ลานธรรมจักร
http://dhammajak.net/forums/

เราไม่รู้จะทำอย่างไร
http://dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=27&t=41206
หน้า 1 จากทั้งหมด 2

เจ้าของ:  อยู่กับความมืด [ 18 ก.พ. 2012, 22:59 ]
หัวข้อกระทู้:  เราไม่รู้จะทำอย่างไร

:b8: :b8:

เจ้าของ:  student [ 18 ก.พ. 2012, 23:30 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: เราไม่รู้จะทำอย่างไร

ถ้าไม่ได้ทำหน้าที่ลูกที่ต้องดูแลพ่อก็ถือว่าพลาดโอกาสครับ
เพราะโอกาสที่เสียไปแล้วเอากลับคืนมาไม่ได้

เจ้าของ:  นายฏีกาน้อย [ 19 ก.พ. 2012, 12:12 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: เราไม่รู้จะทำอย่างไร

วันข้างหน้าหากคุณอยู่กับความมืด มีลูกชายไม่เอาไหนหนีปัญหา
ไม่สู้ความจริง พอคุณใกล้ถึงแก่ความตาย ปรากฏว่าลูกชายที่ไม่เอาไหน
หนีไปบวช วินาทีสุดท้ายของคุณอยู่กับความมืด ก็พาชีวิตคุณไป

ลูกชายคุณอยากขออโหสิที่เป็นลูกที่ไม่เอาไหน ตอนนี้อาตมามาบอก
ข่าวก่อนคุณจะเปลี่ยนภพภูมิ คุณย่อมรับรู้และอโหสิกรรมให้กับลูกชาย
คุณอย่างไม่มีเงื่อนไข ประการใด คุณพ่อของคุณอยู่กับความมืดก็ย่อมให้
อภัยอย่างไม่มีเงื่อนไข ประการนั้นเช่นกัน

ฉันใดฉันนั้น อาตมามองว่ากรณีสมมติ หากลูกชายคุณตั้งตนเป็นคนดี
ทำประโยชน์แก่ตนเองและสังคม คุณอยู่กับความมืดย่อมภาคภูมิใจ
ในเวลาที่รับรู้ได้ แม้คุณอยู่กับความมืดตายไป

ลูกชายคุณก็ยังเป็นคนดี จากจุดนี้ย่อมเป็นอันสรุปว่า คุณพ่อของคุณ
อยู่กับความมืดย่อมภาคภูมิใจในตัวคุณเองเช่นกัน

บรรลุไม่บรรลุสิ่งที่ควรทำลูกผู้ชายก็ยังสมควรทำเจริญพร...
หากเป็นภิกษุ..นมัสการครับ



...

เจ้าของ:  กรัชกาย [ 19 ก.พ. 2012, 16:12 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: เราไม่รู้จะทำอย่างไร

อยู่กับความมืด เขียน:
เราเกิดมาโง่ พูดไม่เก่ง ทำอะไรสู้คนทั่วไปไม่ได้ จึงทำให้ญาติพี่น้อง คนทั่วไป ไม่ค่อยชอบเรา ดูถุกเรา เราเองก้ไม่อยากเกิดมาแบบนี้ ชีวิตที่ผ่านมาลำบากมาก มีความทุกข์จนไม่รู้จะทุกข์อย่างไร เราไม่เคยได้รับความรักความผูกพันจากพ่อแม่ พี่น้อง ไม่เคยมีใครเข้าใจความรู้สึกของเรา จนมาวันหนึ่งเราได้มาบวช ตอนนี้ก็ผ่านมา 10 ปีแล้วที่เราไม่ได้กลับบ้านจนทางบ้านเขาเรียกร้องให้เรากลับ แต่เราก็ยังไม่อยากกลับ แล้วถ้าเกิดพ่อเราได้ตายจากไปโดยที่เราไม่ได้ตอบแทนบุญคุณแบบนี้ถือว่าเราเป็นคนอกตัญญูไหม แล้วถ้าเราบวชต่อไปปฏิบัติธรรมมีโอกาสได้ดวงตาเห็นธรรมไหม เพราะพ่อเราตอนนนี้อายุมากแล้ว

สิ่งเราที่เราอยากจะบอกพ่อมากที่สุดคือ เรารู้ว่าพ่อเหนื่อ พ่อมีความทุกข์ เราก็เหนื่อ เราก็มีความทุกข์ เพราะเราก็เป้นเหมือนพ่อจึงเข้าใจความรู้สึกนี้ดี แต่เราไม่รุ้ว่าพ่อเข้าใจความรู้สึกของลูกหรืป่าว แต่ถ้าเข้าใจแล้วก้ขอให้อโหสิให้กับลูกด้วย ที่ลูกไม่อาจทำหน้าที่ของลูกที่ดีได้


ก็ไม่มีอะไรมาก แค่รู้สึกเหนื่อยๆเลยระบายออกมา


ชีวิตที่ผ่านมาลำบากมาก มีความทุกข์จนไม่รู้จะทุกข์อย่างไร เราไม่เคยได้รับความรักความผูกพันจากพ่อแม่ พี่น้อง ไม่เคยมีใครเข้าใจความรู้สึกของเรา

จนมาวันหนึ่งเราได้มาบวช ตอนนี้ก็ผ่านมา 10 ปีแล้วที่เราไม่ได้กลับบ้าน จนทางบ้านเขาเรียกร้องให้เรากลับ แต่เราก็ยังไม่อยากกลับ


เรามีอะไรที่คล้ายๆกันครับ :b7:

ไม่ใช่แกล้งพูดเอาใจนะจริงๆ ชีวิตลำบากมาตั้งแต่เด็กจำความได้มาเลย
แล้วก็เป็นคนไม่ค่อยพูดเหมือนกัน แต่ถ้าได้พูดแล้ว พูดมาก :b9: (แต่ต้องคนคุ้นเคยสนิทกัน)

จนมาวันหนึ่งเราได้มาบวช ตอนนี้ก็ผ่านมา 10 ปีแล้วที่เราไม่ได้กลับบ้าน จนทางบ้านเขาเรียกร้องให้เรากลับ แต่เราก็ยังไม่อยากกลับ

กลับไปเยี่ยมพ่อแม่บ้างก็ดีครับ ไปทั้งยังบวชอยู่นี่แหละ ซื้อหาของกินของใช้จำเป็นไปฝากท่านบ้าง ท่านคงดีใจนะ :b14:

ถ้าเราบวชต่อไป ปฏิบัติธรรมมีโอกาสได้ดวงตาเห็นธรรมไหม

ธรรมมีหลายขั้นหลายระดับ เช่น ทานมัย ศีลมัย ภาวนามัย อยู่ที่ว่าเราเข้าใจธรรมข้อนั้นๆยังไงด้วย

เจ้าของ:  bbby [ 19 ก.พ. 2012, 20:20 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: เราไม่รู้จะทำอย่างไร

คุณอยู่กับความมืด เขียน

อ้างคำพูด:
เราเกิดมาโง่ พูดไม่เก่ง ทำอะไรสู้คนทั่วไปไม่ได้ จึงทำให้ญาติพี่น้อง คนทั่วไป ไม่ค่อยชอบเรา ดูถุกเรา เราเองก้ไม่อยากเกิดมาแบบนี้ ชีวิตที่ผ่านมาลำบากมาก มีความทุกข์จนไม่รู้จะทุกข์อย่างไร


ตรงนี้ไม่น่าที่จะเก็บเอาเป็นเรื่องที่น้อยใจกับชีวิตค่ะ เพราะความสามารถของคนเราไม่เหมือนกันค่ะคนเราในโลกนี้ ไม่มีใครโง่แล้วก็ฉลาดไปกว่ากันหรอกค่ะ

อะไรที่เราไม่รู้แล้วก็ไม่เข้าใจ ค่อยๆศึกษาค่อยๆถามผู้ที่มีประสบการณ์ คุณก็จะรู้ไปได้เอง
คนเราน่ะค่ะ บางครั้งความรู้สึกเราอาจจะหมดกำลังใจได้

หรือถ้าเหนื่อยก็หยุดพัก แต่อย่าเกิดความท้อแท้กับชีวิตค่ะ
มองไปข้างหน้าอย่าไปมองข้างหน้าข้างหลัง เวลาเดินไปจะได้ไม่ต้องตกหลุมค่ะ :b1:

อ้างคำพูด:
ชีวิตที่ผ่านมาลำบากมาก


ชีวิตของเรานี่ คุณแม่ขายของตามตลาดนัด บางวันถ้ากำไรเยอะ
ก็มีหมูมีไก่กิน ถ้าขายไม่ดีมีของเหลือ ไข่เป็ดคนล่ะครึ่งซีกค่ะ :b12:

เวลาเรียน เงินที่นำไปจ่ายค่าเทอมคือเศษสตางค์ค่ะ โดนเพื่อนล้อรู้สึกเฉยๆค่ะ
เพราะบางคนโดนทวงค่าเทอมก็มี

คนเราถ้าจะคิดให้ดีๆแล้ว ไม่มีใครด้อยกว่าใคร แล้วก็ไม่มีใครเหนือกว่าใครค่ะ
อย่าดูถูกชีวิตของตัวเองค่ะ

พอถึงวันที่เราลุกขึ้นยืนได้ เราก็อย่าไปกดคนอื่นให้ต่ำเพื่อที่ตัวเราจะได้สูงค่ะ :b1: :b41: :b45: :b55:

เจ้าของ:  พุทธคุณ [ 19 ก.พ. 2012, 21:05 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: เราไม่รู้จะทำอย่างไร

:b45: :b13:
อยู่กับความมืด เขียน:
เราเกิดมาโง่ พูดไม่เก่ง ทำอะไรสู้คนทั่วไปไม่ได้ จึงทำให้ญาติพี่น้อง คนทั่วไป ไม่ค่อยชอบเรา ดูถุกเรา เราเองก้ไม่อยากเกิดมาแบบนี้ ชีวิตที่ผ่านมาลำบากมาก มีความทุกข์จนไม่รู้จะทุกข์อย่างไร เราไม่เคยได้รับความรักความผูกพันจากพ่อแม่ พี่น้อง ไม่เคยมีใครเข้าใจความรู้สึกของเรา จนมาวันหนึ่งเราได้มาบวช ตอนนี้ก็ผ่านมา10ปีแล้วที่เราไม่ได้กลับบ้านจนทางบ้านเขาเรียกร้องให้เรากลับแต่เราก็ยังไม่อยากกลับ แล้วถ้าเกิดพ่อเราได้ตายจากไปโดยที่เราไม่ได้ตอบแทนบุญคุณแบบนี้ถือว่าเราเป็นคนอกตัญญูไหม แล้วถ้าเราบวชต่อไปปฏิบัติธรรมมีโอกาสได้ดวงตาเห็นธรรมไหม เพราะพ่อเราตอนนนี้อายุมากแล้ว
สิ่งเราที่เราอยากจะบอกพ่อมากที่สุดคือ เรารู้ว่าพ่อเหนื่อ พ่อมีความทุกข์ เราก็เหนื่อ เราก็มีความทุกข์ เพราะเราก็เป้นเหมือนพ่อจึงเข้าใจความรู้สึกนี้ดี แต่เราไม่รุ้ว่าพ่อเข้าใจความรู้สึกของลูกหรืป่าว แต่ถ้าเข้าใจแล้วก้ขอให้อโหสิให้กับลูกด้วย ที่ลูกไม่อาจทำหน้าที่ของลูกที่ดีได้


ก็ไม่มีอะไรมากแค่รู้สึกเหนื่อยๆเลยระบายออกมา


คุณบอกว่าคุณโง่ แต่ผมกลับคิดว่าในโลกนี้มีแต่ คนที่รู้และ คนที่ไม่รู้ คนที่ไม่รู้ไม่ได้แปลว่าโง่ เพียงแต่เขามีข้อมูลน้อย ซึ่งถ้าหาความรู้เพิ่มเติมอยู่ตลอดเวลาโดยไม่เกียจคร้าน เขาก็จะประสพความสำเร็จได้

ส่วนเรื่องปัญหาของคุณมันเป็นเรื่องของจิตใจล้วนๆ นะ คุณมักรู้สึกน้อยอกน้อยใจที่เกิดมามีความสามารถน้อยกว่าผู้อื่น(อย่างที่คุณกำลังคิด) แต่คุณเคยค้นหาตัวเองหรือยัง คนเราทุกคนมักจะมีอะไรสักอย่างที่เป็นจุดเด่นของตัวเอง หรือที่เรียกว่าความสามารถพิเศษ คุณเคยค้นหามันหรือยัง มันอาจจะซ่อนอยู่ในตัวคุณโดยที่คุณไม่รู้ตัว เพราะยังไม่เคยดึงออกมาใช้ หรือยังหามันไม่เจอก็ได้ พยายามดูครับ คนเราไม่มีใครดีที่สุด และไม่มีใครที่แย่ที่สุด ทุกย่างอยู่ที่มุมมองครับ มุมมองนี่สำคัญ เพราะมันจะเป็นตัวขับเคลื่อนชีวิตคุณ เคยได้ยินคำว่า "มองบวก" มั้ยครับ นั่นแหละครับมุมมอง หากมองบวกชีวิตก็บวก หากมองลบชีวิตมันก็ลบ ก็ซึมเศร้า ไม่เบิกบาน

อันที่จริงการบวชก็ถือเป็นการทดแทนพระคุณได้เหมือนกันนะครับ แต่คุณต้องจริงจังนะครับ การบวช
ไม่ใช่แค่การห่มผ้าเหลืองโดยผ่านพิธิกรรมก็เรียกว่าบวช แต่คุณต้องบวชใจด้วย คือเป็นพระทั้งกายทั้งใจ ทังวิญญาณ จึงจะถือว่าทดแทนคุณ หมั่นเทศน์โปรดโยมพ่อโยมแม่ให้ตาสว่างเห็นธรรม เหมือนที่พระพุทธเจ้าเคยโปรดโยมพ่อโยมแม่ของพระองค์ เคร่งครัด ปฎิบัติอย่างจริงจัง มีวินัย นี่จึงจะถือว่าบวชแทนคุณโดยแท้จริง

ทุกคนมีปัญหาครับ อยู่ที่ว่าแต่ละคนจะมีมุมมองมีทางออกจากปัญหานั้นอย่างไร บางคนมีปัญหากองเท่าภูเขาเลากา แต่เขามองว่ามันเล็กเท่าเม็ดทราย แต่บางคนมีปัญหาใหญ่แล้วยิ่งไปมองว่ามันใหญ่มองไปทางไหนก็ไม่มีทางออก ปัญหามันก็ใหญ่ ก็ตัน ก็เครียดอยู่อย่างนั้นต่อไป

ขอให้นำไปพิจารณาดูนะครับ ปัญหาทุกปัญหามีทางออก บางปัญหาเราอาจแก้ไม่ได้ในคราเดียวก็อย่ารีบร้อน ให้ค่อยๆแก้ไปครับ คุณเชื่อมั้ยครับว่าคนทั้งโลก พร้อมที่จะเป็นกำลังใจให้กับคนสู้ปัญหา ไม่ยอมแพ้ปัญหา

คุณรู้จักสาหร่ายเฒ่าแก่น้อยหรือเปล่าครับ คุณต๊อป คือคนนึงที่ผมนับถือ ผมนับถือจิตใจที่กล้าหาญ สู้ปัญหา และไม่ยอมแพ้ต่ออุปสรรคต่างๆที่ประดังเข้ามา จนสุดท้ายประสพความสำเร็จ แต่ถึงแม้ว่า สมมติว่าคุณต๊อปยังไม่ประสพความสำเร็จ ผมก็ยังคงนับถือและชื่นชมอยู่ดีครับ เพราะผมนับถือในความพยายาม และที่สำคัญใจสู้ครับ ลองไปหาอ่านเรื่องของเถ้าแก่น้อยดูนะครับ


คำคมเถ้าแก่น้อย

"หากคุณไม่ยอมแพ้ คุณจะไม่มีวันแพ้ ล้มแล้วลุกใหม่ได้ ตราบที่ยังมีลมหายใจ
สิ่งเดียวที่ทำให้คุณแพ้ได้ก็คือจิตใจของคุณเองที่ยอมแพ้ต่ออุปสรรค นั่นคือแพ้จริงๆ"

เจ้าของ:  อยู่กับความมืด [ 19 ก.พ. 2012, 21:49 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: เราไม่รู้จะทำอย่างไร

พุทธฏีกา เขียน:
วันข้างหน้าหากคุณอยู่กับความมืด มีลูกชายไม่เอาไหนหนีปัญหา
ไม่สู้ความจริง พอคุณใกล้ถึงแก่ความตาย ปรากฏว่าลูกชายที่ไม่เอาไหน
หนีไปบวช วินาทีสุดท้ายของคุณอยู่กับความมืด ก็พาชีวิตคุณไป

...


เราไม่เคยคิดอยากจะมีลูก เพราะเรากลัวว่าถ้าเรามีลูกแล้วเขาเกิดมาเป็นเหมือนเรา เขาจะอยู่อย่างไง จะเข้าสังคมอย่างไง ที่เราเป็นแบบนี้ เพราะได้พันธุกรรมมาจากพ่อพ่อเราก็เป็นแบบเราเราก็เป้นแบบพ่อเหมือนกันไม่ผิด เราจึงเข้าใจความรู้สึกนี้ดี เราอยากให้ความเจ็บปวดที่สืบทอดกันมาให้จบลงที่เราก็พอ

เจ้าของ:  อยู่กับความมืด [ 19 ก.พ. 2012, 21:54 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: เราไม่รู้จะทำอย่างไร

bbby เขียน:
คุณอยู่กับความมืด เขียน

อ้างคำพูด:
เราเกิดมาโง่ พูดไม่เก่ง ทำอะไรสู้คนทั่วไปไม่ได้ จึงทำให้ญาติพี่น้อง คนทั่วไป ไม่ค่อยชอบเรา ดูถุกเรา เราเองก้ไม่อยากเกิดมาแบบนี้ ชีวิตที่ผ่านมาลำบากมาก มีความทุกข์จนไม่รู้จะทุกข์อย่างไร


ตรงนี้ไม่น่าที่จะเก็บเอาเป็นเรื่องที่น้อยใจกับชีวิตค่ะ เพราะความสามารถของคนเราไม่เหมือนกันค่ะคนเราในโลกนี้ ไม่มีใครโง่แล้วก็ฉลาดไปกว่ากันหรอกค่ะ

อะไรที่เราไม่รู้แล้วก็ไม่เข้าใจ ค่อยๆศึกษาค่อยๆถามผู้ที่มีประสบการณ์ คุณก็จะรู้ไปได้เอง
คนเราน่ะค่ะ บางครั้งความรู้สึกเราอาจจะหมดกำลังใจได้

หรือถ้าเหนื่อยก็หยุดพัก แต่อย่าเกิดความท้อแท้กับชีวิตค่ะ
มองไปข้างหน้าอย่าไปมองข้างหน้าข้างหลัง เวลาเดินไปจะได้ไม่ต้องตกหลุมค่ะ :b1:

อ้างคำพูด:
ชีวิตที่ผ่านมาลำบากมาก


ชีวิตของเรานี่ คุณแม่ขายของตามตลาดนัด บางวันถ้ากำไรเยอะ
ก็มีหมูมีไก่กิน ถ้าขายไม่ดีมีของเหลือ ไข่เป็ดคนล่ะครึ่งซีกค่ะ :b12:

เวลาเรียน เงินที่นำไปจ่ายค่าเทอมคือเศษสตางค์ค่ะ โดนเพื่อนล้อรู้สึกเฉยๆค่ะ
เพราะบางคนโดนทวงค่าเทอมก็มี

คนเราถ้าจะคิดให้ดีๆแล้ว ไม่มีใครด้อยกว่าใคร แล้วก็ไม่มีใครเหนือกว่าใครค่ะ
อย่าดูถูกชีวิตของตัวเองค่ะ

พอถึงวันที่เราลุกขึ้นยืนได้ เราก็อย่าไปกดคนอื่นให้ต่ำเพื่อที่ตัวเราจะได้สูงค่ะ :b1: :b41: :b45: :b55:


มีเพื่อนล้อดีกว่าไม่มีเพื่อนนะ :b7:

เจ้าของ:  อยู่กับความมืด [ 19 ก.พ. 2012, 22:07 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: เราไม่รู้จะทำอย่างไร

พุทธคุณ เขียน:
:b45: :b13:
อยู่กับความมืด เขียน:
เราเกิดมาโง่ พูดไม่เก่ง ทำอะไรสู้คนทั่วไปไม่ได้ จึงทำให้ญาติพี่น้อง คนทั่วไป ไม่ค่อยชอบเรา ดูถุกเรา เราเองก้ไม่อยากเกิดมาแบบนี้ ชีวิตที่ผ่านมาลำบากมาก มีความทุกข์จนไม่รู้จะทุกข์อย่างไร เราไม่เคยได้รับความรักความผูกพันจากพ่อแม่ พี่น้อง ไม่เคยมีใครเข้าใจความรู้สึกของเรา จนมาวันหนึ่งเราได้มาบวช ตอนนี้ก็ผ่านมา10ปีแล้วที่เราไม่ได้กลับบ้านจนทางบ้านเขาเรียกร้องให้เรากลับแต่เราก็ยังไม่อยากกลับ แล้วถ้าเกิดพ่อเราได้ตายจากไปโดยที่เราไม่ได้ตอบแทนบุญคุณแบบนี้ถือว่าเราเป็นคนอกตัญญูไหม แล้วถ้าเราบวชต่อไปปฏิบัติธรรมมีโอกาสได้ดวงตาเห็นธรรมไหม เพราะพ่อเราตอนนนี้อายุมากแล้ว
สิ่งเราที่เราอยากจะบอกพ่อมากที่สุดคือ เรารู้ว่าพ่อเหนื่อ พ่อมีความทุกข์ เราก็เหนื่อ เราก็มีความทุกข์ เพราะเราก็เป้นเหมือนพ่อจึงเข้าใจความรู้สึกนี้ดี แต่เราไม่รุ้ว่าพ่อเข้าใจความรู้สึกของลูกหรืป่าว แต่ถ้าเข้าใจแล้วก้ขอให้อโหสิให้กับลูกด้วย ที่ลูกไม่อาจทำหน้าที่ของลูกที่ดีได้


ก็ไม่มีอะไรมากแค่รู้สึกเหนื่อยๆเลยระบายออกมา


คุณบอกว่าคุณโง่ แต่ผมกลับคิดว่าในโลกนี้มีแต่ คนที่รู้และ คนที่ไม่รู้ คนที่ไม่รู้ไม่ได้แปลว่าโง่ เพียงแต่เขามีข้อมูลน้อย ซึ่งถ้าหาความรู้เพิ่มเติมอยู่ตลอดเวลาโดยไม่เกียจคร้าน เขาก็จะประสพความสำเร็จได้

ส่วนเรื่องปัญหาของคุณมันเป็นเรื่องของจิตใจล้วนๆ นะ คุณมักรู้สึกน้อยอกน้อยใจที่เกิดมามีความสามารถน้อยกว่าผู้อื่น(อย่างที่คุณกำลังคิด) แต่คุณเคยค้นหาตัวเองหรือยัง คนเราทุกคนมักจะมีอะไรสักอย่างที่เป็นจุดเด่นของตัวเอง หรือที่เรียกว่าความสามารถพิเศษ คุณเคยค้นหามันหรือยัง มันอาจจะซ่อนอยู่ในตัวคุณโดยที่คุณไม่รู้ตัว เพราะยังไม่เคยดึงออกมาใช้ หรือยังหามันไม่เจอก็ได้ พยายามดูครับ คนเราไม่มีใครดีที่สุด และไม่มีใครที่แย่ที่สุด ทุกย่างอยู่ที่มุมมองครับ มุมมองนี่สำคัญ เพราะมันจะเป็นตัวขับเคลื่อนชีวิตคุณ เคยได้ยินคำว่า "มองบวก" มั้ยครับ นั่นแหละครับมุมมอง หากมองบวกชีวิตก็บวก หากมองลบชีวิตมันก็ลบ ก็ซึมเศร้า ไม่เบิกบาน

อันที่จริงการบวชก็ถือเป็นการทดแทนพระคุณได้เหมือนกันนะครับ แต่คุณต้องจริงจังนะครับ การบวช
ไม่ใช่แค่การห่มผ้าเหลืองโดยผ่านพิธิกรรมก็เรียกว่าบวช แต่คุณต้องบวชใจด้วย คือเป็นพระทั้งกายทั้งใจ ทังวิญญาณ จึงจะถือว่าทดแทนคุณ หมั่นเทศน์โปรดโยมพ่อโยมแม่ให้ตาสว่างเห็นธรรม เหมือนที่พระพุทธเจ้าเคยโปรดโยมพ่อโยมแม่ของพระองค์ เคร่งครัด ปฎิบัติอย่างจริงจัง มีวินัย นี่จึงจะถือว่าบวชแทนคุณโดยแท้จริง

ทุกคนมีปัญหาครับ อยู่ที่ว่าแต่ละคนจะมีมุมมองมีทางออกจากปัญหานั้นอย่างไร บางคนมีปัญหากองเท่าภูเขาเลากา แต่เขามองว่ามันเล็กเท่าเม็ดทราย แต่บางคนมีปัญหาใหญ่แล้วยิ่งไปมองว่ามันใหญ่มองไปทางไหนก็ไม่มีทางออก ปัญหามันก็ใหญ่ ก็ตัน ก็เครียดอยู่อย่างนั้นต่อไป

ขอให้นำไปพิจารณาดูนะครับ ปัญหาทุกปัญหามีทางออก บางปัญหาเราอาจแก้ไม่ได้ในคราเดียวก็อย่ารีบร้อน ให้ค่อยๆแก้ไปครับ คุณเชื่อมั้ยครับว่าคนทั้งโลก พร้อมที่จะเป็นกำลังใจให้กับคนสู้ปัญหา ไม่ยอมแพ้ปัญหา

คุณรู้จักสาหร่ายเฒ่าแก่น้อยหรือเปล่าครับ คุณต๊อป คือคนนึงที่ผมนับถือ ผมนับถือจิตใจที่กล้าหาญ สู้ปัญหา และไม่ยอมแพ้ต่ออุปสรรคต่างๆที่ประดังเข้ามา จนสุดท้ายประสพความสำเร็จ แต่ถึงแม้ว่า สมมติว่าคุณต๊อปยังไม่ประสพความสำเร็จ ผมก็ยังคงนับถือและชื่นชมอยู่ดีครับ เพราะผมนับถือในความพยายาม และที่สำคัญใจสู้ครับ ลองไปหาอ่านเรื่องของเถ้าแก่น้อยดูนะครับ


คำคมเถ้าแก่น้อย

"หากคุณไม่ยอมแพ้ คุณจะไม่มีวันแพ้ ล้มแล้วลุกใหม่ได้ ตราบที่ยังมีลมหายใจ
สิ่งเดียวที่ทำให้คุณแพ้ได้ก็คือจิตใจของคุณเองที่ยอมแพ้ต่ออุปสรรค นั่นคือแพ้จริงๆ"


เรารู้ว่าทุกคนก็ต้องเจอปัญหาหนักบ้าง เบาบ้าง แต่สิ่งที่เราต่างจากคนอื่นคนเราไม่เคยมีใครให้กำลังใจ หรือได้กำลังใจจากใคร เพราะเขาไม่รู้ถึงปัญหาของเรา เราก็พยายามยามอธิบายให้เข้าใจ แต่ก็ไม่มีใครเข้าใจ เพราะถ้ามองภายนอกเราดูดี เหมือนเป็นคนเก่ง พอเราไม่คุยกับเขาก็หาว่าเราหยิ่ง ไม่ยอมพูดด้วย เพราะเห็นเราทำตัวเรียบร้อย ไม่ซุกซน สนุกสนานเหมือนคนอื่น จึงตัดสินเราจากภายนอกที่เห้น จึงมองไม่เห็นปัญหาของเรา

เจ้าของ:  อยู่กับความมืด [ 19 ก.พ. 2012, 22:12 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: เราไม่รู้จะทำอย่างไร

ต้องขอขอบคุณทุกความเห็นครับ :b8: :b8:

เจ้าของ:  ทักทาย [ 22 ก.พ. 2012, 01:34 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: เราไม่รู้จะทำอย่างไร

กราบนมัสการ :b8:

ขออนุญาตค่ะ :b8:

ไม่มีสิ่งใดจะประเสริฐเท่ากับการได้บวชเรียนเพื่อทดแทนบุญคุณบุพการี
ท่านมีโอกาสที่ดีมากกว่าคนอื่นอีกตั้งหลายล้านคน จะรู้สึกผิดไปทำไม
พระอริยสงฆ์ ที่ออกบวชแล้ว ไม่มีโอกาสแม้จะกลับไปเผาศพ บุพการี
ก็มีตั้งหลายท่าน หมั่นเจริญภาวนา แผ่เมตตาให้ท่านทั้งสอง อย่าได้ขาด

"อิทังเม มาตาปิตุนัง โหนตุ สุขิตา โหนตุ มาตาปิตโร" ขอส่วนบุญนี้จงสำเร็จแก่
มารดา บิดาของข้าพเจ้า ขอมารดาบิดาของข้าพเจ้ามีความสุข

อธิษฐานทุกวัน หรือทุกครั้งที่ท่านเสร็จกิจสงฆ์ อาจช่วยลดความรู้สึก
ในด้านลบของท่านได้บ้าง ทุกอย่างอยู่ที่เจตนา แม้จะไม่มีโอกาสได้
ใกล้ชิด ปรนนิบัติต่อหน้า หากระลึกถึงท่านด้วยใจที่บริสุทธิ เปี่ยมล้น
ด้วยความเคารพนับถือ ใช้การประพฤติ ปฏิบัติ ในทางที่ชอบ
ให้เป็นมาตา ปิตุ บูชา ก็ได้ชื่อว่าประเสริฐยิ่งแล้ว

หากมีเวลาและโอกาส ก็กลับไปเยี่ยมเยียนท่าน
มอบธรรมะดีๆให้ท่าน จะเป็นกุศลทั้งกับบิดา มารดา
และตัวท่านเอง...

ไม่เห็นทุกข์ ก็ไม่เห็นธรรม ใช้ทุกข์ที่ท่านกำลังประสบอยู่
เป็นหนทางให้ถึงซึ่งที่สุดแห่งธรรมนะค่ะท่าน :b8:

เจริญในธรรมค่ะ :b8:

เจ้าของ:  คนธรรมดาๆ [ 26 ก.พ. 2012, 06:20 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: เราไม่รู้จะทำอย่างไร

ผมได้ส่งความเห็นมาในข้อความส่วนตัวนะครับ รบกวนพระคุณเจ้าตรวจสอบกล่องขาเข้าด้วยครับ

เจ้าของ:  tonnk [ 26 ก.พ. 2012, 18:14 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: เราไม่รู้จะทำอย่างไร

รีบหาพระไตรปิฎกมาศึกษา เพราะว่าวัฏฏะนี้มีแต่ทุกข์ มัจจุราชไม่รู้มาเยือนวันไหน

แล้วทำจิตให้เป็นเอกะ

เจ้าของ:  อยู่กับความมืด [ 03 มี.ค. 2012, 23:27 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: เราไม่รู้จะทำอย่างไร

คนธรรมดาๆ เขียน:
ผมได้ส่งความเห็นมาในข้อความส่วนตัวนะครับ รบกวนพระคุณเจ้าตรวจสอบกล่องขาเข้าด้วยครับ


ขอบคุณมากครับสำหรับความเห็น :b8:

เจ้าของ:  อยู่กับความมืด [ 03 มี.ค. 2012, 23:43 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: เราไม่รู้จะทำอย่างไร

เคยคิดว่าถ้าเกิดมาเป็นคนพิการแต่มีคนคอยให้กำลังใจ เข้าใจในสิ่งที่เราเป็น ยังดีกว่าเกิดมาสมบูรณ์แบบแต่ไร้ซึ่งกำลังใจจากคนรอบข้าง ไม่มีใครเข่้าใจ ต้องอยู่ด้วยความกดดัน โดด เดี่ยวเดียวดาย :b7:

หน้า 1 จากทั้งหมด 2 เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group
http://www.phpbb.com/