วันเวลาปัจจุบัน 28 มี.ค. 2024, 23:08  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 5 โพสต์ ]    Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 27 ต.ค. 2010, 13:09 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 01 ส.ค. 2005, 10:46
โพสต์: 12074

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว www


รูปภาพ

รักแท้อยู่เหนือการต่อรอง

ท่าน ว.วชิรเมธี


:b8: ปุจฉา : เพื่อนชายของดิฉันมีหญิงสาวมาติดพัน ถึงขั้นลุ่มหลงอย่างหนัก
เขาตอบปฏิเสธไปอย่างนุ่มนวลเพื่อถนอมน้ำใจเธอ เพราะเขามีคนรักอยู่แล้ว
แต่ฝ่ายหญิงทำใจไม่ได้ โทษว่าเขาเป็นสาเหตุที่ทำให้เธอต้องทนทุกข์ทรมาน
และถ้าหากเขาไม่ตอบรับรัก เธอก็จะฆ่าตัวตายเป็นการประชด
ฝ่ายเพื่อนชายของดิฉันเกรงว่าหากเธอฆ่าตัวตายจริงๆ เขาก็จะบาป
เลยไม่กล้าตัดความสัมพันธ์ แต่ขณะเดียวกันก็รู้สึกว่าตัวเองกำลังทำผิดต่อคนรักอยู่
การที่เราไม่ทำตามกิเลสหรือความต้องการของผู้อื่น
และอาจเป็นสาเหตุให้เขาต้องจบชีวิตลงนั้น เราจะผิดบาปไหมคะ
และเราควรจะหาทางออกให้ปัญหานี้อย่างไรจึงจะดีที่สุด



:b42: วิสัชชนา : สมมติว่าเราสร้างบ้านขึ้นมาหลังหนึ่ง
เป็นบ้านที่สวยงามมาก และเราก็ใช้ชีวิตอยู่ในบ้านหลังนี้
กับสมาชิกในครอบครัวอีกหลายคนอย่างมีความสุข
แต่อยู่มาวันหนึ่งมีนักท่องเที่ยวเดินผ่านมาแถวนั้น
แล้วเห็นว่าบ้านของเราสวยมาก จึงอยากจะเข้ามาอยู่ในบ้านด้วย
แต่พอเจ้าของบ้านไม่ยอม นักท่องเที่ยวคนนั้นก็ประกาศว่า
ถ้าไม่ยอมให้เขาเข้าไปอยู่ในบ้าน เขาจะฆ่าตัวตาย
เจ้าของบ้านกลัวเขาจะฆ่าตัวตาย
จึงตัดสินใจรับนักท่องเที่ยวคนนั้นมาเป็นสมาชิกคนหนึ่งในบ้านด้วย
ทั้งๆ ที่ไม่รู้จักมักคุ้น ไม่มีความผูกพัน ไม่มีความเต็มใจ ไม่มีความสุข
มีเพียงอย่างเดียว ไม่อยากให้เขาต้องตายเพราะ "บ้าน" ของตนเองเป็นเหตุ


กับอีกกรณีหนึ่ง เจ้าของบ้านตัดสินใจเด็ดขาดว่า
บ้านหลังนี้เป็นบ้านของตน คนอื่นจะมาตู่เพื่อเข้ามาอยู่ง่ายๆ ได้อย่างไร
แม้ว่าเขายื่นข้อเสนอว่าจะฆ่าตัวตาย เจ้าของบ้านก็ยืนกรานว่า นี่เป็นบ้านของตน
ตนมีสิทธิเต็มที่ที่จะให้ใครอยู่หรือไม่อยู่ในบ้านหลังนี้ก็ได้ทั้งนั้น
ใครจะตายหรือไม่ตายเขาไม่รับรู้ด้วย เพราะเขาสร้างบ้านขึ้นมาเพื่ออยู่เอง
ไม่ใช่เพื่อให้ใครมายื่นเงื่อนไขว่าจะตายหรือจะอยู่เพราะบ้านหลังนี้
บ้านของเขาเป็นสมบัตส่วนตัว ไม่ใช่สมบัติสาธารณะ
ที่ใครจะมาอ้างสิทธิ์เพื่อครอบครองกันอย่างง่ายๆ
ดังนั้น เจ้าของบ้านในกรณีที่สองจึงยืนหยัดหัวเด็ดตีนขาด
ไม่ยอมให้ใครมาตั้งเงื่อนไขกับตน แม้จะอ้างอันตรายถึงชีวิตก็ตาม


ในกรณีตัวอย่างที่กล่าวมานี้ การตัดสินใจของเจ้าของบ้านคนไหน
จะมีความชอบธรรมมากกว่ากัน ถ้าตอบแบบกำปั้นทุบดินก็คือ
การตัดสินใจในแบบที่สอง เพราะบ้านของเราเราย่อมมีสิทธิ์
ที่จะอนุญาตให้ใครก็ได้ทั้งนั้นที่เรา "ยินยอม" ให้เขามาอาศัยอยู่ด้วย
ส่วนคนที่เราไม่ยินยอม จะให้เขาเข้ามาอยู่ในฐานะอะไร
ซึ่งถ้าใครยอมก็คงประหลาด


ถ้าคุณตามใจคนที่มารักคุณ คนที่มารักคุณเขาก็สมหวัง
แต่คุณคงผิดหวังและมีปัญหาเพิ่มเติมมาเป็นของแถม



ถ้าคุณไม่ตามใจคนที่มารักคุณ เธอก็ผิดหวัง
(ซึ่งก็เป็นเรื่องปกติมาก ที่เมื่อรักเขาแล้วเขาไม่รักตอบ
ก็ควรจะเดินกันไปคนละเส้นทาง)
แต่คุณยังคงสมหวังกับความรักที่มีอยู่ก่อนหน้านั้นแล้ว


ชีวิตเป็นของเรา เราควรมีสิทธิ์ในการออกแบบชีวิตของเราด้วยตนเอง
ไม่ใช่ปล่อยให้ใครมาอ้างสิทธิ์บางอย่างเหนือชีวิตของเรา
แล้วก็ปล่อยให้เขาริบเอา "อิสรภาพ" ในการใช้ชีวิตนั้นไปจากเราตลอดชีวิต


ส่วนคนที่ไปรักคนอื่นแล้วคนอื่นเขาไม่รักก็ควรจะทำใจให้กว้างว่า
ความรักนั้นเป็นเรื่องที่คนสองคนต้องเห็นพ้องต้องกัน
ไม่ใช่เรื่องที่จะมาต่อรองกันด้วยเล่ห์เพทุบาย
เหมือนต่อราคากับแม่ค้าแม่ขายในตลาด
ความรักไม่ใช่เรื่องของการวางเงื่อนไขให้อีกฝ่ายหนึ่งทำตามใจตนฝ่ายเดียว
พฤติกรรมเช่นนี้ไม่ใช่ความรัก แต่เป็นความหลง เป็นความเห็นแก่ตัว
คิดถึงตนเป็นศูนย์กลาง จึงไม่คำนึงถึงความรู้สึกของอีกฝ่ายหนึ่ง



ความรักที่แท้นั้นต้องลอยอยู่เหนือความเห็นแก่ตัว
ต้องไม่กลัวที่คนอื่นเขาจะไม่รักตน
แต่ขอแค่ได้เป็นคนที่รักคนอื่น
อย่างซื่อสัตย์ต่อหัวใจตัวเอง ก็น่าจะใช้ได้แล้ว
ความรักที่มาพร้อมกับการวางเงื่อนไขข่มขู่นั้น
เป็นความรักในลักษณะจับเอาตัวคนรักมาเป็นตัวประกัน
เชื่อเถอะว่า ต่อให้ได้คนที่คุณรักมาครอบครอง
แต่ในเมื่อเขาไม่รักมาแต่ต้น สิ่งที่คุณได้มาก็คือกาย ไม่ใช่ใจ
ความสมหวังนั้นก็เป็นเพียงความว่างเปล่าเท่านั้น



ความรักแท้นั้นวัด กันที่ใจสองดวงที่เต้นอยู่ในทรวงเดียวกัน
ถ้าใจเราใจเขาไม่ได้เต้นอยู่ในทรวงเดียวกันเสียแล้ว
ขืนพยายามไปก็เป็นความเหนื่อยเปล่า
ปล่อยวางเสียยังจะดีกว่าพยายามทำในสิ่งซึ่งฝืนความจริง


เรามีเวลาอยู่ในโลกนี้กันคนละไม่กี่ปี
เลือกทำในสิ่งที่มีความเป็นไปได้และไม่ทำให้ใครเขาเดือดร้อนดีกว่า



ที่มา....นิตยสาร Secret. 10 กุมภาพันธ์ 2553
http://www.dhammatoday.com/index.php?op ... 97&lang=th

:b48: :b8: :b48:

:b44: รวมคำสอน “พระมหาวุฒิชัย วชิรเมธี (ท่าน ว.วชิรเมธี)”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=38561

:b44: ประวัติและผลงาน “ท่าน ว.วชิรเมธี”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=13&t=31140


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 27 ต.ค. 2010, 14:53 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 08 ต.ค. 2010, 17:16
โพสต์: 177

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สาธุ สาธุ

ชีวิตเป็นของเรา เราต้องออกแบบชีวิตเองคะ.....................
แต่ออกแบบแล้วมันก็บิดมันก็เบี้ยว.................................. :b33:
ต้องตบซ้ายที...................ร้องไห้ที :b2:
ตบขวาที.........................เจ็บปวดที :b23:
ตบทุกๆทิศ..........................ก็มีแต่ทุกข์ :b34:
แล้วทำไงทีนี้.?????????????
:b14: :b10:
'yho]v'.s,joljjfokklkfjolljkdwl;kdjf;fjfZ(แปลออกมั้ยเอ่ย)
งั้นลองใหม่........................................
ลองกำหนดใจใหม่...................................
ลองดูใจใหม่..........................................
ลองเปลี่ยนความคิดใหม่.................................
ทำตัวตนให้เล็กลง...........................................
เก็บใจอันน้อยนิดนี้ไว้กับตัวเอง....................................
แล้วหยิบปัญญาดาบกล้าขึ้นมา...........ขัดเกลาอัตตาให้เล็กลง
ขัดเกลา.......................ใจให้รู้เท่าทันกิเลส..............
แล้วชีวิตที่ออกแบบใหม่.............จะมีสุขที่ภายใน
แม้ทุกข์ไม่หมดไป..........แต่ก็น้อยลงเต็มที


ปรัชญาของคุณยาย :b13:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 27 ต.ค. 2010, 16:35 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 01 ส.ค. 2005, 10:46
โพสต์: 12074

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว www


:b39: DO THE BEST EACH DAY, IT WILL NEVER BE AGAIN. :b39:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 26 ก.ย. 2011, 16:41 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-2
Moderators-2
ลงทะเบียนเมื่อ: 25 พ.ค. 2010, 13:34
โพสต์: 1654

งานอดิเรก: ฟังเพลง และฟังธรรมตามกาลเวลา
สิ่งที่ชื่นชอบ: อภัยทาน
อายุ: 39
ที่อยู่: กรุงเทพมหานคร

 ข้อมูลส่วนตัว


ฉันได้เรียนรู้ว่า... เมื่อสิ่งเลวร้ายผ่านเข้ามา คุณจะปล่อยให้มันสร้างความขมขื่นใจให้คุณ หรือใช้มันเป็นพลังทำให้คุณเข้มแข็งขึ้นได้

ฉันได้เรียนรู้ว่า... ถึงเราจะเปลี่ยนแปลงอดีตไม่ได้ แต่เราปล่อยให้มันผ่านไปได้

:b42: กราบอนุโมทนาบุญกับผู้เจริญในธรรมและกัลยาณมิตรทุกท่านนะเจ้าค่ะ :b8: :b8: :b8: :b20:

.....................................................
ธรรมอำนวยพร
ขอให้.....มีจิตที่รู้ ที่ตื่น ที่เบิกบาน (พุทธะ)
ขอให้.....ทำการงานด้วยความสุข (อิทธิบาทสี่)
ขอให้.....ขจัดทุกข์ได้ด้วยปัญญา (อริยสัจสี่)
ขอให้.....มีดวงตาที่เห็นความจริง (ไตรลักษณ์)
ขอให้.....เจริญยิ่ง ๆ ขึ้นไปด้วยไตรสิกขา (ศีล, สมาธิ, ปัญญา)


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 01 ก.พ. 2019, 19:03 
 
ออฟไลน์
Moderators-2
Moderators-2
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 ก.ย. 2013, 07:16
โพสต์: 2374

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


rolleyes Kiss :b8:


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 5 โพสต์ ] 

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 16 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร