เป็นกำลังใจให้นะคะ....

คิดถึงลูกให้มากๆ ถ้ายังประคับประคองให้ใช้ชีวิตครอบครัวได้โดยไม่ทุกข์มากนัก ก็ทำไปนะคะ
บางที.... การปล่อยให้มิติของเวลาทำหน้าที่มันก็อาจจะทำให้ทุกข์น้อยลงก็ได้นะคะ



พิม

ไม่ค่อยเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น แต่มีอะไรก็อย่าเก็บไว้เลยค่ะระบายให้คนอื่นฟังบ้าง
ไม่จำเป็นว่าต้องในบอร์ดนี้กับใครก็ได้ที่คุณวางใจ แต่ฉันว่าเรื่องบางเรื่องเล่าให้คน
ไม่รู้จักฟังยังมีความเป็นกลางมากกว่านะคะยังไงก็เป็นกำลังใจให้..เราเปลี่ยนคนอื่น
ไม่ได้แต่เราเปลี่ยนตัวเองได้ค่ะ สู้ๆนะคะ

ขอบคุณครับ สำหรับกำลังใจ
เรื่องราวดำเนินมาถึงตอนนี้
ทั้งหมดเป็นความผิดของผมเอง

ผมคงไม่อาจพูดจาว่ากล่าวอะไรต่อไปได้อีก

ตอนนี้พอมีความหวังเล็กๆว่า ลูก จะเป็นสายสัมพันธ์ ที่จะเชื่อม เรา ให้ร่วมชีวิตกันได้อีก

เป็นห่วงแต่ความห่างไกล
และใจคนที่สาม(ถ้ามี)
คงได้แต่ทำให้ดีที่สุด โทรหาบ่อยๆ เพื่อบอกรัก บอกความห่วงใย

การตัดสินใจสุดท้าย เธอ เป็นผู้กำหนด

เสียใจมากครับ ที่ผมปล่อยเวลาให้ล่วงเลยมาถึงตอนนี้

ถ้าผมรู้จักใช้เวลาและถนอมเธอมากกว่านี้ เรื่องราวคงไม่บานปลายอย่างนี้

โลกย่อมหมุนรอบดวงอาทิตย์ฉันใด อารมณ์ทั้งหลายก็หมุนรอบใจเราฉันนั้น ดวงอาทิตย์ไม่เคยหมุนไปใจเราก็ไม่เคยหมุนฉันนั้น มีแต่อารมณ์เท่านั้นที่เกิดแล้วก็ดับไป ใจเราคือผู้รู้ ผู้ดู ผู้ตื่น เบิกบาน นิพาน หลุดพ้น ตราบใดที่เราปล่อยใจไปตามกระแสอารมณ์เราก็คือผู้แสวงหาทุกข์อยู่ร่ำไป จงหยุดอยู่ที่ใจเราเอง พาใจเรากลับบ้าน คือ นิพานการไม่ตกอยู่ในกระแสอารมณ์อีกต่อไปตลอดกาล ใจเราคือผู้หมุนไปและผู้หมุนมา เลิกหมุนเมื่อไหร่ก็สุขใจเมื่อนั้น ในหมู่มนุษย์ทั้งหลายผู้ที่ฝึกใจดีแล้วคือผู้ประเสริฐที่สุด

ตอนนี้เราหย่ากันแล้วครับ
สงสารลูกมากครับ
ตอนนี้แกยังไม่รู้เลยว่า พ่อ กับ แม่ ไม่ได้รักกันแล้ว

ขออภัยครับ แค่อยากระบาย

วางใจให้นิ่งได้แล้ว
ทุกข์ทั้งหลายก็คลี่คลาย

ไม่มีประโยชน์กับอดีตที่ผิดพลาด
เงยมองไปข้างหน้า มีเพียงวันนี้ และวันต่อไป

ขอบคุณสำหรับกำลังใจ
ไม่มีคนผิด หรือ ถูก เพราะต่างก็ต้องมีเหตุผลของตนเอง
ไม่มีเธอ ไม่มีเรา ไม่มีเขา ทุกอย่างก็ยังคงดำรงอยู่

เพียงแต่ขณะนี้เชื่อว่าได้ทำดีที่สุดแล้ว
และเฝ้ารอผลที่จะเกิดขึ้น ด้วยสติ เท่านี้ก็มีความสุขแล้ว

ขอบคุณมากครับ