ขอบคุณสมาชิกลานทุกท่านค่ะ จริงหรือไม่ค่ะที่ว่าไม่เจอกับตัวก็จะไม่รู้ว่ามันเป็นอย่างไร ดิฉันว่า ดิฉันสติแตก ตั้งตัวไม่ทัน ทำอะไรไม่ถูก จมอยู่ในกองทุกข์ ตกนรกโดยมีสามีเป็นคนผลักดิฉันลงไป ดิฉันจะเชื่อเพื่อนสมาชิกนะคะ เพราะดิฉันไม่มีใครอีกแล้ว

ใครบอกว่าคุณไม่มีใคร คุณยังมีลูก ลูกที่เกิดจากความรักของคุณ และอยากแนะนำนิดนะคะว่าให้มองว่าเรื่องที่เกิดขึ้นนั้นทำให้คุณได้กำไรจากการศึกษาธรรม เพราะถ้าเรื่องนี้ไม่เกิดคุณก็ยังหลงอยู่ในโลกกว่าจะรู้ตัวคุณอาจจะไม่ได้เจอธรรมะที่แท้จริงก็ได้ ลองเปลี่ยนมุมมองว่าตัวคุณสามีและผู้หญิงคนใหม่เป็นผู้มีพระคุณที่ทำให้คุณเข้ามาศึกษาธรรม เข้าหาศาสนา ทำให้คุณมีเวลาศึกษาธรรมเพิ่มขึ้น คุณอาจจะบรรจุธรรมได้ในปัจจุบันนี้ก็ได้ คิดดี ทำดี ก็ต้องได้ดีคะ

ดิฉันนั่งอ่านกระดานซ้ำไปซ้ำมา เพื่อนสมาชิกเป็นใครก็ไม่รู้ แต่ได้โปรดให้คำชี้แนะที่ดี สาธุ สาธุ สาธุ ดิฉันจะนำข้อแนะนำของเพื่อนสมาชิกไปปฏิบัติค่ะ เป็นกำลังใจให้ดิฉันด้วย

สนิมใจ กัดกร่อนความคิดและสติปัญญาของเรามาก ไม่มีใครสามารถจะช่วยเราได้ หากวันนี้เราไม่ลุกขึ้นมาต่อสู้ ขัดเกลาสนิมใจ เพราะใจเราก็เป็นของเรามิใช่ของใครอื่น

บางครั้งที่มนุษย์เราเป็นทุกข์ ก็เพราะเมื่อใจเป็นสนิมแล้วต้องการและคาดหวังจะให้คนนั้นคนนี้มาขจัดสนิม
คือมาเห็นใจมาเข้าใจตน เข้าข้างตนให้มากที่สุด การฝากความหวังไว้กับคนที่ไม่สมหวัง เราจะผิดหวัง
ยิ่งกว่าเขา เราต้องยืืดอกสู้กับปัญหา ยิ้มท้าทายปัญหารอบด้านให้ได้ ปัญหาทุกอย่างกลัวคนจริง แต่จะตามบดขยี้คนเหยาะแหยะใจเสาะ

เราต้องค้นหาปัญหาจากปัญหาที่เกิดขึ้นให้ได้ เพราะในความมืดอาจมีจุดสว่างในความไม่ีดีของคนๆ หนึ่ง อาจมีสิ่งดีอีกมากมาย เพียงแต่เราต้องเพ่งมองให้ชัดเท่านั้นเอง

ฝากบทความดีๆจาก หนังสืออภัยทาน รักบริสุทธิ์ ไว้เตือนใจคะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ

คำตอบอยู่ที่คุณทักทายเขียนไว้หมดแล้วค่ะ...พิจารณาเอาเองนะคะ

โชคดีค่ะ

อ้างอิงคำพูด ยังไม่มีใครเป็นอะไร ยังไม่มีใครจากไปไหน
ความรู้สึกของดิฉันขณะนั้นเหมือนตายทั้งเป็น และคิดว่าถ้าเค้าตายจริง ๆ ดิฉันจะไม่เศร้าไม่เสียใจมากเท่าที่เค้าทรยศดิฉันแบบนี้ นี่เหมือนเค้าฆ่าดิฉันแบบให้ตายทั้ง ๆ ที่ยังมีชีวิตอยู่ หลังครบกำหนดลาคลอด ดิฉันไม่อยากมาทำงาน ดิฉันไม่ทราบจะทำหน้าตาให้สดชื่นได้อย่างไร ดิฉันนั่งอ่านกระทู้ของคุณพี่ทุกข์ใจ คุณพี่เค้ายังใช้เวลาเป็นปี นี่ดิฉันเพิ่งจะผ่านเหตุการณ์มาได้สามเดือน ดิฉันยังไม่สามารถรวบรวมสติที่แตกไปได้ ที่ทำได้ในขณะนี้คือ หาความสุขทางวัตถุมาชดเชย มากลบเกลื่อนความทุกข์ที่มีค่ะ ขอบคุณสมาชิกลานทุกท่านค่ะ

ตัวเองก็เคยทุกข์เหมือนคุณเช่นกัน เพราะที่ผ่านมีแต่แต่คำว่าเชื่อใจและไว้ใจมาตลอด หากจะถามว่าต้องทำอย่างไร ก็อยู่ที่ตัวเรานั่นแหละว่าทำใจได้แค่ไหน สำหรับตัวเองก็อย่างที่เขาบอกว่าตัวเรารู้ดีที่สุดเรื่องครอบครัว จึงตัดสินใจเลิกและดูแลลูกทั้งสองคนด้วยตัวเอง ทั้ง ๆ ที่แทบจะไม่ไหวแต่เมื่อดูหน้าลูกแล้วก็ต้องอดทนและฮีดสู้เพื่อลูก เรายังดีที่มีลูกเป็นรักแท้ของเรา สำหรับสามี ในเมื่อไม่มีความเชื่อใจและเชื่อถือแล้วมันก็คงไม่มีความรักแล้ว คิดให้ดีและตัดสินใจด้วยตัวเองดีที่สุด แรก ๆ ก็จะคิดแต่เรื่องเขา เรื่องแก้แค้น ทำอย่างไรให้เขาได้รับกรรมที่เขาก่อทั้ง 2 คน ตัวนกอินทรีย์ ใช้เวลา 2 เดือนเท่านั้น ก็สามารถทำใจได้ ย้อนกลับไปดูอดีต ว่าเขาดีพอที่จะดูแลเราและลูกต่อไปหรือไม่ และธรรมมะจะช่วยให้เราดีขึ้นได้ เป็นกำลังใจให้นะคะ ผ่านเวลาที่เลวร้ายไป ใจเราก็จะเข้มแข็งขึ้น ตอนนี้เหมือนตัวเองอยู่บ้านตึกชั้น 5 และมองดูเขาทั้งสองกำลังตะเกียกตะกายขึ้นมาหาชั้น 2 ,3,4 และ 5 อย่างยากลำบากเหลือเกิน เพราะเขาต้องแบกกรรมไว้มาก จึงขึ้นมาอย่างทุลนทุลาย
ขอให้พบกับความสุขและความรักที่แท้จริงจากลูก ๆ นะคะ อนุโมทนาค่ะ

เมื่อวันอาทิตย์ ดิฉันได้มีโอกาสไปทำบุญ พระอาจารย์ท่านถามว่าป่วยรึเปล่า ทำไมผอมจัง จึงได้เล่าเรื่องให้ท่านฟัง ท่านได้โปรดแนะว่าในเมื่อเราซื่อสัตย์ต่อเขา เขาไม่ซื่อสัตย์ต่อเรา ก็ให้คิดเสียว่าเขาได้ตายจากไป เรายังมีของหาได้ยาก คือ พ่อ แม่ ซึ่งถ้าหากไม่มีท่านแล้ว เราก็ไม่สามารถหาพ่อ แม่ ใหม่ ได้ ไม่เหมือนสามี เลิกกันแล้วก็แล้วกันไป และเรายังมีโอกาสหาใหม่ได้ นั่นซิคะ ดิฉันต้องนึกถึงคำพระ และคำแนะนำของเพื่อนสมาชิกลานไว้ให้มาก ๆ เพื่อจะได้มีจิตใจที่เข้มแข็งขึ้น

ทุกคำตอบ คำแนะนำจะไม่มีประโยชน์เลย ถ้าเราไม่นับไปพิจารณาและปฏิบัติ ที่เศร้า ที่ทุกข์เพราะเราแขวนความสุข ความคาดหวังให้กับคนอื่น สุข ทุกข์อยู่ที่ใจจะเราจะตอบรับหรือผลักออก เค้าทำไม่ดี เป็นเรื่องของเรา เป็นการแสดงคุณค่าในตัวเค้าทั้ง 2 คน แสดงถึงความอ่อนแอ ความบกพร่องในใจที่จะแย่งชิงจากคนอื่น การกระทำของเค้าเป็นการแสดงคุณค่าของตัวพวกเค้าเอง ไม่ใช่คุณค่าของเรา ธรรมะต่างๆที่เกี่ยวกับอกหักมีมากมาย ส่วนใหญ่จะบอกว่าถ้าหนัก ก้อให้ปล่อย ถ้าอย่าเบา อย่าโล่งก้อต้องรู้จักปล่อยวาง เค้าอยู่ส่วนเค้าปล่อยเค้าไป เราทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด ทำให้บ้านคือที่ร่มเย็น น้ำแนะนำว่าเวลาเจอสามีก้ออย่าทำเศร้า ทำซะว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่ต้องถาม ไม่ต้องอยากรู้ เราเลี้ยงลูกของเราไป พูดความน่ารักของลูกให้เค้าฟังบ่อยๆ เราอยู่นิ่งๆให้เค้าเกรงใจ อย่าทำโทรม ต้องสวยเข้าไว้ เอาเวลาที่หมกหมุ่นคิดแต่เรื่องเค้าและผญ คนนั้น มาทุ่มเทกับความน่ารักของลูกและทำยังไงให้สวย สุขภาพดีจะดีที่สุด พอเรานิ่ง ทางนั้นจะยิ่งร้อน ก้อปล่อยเค้า เหมือนเรานั่งดูละครน้ำเน่าที่เต้นเร่าๆอยู่ เวทนาที่เค้าพยายามแสดงตัว พยามเผยความอ่อนแอที่ไม่ต้องการอยู่ในมุมมือ มุมเงา ที่คนไม่ยอมรับ

ทุกวันให้ท่องกับตัวเองแผ่เมตตาให้ตัวเองว่า ขอให้ชั้นมีความสุข ให้ชั้นได้เรียนรู้สิ่งที่เกิดขึ้นเพื่อค้นพบความสุขที่แท้จริง ขอให้พวกเค้ามีความสุข ได้พบและเรียนรู้สิ่งที่เค้าทำว่าเป็นประโยชน์และมีคุณค่ากับชีวิตจริงๆ ใจจะเย็นขึ้นนะคะ เมตตากับตัวเองให้เป็นก่อนนะคะ สิ่งดีๆจะไม่เข้ามาในชีวิตเลย ถ้าใจเราปิดกั้นคิดแต่สิ่งแย่ๆ เมื่อใดที่คิดดี คิดถูก สิ่งดีๆจะเข้ามาหาตัวเองดั่งที่ใจเราต้องการคะ

เอาใจช่วยนะคะ

คุณเจ้าของกระทู้ได้รับคำแนะนำไปเยอะแล้ว...

ขออนุญาตมาส่งกำลังใจนะคะ เข้มแข็งๆ สู้ๆ เราต้องเลิกทุกข์ใจได้สักวันแน่ๆนะคะ สู้ๆๆๆ

คุณน้ำคะ ดิฉันเคยทำอย่างที่คุณน้ำแนะนำ คือ ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่ถาม ไม่แสดงอาการอยากรู้ พูดถึงความน่ารักของลูกกับเขา แทนที่เขาจะเกรงใจอย่างที่คุณน้ำคิด เขากลับเดินหน้าต่อไป พร้อมกับการโกหกทุกอย่างทุกเรื่องเท่าที่เขาจะโกหกได้ เขาต้องการเหยียบเรือสองแคม ซึ่งเป็นสิ่งที่ดิฉันรับไม่ได้ค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณkaesita
นัทก็เป็นอีกคนที่กำลังประสบปัญหาเช่นเดียวกับคุณค่ะ
เข้าใจความรู้สึกของคุณได้เป็นอย่างดี ความรู้สึกของคนถูกทรยศ หักหลัง
ถูกหลอกลวง และยังไม่เข้าใจว่าทำไม ทำไม ต้องเป็นแบบนี้

อยากถาม อยากรู้มากมาย ว่าเกิดขึ้นได้อย่างไร ผู้หญิงคนนั้นเป็นอย่างไร
สวยไหม สาวไหม นิสัยดีไหม ไปอยู่ด้วยกันที่ไหน คำถามเหล่านี้นัทเองก็เคยอยากรู้ค่ะ
ทรมานใจอย่างที่สุด ทำแบบนี้กับเราได้อย่างไร ถ้าไม่รักกันแล้วทำไมไม่เลิกกับเราแล้วค่อยไปมีคนอื่น

ทุกๆคำถาม นัทถามเค้าแล้ว แล้วเค้าก็ตอบค่ะ ทุกคำถาม-ทุกคำตอบ เหมือนโดนมีดแทงซ้ำแล้วซ้ำอีก
ทรมารซ้ำแล้วซ้ำเล่า ผลลัพธ์คือ มันไม่ได้ทำให้หายทุกข์ค่ะ ยิ่งรู้ก็ยิ่งทุกข์ค่ะ
เคยถามเค้าว่าทำไมไม่เลิกกับนัทซะ แล้วไปอยู่กับคนใหม่ ถามหลายครั้ง คำตอบก็เหมือนเดิม
ยืนยันว่ารักเรา รักลูก แต่ก็นะ ตัดกิเลสไม่ได้ ก็คงเป็นเรื่องจริงของผู้ชายค่ะ ไม่ได้เป็นกันแค่สามีเราคนเดียว เป็นกันเยอะ เกือบๆทุกครอบครัว หันไปทางไหน ก็เจอค่ะ เพื่อนมีเมียน้อยบ้างหรือแม้กระทั่งเพื่อนเป็นเมียน้อยซะเอง

ผู้ชายบางคนมีเมียน้อย โดยที่เมียหลวงไม่รู้ มีลูกกับเมียน้อยโดยที่เมียหลวงไม่รู้
ผลลัพธ์ก็ เมียหลวงไม่ทุกข์ เพราะไม่รู้ เป็นสัจธรรมค่ะ ถ้าคุณไม่รู้ก็คงไม่เป็นแบบนี้ใช่ไหมคะ
เหมือนเรา2คนที่หากไม่เห็นทุกข์ คงไม่เห็นธรรม คงไม่มาหาวิธีดับทุกข์ในใจอยู่อย่างนี้
ทุกข์ที่ใจดับที่ใจนะคะ ผู้ชายคนนั้นเค้าคงดับทุกข์ให้เราไม่ได้ ต่อให้เค้าสัญญาให้เค้าสาบานจะเลิกกัน
แต่ในใจเราไม่เลิกทุกข์ ก็คงเจ็บปวดไม่หาย ต่อให้เราร้องไห้เป็นสายเลือด หรืือตรอมใจตายไปต่อหน้า เราก็ไม่อาจไปบังคับใจเค้าได้ ถ้าเค้าจะไป เลิกคาดหวัง เลิกฝัน เลิกจินตนาการ เป็นสิ่งที่ต้องทำค่ะ ไม่ต้องไปร้อนใจ ไม่ต้องไปตามราวี อย่าไปยุ่งกับเค้า มันไม่มีประโยชน์อะไรจริงๆ
เราอยู่ของเราเฉยๆ นิ่งๆ ปล่อยให้เค้าร้อนรนกันเองเถอะค่ะ จะเลิก จะหย่า เป็นแค่สิ่งสมมุติค่ะ เป็นเพียงกระดาษที่แสดงสถานะ อยากเลิก เลิกที่ใจก่อนอันดับแรกค่ะ

ถอนใจจากเค้าทีละน้อย รู้ว่ายากแต่ต้องทำ บทเรียนครั้งนี้สอนให้รู้ว่า การรักมาก การไว้ใจมาก คาดหวังมาก เป็นต้นเหตุแห่งทุกข์ แต่ทุกข์ครั้งนี้คงไม่ใช่ทุกข์ที่สุดในชีวิตหรอกค่ะ เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ

คนกำลังหลงมัวเมาอยู่ จะให้เปลี่ยนไปตามใจเราทันทีนั้น ตองใช้เวลาจ๊ะ ถ้าตอนนี้เราไม่พร้อมเดินออกมา ก้ตองอดทน ปิดหู ปิดตาบ้าง อย่าพยายามค้นหารับรู้เรื่องเกี่ยวกับพวกเค้าดีที่สุด นิ่งอย่างเดียว ไม่ต้องโวยวาย ไม่ต้องคาดคั้น ทำบรรยากาศในบ้านให้ปกติ ใหเค้ารูสึกว่าเวลามาก้อไม่ต้องกังวลอะไร เพราะผช เป็นพวกที่ไม่ต้องการรับรู้ปัญหา ทังที่ตัวเองก่อขึ้นมา

ที่สำคัญจขกท.ต้องรักษาสุขภาพตัวเอง เวลาคิดหมกมุ่นเรื่องของพวกเคาให้ใช้คำพูดที่น้ำให้เกี่ยวกับการแผ่เมตตาตัวเองคิดเขามาในหัวแทน ทำบ่อยๆ แผ่เมตตาใหตัวเองบ่อยๆ ใจจะเย็นลง พวกเคาก้อมีกรรมของพวกเคา การกระทำของพวกเคา เราไม่เกี่ยว ให้คิดซะว่าพวกเค้ากำลังสะสมกรรมไม่ดีกันอยู่

จขกท.ตอนนี้ต้องนิ่งอย่างเดียว ทางโนนเคาร้อนรนเพราะเค้าอยากออกหน้าออกตา ถ้าเราเต้นตามเคา ก้อเข้าแผนพอดี อยู่เฉยๆ เราเป็นภรรยาที่ออกหนาออกตาอยู่แลว อย่าได้แคร์ ให้ทางโน้นรอนรนคนเดียวก้อพอ เรานั่งดูนิ่งๆดวยความสงสารพอกับผญ คนนึงที่ตองการแสดงตัวแต่ทำไม่ได้ น่าสงสารออกจ๊ะ ทำใจให้สบาย เอาเวลามาใส่ใจตัวเอง ทำตัวสวยๆ พูดจาเพราะๆ เอาอกเอาใจ ดูแลลูกอย่างดี เอาแค่นี้ก่อน ผลเป็นไงตองค่อยดูค่อยว่ากันอีกทีนะจ๊ะ