ลานธรรมจักร http://dhammajak.net/forums/ |
|
ผมเป็นพ่อและสามีที่เลวครับ ตอนนี้มีความทุกข์เหลือเกิน http://dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=27&t=34801 |
หน้า 5 จากทั้งหมด 11 |
เจ้าของ: | tongpon [ 09 ต.ค. 2010, 19:50 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ผมเป็นพ่อและสามีที่เลวครับ ตอนนี้มีความทุกข์เหลือเกิน |
คุณสำนึกแล้วคะ ลองหันมาพิจารณา..นะคะ ด้วยใจเป็นกลาง ภายใต้ คำตอบปริศนาธรรม 3 ข้อ 1ตั้งแต่เกิดมาคนสำคัญที่สุดของคุณคือใคร คำตอบคือ บุคคลใกล้ตัว..มิใช่พ่อหรือแม่หรือแมแต่ลูก 2 เกิดมาแล้วใครเป็นผู้รู้ใจคุณที่สุด คำตอบคือ ตัวของคุณเอง มิใช่เมียหรือเพื่อนหรือพ่อ แม่อย่าหนีความจริงอีกเลยค่ะ.. 3 เกิดมาแล้วในชีวิตเวลาที่ดีที่สุดคืออะไร คำตอบคือ เวลาปัจจุบัน มิใช่เวลาอยู่ใกล้ครอบครัวหรืออยู่ใกล้คนรัก ถามว่าแล้ว ลูก เมีย และพ่อแม่ล่ะ นั่นคือหน้าที่ ... วันนี้คุณทำหน้าที่กตัญญูกตเวทิตาคุณดีที่สุดแล้วหรือยัง คุณทำหน้าที่พ่อที่ดีที่สุดหรือยัง คุณทำหน้าที่สามีที่ดีที่สุดหรือยัง ถามว่าจะทำได้อย่างไรเมื่อสถานการณ์ไม่อำนวย .... อดีตก็คืออดีต"อดีตผ่านไปเหมือนสายน้ำมิไหลคืนกลับ ฉันใด ก็ฉันนั้น"ให้ผ่านเลยไปมินำกลับมาคำนึง อนาคตเป็นสิ่งล่วงหน้ายังมาไม่ถึงมิควรฟุงซ่านถึง สิ่งสำคัญควรกระทำเหตุให้ดีที่สุดในปัจจุบัน..เหตุนั้นจะส่งผลถึงอนาคตเอง..ก็อยู่ที่กรรม เรามีกรรมเป็นของของตนของของตัว.. ทำสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับวันนี้..และอย่าลืมให้อภัย ให้ความเมตตาเป็นบาทฐาน ขออโหสิกรรมแก่ทุกสิ่งที่ได้ล่วงเกิน สุดท้ายควรให้อภัยตนเองด้วย อย่าโทษตนเองอีกเลย..ยังมิสายที่จะทำความดี.. สิ่งสำคุญที่สุดคือคุณต้องรู้จักตัวตนของตนเอง...จึ่งมิผิดทาง หากตามความอยากได้.. อยากเป็น.. อยากมี...นั่นผิดทางแล้ว..หลงตามกิเลสนั่นเองจึ่งทำให้หลงทาง.. สัจจธรรม คือความจริง สิ่งแท้แน่นอน มิเปลี่ยนแปร.. "ดูกรภิกษุทั้งหลาย ! ความทุกข์ เป็นความจริงประการหนึ่งที่ชีวิตทุกชีวิตจะต้องประสบไม่มากก็น้อย ความทุกข์ที่กล่าวนี้มีอะไรบ้าง? ภิกษุทั้งหลาย ! ความเกิดเป็นความทุกข์ ความแก่ ความเจ็บ ความตายก็เป็นความทุกข์ ความแห้งใจ หรือความโศก ความพิไรรำพันจนน้ำตานองหน้า ความทุกข์กาย ความทุกข์ใจ ความคับแค้นใจ ความพลัดพรากจากบุคคล หรือสิ่งของอันเป็นที่รัก ความต้องประสบกับบุคคล หรือสิ่งของอันไม่เป็นที่พอใจ ปรารถนาอะไรมิได้ดังใจหมาย ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นความทุกข์ที่บุคคลต้องประสบทั้งสิ้น เมื่อกล่าวโดยสรุป การยึดมั่นในขันธ์ห้า ด้วยตัณหาอุปาทานนั่นเอง เป็นความทุกข์อันยิ่งใหญ่" ขอเป็นกำลังใจนะคะ "ชนะอื่นใดไหนจะเท่าชนะใจตนเอง" "จิตตั้งมั่น..นั้นหมั่นดู ..หัดหมั่นรู้.. ตัวตนดูรู้ทั่วถึงจึงอาจหาญ เหตุสงบ ฟุ้งซ่าน หรือรำคาญ หรือเกียจคร้านสังสัยให้ตามดู. ตามให้เห็นตามรู้อยู่เฉยเฉย .. ฝึกให้เคยตัณหาเคยพาหรู. ถึงซึมเศร้าเจ้าเป็นไฉนใจเฝ้าดู .. สักว่ารู้สักว่าเห็นพบเย็นเอย" เจริญในธรรม |
เจ้าของ: | รสา [ 10 ต.ค. 2010, 20:41 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ผมเป็นพ่อและสามีที่เลวครับ ตอนนี้มีความทุกข์เหลือเกิน |
****ถ้าคุณมีความพยายาม สักวันเขาคงเห็นใจ แต่ก็ไม่ควรคิดว่าเมื่อไหร่จะดีขึ้น โดยที่ตัวเรายังไม่ทำอะไร ถึงจะบอกว่ารักลุกและภรรยามาก ก็ต้องแสดงออกให้ เขารู้ทำให้เขาเห็น ถ้าพูดแต่กับตัวเองว่ารักลูกและภรรยามากแต่ไม่พยายามทำอะไรเลย มั้นคงไม่มีประโยชน์ จะเป็นกำลังใจให้***** |
เจ้าของ: | ใต้ฟ้า [ 10 ต.ค. 2010, 21:59 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ผมเป็นพ่อและสามีที่เลวครับ ตอนนี้มีความทุกข์เหลือเกิน |
ใต้ฟ้าเป็นกำลังใจให้นะคะ ผู้ชายน้อยคนนักที่จะยอมรับว่าความผิดเกิดจากตัวเอง ขอภาวนาเอาใจช่วยให้คุณและภรรยาได้อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขพร้อมกับลูกสาวนะคะ ช่วงนี้ขอให้คุณหันหาธรรมมะให้มาก สวดมนต์ภาวนา ยอมรับความจริงว่าสิ่งที่คุณทำไว้กับภรรยาเป็นบาป ที่จะต้องหมดไปในเร็ววันนะคะ ใต้ฟ้าเชื่อว่าภรรยาของคุณคงเจ็บปวดมาก ถึงยังไม่ยอมให้อภัย สามีใต้ฟ้าเขาทำกลับใต้ฟ้าครั้งแล้วครั้งเล่า ใจอ่อนให้อภัยเขามาตลอดค่ะเพราะลูกนี้แหละค่ะ ถ้าใต้ฟ้ารู้จักภรรยาคุณ อยากถามว่าร้ายแรงจนให้อภัย และใจแข็งขนาดนี้เลยหรือคะ ปล่อยให้ภรรยาคุณอยู่อิสระแบบสบายใจไปก่อนดีกว่าค่ะ ถ้าใช่คู่กันคงได้กลับมาอยู่ด้วยกันเหมือนเดิมนะคะ ทำใจให้สบาย ให้กำลังใจใช้ความดีสู้ ๆ นะคะ |
เจ้าของ: | สำนึกแล้ว [ 12 ต.ค. 2010, 00:27 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ผมเป็นพ่อและสามีที่เลวครับ ตอนนี้มีความทุกข์เหลือเกิน |
ตอนนี้ที่จะพยายามทำให้ได้คือ มีชีวิตอยู่กับปัจจุบัน ตามที่เพื่อนๆในนี้หลายคนให้คำแนะนำ แต่มันทำยากชมัด อยากเป็นคนที่นิ่งกว่านี้ เข้มแข็งกว่านี้จังเลยครับ |
เจ้าของ: | ทักทาย [ 12 ต.ค. 2010, 03:15 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ผมเป็นพ่อและสามีที่เลวครับ ตอนนี้มีความทุกข์เหลือเกิน |
อ้างคำพูด: ทุกวันนี้ยังกินยาอยู่ มันก็ช่วยผมได้นะครับ เดี๋ยวนี้ผมร้องไห้น้อยลง ยกเว้นบางวันที่คิดถึงเขา คิดถึงลูกมากๆก็ร้องไห้คนเดียวครับ ไม่มีใครในโลกนี้ที่เกิดมาแล้วไม่เคยพลัดพราก ช้าหรือเร็ว เราก็ต้องพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รักด้วยกันทั้งนั้น เพราะนี้เป็นกฎธรรมชาติ ตายตัวไม่มีใครที่จะหลีกหนีได้พ้น คุณเศร้าโศรก เสียใจ เพราะมัวแต่คิดถึงอดีตที่มันผ่านไปแล้ว แก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว....ทำไมไม่เอาใจมาอยู่กับปัจจุบัน..ให้มากที่สุด ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด...อดีตแม้จะเจ็บปวด รวดร้าวเพียงใด มันก็ผ่านไปแล้ว ยึดปัจจุบัน อยู่กับปัจจุบันให้ได้ อนาคตเราจะได้ดีกว่าอดีตที่ผ่านมา อย่างน้อยๆคุณก็ยังไม่ได้ "จากตาย"...คิดถึงเมื่อไหร่?...ก็สามารถไปพูดคุย ไปสัมผัส เห็นหน้าเห็นตากันได้อยู่....จะเศร้าไปทำไมกัน...สถานะคุณยังดีกว่า ใครๆอีกหลายๆคน....ที่ไม่มีวันจะได้เห็นกันอีกต่อไป ไม่ว่าชาตินี้หรือชาติไหนๆ กลับมาอยู่กับปัจจุบันเถอะค่ะ อย่าคร่ำครวญ หวนอาลัย กับสายน้ำที่มันไหลผ่านไปแล้วเลย....เพราะอย่างไรเสีย มันก็ไม่มีวันไหลย้อนกลับมาได้.... |
เจ้าของ: | starfish [ 12 ต.ค. 2010, 08:58 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ผมเป็นพ่อและสามีที่เลวครับ ตอนนี้มีความทุกข์เหลือเกิน |
taktay เขียน: ไม่มีใครในโลกนี้ที่เกิดมาแล้วไม่เคยพลัดพราก ช้าหรือเร็ว เราก็ต้องพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รักด้วยกันทั้งนั้น เพราะนี้เป็นกฎธรรมชาติ ตายตัวไม่มีใครที่จะหลีกหนีได้พ้น อนุโมทนาสาธุค่ะ เมื่อใดที่ตัวเราคิดถึงเรื่องที่สามีทำร้ายจิตใจ เราจะบอกตัวเองเสมอว่า "ปล่อยวางเถิด ไม่มีอะไรเที่ยงแท้และแน่นอน ทุกคนก็ต้องพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รักด้วยกันทั้งนั้น" taktay เขียน: กลับมาอยู่กับปัจจุบันเถอะค่ะ อย่าคร่ำครวญ หวนอาลัย กับสายน้ำที่มันไหลผ่านไปแล้วเลย....เพราะอย่างไรเสีย มันก็ไม่มีวันไหลย้อนกลับมาได้.... มันอาจจะดูยากนะคะ ที่ไม่ให้คิดถึงเรื่องในอดีต โดยเฉพาะอดีตที่ ขมขืน เจ็บปวด มีแต่ทุกข์ทรมาน แต่หากเราไม่ยอมทำใจ เรานั้นเองแหละค่ะที่จะถูกอดีต ฝังกลบตัวเราให้จมลงดิน มองไม่เห็นแสงสว่างเลย ลุกขึ้นมาหันหน้าเข้าหาพระธรรมเถอะค่ะ ไม่มีอะไรเป็นที่พึ่งของเราได้นอกจาก "ธรรมะ" ขอให้เจริญในธรรมค่ะ |
เจ้าของ: | มากมาย [ 12 ต.ค. 2010, 17:02 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ผมเป็นพ่อและสามีที่เลวครับ ตอนนี้มีความทุกข์เหลือเกิน |
สวัสดีค่ะ คุณสำนึกแล้ว "เป็นกำลังใจให้กับความมุ่งมั่นตั้งใจของคุณค่ะ" เวลา... ที่ผ่าน.. จะพิสูจน์เองค่ะ |
เจ้าของ: | ploypet [ 12 ต.ค. 2010, 17:20 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ผมเป็นพ่อและสามีที่เลวครับ ตอนนี้มีความทุกข์เหลือเกิน |
สวัสดีคะคุณสำนึกผิด อยากให้กำลังใจคะ ไม่เคยมีใครที่เป็น คน ในโลกนี้ไม่เคยทำผิด สำนึกผิดก็ดีแล้วคะ บอกภรรยาคุณหรือยังคะ เห็นทุกข์ที่เกิดแล้วใช่มั้ยคะ พยายามเข้านะคะ ภรรยาคุณอาจอโหสิให้แล้วก็ได้ แต่ไม่ได้การันตีว่าเขาจะกลับมาเป็นนะคะ อย่าหวังสูงเกินไป เผื่อความผิดหวังบ้าง ชีวิตคนเรามีฝนกระหน่ำก็จะมีฟ้าหลังฝนคะ ตอนนี้ฟ้าเปิดแล้ว อย่างน้อยคุณก็เห็นธรรมที่เป็นทางให้เดินต่อไปคะ อดีตแก้ไขไม่ได้แล้ว ตัดมันทิ้งไปคะ อย่าเอามาเป็นอารมณ์ ปัจจุบันต่างหาก ถ้าภรรยาคุณยังมีเยื่อใย คุณค่อยๆทำความดีให้เขาเห็น แก้ตัวใหม่ แต่อย่าไปคาดหวัง ดิฉันก็ภรรยาคนหนึ่งคะ เชื่อว่าอย่างน้อยคุณก็จะได้รับไมตรีที่ดีกลับมาคะ(ถ้าคุณจริงใจ รักจริง ไม่จำเป็นต้องเป็นเจ้าของคะ) การมีกัลยาณมิตรที่ดี จะคงความสัมพันธ์ยาวกว่าสามีภรรยา |
เจ้าของ: | สำนึกแล้ว [ 12 ต.ค. 2010, 22:05 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ผมเป็นพ่อและสามีที่เลวครับ ตอนนี้มีความทุกข์เหลือเกิน |
yothininsuk เขียน: สวัสดีครับ แวะมาให้กำลังใจครับ หัวใจของศาสนาพุทธคือ อริยสัจ ๔ คือ ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค จริง ๆ แล้ว เจ้าตัวแรก มีไว้ให้ "เห็น" ครับ แต่คนเราส่วนใหญ่จะโน้มรับมา "เป็น" ซะมาก (ผมด้วยแหละ ) วันนี้ดีมากแล้วครับ คุณสามารถเห็นเจ้าทุกข์ได้แล้วล่ะ ทุกข์จะเกิดได้ก็ต้องอาศัยสมุทัยนะครับ (จุดมุ่งหมายสูงสุดของศาสนาพุทธคือดับเจ้าตัวที่สองครับ) สมุทัยมันเกิดนานแล้ว ตอนนี้มันส่งผลให้เกิดตัวแรกอยู่ใช่ไหมครับ? ขอให้สู้ ๆ นะครับ ผ่านมันไปให้ได้ ช่วงที่เลวร้ายนี้ "ใบไม้แห้งร่วงจากต้นตกลงมาเป็นปุ๋ยให้แก่ตัวต้นไม้เอง ประสบการณ์ที่เลวร้ายจะทำให้เราเติบโตขึ้นครับ" เจริญธรรมครับผม ขอบคุณครับสำหรับกำลังใจ |
เจ้าของ: | สำนึกแล้ว [ 12 ต.ค. 2010, 22:11 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ผมเป็นพ่อและสามีที่เลวครับ ตอนนี้มีความทุกข์เหลือเกิน |
tongpon เขียน: คุณสำนึกแล้วคะ ลองหันมาพิจารณา..นะคะ ด้วยใจเป็นกลาง ภายใต้ คำตอบปริศนาธรรม 3 ข้อ 1ตั้งแต่เกิดมาคนสำคัญที่สุดของคุณคือใคร คำตอบคือ บุคคลใกล้ตัว..มิใช่พ่อหรือแม่หรือแมแต่ลูก 2 เกิดมาแล้วใครเป็นผู้รู้ใจคุณที่สุด คำตอบคือ ตัวของคุณเอง มิใช่เมียหรือเพื่อนหรือพ่อ แม่อย่าหนีความจริงอีกเลยค่ะ.. 3 เกิดมาแล้วในชีวิตเวลาที่ดีที่สุดคืออะไร คำตอบคือ เวลาปัจจุบัน มิใช่เวลาอยู่ใกล้ครอบครัวหรืออยู่ใกล้คนรัก ถามว่าแล้ว ลูก เมีย และพ่อแม่ล่ะ นั่นคือหน้าที่ ... วันนี้คุณทำหน้าที่กตัญญูกตเวทิตาคุณดีที่สุดแล้วหรือยัง คุณทำหน้าที่พ่อที่ดีที่สุดหรือยัง คุณทำหน้าที่สามีที่ดีที่สุดหรือยัง ถามว่าจะทำได้อย่างไรเมื่อสถานการณ์ไม่อำนวย .... อดีตก็คืออดีต"อดีตผ่านไปเหมือนสายน้ำมิไหลคืนกลับ ฉันใด ก็ฉันนั้น"ให้ผ่านเลยไปมินำกลับมาคำนึง อนาคตเป็นสิ่งล่วงหน้ายังมาไม่ถึงมิควรฟุงซ่านถึง สิ่งสำคัญควรกระทำเหตุให้ดีที่สุดในปัจจุบัน..เหตุนั้นจะส่งผลถึงอนาคตเอง..ก็อยู่ที่กรรม เรามีกรรมเป็นของของตนของของตัว.. ทำสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับวันนี้..และอย่าลืมให้อภัย ให้ความเมตตาเป็นบาทฐาน ขออโหสิกรรมแก่ทุกสิ่งที่ได้ล่วงเกิน สุดท้ายควรให้อภัยตนเองด้วย อย่าโทษตนเองอีกเลย..ยังมิสายที่จะทำความดี.. สิ่งสำคุญที่สุดคือคุณต้องรู้จักตัวตนของตนเอง...จึ่งมิผิดทาง หากตามความอยากได้.. อยากเป็น.. อยากมี...นั่นผิดทางแล้ว..หลงตามกิเลสนั่นเองจึ่งทำให้หลงทาง.. สัจจธรรม คือความจริง สิ่งแท้แน่นอน มิเปลี่ยนแปร.. "ดูกรภิกษุทั้งหลาย ! ความทุกข์ เป็นความจริงประการหนึ่งที่ชีวิตทุกชีวิตจะต้องประสบไม่มากก็น้อย ความทุกข์ที่กล่าวนี้มีอะไรบ้าง? ภิกษุทั้งหลาย ! ความเกิดเป็นความทุกข์ ความแก่ ความเจ็บ ความตายก็เป็นความทุกข์ ความแห้งใจ หรือความโศก ความพิไรรำพันจนน้ำตานองหน้า ความทุกข์กาย ความทุกข์ใจ ความคับแค้นใจ ความพลัดพรากจากบุคคล หรือสิ่งของอันเป็นที่รัก ความต้องประสบกับบุคคล หรือสิ่งของอันไม่เป็นที่พอใจ ปรารถนาอะไรมิได้ดังใจหมาย ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นความทุกข์ที่บุคคลต้องประสบทั้งสิ้น เมื่อกล่าวโดยสรุป การยึดมั่นในขันธ์ห้า ด้วยตัณหาอุปาทานนั่นเอง เป็นความทุกข์อันยิ่งใหญ่" ขอเป็นกำลังใจนะคะ "ชนะอื่นใดไหนจะเท่าชนะใจตนเอง" "จิตตั้งมั่น..นั้นหมั่นดู ..หัดหมั่นรู้.. ตัวตนดูรู้ทั่วถึงจึงอาจหาญ เหตุสงบ ฟุ้งซ่าน หรือรำคาญ หรือเกียจคร้านสังสัยให้ตามดู. ตามให้เห็นตามรู้อยู่เฉยเฉย .. ฝึกให้เคยตัณหาเคยพาหรู. ถึงซึมเศร้าเจ้าเป็นไฉนใจเฝ้าดู .. สักว่ารู้สักว่าเห็นพบเย็นเอย" เจริญในธรรม ขอบคุณนะครับคุณ tongpon ผมเนี่ยความเข้มแข็งมันมาแบบขึ้นๆลงๆน่ะครับ บางวันคิดอะไรดีๆ ก็นึกได้เหมือนกันว่า เออ เราไม่ได้อยู่กับแม่ลูกเขาก็ไม่เป็นไรนี่นา ยังไงเราก็รักเขาได้ แค่ไม่ได้ครอบครองเท่านั้น ถ้าคิดจะเป็นฝ่ายให้เสียอย่างมันก็ทำได้เลยไม่ต้องรอไม่ต้องหวังอะไรทั้งนั้น แต่บางวันมันก็จิตตก กลายเป็นคิดนู่นคิดนี่ไปจนหดหู่ ก็หวังจากธรรมะนี่แหละครับน่าจะเป็นทางสว่างที่สุดแล้วสำหรับชีวิตผมตอนนี้ ก็จะเรียนรู้และฝึกหัดไปเรื่อยๆครับ ขอบคุณอีกทีนะครับ |
เจ้าของ: | สำนึกแล้ว [ 12 ต.ค. 2010, 22:18 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ผมเป็นพ่อและสามีที่เลวครับ ตอนนี้มีความทุกข์เหลือเกิน |
รสา เขียน: ****ถ้าคุณมีความพยายาม สักวันเขาคงเห็นใจ แต่ก็ไม่ควรคิดว่าเมื่อไหร่จะดีขึ้น โดยที่ตัวเรายังไม่ทำอะไร ถึงจะบอกว่ารักลุกและภรรยามาก ก็ต้องแสดงออกให้ เขารู้ทำให้เขาเห็น ถ้าพูดแต่กับตัวเองว่ารักลูกและภรรยามากแต่ไม่พยายามทำอะไรเลย มั้นคงไม่มีประโยชน์ จะเป็นกำลังใจให้***** ขอบคุณคุณรสาครับสำหรับคำแนะนำ |
เจ้าของ: | สำนึกแล้ว [ 12 ต.ค. 2010, 22:23 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ผมเป็นพ่อและสามีที่เลวครับ ตอนนี้มีความทุกข์เหลือเกิน |
ใต้ฟ้า เขียน: ใต้ฟ้าเป็นกำลังใจให้นะคะ ผู้ชายน้อยคนนักที่จะยอมรับว่าความผิดเกิดจากตัวเอง ขอภาวนาเอาใจช่วยให้คุณและภรรยาได้อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขพร้อมกับลูกสาวนะคะ ช่วงนี้ขอให้คุณหันหาธรรมมะให้มาก สวดมนต์ภาวนา ยอมรับความจริงว่าสิ่งที่คุณทำไว้กับภรรยาเป็นบาป ที่จะต้องหมดไปในเร็ววันนะคะ ใต้ฟ้าเชื่อว่าภรรยาของคุณคงเจ็บปวดมาก ถึงยังไม่ยอมให้อภัย สามีใต้ฟ้าเขาทำกลับใต้ฟ้าครั้งแล้วครั้งเล่า ใจอ่อนให้อภัยเขามาตลอดค่ะเพราะลูกนี้แหละค่ะ ถ้าใต้ฟ้ารู้จักภรรยาคุณ อยากถามว่าร้ายแรงจนให้อภัย และใจแข็งขนาดนี้เลยหรือคะ ปล่อยให้ภรรยาคุณอยู่อิสระแบบสบายใจไปก่อนดีกว่าค่ะ ถ้าใช่คู่กันคงได้กลับมาอยู่ด้วยกันเหมือนเดิมนะคะ ทำใจให้สบาย ให้กำลังใจใช้ความดีสู้ ๆ นะคะ เขาเป็นคนใจแข็งครับ ทั้งที่ความจริงเป็นคนขี้สงสารแต่เวลาโกรธขึ้นมา หรือตัดสินใจอะไรจะเด็ดเดี่ยวมาก กับพี่สาวเขาเองก็เคยแบบไม่คุยกันเลยเป็นปีๆ แต่ที่ผมทำกับเขานั้นมันก็สาหัสจริงๆ ผมก็รับกรรมแหละครับ ผมไม่เหลือทางเลือกอื่นใดแล้วนอกจากทำดีอย่างเดียว กลับเนื้อกลับตัวอย่างเดียว ทำดีกับลูกและคนรอบข้างอย่างเดียว ที่เหลือก็วาสนาแล้วครับ |
เจ้าของ: | สำนึกแล้ว [ 12 ต.ค. 2010, 22:26 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ผมเป็นพ่อและสามีที่เลวครับ ตอนนี้มีความทุกข์เหลือเกิน |
taktay เขียน: อ้างคำพูด: ทุกวันนี้ยังกินยาอยู่ มันก็ช่วยผมได้นะครับ เดี๋ยวนี้ผมร้องไห้น้อยลง ยกเว้นบางวันที่คิดถึงเขา คิดถึงลูกมากๆก็ร้องไห้คนเดียวครับ ไม่มีใครในโลกนี้ที่เกิดมาแล้วไม่เคยพลัดพราก ช้าหรือเร็ว เราก็ต้องพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รักด้วยกันทั้งนั้น เพราะนี้เป็นกฎธรรมชาติ ตายตัวไม่มีใครที่จะหลีกหนีได้พ้น คุณเศร้าโศรก เสียใจ เพราะมัวแต่คิดถึงอดีตที่มันผ่านไปแล้ว แก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว....ทำไมไม่เอาใจมาอยู่กับปัจจุบัน..ให้มากที่สุด ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด...อดีตแม้จะเจ็บปวด รวดร้าวเพียงใด มันก็ผ่านไปแล้ว ยึดปัจจุบัน อยู่กับปัจจุบันให้ได้ อนาคตเราจะได้ดีกว่าอดีตที่ผ่านมา อย่างน้อยๆคุณก็ยังไม่ได้ "จากตาย"...คิดถึงเมื่อไหร่?...ก็สามารถไปพูดคุย ไปสัมผัส เห็นหน้าเห็นตากันได้อยู่....จะเศร้าไปทำไมกัน...สถานะคุณยังดีกว่า ใครๆอีกหลายๆคน....ที่ไม่มีวันจะได้เห็นกันอีกต่อไป ไม่ว่าชาตินี้หรือชาติไหนๆ กลับมาอยู่กับปัจจุบันเถอะค่ะ อย่าคร่ำครวญ หวนอาลัย กับสายน้ำที่มันไหลผ่านไปแล้วเลย....เพราะอย่างไรเสีย มันก็ไม่มีวันไหลย้อนกลับมาได้.... จริงที่สุดเลยครับ อย่างน้อยผมก็ยังได้รู้ได้เห็นเขาทั้งคู่ แถมยังรู้ด้วยว่าเขามีความสุขดี ผมก็ต้องมีความสุขด้วยละครับ |
เจ้าของ: | สำนึกแล้ว [ 12 ต.ค. 2010, 22:29 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ผมเป็นพ่อและสามีที่เลวครับ ตอนนี้มีความทุกข์เหลือเกิน |
มากมาย เขียน: สวัสดีค่ะ คุณสำนึกแล้ว "เป็นกำลังใจให้กับความมุ่งมั่นตั้งใจของคุณค่ะ" เวลา... ที่ผ่าน.. จะพิสูจน์เองค่ะ ขอให้คุณมากมายโชคดีเช่นกันนะครับ |
เจ้าของ: | สำนึกแล้ว [ 14 ต.ค. 2010, 10:42 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ผมเป็นพ่อและสามีที่เลวครับ ตอนนี้มีความทุกข์เหลือเกิน |
วันนี้ผมคงหมดหวังจะได้กลับบ้านไปอยู่กับลูกกับเมียอีกแล้วละครับ เพิ่งได้รับเมล์จากเมียผมมา ยอมรับว่าวิกฤตหนักมาก วาสนาของผมกับเขาคงมาได้แค่นี้เองมั้งครับ |
หน้า 5 จากทั้งหมด 11 | เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง |
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group http://www.phpbb.com/ |