ทำความดีต่อกัน รักกัน จิตใจของเราก็จะผูกพัน
ทะเลาะกัน โกรธกัน ก็ผูกพันเหมือนกัน

• พระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก •


อาจารย์เคยได้ยินมาเหมือนกันว่า
ผู้หญิงเมื่อเกิดความรักกับผู้ชายคนหนึ่ง
พอเจอกันแล้วก็เกิดความรัก แล้วก็แต่งงานมีครอบครัว
มีลูกสองคนสามคนแล้วก็ช่วยกันทำมาหากิน

เมื่อฐานะดีมั่นคงขึ้นเรื่อยๆ แล้วสามีก็มีเมียใหม่
ผู้หญิงก็เสียใจเกิดทะเลาะกัน ทะเลาะกันแล้ว
บางทีผู้ชายก็ตีตัวออกห่าง แล้วก็ไปมีคนใหม่
ไปอยู่บ้านใหม่ ผู้หญิงก็เจ็บใจเสียใจมาก
รู้สึกว่าเขาทำลายชีวิตของเรา น้อยใจ เสียใจ โกรธ

แล้วก็คิดอธิษฐานว่าชาติหน้าขออย่าให้เจอกันอีกเลย
ขอให้ชาตินี้เป็นชาติสุดท้าย คิดๆๆ อยู่อย่างนี้
อธิษฐานว่าชาติหน้าขออย่าให้เจอกัน โกรธ เจ็บใจ แค้นใจ
เสียใจมาก หวังว่าชาติหน้าไม่เจอกัน แต่แบบนี้เจอกันแน่
เพราะมีอุปทานถึงขนาดนี้ ชาติหน้าก็เจอกันแน่

เห็นตั้งแต่อนุบาลเล็กๆ มองไกลๆ ก็รู้สึกรัก
นี่ก็เป็นเพื่อนกันแล้วนะ ก็เพื่อนกัน จับมือกัน ทะเลาะกัน ตีกัน
แล้วก็รักกัน ทะเลาะกัน อุปาทานยึดมั่นถือมั่น ผูกพัน
ชาตินี้ก็เกิดมาแล้วก็เจอกัน แล้วก็รักกัน จนแต่งงาน มีครอบครัว มีลูก
จนผ่านไปหลายปี แล้วก็วันหนึ่งปัญหาก็เกิดขึ้น แต่จิตใจก็ยังผูกพันกัน
แล้วก็ช่วงสุดท้ายก็คิดโกรธๆๆ แล้วก็ยิ่งเจอกันนะ

ไม่ว่าความรักหรือความโกรธก็ทำให้จิตใจผูกพันกัน
ถ้าพูดถึงพระพุทธเจ้าก็ตั้งแต่สมัยเป็นพระโพธิสัตว์
ก็ค่อนข้างที่จะมีปัญหาอย่างพระโพธิสัตว์นะ
ทุกภพทุกชาติ มีปัญหากับพระเทวทัต เกิดมาก็ใกล้ชิดกัน
บางครั้งก็ในฐานะพ่อกับลูก บางครั้งก็เป็นเพื่อนกัน
ชาติสุดท้ายก็เป็นญาติกัน นี่ก็เป็นเพราะจิตผูกพันกัน
จึงมีปัญหา ทะเลาะกัน โกรธกัน จิตมันก็ผูกพันนะ
จึงจะต้องเข้าใจ ไม่ใช่ความรักอย่างเดียว
ความรักก็ทำให้ผูกพัน ความโกรธก็ทำให้ผูกพัน

ดังนั้น เมื่อเรามองเห็นว่าคนไทย ๖๖ ล้านคน เป็นครอบครัวใหญ่
เป็นญาติพี่น้องกันในวัฏสงสารอันยาวนานนับภพนับชาติไม่ถ้วน
เราก็ต้องรู้จักให้อภัยกัน รู้จักสามัคคีกัน ช่วยเหลือกัน แล้วก็สร้างผูกพันที่ดี

เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่อย่างหนึ่ง
ปิยวาจา พูดดีๆ อย่างหนึ่ง
วางตนเหมาะสมอย่างหนึ่ง
ช่วยเหลือสังคมอย่างหนึ่ง


ที่มา : fb. พระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก