สวัสดีคะ

คุณเจ็บไม่จบคะ. วันนี้ดิฉันแข็งแรง จิตไม่ตก สงสัยขึ้นลงตามสภาพอากาศ ขออนุญาติส่งกำลังใจให้นะคะ

ปล่อยเขาคะ. อยากทำไรก็ชั่งเขาคะ. มองดูเขาสิคะ. มองเหมือนคนเล่นละครให้เราดู มองดูเรื่องโกหกของเขาเป็นเรื่องตลกสิคะ.
ถ้าเป็นแต่ก่อนดิฉันคงยุให้คุณออกอุบาย. มีธุระให้เขาไม่สามารถไปไหนได้วันนี้
แต่ตอนนี้ดิฉันคิดว่าปล่อยเขาไปที่ชอบๆ ก็ดีนะคะ 555+++ นึกว่าทำบุญ โปรดคนใกล้ตัวให้มีความสุข จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้มีเบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย. แต่ดิฉัันยังเบียดเบียนสามีอยู่อิอิ คือ ไม่หย่าคะ

อยู่ห่างๆ ไม่เห็นหน้าให้เราเซ็งจิต. ก็สบายใจดี ไม่พูดคุยนานๆ ให้ได้ยินคำที่ระคายหูเรา

เย็นนี้ไปออกกำลังกายไหมคะ. พาลูกเที่ยว หาอะไรใหม่ๆทำคะ. ไปซื้อครีมพอกหน้าดีไหมคะ หัวค่ำนั่งพอกหน้าดีกว่าคะ
เวลาพอกหน้ามันพูดไม่ได้. ไม่สามารถทะเลาะกับใครได้คะ^^. นอนรอดูละครคืนนี้คะ. โหลดละครเก่ามาดูก็ได้คะ
หรือไปหาซีดีธรรมมะมาฟังก็ได้คะ. หรือคุณไม่ชอบอะไรที่สุดคะ. ลองเอาสิ่งนั้นมาทำ คุณอาจจะค้นพบว่ามันก็น่าสนใจเหมือนกันนะ
หรือทำสิ่งที่ชอบมากๆ แต่ยังไม่ได้ลองทำสักครั้ง. Wow

วันนี้มีความสุขคะ^^.

สวัสดีคุณอุ๋ย คุณแม่ผู้อดทน คุณกุหลาบดำ ฯลฯ ช่วงนี้เป็นไงกันบ้างคะ. มีความสุขแล้วหายเงียบกันไปเลยนะคะ
แวะมาคุยกันบ้างนะคะ^^

สวัสดีค่ะคุณรออะไรและเพื่อนๆทุกคน ดิชั้นและลูกสบายดีค่ะ งานยุ่งนิดหน่อยเลยไม่ค่อยมีเวลา แต่ก็คิดถึงทุกคนในลานเสมอนะคะ เรื่องครอบครัวก็ไม่มีอะไรคืบหน้า เหมือนเดิมทุกอย่าง แต่ใจเราต่างหากละคะที่ดีขึ้นมาก ไม่สนใจ ไม่ใส่ใจกับคนที่เค้าไม่เห็นค่าของเรากับลูก ก็ปล่อยเค้าไป อย่างทีคุณรออะไรบอกนั่นละค่ะ คิดว่าทำบุญ ใช่เลย ทุกอย่างอยู่ที่ตัวเราจริงๆค่ะ จะทำให้สุขก็สุข จะทำให้ทุกข์ก็ทุกข์ ดังนั้นเลือกสุขกันเถอะค่ะ ปล่อยให้คนเลวๆเค้าไปทุกข์กันเองเนอะ พวกเรากับลูกก็อยู่อย่างมีความสุขดีกว่านะคะ

คิดถึงทุกคนนะคะ และเป็นกำลังใจให้ทุกคนผ่านอุปสรรคไปได้ค่ะ

ขอบคุณคุณแม่ผู้อดทนและคุณรออะไรมากค่ะ ขอบคุณที่แบ่งปันความเข้มแข็งให้นะคะ ขออ่อนแอแค่วันนี้ค่ะ พรุ่งนี้เราจะพยายามใหม่ เราเหมือนจะอยู่ดีตอนที่ฟ้ายังไม่มืด แต่พอตะวันดับความเข้มแข็งเราเหมือนดับไปด้วย พยายามมองด้วยจิตว่าเรารู้อยู่แล้ว รู้ล่วงหน้าทำใจมาแล้ว รู้ว่าต้องเป็นเช่นนี้แต่ก็ไม่วายที่จะเสียใจ วันนี้เราพาลูกไปทำบุญมาตั้งใจไปทำให้เจ้ากรรมนายเวรโดยเฉพาะ ระบุให้ผญคนนั้น แม้เราจะไม่รู้ชื่อจริงแต่ก็อธิษฐานจิตให้ เพราะวันนี้วันเกิดเค้า เราอยากให้บุญที่เราตั้งใจทำไปถึงเค้า เวรกรรมที่มีต่อกันจะได้ลดลงไปบ้าง
เราอยากได้ความเป็นเรากลับมา อยากได้ความเข้มแข็ง ตอนนี้เราไม่สามารถร้องไห้กับใครได้ น้ำตาตกในทุกครั้งที่มีคนบอกว่าครอบครัวเราน่าอิจฉา ครอบครัวเราอบอุ่น ยิ่งกว่าเศร้าที่ต้องฝืนยิ้มเมื่อมีคนบอกว่าสามีเราเป็นคนรักครอบครัว มันจุกจนพูดไม่ออก ความจริงเราอยากพาลูกไปอยู่ที่อื่น แต่คนที่รู้เรื่องเราก็จะบอกว่าให้เราอดทน ถ้าเค้ายังดูแลครอบครัว ดูแลลูก ก็ให้อดทนไว้เพื่อลูก เราก็รู้นะว่าเวลานี้ลูกสำคัญที่สุด แล้วควรวางความรู้สึกเราไว้ข้างหลัง แต่มันทำยากจริงๆ

แหะๆๆ ขอโทษทีนะคะที่เข้ามาบ่นยาวเลย ขอโทษเจ้าของกระทู้ด้วยนะคะที่มารบกวนบ้านอ่ะค่ะ
บุญรักษาทุกคนนะคะ ขอให้ความเข้มแข็งจงอยู่กับทุกๆคนค่ะ

สักวันดิฉันจะเข้มแข็งให้เท่่าพวกคุณคะ^^

เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะคะ

คุณเจ็บไม่จบคะ. อารมณ์ที่คุณเป็นดิฉันก็เคยเป็น. นึกว่าดิฉันจะเป็นคนเดียวซะอีก.
สวดมนต์ด้วยคะ แผ่ส่วนกุศลทุกวันคะ. แรกๆ มันจะโกรธ จะแค้น อยากแช่งมากกว่าคะ

แต่หลังๆ มันจะค่อยๆ เย็นลงคะ ดิฉันใช้เวลาเป็นปีคะ. ทำใจช้าคะ ทุกวันนี้ บางวันยังแย่เลยคะ เพียงแต่มันจะค่อยๆลดลงคะ

เราต้องเลือกสิ่งที่ทำให้เรากับลูกมีความสุขคะ โดยไม่ขึ้นกับสามีคะ ไม่อย่างงั้นเราจะทุกข์ เพราะความไม่ได้ดั่งใจ
จริงแล้วคือเราไปเบียดเบียนเขาไงคะ (หลายคนในนี้สอนมาคะ ดิฉันหัวช้า ความจำสั้น ขี้โมโห อารมณ์ร้อน น้อยใจ คิดมาก
ยึดติดสูง ). ไปคุยกับพระก็ไป ผู้ใหญ่ก็คุยแบบอายุ 70 ปีอัพ นักจิตวิทยาก็คุย หนังสือก็อ่าน หมอดูก็ไป นั่งนิ่งที่วัดก็ไป

ลองมาเยอะจัด. อาการขึ้นๆลงๆ ง่ะ

ปัญหาไม่ได้มีไว้แก้ทุกปัญหาหรอกคะ บางปัญหาก็ไม่มีคำตอบคะ

อย่านอนดึกนะคะ. เดี๋ยวไม่สวย^^. ปล่อยให้ได้นะคะ ดิฉันเองก็พยายามอยู่คะ

ถ้าถามความรู้สึกจริงๆ ก็ไม่ได้โกธรแค้นอะไรมาก แค่ไม่เข้าใจว่าทำไมสามีถึงทำกับเราแบบนี้ ไม่เข้าใจว่คนสมัยนี้ไม่กลัวบาปบ้างหรอ ไม่เข้าใจว่าผญคนนั้นรู้ทั้งรู้ว่าคนเค้ามีครอบครัวแล้วแต่ก็ยังกล้ามายุ่ง เค้าคิดอะไรกันอยู่ เราอยากรู้ว่าถ้าพ่อแม่เค้ารู้เค้าจะเสียใจมั้ยที่ทำแบบนี้ แล้วสุดท้ายคือเราอยากรู้ว่าเมืี่อไหร่มันจะจบ ถ้าเราต้องเลิกกับสามี หรือสามีเลิกกับผญคนนั้น จบแบบไหนก็ได้ แต่ขอให้มันจบซะที ไม่ใช่เป็นแบบนี้ เราเคยขอเลิกนะ แต่สามีบอกว่ายังไงก็ไม่เลิก แต่ก็ไม่เลือก ไม่คิดที่จะทำอะไรสักอย่าง พอพูดกันเค้าก็จะคอยเปลี่ยนเรื่อง ทำให้เรื่องเงียบๆไป แล้วก็ทำเฉยๆ เนียนๆ เหมือนไม่รับรู้กับสิ่งทึ่เราพูด แล้วก็ปิดประเด็นเหมือนเราคุยกันจบแล้ว โดยที่เราไม่เคยได้คำตอบอะไรเลย พอเราไม่ไหวพูดขึ้นมาอีก ก็หาว่าเราพูดซ้ำแต่เรื่องเดิมๆ รู้ว่าชีวิตมีทางเดินของมัน แต่ไม่รู้เมื่อไหร่มันจะเป็นทางเดินของเราสักที

หวัดดีค่ะทุกคน .. ที่เงียบไปไม่ใช่อะไรหรอกค่ะ ทำงานบ้าง ดูแลลูก ไปสถานปฏิบัติธรรม สวดมนต์
ไหว้พระ ไปหาเพื่อน ทำทุกอย่างค่ะ ก็เข้ามาดูนะค๊า เห็นทุกคนเงียบ เลยเงียบไปด้วย ถามว่ามี
ความสุขมั้ย มีค๊า เฉพาะ 2 คนแม่ลูก แต่ยังคิดถึงลูกคนเล็กอยู่ค่ะ ส่วนสามี ก็ทำเหมือนเดิม ไม่มี
อะไรเปลี่ยนแปลง จะมาส่งข้าว ส่งน้ำ ตอนสายๆของทุกวัน เสาร์ อาทิตย์ ไม่มาค่ะ ก็เป็นแบบนี้
ทุกวัน ก็เลยรู้จะเขียนอะไรลงไป เพราะรู้สึกเฉยๆๆ กับมันไปแล้ว แต่บางทีก็มีรำคาญจิตเล็กน้อย
เขามาให้พอรำคาญค่ะ แต่ก็ช่างเหอะ ไม่ได้ใส่ใจมากมาย ชีวิตนี้อยู่กับลูกค่ะ ในที่นี้อุ๋ยเชื่ออยู่อย่างนะ
สามีอุ๋ยเขาไม่ได้รักลูกเขาหรอก เพราะเขาไม่เคยถามหาเลย ยิ่งลูกคนเล็กด้วยแล้วไม่เคยเอ่ยถามแม้
แต่ชื่อ ก็เลยคิดได้ค่ะว่า ขนาดลูกคนเล็กเขาไม่ถามแสดงว่าเขาไม่ได้คิดถึงหรือรักเลย อุ๋ยเลยทำใจ
ได้ขึ้นเยอะคิดถึงความใจแคบ หมามันยังรักลูกค่ะ (ขอโทษที่พูดไม่เพราะ) แต่เป็นความจริงค่ะ
ถึงจะหลงอย่างงัยก็เหอะค่ะ ต้องนึกถึงลูก ดังนั้นมันเลยทำให้อุ๋ยทำใจ และเข้มแข็งค่ะ ก็อยู่แบบนี้
คาราคาซัง ไม่หย่า ไม่เลิก ไม่อยู่ ไปๆ มาๆ เอ้า ดูกันไปค่ะ ธรรมดาของชีวิตและ ความเห็นแก่ตัว
ของผู้ชายคนหนึ่ง คิดถึงแต่ลูก ก็มีกำลังใจแล้วค่ะ เป็นกำลังใจให้นะ คุณรออะไร คุณเจ็บไม่จบ
คุณเจ็บปวด คุณ กุหลาบดำ คุณวันนี้ คุณแหม่ม คุณจริงใจ คุณแสงอาทิตย์ คุณมะกอกมะนาว คุณแม่ผู้อดทน คุณผู้อดทน(ใกล้คลอดแล้วสินะ) คุณแสงอรุณ คุณรุ่งอรุณ และทุกคนค่ะ สู้ๆๆค่ะ
ไม่มีอะไรใหญ่กว่าโลงค่ะ ทุกคนต้องพรากจากกันค่ะ สู้ๆๆนะค๊า

ขาดพ่อเหมือนถ่อหัก ขาดแม่เหมือนแพแตก

ท่านเปรียบเทียบไว้ว่า แม่เปรียบเหมือนแพ พ่อเปรียบเหมือนถ่อ

ถ้าให้เลือกระหว่างอยู่พ่อหรือกับแม่ ขออยู่กับแม่ดีกว่า เพราะธรรมชาติของหญิงที่ถูกเรียกว่าแม่ "อุ้มไม่หนัก เหนื่อยไม่พัก รักไม่ลวง ห่วงไม่เลิก เบิกไม่คิด ผิดไม่แค้น ตายแทนลูกได้"

แต่ลูกทุกๆคนก็อยากมีครบทั้งถ่อและแพ (พ่อและแม่) จึงจะรู้สึกอบอุ่นกว่ามีแต่อย่างหนึ่งอย่างใดอย่างเดียว

ขอเป็นกำลังใจให้ผู้ที่ถูกเรียกว่าแม่ทุกๆคนด้วยใจจริงครับ

ดังนั้นทรัพยากรมนุษย์ (ลูก) อยู่ในมือของผู้ที่ถูกเรียกว่าแม่แล้ว จะปั้นให้ลูกเป็นอะไรก็ปั้นเสียตั้งแต่เขายังเล็กๆ

http://www.youtube.com/watch?v=4xpLdjV3 ... xpLdjV33OA

นี่คือปรโตโฆสะที่ดี

สวัสดีคะ เื่พื่อนๆ ในลานทุกคน ส่งกำลังใจให้เพื่อนทุกคนนะค่ะ อุเข้ามาอ่านทุกวัน หากำลังใจเพิ่มคะขอบคุณคุณอุ๋ยด้วยนะค่ะ ตอนนี้ก็ใกล้คลอดแล้ว ไม่เกินกลางเดือน พ.ย.แน่ ๆ คะ แล้วจะมาส่งข่าวนะค่ะ ว่าลูกชายหญิง แข็งแรงดีไหม หลังจากแม่เครียดมานาน ตอนนี้ชีวิตเรื่อย ๆ มาเลยคะ ทะเลาะกันบ้าง ดีกันบ้าง แต่สามีเริ่มไปติดต่อกับแฟนเก่าอีกคนแล้วคะ 555 สงสัยจะทำตามสัญญาเิลิกกับคนนี้ให้ แต่หาคนใหม่แทน เขาพูดว่าเขารักครอบครัว ดูแลลูก แต่ขอมีคนอื่นบ้างได้หรือเปล่า ขอนอนกับผู้หญิงอื่นบ้าง เป็นครั้้งคราว แต่ให้ไปเที่ยวผู้หญิงไม่เอา ฟังแล้วก็งง ๆ อื้ง ๆ ว่าเขาเปลี่ยนไปมากขนาดนี้ หลังคลอดลูกจิตใจอุคงจะดีขึ้น เอาเวลาไปทุ่มให้กับลูกเล็ก จิตใจน่าจะไม่ฟุ้งซ่าน สงสัยคงต้องปล่อยเขาจากใจเราจริงๆ ซะทีนะค่ะ เป็นกำลังใจให้คุณ babuazua แล้วก็คุณเ็จ็บไม่่จบด้วยนะค่ะ แล้วก็ขอกำลังใจจากเพื่อน ๆ ทุกคนด้วยเช่นกันคะ

"ค่าของคน อยู่ที่ผลของใจ
ค่าของใคร อยู่ที่ใจของเขา
ดีชั่วอยู่ที่ตัวเรา
ไม่ต้องบังคับเขา
ทำตัวเราให้ดีก็พอ"

วันนี้จิตตกซะงั้นเรา

โทรมาบอกอาทิตย์นี้ไม่กลับบ้าน ถามไปถามมาเพราะไม่อยากเจอเรา อยากหย่า จริงๆแล้วปีนี้เขาต้องย้ายมาอยู่ดูแลลูก แต่เขาบอกว่าไม่อยากมาแล้ว ถ้าอย่างงั้นให้เราลาออกมาดูแลลูกเอง ถึงเขาหย่าก็จะส่งเงิน. แต่เราไม่เอาหรอก เชื่อก็บ้าแล้วก่อนหน้านี้ก็ สารพัดสัญญายังเปลี่ยนเลย

ตอนนี้เขาว่าไงเราก็ยอมเพื่อลูก นิ่งจนไม่รู้จะนิ่งไงแล้ว ไม่โกรธไม่บึ้งตึง คุยเที่ยวขำขำ อยู่แบเพื่ิอนกันก็เพื่อนกัน. ยังจะเอายังไงกับเราอีก ขอแค่มาอยู่ดูลูกจันทร์ถึงศุกร์ เสาร์อาทิตย์เราดูเอง. ดูจริงๆนะ เพราะอาหารแม่เราจัดให้ ไปโรงเรียนก็ขึ้นรถโรงเรียน อาบน้ำแต่งตัวลูกพ่อเราดู การบ้านเราให้ลูกเรียนพิเศษที่โรงเรียน คือแค่มานอนกับลูกอ่ะ ยังทำไม่ได้
เราไม่มาอยู่กวนใจ. พ่อแม่เราอายุ70แล้ว ไม่เคยบ่นแฟนเราสักคำ ทำกับข้าว หาอาหารให้ ไม่เคยทำตัวเป็นภาระเลย

เราเองก็ทนสุดๆ พยายามห่างๆ ไม่ประชดนะคะ เฉยๆ เสียใจแต่พยายามเก็บอาการ

ทนสุดๆแล้วอะไรก็ยอม. ขอแค่มาอยู่ดูแลลูกเท่านั้นแหละ. สักวันเขาก็โต

เหนื่อยใจยังไงเราก็ทน

คุณรออะไร สู้ๆๆค่ะ ทำดีวันนี้ เชื่อว่าผลของการทำดีต้องตอบแทนคุณรออะไรสักวันค่ะ ไม่ต้องคิด
อะไรมากค่ะ ถือว่าเป็นการชดใช้กรรมก็แล้วกันค่ะ คุณรออะไร ถ้ามีอะไรก็โทรหาอุ๋ยนะ ทุกวันนี้อุ๋ย
ได้คุยได้ระบายกับคุณแม่ผู้อดทน ช่วยได้เยอะค่ะ อย่างน้อยก็ได้ดูแลกันและกัน ปรึกษากัน ดูปัญหา
ของกันและกัน เป็นกำลังใจให้กันและกันค่ะ ช่วยได้เยอะเลยนะ ไม่ว่าจะใครก็ตาม อยากช่วยเป็นกำลังใจ
ให้ค่ะ เราผู้หญิงเห็นใจกันเป็นที่สุดก็เรื่องแบบนี้ ใครมีอะไรให้ช่วยเหลือก็บอกนะค่ะ โทรปรึกษา ระบายได้ค่ะ สู้ๆๆนะ เป็นกำลังใจให้ถึงที่สุดเลยคะ

ขอบคุณคุณอุ๋ยนะคะ. อยากทำใจให้แกร่งแบบคุณได้เร็วๆ จัง

ตอนนี้เหนื่อยใจมาก พยายามหาทางออกให้ตัวเองกับลูกอยู่. เราต้องพึ่งให้เขาดูแลลูกอยู่ อย่างที่บอกก่อนหน้านี้
เราเสียใจมากนะ สงสารลูก เขาอยากทิ้งมากๆ

เราก็ยื้อเวลา คงต้องกลับไปปรึกษากับพ่อและแม่ก่อนคะ. ขอให้บุญรักษาดิฉันกับลูกด้วยนะคะ

เหนื่อยใจก็พักใจคะ พักเพื่อจะได้มีแรงไปต่อ ถ้าเราไม่พักเราก็จะเหนื่อยอยู่แบบนี้ เหมือนคนเรา
หิวก็ต้องทาน แดดแรง เราก็ต้องหาที่พักตามร่มไม้ ในบ้าน ขืนเราฝืนแบบนี้ มีแต่เหนื่อยกับเหนื่อยค่ะ
เราก็จะเป็นของเราแบบนี้หาความสุขให้ตัวเองไม่ได้สักที อย่าไปถือก้อนหินหนักไว้เลย ลองทิ้งมันลง
ดู ลองทิ้งบ่อยๆๆ เด๋วเกิดความเคยชินเอง เราถือว่าเป็นบททดสอบของเราอย่างหนึ่งนะ คิดก็ให้รู้ว่าคิด
อุ๋ยก็มีนะไม่ใช่ไม่มี คิด รู้ว่าคิด บางทีเห็นโน้นเห็นนี่คิดแล้ว.. เอ้าทุกข์เลย รีบหาอย่างอื่นทำ ไม่เอา
ใจไปจดจ่ออยู่กับมันแล้วมันก็จะผ่านไปได้ค่ะ สู้ๆๆนะคุณรออะไร เราอยู่เพื่อตัวเรา และอยู่เพื่อลูกค่ะ
รักตัวเอง รักลูกค่ะ อย่ารอหรือคาดหวังอะไรเลย ไม่ได้ดังหวังเราก็จะเจ็บค่ะ ตอนนี้อุ๋ยไม่พึ่งเขา
ดูแลลูกแล้วอุ๋ยดูแลเองค่ะ ไปไหนเอาไปด้วย เห็นลูกแล้วมีกำลังใจทำอะไรขึ้นเยอะค่ะ สู้ๆๆนะค๊า
เป็นกำลังใจให้ค่ะ