วันเวลาปัจจุบัน 17 เม.ย. 2024, 05:25  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 49 โพสต์ ]  ไปที่หน้า 1, 2, 3, 4  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 ต.ค. 2010, 11:26 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 05 ต.ค. 2010, 14:11
โพสต์: 29

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ได้อ่านกระทู้ของสมาชิกหลาย ๆ ท่าน ทำให้รู้ว่ามีเพื่อนร่วมชะตากรรม ขณะนี้เราเองก็ทุกข์หนักมาก
แต่งงานมา 17 อยู่คนละจังหวัดกับสามี เพิ่งมารู้ว่าสามีมีเมียน้อยตอนที่คลอดลูกคนที่ 2 ได้ 1 เดือน เมียน้อยต้องการแสดงตัว เลยทำให้เรื่องแดง ตอนแรกเค้าไม่ยอบรับ สุดท้ายจำนนด้วยหลักฐานที่เมียน้อยพยายามแสดงให้เห็น หลังจากนั้นก็โกหกเราทุกเรื่องที่จะโกหกได้ ทุกข์มาก ตัดสินใจทำอะไรไม่ถูก ขอคำแนะนำด้วยค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 ต.ค. 2010, 13:54 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 08 ต.ค. 2010, 17:16
โพสต์: 177

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


:b51: :b53: :b51: :b53: :b51: :b53: :b51: :b53: :b51: :b53: :b51:
สวัสดีคะ ดิฉันเป็นเมียหลวง สามีมีเมียน้อยหรือเป่ายังไม่รู้ แต่งงานมา16 ปี มีลูกสอง
เห็นใจคะ เป็นกำลังใจให้ แต่เรื่องครอบครัว คุณจะมีข้อมูลที่ดีที่สุด ตัดสินใจเองคะ อย่าฟังคนรอบข้างเพราะมีปัจจัยเยอะแยะ แต่คืออยากให้คำนึงถึงว่า สิ่งที่คุณตัดสินใจไปไม่ไปทำบาปกับใครเพิ่มรวมถึงตัวคุณด้วยคะ ถ้าคุณทำหน้าที่ของตัวเองอย่างเต็มที่แล้ว ดูแลเขาอย่างดี ดูแลครอบคัวลูกอย่างดี เขาก็ยังดีกับคุณและครอบครัว คุณยังรักเขา ก็ทำใจคะ ความรักเป็นของที่มีขึ้นและเสื่อมลงเป็นธรรมดา คิดเสียว่ามันเป็นกรรม ที่เราอาจจะเคยไปแย่งของรักคนอื่นเมื่อชาติก่อนชดใช้กรรมซะ จะได้ไม่ต้องเป็นกงกรรมกงเกวียน กันต่อไป แต่ถ้าอยู่แล้วทุกข์หนัก ทะเราะ ตบตีตลอด ก็ลองห่างออกมาซะ อย่าได้จมอยู่กับกองทุกข์ตลอดเวลา เห็นทุกข์แล้วใช่มั้ยคะ เกิดเป็นคนย่อมมีทุกข์เป็นธรรมดาคะ ทุกข์ของคุณเทียบกับทุกข์ทางธรรมถือว่าเล็กน้อยคะ คิดเสียว่าสามีและเราอีกไม่ถึง 100 ปีก็ต้องตายจากกันเป็นผงธุรีอยู่ดีคะ อย่ายึดในตัวตน ว่านี่คือของกู ตัวกูเลยคะ อย่าสร้างกรรมต่อกันให้ต้องไปจะเอ๋กันในอบายภูมิต่อไปเลยคะ ดูแลลูกให้ดี สร้างบุญกับเขาเถอะคะ เขาจะชดใช้ให้คุณเมื่อคุณสังขารไม่เที่ยงแล้ว ลองหาเวลาเข้าครอสธรรมะ ไปปฏิบัติธรรมซักอาทิตย์(ถ้าสามารถทำได้) หรือลองศึกษาธรรมะ ในแนววิปัสสนาดูคะ ธรรมะจะสอนให้คุณเห็นทุกข์ ที่ยิ่งใหญ่กว่านี้ จะสอนให้คุณรู้จักทุกข์ และบอกทางพ้นทุกข์ที่ยิ่งใหญ่ให้ด้วย คุณจะขอบคุณสามีคุณด้วยซ้ำว่าทำให้คุณเข้าถึงธรรมะของพระพุทธเจ้าคะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 ต.ค. 2010, 14:41 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 05 ต.ค. 2010, 14:11
โพสต์: 29

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอบคุณ คุณ PLOYPET ค่ะ สำหรับคำแนะนำ ดิฉันพยายามทำใจ หาซีดีธรรมะมาฟัง ขณะที่ฟังก็ดูเหมือนจะเข้าใจ แต่หลังจากนั้นก็อดคิดมากไม่ได้ พยายามที่จะทำให้ได้ตามคำแนะนำของเพื่อน ๆ แต่สุดท้ายก็ยังรู้สึกว่าตัวเองทุกข์มาก ปลงไม่ตก เพราะมันเป็นเหตุการณ์ที่ดิฉันไม่ได้เตรียมตัวเตรียมใจที่จะเจอ ดิฉันไว้ใจเชื่อใจเค้าจนหมดหัวใจ เมื่อมารู้ว่าเค้าปิดบังเรื่องนี้ไว้ถึง 6 ปี ดิฉันจึงทำใจไม่ได้ ได้แต่รู้ว่าตัวเองกำลังจมอยู่ในกองทุกข์ จนได้มาพบเว็บลานธรรมจักร และได้พบว่า มีเพื่อน ๆ อีกหลายคนที่พบทุกข์เหมือนที่ดิฉับกำลังพบอยู่ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำดี ๆ ค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 ต.ค. 2010, 16:36 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 ส.ค. 2010, 13:02
โพสต์: 129

แนวปฏิบัติ: อานาปานสติ
งานอดิเรก: ปฏิบัติธรรม
อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ดิฉันก็มีความทุกข์เรื่องครอบครัวเหมือนกับคุณ จขกท. และเพื่อนๆอีกหลายคน อยากจะขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ ถึงจะให้คำแนะนำไม่ได้มาก แต่จะคอยรับฟังและเป็นกำลังใจให้ค่ะ

ขอความสุขความเจริญในธรรม ขอสรรพสิ่งมงคลทั้งหลาย จงบังเกิดแก่เพื่อนๆลานธรรมทุกคนค่ะ

.....................................................
ชีวิตที่เหลือ ขออยู่เพื่อธรรมะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 ต.ค. 2010, 17:53 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 4
สมาชิก ระดับ 4
ลงทะเบียนเมื่อ: 07 ส.ค. 2010, 00:17
โพสต์: 255

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


:b42: ตั้งสติก่อน ค่อยๆคิด ยังไม่มีใครเป็นอะไร ยังไม่มีใครจากไปไหน ถ้าคิดว่ามันร้ายแรง มันก็จะร้ายแรง แต่จริงๆแล้วมันยังไม่ร้ายแรง มันเป็นปัญหาธรรมดา ๆที่เกิดได้ตั้งแต่คนชั้นกรรมกรหาเช้ากินค่ำ จนครอบครัวผู้ดีมีสกุลและคนในสังคมชั้นสูงนั่นแหละ แต่มันโชคร้ายไปนิดที่มาเกิดกับเราในตอนนี้ ค่อยๆคิดหาทางออก หาทางแก้ปัญหาเชิงบวก หลังจากตั้งสติให้ได้เสียก่อน อย่าด่วนตีโพยตีพาย ตัดสินใจอะไรหรือทำอะไรรุนแรงในตอนนี้ คนเขาเจอเหมือนเราเยอะแยะ และยังไม่เคยมีใครเป็นอะไร หรือยังไม่เคยมีใครหาทางออกไม่ได้ เมื่อมันถึงที่สุดเราจะพบทางออกเอง ใจเย็นๆนะครับ รอฟังและคุยกับเพื่อนในกระดานไปก่อน........เจโตวิมุติ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 ต.ค. 2010, 21:11 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 05 ต.ค. 2010, 14:11
โพสต์: 29

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ดิฉันจะบอกคุณเจโตวิมุติอย่างไรดี ขณะที่ดิฉันเลี้ยงลูกอายุ 1 เดือน แล้วมาทราบว่าสามีมีเมียน้อยที่อยู่กินกันมา 6 ปี มีลูกแล้ว 2 คน เหมือนฟ้าฟาดลงกลางใจ ดิฉันหมดแรงเลี้ยงลูกน้อย น้ำหนักลดลงทันที 6-7 กิโลกรัม ลูกน้อยกำลังน่ารัก แต่ดิฉันไม่มีจิตใจที่จะชื่นชมลูกน้อยที่อยู่ในอ้อมกอด ด้วยใจที่เฝ้าคิดถึงเรื่องที่เกิดกับตัวเองแบบไม่คาดฝัน ดิฉันควรจะเริ่มตั้งสติที่ตรงไหนดี


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 ต.ค. 2010, 01:24 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 13 ก.พ. 2010, 16:34
โพสต์: 1050

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


มาให้กำลังใจครับ......
ทุกอย่าง มันเกิดขึ้นได้ครับ...มันเป็น สภาวะธรรม
เมื่อมันเกิดขึ้นไปแล้ว...เราควรปรับความรู้สึก...อารมณ์ ให้ผ่อนคลายลง
อันความทุกข์...มี ตั้งแต่ เกิด แก่ เจ็บ ตาย พลัดพรากจากสิ่งที่เป็นที่รัก
หรือ ประสบกับสิ่งที่ไม่เป็นที่รักที่พอใจ อันนี้ก็ทุกข์
โสกะ ปริเทวะ ทุกข์ โทมนัส อุปายาส เหล่านี้อันบุคคลเกิดมา ย่อมพบเจออยู่แล้ว
...ตั้งสติไว้ให้ มั่น เพราะ สิ่งที่เข้ามา กระทบ สัมผัส ให้จิตเรารับรู้นี่ มันหนัก
รู้ ว่า มันทุกข์ สติระลึกรู้อยู่...มันเกิดขึ้น..เดี๋ยวมันก็ดับไป...ครับ
เขาจะโกหกเรา นั่นไม่ต้องไปสนใจอีกแล้ว
....น้อมเข้า มาสนใจที่ตัวเรา..จิตใจของเรา...อย่าไปส่งออกนอก
ยิ่งตอนนี้เรามีลูกน้อยๆ พึ่งลืมตาดูโลก ก็ควรจะเอาใจใส่ดูแลตรงนี้ดีกว่า...
เรื่องมันยังไม่เลวร้าย อย่างที่เราคิด นึก...ยังไม่จากกันไปไหน
เพียงแต่มีสิ่งใหม่ ที่เรายังไม่ได้เตรียมใจ พร้อมจะรับ ปรับสภาพ
หาธรรมะ มาฟังอยู่เนืองๆ หรือ มีเวลา ก็สวดมนต์ เจริญภาวนา เจริญสติ
ก็จะได้ปล่อยวาง ละ คลาย ผ่อนลงมา จะได้มีปัญญา ต่อสู้กับ ความทุกข์นี้
ขอเป็นกำลังใจให้ และ ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี ครับ
เจริญในธรรม :b8:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 ต.ค. 2010, 02:44 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


kaesita เขียน:
ดิฉันจะบอกคุณเจโตวิมุติอย่างไรดี ขณะที่ดิฉันเลี้ยงลูกอายุ 1 เดือน แล้วมาทราบว่าสามีมีเมียน้อยที่อยู่กินกันมา 6 ปี มีลูกแล้ว 2 คน เหมือนฟ้าฟาดลงกลางใจ ดิฉันหมดแรงเลี้ยงลูกน้อย น้ำหนักลดลงทันที 6-7 กิโลกรัม ลูกน้อยกำลังน่ารัก แต่ดิฉันไม่มีจิตใจที่จะชื่นชมลูกน้อยที่อยู่ในอ้อมกอด ด้วยใจที่เฝ้าคิดถึงเรื่องที่เกิดกับตัวเองแบบไม่คาดฝัน ดิฉันควรจะเริ่มตั้งสติที่ตรงไหนดี


เคยประสบปัญหาเดียวกับคุณ...มารู้ตอนลูกสาวอายุได้สามหรือสี่ขวบ
ทั้งๆที่เขาคบกันมาเป็นสิบๆปี เหมือนฟ้าผ่ากลางหัว (ของคุณผ่ากลางใจ) คือมึนไปหมด คิดอะไร
ไม่ออก...เอาใจไปหมกมุ่น...คิดแค้น อาฆาต โกรธ เสียใจ น้อยใจ จนลืมลูกไปเสียสนิทเลย

จากวันนั้จนถึงวันนี้ผ่านไปแล้ว..เจ็ดแปดปี...ลูกสาวกลายเป็นเด็กสาวแล้ว....รู้ไหม?..
ว่าเสียดายอะไร?...เสียดายความน่ารักของลูก เสียดายที่เรามัวแต่ไปสนใจ คนที่ไม่ควรสนใจ
"คู่นั้น" เฝ้าไปเก็บของเน่า ของเสีย เข้ามาไว้ในใจ...แทนที่จะเก็บภาพความน่ารัก ความสดใส
ของลูกและตักตวงเรื่องราวดีๆของลูกไว้ให้มากที่สุด

หากย้อนเวลากลับไปได้....สิ่งแรกที่จะทำคือ...จะเก็บความน่ารักของลูกไว้ทุกซอกทุกมุมของใจ
จะไม่ยอมให้เรื่องราวอะไร หรือใครๆ? ได้มีโอกาสแทรกเข้ามาในใจแม้แต่เพียงจุดว่างเล็กๆในใจได้เลย

โยนทิ้งไปเถอะค่ะ...จะให้ค่าอะไรสำหรับความไม่ซื่อสัตย์....เก็บไว้ ใจเราก็เป็นทุกข์ ต่อให้ดิ้นตาย
ไปต่อหน้า....เราก็เปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้....เราอยู่ในที่สว่าง ไม่จำเป็นต้องดิ้นรน หรือเร่าร้อน
อยู่ตามประสาของเรา แบบเดิมๆ ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้เสีย...คนที่ควรจะดิ้นเร่าๆ ต้องเป้น "คนอื่น"
มิใช่เรา....ถ้าเราทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้....เขาก็ยิ่งดิ้น ยิ่งกระเสือกกระสน แต่ถ้าเราทำเป็นรู้ หรือรับรู้
คนที่จะกระเสือก กระสน ดิ้นรน และเร่าร้อน คือเรา....

เอาใจทั้งหมดที่มีอยู่ ทุ่มเทไปที่ลูก เก็บภาพความทรงจำของลูกไว้ทุกซอกทุกมุม ให้ได้มากที่สุด
เพื่อจะได้ไม่มีช่องว่างเหลือไว้สำหรับเรื่องไร้สาระ....เราไม่สามารถที่จะเปลี่ยนแปลงอดีตได้
แต่เราเลือกได้ว่า จะเก็บความทุกข์ หรือความสุขเอามาไว้ในใจของเรา

เป็นกำลังใจใหนะค่ะ.... :b4:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 ต.ค. 2010, 13:43 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 08 ต.ค. 2010, 17:16
โพสต์: 177

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


:b41: :b41: :b41: :b41: :b41: :b41: :b41: :b41: :b41: :b41: :b41:

ที่คุณถามว่าจะตั้งสติอย่างไรดี ดิฉันเคยมีประสบการณ์คะ เมื่อประมาณเกือบสิบปีก่อนคะ (ตอนนี้ไม่แล้ว เห็นธรรมะแล้ว จึงคิดว่าจิบจ๊อย) ที่แนะนำไปตอนแรกก็เพราะเคยมีเหตุเกิด อยู่ดีๆก็มีผู้หญิงโทรมาหาสามีทุกวัน จนเราชักเอะใจ สามีก็เริ่มซื้อเสื้อผ้าใหม่ เปลี่ยนแนวใหม่ หาเหตุออกจากบ้านบ่อยๆคะ จนเราโทรไปถามผู้หญิงคนนั้นว่าคุณรู้มั้ยว่าเขามีภรรยาและลูกแล้ว เขาตอบไม่แคร์ เขาก็มีสามีและลูก ดิฉันร้องไห้เป็นไปต่อว่าสามี สามีบอกไม่มีอะไร มีอยู่วันเธอคนนั้นโทรมาบอกว่าทะเราะกับสามีเธอ เรื่อที่สามีดิฉันพาเข้าโรงแรม อ้าวเรื่องใหญ่คะ สามีที่ดิฉันเคยทูลหัวว่าเป็นเหมือนเทพบุตรตอนนี้ก็ปีศาจร้าย ผิดลูกเมียเขาอีกต่างหาก ศรัทธาที่มีมันไม่เหลือคะ แถมพอดิฉันอารวาทมากท้าหย่าอีกต่างหาก ดิฉันตั้งสติคะ ถ้าเกิออะไรขึ้น ใครต้องรับกรรม เราและลูกไงคะ สามีด้วยคะ คนที่หัวเราะทีหลังก็ผู้หญิงคนนั้นคะ(ตอนหลังสามีผญ คนนั้นโทรมาหาคะ มาขอโทษ เพราะเขาถามเมียเขาว่าวันไหน เมียเขาดันตอบเอาวันที่เวลาที่มีบุคคลอื่นยืนยันได้ว่า ภรรยาเขาไปอยู่กับคนอื่นที่ไม่ใช่สามีชั้นคะ)
ชั้นอาจจะโชคดีกว่านะคะ แต่สติระลึกรู้กับปัจจุบัน อย่าไปคิดถึงอดีต มันผ่านแล้วผ่านเลยแก้ไขไม่ได้คะ ปัจจุบันคุณมีลูกและสามี ถ้าเขาจะไป ก็เป็นอดีตคะ (เมตตาต่อเขานะคะ อย่างน้อยก็มีบุญมีกรรมกันมา) ปัจจุบันคุณทำทุกอย่างให้ดี ให้ถูกด้วยความเห็นที่ดีที่ถูก ส่วนอะไรจะเกิดในอนาคตช่างมันคะ อย่าไปวิตกให้มาก อยู่กับลูกน้อยเยอะๆ ดูเขาสิคะ เขาขาดคุณไม่ได้คะตอนนี้ แต่คุณและสามีขาดซึ่งกันและกันได้คะ เอาจิตคิดแต่สิ่งที่ดี แล้วเวลาจะนำสิ่งที่ดีมาเอง เมียน้อยก็คือเมียน้อยคะ เขาก็น่าสงสารทุกใจเหมือนคุณแหละคะ ถึงได้มาแสดงตัวไงคะ เมตตาต่อเขาคะ ไม่ต้องไปแสดงออกหรอกคะถ้าฝืนใจ แค่ไม่ด่า ไม่พยาบาท ปล่อยเขาไปตามกรรมของเขา แค่นี้เขาก็รับกรรมอยู่คะ สามีเหมือนกันเขาก็ทุกข์คะ ทุกข์ใจที่มี และกรรมที่เขาต้องได้รับอีกมากคะ เราลอยตัวเห็นมั้ยคะ ไม่มีกรรมให้ผูกพยาบาทคะ ละเว้นอัตตา กับโมหะ โลภะ โทสะ เสียคะ อย่างน้อยจิตคุณกำลังสูงขึ้นคะ หวังว่าจะช่วยให้เข้าใจบ้าง :b41: :b45:
ก็เพราะยังมีอัตตา ยังมีกิเลสและตัณหา ความเห็นอาจเอียงไปมา ขอท่านจงเมตตาอโหสิและให้อภัย
ที่ตอบเกิดจากจิตที่อยากช่วย หากตอบแล้วห่วยช่วยแนะเถิดหนา เป็นเพียงปถุชนคนธรรมดา ขอเถิดหนาจงอย่าเกรงใจ
:b8:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 ต.ค. 2010, 15:14 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 05 ต.ค. 2010, 14:11
โพสต์: 29

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอบคุณทุกกำลังใจ ทุกคำแนะนำที่มีให้เพื่อนสมาชิกใหม่คนนี้ แม้ขณะนี้ เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ทีไรเป็นต้องน้ำตาไหลทุกที ดิฉันคงต้องใช้เวลามากกว่านี้ในการทำใจยอมรับเรื่องที่เกิดขึ้น


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 ต.ค. 2010, 16:08 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 08 ก.พ. 2010, 11:04
โพสต์: 1147

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


คุณพลอยเพชร ตอบกระทู้ดีมากค่ะ อ่านแล้วกิเลสสงบระงับ เพราะพระธรรมนี้เป็นเรื่องจริง

ไม่ว่าใครก็ต้องแยกย้าย จากกันไป ไม่มีใครเป็นของใคร
เวียนว่ายตายเกิดก็ผลัดเปลี่ยนเวียนคู่ เกิดเป็นนั่นนี่ไปเรื่อย

เป็นเมียน้อยบ้าง เมียหลวงบ้าง เมียเดียวบ้าง

เกิดในวัฏฏะมันก็เป็นอย่างนี้ ถ้าเบื่อถ้าทุกข์ ต้องหาทางออกจากทุกข์

อย่าไปโทษใคร โทษเราที่ปล่อยกิเลสครอบงำใจ ตัณหาครอบงำใจ จนต้องตายเกิด ตายเกิดไปรู้จบสิ้น

สุดท้ายความทุกข์เองจะให้บทเรียนกับเจ้าของ

ขอให้ผ่านไปได้อย่างรู้จริง รู้แจ้ง รู้ตื่น รู้เบิกบานค่ะ เป็นกำลังใจให้


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 ต.ค. 2010, 22:14 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 18 ม.ค. 2010, 21:56
โพสต์: 92

แนวปฏิบัติ: ดูจิต
งานอดิเรก: ทำตัวน่ารักไปวัน ๆ
สิ่งที่ชื่นชอบ: คู่มือสะกดใจคน - เดวิด เจ.ไลเบอร์แมน
ชื่อเล่น: นุช
อายุ: 27

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีค่ะ

ทรมานนะคะ สำหรับเรื่องแบบนี้ เห็นใจค่ะ .. ลองทำตามตัวอย่างคุณ นันทิดา ดูนะคะ ผู้หญิงคนนี้ฉลาดมาก ๆ ลองดูค่ะ

.....................................................
กฏเหล็กข้อแรกสุด ทุกสิ่งต้องเปลี่ยนแปลงไป


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 13 ต.ค. 2010, 07:46 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


nuchy เขียน:
สวัสดีค่ะ

ทรมานนะคะ สำหรับเรื่องแบบนี้ เห็นใจค่ะ .. ลองทำตามตัวอย่างคุณ นันทิดา ดูนะคะ ผู้หญิงคนนี้ฉลาดมาก ๆ ลองดูค่ะ


ถ้าหมายถึงคุณตู่ นันทิดา นักร้องดังค่ายแกรมมีแล้วละก้อ
ยอมรับว่า เธอเป็นภรรยาที่ หลักแหลมมาก...ไม่ต้องทำอะไรเลย ก็สามารถปราบ
เนื้องอก ส่วนเกินของสามีได้ อย่างราบคาบ....โดยไม่ต้องออกแรง
นอกจาก "เฉย" อย่างเดียวจริงๆ....ถ้าใครทำใจได้อย่างเธอ...ก็จะชนะ
ตั้งแต่ยังไม่เริ่มต้นแล้ว...ที่เธอทำได้อย่างนี้ก็เพราะ เธอชนะใจตัวเองเป็นอย่างแรก
ขอชื่นชมค่ะ :b27: :b27:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 13 ต.ค. 2010, 08:31 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 28 ม.ค. 2010, 13:20
โพสต์: 131

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีค่ะคุณ kaesita ดิฉันก็เป็นคนหนึ่งที่ถูกหยิบยื่นคำว่าเมียหลวงให้โดยเค้าไม่เคยถามดิฉันเลยว่าเต็มใจอยากจะเป็นไหม จากวันนั้นจนถึงวันนี้เค้า 2 คนก็ยังคงติดต่อกันไม่เปลี่ยนแปลงไปเลย ในเมื่อเราเปลี่ยนเค้าไม่ได้เราต้องเปลี่ยนที่ตัวเราค่ะ เข้มแข็งนะคะ คุณมีลูกตัวน้อย ๆ ที่น่ารัก เค้ายังต้องการคุณนะคะ เข้าใจและเห็นใจคุณมาก ทราบดีว่าคุณทุกข์แค่ไหน แต่ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงเสมอค่ะ ความทุกข์ความสุขก็เหมือนกัน มีขึ้น ตั้งอยู่ และก็จะดับไปตามกาลเวลาค่ะ เวลาจะช่วยให้ทุกอย่างดีขึ้น ทุก ๆ คนเกิดมามีทุกข์ทั้งนั้น ทุกข์มากทุกข์น้อยก็แล้วแต่บุญกรรมของแต่ละคนที่ทำกันมา สวดมนต์ ทำบุญ แผ่เมตตามาก ๆ นะคะ หาหนังสือธรรมะมาอ่าน และค่อย ๆ คิดตามนะคะ ธรรมะจะสอนให้เราไม่ยึดติดค่ะ ไม่มีใครเป็นของใคร แม้แต่ตัวเราเรายังยึดไว้ไม่ให้แก่ ไม่ให้ตายยังไม่ได้เลยค่ะ ไม่ว่าอะไรก็ตามที่เรารักที่เรามีอยู่สักวันก็ต้องพรากจากกันไปไม่ช้าก็เร็ว ไม่มีใครหนีพ้น พยายามมองเค้าให้เป็นคนอื่นเป็นคนคนหนึ่งที่ต้องเวียนว่ายตายเกิดเหมือนกัน ซึ่งดิฉันเองก็กำลังพยายามทำอยู่ ไม่ใช่เพื่อใครเลยเพื่อตัวเราเองค่ะ และที่สำคัญคือ ลูกน้อยของคุณนะคะ เอาสิ่งที่เราเคยทุ่มเทให้กับสามีซึ่งเมื่อก่อนเป็นใครไม่รู้เค้าก็เคยเป็นคนอื่นสำหรับเรามาก่อน เอาความรักความหวังดีนั้นมาทุ่มเทให้กับลูกน้อยที่อยู่ในอ้อมกอดของคุณนะคะ ไม่มีรักไหนยิ่งใหญ่กว่าความรักของแม่ที่มีให้กับลูก เพราะนี่คือรักที่บริสุทธิ์แท้จริงค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ :b48:



แก้ไขล่าสุดโดย ต้นหญ้า เมื่อ 13 ต.ค. 2010, 09:28, แก้ไขแล้ว 4 ครั้ง.

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 13 ต.ค. 2010, 13:29 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 4
สมาชิก ระดับ 4
ลงทะเบียนเมื่อ: 07 ส.ค. 2010, 00:17
โพสต์: 255

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


:b42: ยังอยากให้นิ่ง และตั้งสติไว้ก่อน ขณะที่เรายังตั้งสติไม่ได้ เมื่อรู้สึกว่าพบปัญหาใหญ่ ด่วนตัดสินใจ มันจะเหมือนขับรถฝ่าเปลวหมอกและควันไฟ โดยมองทางข้างหน้าได้ไมชัดเจน อาจจะไปทิ่มตำ หรือชนโดนอะไรเข้าเสียหายหนักเข้าไปอีก เชื่อเถอะมีหมอกได้ มีควันไฟได้ เดี่ยวลมก็พัดมา มันก็จะจางไปเพราะแรงลม แล้วเราก็จะเห็นทางชัดขึ้น ตอนนี้ค่อยเดินหน้าต่อไปอย่างใช้สติปัญญา แขนขาเราติดตัวเรามาตั้งแต่เกิด บางครั้ง บางคนต้องสูญเสียมันไป ในที่สุดก็ยังทำใจได้ และปรับตัวให้อยู่อย่างปกติได้โดยไม่มีมัน นี่สามีเขาเป็นคนอื่นบังเอิญ บุญ-หรือกรรมลิขิต ให้มาอยู่ด้วยกัน โดยกำหนดไว้แล้ว ช้า-เร็วต้องจากกันแน่นอนไม่เคยมีใตรฝืนได้ จะเป็นการจากกันแบบไหนก็ตาม ลองคิดให้ดี ถึงแม้เขาเป็นยอดสามีวันหนึ่งก็ต้องสูญเสียกันไปคุณคงทุกข์หนักกว่านี้ นี่เขาเป็นสามีที่แย่กว่าที่คิด ก็ลองทำใจ เขายังมีส่วนดีมากกว่าเสียหรือเปล่า ยังพอจะประคองแก้ไขกันไปได้ ก็แก้ไขกันไป ถ้าไม่ไหวจริง ค่อยตัดสินใจอีกทีไม่ต้องรีบ...เจโตวิมุติ


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 49 โพสต์ ]  ไปที่หน้า 1, 2, 3, 4  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 7 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร