าพระพุทธรูปหรือ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เคารพจะช่วยเป็นกำลังส่งให้จิตมีความมุ่งมั่นกระทำสิ่งต่างๆค่ะ

ความเคียดแค้น หรือเศร้าหมองใจ ไม่มีประโยชน์ และจะทอนกำลังใจค่ะ


กราบขอบพระคุณสำหรับแนวคิดดีๆ และข้อเตือนใจ ต่อไปจะพยายามทำตัวเองให้หลุดพ้นจากความรู้สึกให้ได้ค่ะ ที่แน่ๆใจหมดรักและไม่รู้สึกอะไรกับเขาแล้วแม้แต่นิดเดียวค่ะ เพียงแต่ัมันคิดน้อยใจว่าความดีของเราไม่มีสักนิดสำหรับเขา แล้วเขาไม่พยายามที่จะรู้ว่าตัวเองผิด และสำนึกผิด แล้วมาขอโทษเราจะได้มองเขาดีขึ้นบ้างค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 21 ส.ค. 2010, 08:32 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกใหม่
สมาชิกใหม่
ลงทะเบียนเมื่อ: 20 ส.ค. 2010, 20:39
โพสต์: 3

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ในฐานที่ผมเคยเป็นผู้ชายเลวๆ (ตอนนี้เป็นคนดีแล้ว) ผู้ชายคนนี้ตั้งใจหลอกกินไม่ได้รักคุณหรอกครับ ปากที่บอกว่ารักก็แค่ลมปากปกติผู้ชายเจ้าชู้พูดคำนี้ไม่ยากเย็นอะไรอยู่แล้วเพราะเขารู้ว่าผู้หญิงชอบคำนี้

แนะนำว่า ให้เลิกคบไปดีเพื่อความสุขอยากไปแคร์เขาเพราเขาไม่ได้รักคุณอยู่แล้ว


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 24 โพสต์ ]  ไปที่หน้า 1, 2  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 26 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร