...มีไหมคะ เพราะเขาเอื้อเฟื้อ เพราะเขาเมตตา เพราะเขาใจบุญ เพราะเขาไม่เคยโกรธเรา เพราะเขามีปณิธานเดียวกัน แล้วก็หลงรักเขาไป

อยากร้องไห้จังเลย T______________T เพราะ

1. เขาไม่ได้รักเรา เขาเมตตาเราฉันกัลยาณมิตร ฉันสหธรรมิก
2. และเรารู้ดีว่าการเป็นกัลยาณมิตร เป็นสหธรรมิกมันคือ ความสัมพันธ์ที่ดีที่สุดแล้ว ไม่มีความสัมพันธ์ไหนจะร่มเย็นเท่านี้
3. เราไม่อยากสูญเสียเขาไป เราจึงต้องเก็บๆๆๆไว้ในใจ ให้รุ้ไม่ไ่ด้เด็ดขาด ไม่อยากให้เสียมิตรภาพ อยากคบกันไปนานๆ
4....ข้อนี้สำคัญมาก.."เขาไม่ได้รักเรา" (อ้าว..วนมาซ้ำกับข้อ 1 TT อกหักแล้วเพี้ยน)

พี่ๆนักปฏิบัติคะ เคยมีใครรู้สึกแบบนี้บ้างไหม เรายังไม่ได้ร้องไห้สักหยดเลยค่ะ ไม่รู้สึกว่าอยากให้น้ำตามันไหลเลยเพราะน้ำตาไหลอยู่ในอกอ่ะ (มันรู้สึกแบบนั้นจริงๆ) ใจร้องไห้(แต่น้ำมุกไหลเหมือนคนร้องไห้เลย แต่ไม่มีน้ำตาค่ะ TT)

เห็นเขาหยอกกับเพื่อนผุ้หญิง(อาจจะเป็นคนพิเศษของเขา)ก็อิจฉามากมาย ก็เราเป็นเพื่อน จะให้มาหยอกอะไรใช่ไหม T_T

ขอบคุณค่ะ ได้ระบายแล้วรู้สึกเหมือนมีคนรับฟังรู้สึกโล่งขึ้นเยอะเลยอ่ะ

ตั้งสมาธิแล้วหมั่นภาวนาว่ากายเราไม่ใช่ของเราควบคุมไม่ได้
(ลองนึกดูว่าอยากให้ไม่ป่วย ไม่แก่ ไม่ตายทำได้ไหม หมั่นย้ำเข้าไป)

อาจจะภาวนาว่ากายของคนอื่นก็ย่อมไม่ใช่ของเราควบคุมไม่ได้ ต่อเข้าไปด้วยก็ได้
(ขนาดร่างกายตนยังควบคุมไม่ได้ ไม่ต้องไปพูดถึงของนอกกายเลยครับ)

ทำเป็นประจำก็จะช่วยความยึดและลดความทุกข์ได้ครับ

น่าจ๋งจ๋านจังเลย... อายุเท่าไรเอ่ย พอแก่เข้าๆ แก่สักแต่ว่าแก่ ก็จะหายเอง ฮิฮิ

โอ๊ะๆ ลืมไปว่า ต้องสำแดงธรรมสักเล็กน้อย...
คนเราพอยังไม่ได้ ก็จะแอบปลื้มแบบนี้แหล่ะ ครึ้มน้อยครึ้มใหญ่... พอได้ใกล้ขึ้น รู้สึกว่าชัวร์แระ ก็วาดฝันชีวิตคู่อันงดงาม เราจะมีลูก 2 คน ชายคนหญิงคน มีบ้านเล็กๆ อยู่กันเอง วันหยุดเราจะพากันไปเที่ยวที่ตรงนั้นตรงนี้ เป็นครอบครั้วที่อบอุ่น เราจะอยู่กันไปจนแก่เฒ่า ได้อุ้มหลานตัวน้อยๆ... พอลงหลักปักฐาน ข้าวหายใหม่ ปลาก็หายมัน

ไอ้นี่มันก็ไม่ได้ดีเด่ตรงไหนนี่ฝ่า กรูกลายเป็นอีเพิ้งอยู่ในบ้าน แต่มันนอนดูทีวี ลูกแม่งก็เอาแต่เที่ยวกับเพื่อน โอ มายก๊าด....
แต่ส่วนใหญ่จะไม่คิดแบบนี้ เพราะลืมไปว่าตอนแอบปลื้มครั้งแรกๆ นึกฝันเอาไว้ยังไง โอ อนิจจังหนอ...

สงสัยเราจะเป็นนักทำลายฝัน ฮิฮิ

แค่ 2 โพสต์ก็หูตาหายมัวกันเลยทีเดียวนะค้า


โอย..ขอบคุณค่ะที่ช่วยให้สตินะ ^_^

...อายัย

.. .. ..คิก..คิก..คิก..

คิดแล้ว...ว่า..คงต้องแสดงความคิดเห็น..สักเล็กน้อย..(อย่างที่คุณมู..ว่าจริง ๆ )


มี....

แต่..พอดีที่ปฏิบัติธรรม..เขาสอน..เหตุของการเกิดมามีขันธ์ 5..เหตุของการอยากมีผัวมีเมีย..เหตุของการอยากมีลูก..

นำธรรมอันนั้นมาพิจารณา...

อ้อ..เราอยากมีความสุข..เห็นเขาดีอย่างนั้นอย่างนี้..ใจก็เลยอยากมีเขา..หากเรามีเขา..สุขเราคงมากขึ้น..สุขเราคงสุขนาน..(อยู่กับคนใจดี..มีเมตตา..ใคร ๆ ก็คิดว่าชีวาคงสุขสันติ์ทั้งนั้นแหละ..น่า)

ไม่ได้คิดเลย..เขาก็มีโกรธ..(แต่งไปแล้วนะ)..ยามที่เขาโกรธเขาว่า..เราก็ทุกข์..ไหนละสุขที่เราหา..
ไม่ได้คิดเลย..เขาก็มีขันธ์..ขันธ์ของเขาก็เจ็บ..ก็ป่วยเป็น..เขาป่วยเราก็ทุกข์ต้องค่อยเช็ดอุจาระ..ปัสสาวะเป็นภาระต้องดูแล..ไหนละสุขที่เราหา

พิจารณาแล้ว..ก็ได้เห็นชีวิตอีกมุมหนึ่ง..ซึ่งตอนที่รู้สึกชอบ..มันไม่มอง..หรือ..อาจจะมองไม่เห็น

แต่มันชอบไปแล้ว..จะทำยังงัยละ??

บางคนเห็นทุกข์แล้ว..ก็อาจละไปได้เองเลย..แต่บางคนก็ยังละไม่ได้..ก็ต้องมาตั้งจิตตั้งใจละ

กระผมเคยใช้วิธี..ตั้งจิตอธิฐานเพื่อการละ..โดยทำอย่างนี้..
บุญกรรมที่เราเคยทำร่วมกันมาแต่ชาติไหน ๆ ...จนทำให้เราเห็นเขาแล้วรู้สึกรักเขา..บุญอันนั้นเราไม่เอามันอีก..อาจจะเคยตั้งจิตอธิฐานร่วมกันมา...เราเกิดไหม่แล้ว..จิตดวงนั้นเราไม่เอาอีกแล้ว

..ดู ๆ ไปแล้วอาจจะไม่มีทางวิชาการรองรับ..ดูเหมือน..ทำแบบโง่ ๆ..แต่มันได้ผลกับตัวกระผม..
ตั้งจิตอธิฐานแค่ครั้งเดียว..นับแต่นั้นมา..ตาเห็นรูป(เขา)..หูได้ยินเสียง(เขา)..ใจเรามันกวัดแกว่งน้อยลง..น้อยลง..จนเป็นปกติ
(ที่จริงกระผมมีสมมุติฐานสนับสนุน..การกระทำแนวนี้..มีเหตุมีผลอย่างไร..)



กดข่มได้..มันก็สบาย..แต่สบายชั่วคราวนะ
หากกอยากสบายตลอดไป..ต้องพิจารณาจนเห็นความจริง..ด้วยธรมมะ
ขอให้โชคดีนะครับ

คนทั่วไป เวลาลูกเกิด ก็แนบแน่นผูกสมัครรักใคร่
พากันอุทานว่า ต่อนี้ไป พ่อแม่จะยอมทำทุกอย่างเพื่อลูก

แต่พระพุทธเจ้าอุทานว่า "บ่วง ๆ"

จะปลายฝนต้นหนาวแล้ว ยามเย็นตะวันคล้อยลงต่ำอากาศจะเย็นๆ หากมีอาการคัดจมูกน้ำมูกไหลจาม

เล็กน้อย ก่อนนอนกินยาลดไข้ ห่มผ้าหนาๆให้เหงื่อออกแล้วอาการดังกล่าวจะทุเลาเบาบางลงมาก

มาย ตื่นเช้ามาจะมองโลกสดใส

ขอบคุณทุกคำชี้แนะค่ะ เช้านี้เราดีขึ้นแล้ว พิจารณาและเจริญสติด้วย ใจจดจ่อกับลมหายใจตัวเอง

อะไรก้ไม่เที่ยงเนาะ อารมณืเศร้า ความเจ็บปวดใจมันก็ไม่เที่ยงเหมือนกันไม่งั้นเช้านี้ตื่นมาต้องแทบดิ้นสิ แต่ทำไมมันดีขึ้นได้ล่ะ ใช่ไหมคะ

ตอนนี้ยังเช้าอยู่ อีกไม่กี่ชั่วโมงก็เที่ยงแล้ว

น่ารักจัง..
(หมายถึงเจ้า 2 สองตัวนั่นน่ะ)

ประโยคนี้ของพี่ทักทาย เด็ดและโดนใจปอนด์เลยค่ะ
ตอนนี้ได้คำตอบให้ตัวเองแล้ว ที่คิดว่ารักเขา เพราะพึงใจในคำพูดที่ชี้แนะ
ปลอบใจ และกำลังใจที่มีให้มา และคงเป็นแค่ความหลงจริงๆ
แต่ตอนนี้ยังมี "หลง" เหลืออยู่เลยค่ะ เหนื่อยจริงๆ...

คุณเจ้าของกระทู้ค่ะ...ยอมรับความจริงตามที่เป็นอยู่ให้ได้
ก็ช่วยให้อะไรๆดีขึ้นเยอะเหมือนกันนะคะ...