สิ่งต่างๆข้างนอกมีอะไรยั่งยืนถาวรบ้าง คนต่างๆที่เราอยากให้เข้าใจมีใครไม่แก่ไม่ตายบ้าง คนต่างๆที่เรารักมีใครไม่แก่ไม่ตายบ้าง แก่ทุกคน ตายทุกคน แม้เราเองก็ต้องตาย ของต่างๆที่เรารักแม้ไม่หักพังสลายไป เราก็จะต้องตายไปจากของเหล่านั้น

สิ่งต่างๆข้างนอกไม่มีอะไรยั่งยืนถาวร เราจะหวังเอาที่พึ่งอะไรจากสิ่งที่ไม่ยั่งยืนเหล่านั้น ความสุขข้างนอกได้มาก็อยู่เดี๋ยวเดียว แล้วก็จะตามมาด้วยทุกข์ทุกครั้งไป ท่านเองก็คงทราบดีแก่ใจ

พึ่งตัวเองเถอะท่าน ข้างนอกไม่มีอะไรที่ท่านจะควรจะพึ่งเลย

ท่านรู้แล้วว่าท่านทุกข์ จะร้องไห้คร่ำครวญไปสักเท่าไรทุกข์ของท่านจะหายไปได้หรือ

สู้ท่านเอาเวลามาพิจารณาให้ดีเถอะว่าอะไรก่อทุกข์นี้ให้แก่ท่าน ตัดรากถอนโคนเหตุนั้นเสีย แล้วทุกข์ของท่านจะสลายไป

ความสุขแท้จริงอยู่ข้างในใจนี้ต่างหาก ต้องหาเข้ามาข้างใน หาออกไปข้างนอกท่านจะเจอได้อย่างไร

ชีวิตย่อมมีความสุขบ้าง มีความทุกข์บ้างเป็นเรื่องธรรมดา แต่ชีวิตที่มีแต่ความทุกข์นี้สิ แย่จริงๆๆๆ ถ้าใครไม่ชอบเราที่เราพูดไม่เก่งหรืออื่นๆ ก็ไม่เป็นไรแต่นี้ นอกจากไม่เข้าใจความรู้สึกแล้วยังมากล่าวหาเราอีก ก็เหมือนกับเป็นการซ้ำเต็มนั้นแหละ เหมือนคนเกิดมาพิการถ้าไปว่าเขาเขาจะรู้สึกอย่างไร

กราบมนัสการ พระคุณเจ้า

เป็นโลกธรรมแปดเจ้าค่ะ เป็นธรรมประจำโลก เป็นเรื่องธรรมดาของโลก
ไม่มีใครทำอะไรได้ถูกใจใครทุกคน ไม่มีใครที่ไม่เคยทำผิด เช่นเดียวกันคนไม่เคยถูกนินทาไม่มีในโลก
อย่าไปให้ความสนใจมากนักเลย เอาเวลาไปทำเรื่องที่เป็นประโยชน์กับชีวิตเราดีกว่า อะไรที่เราเห็นว่าเป็นข้อด้อยถ้าปรับปรุงแก้ไขได้ก็จะดีกับตัวเราเอง สิ่งสำคัญอยู่ที่ใจ ทำใจให้เข้มแข็งมีความเพียร และมั่นใจในตัวเอง ไม่ว่าจะคิด พูด ทำ ก็เป็นอันหวังผลได้เจ้าค่ะ...

ไฟไม่ว่าจะเกิดจากเชื้อใดๆ ก็ยังเป็นไฟ ฉันใด
ผู้ที่มีความประพฤติดี ไม่ว่าจะอยู่ชนชั้นวรรณะใด ก็ยังเป็นคนดี ฉันนั้น.

หลายครั้งพยายามอธิบายปัญหาต่างให้คนอื่นรับรู้ แต่ดูเหมือนยิ่งอธิบายมากเท่าไหร่กลับกลายเป็นว่าเราผิดเอง ผิดตรงที่ว่าเราไม่รู้วิธีแก้ปัญหา ไม่รู้จักรปล่อยว่าง แต่ในชีวิตจริงการแก้ปัญหาบางอย่างนั้นมันอยากว่าที่ปากพูดออกมา อยากกรณีของพี่สาวอาตมา ตอนที่อยู่บ้านไม่มีใครยอมรับเราจนเป็นเหตุให้ต้องมาบวชเพื่อหนีออกจากบ้าน เราก็ตั่งใจไว้ตั่งแต่แรกแล้วว่าถ้าชีวิตยังไม่เคยสัมผัสกับคำว่าความสุขจะไม่กลับบ้านอีก จนผ่านมาสิบกว่าปี ชีวิตยังเหมือนเดิม ดังนั้นเรายังไม่อยากกลับบ้าน แต่ได้โทรคุยกับพี่สาวเขาอยากให้เรากลับบ้านแต่เราก็บอกว่ายังไม่อยากกลับ และได้พยายามอธิบายปัญหาต่างแต่เขากลับไม่ยอมรับรู้กล่าวหาอาตมาว่า หยิ่ง รับเขาไม่ได้ ลืมเขา เขาคงคิดว่าเรามาแล้วได้ดีมีความสุขเลยลืมทางบ้านมั้ง ก็คนไม่เคยสนใจปัญหาคนอื่น

แต่บางคนเขาไม่มีโอกาศสร้างความดีแล้วจะเป็นคนดีได้ไง

คุนอย่กับความมืด ว่าแต่ไปอยู่นั่นทำไม ก้เอาไฟฉายส่องทางสิ ...555 ผมล้อเล่น

เอากรรมฐานเบื้องต้นไหม เด่วผมหาบทความให้อ่าน

โบราณว่า ใจคอไม่ดี ให้สวดมนต์เอาพระไว้ในจิตใจ จิตใจจะได้มีแต่สันติสุข

คนเราเกิดมาเพราะกรรมดลบันดาล ดลใจดลสติปัญญาให้ไม่ร้
เราก้มืดมน อย่ในทางมืดและที่เปลี่ยว หาคนเหลียวแลไม่มีเรย แต่ก้ใช่ว่าจะต้องมืดมนในความ
มืดตลอดเวลากาล แม้คนตาบอดยังสามารถปฏิบัติจนหลุดพ้นได้ เพราะใจไม่บอด และรู้วิธีดับ
ทุกข์ด้วยตนเอง คุนเองก้เช่นกันครับ อย่ในทางมืด ก้หาวิธีออกจากมุมมืดให้ได้ก่อน ออกจากตรงนี้
ได้ ก้ช่วยตัวเอง ช่วยตัวเองได้ ก้ตอบแทนบุญคุณพ่อแม่ได้ (ชีวิตไม่สิ้นหวังนะ)

เอาคาถาดีๆ กับกรรมฐานดีๆ สักกองไหมครับ....55


ฝึกหัดสมาธิบริกรรมพุทโธ
http://www.scribd.com/full/48401176?acc ... jwmbqjkpff

เราเกิดมาโง่ พูดไม่เก่ง ทำอะไรสู้คนทั่วไปไม่ได้ จึงทำให้ญาติพี่น้อง คนทั่วไป ไม่ค่อยชอบเรา ดูถุกเรา เราเองก้ไม่อยากเกิดมาแบบนี้ ชีวิตที่ผ่านมาลำบากมาก มีความทุกข์จนไม่รู้จะทุกข์อย่างไร

ข้อความนี้คุณคิดว่ามันเป็นปมด้อย อาจคิดมากไปหรือเปล่าคะ ก็ทำให้เป็นปมเด่นเสียซิคะ
คุณต้องมีอะไรในตัวที่เด่นบ้างละ แต่ยังค้นหาไม่เจอสักวันต้องเจอค่ะ คุณอาจทำอะไรดี ๆ ได้ แต่คนอื่นทำไม่ได้ อย่าคิดมากค่ะ ค้นหาสิ่งดี ๆ เก่ง ฉลาด ในตัวให้เจอค่ะ เอาใจช่วยนะคะ

เริ่มจากการ "ยิ้ม" กับตัวเองและทุกสิ่งที่ผ่านเข้ามาทุกวัน คุณก็เริ่มมีความสุขแล้วค่ะ.. มาเป็นกำลังใจ