ดูเหมือนเป็นวัฎจักรไปแล้วนะคะ ตราบใดที่น้องสาวเขากลับมาเมื่อไร เป็นได้หาเรื่องพี่วันนี้ทุกครั้ง

ลองคิดดู ก็เหมือนลำพังตัวแม่เขากับหญิงชู้ทำอะไรพี่กับสามีไม่ได้แล้ว เลยต้องรอให้น้องสาวกลับมา เพื่อประสานสามแรง แต่คงทำได้แค่นี้แล้วล่ะค่ะ อย่างที่นู๋บอก มุขเดิมๆกับมารยาเดิมๆ สำคัญที่ว่าพอรู้ว่าเขาเล่นกับเราด้วยเล่ห์กลแบบนี้ พี่ทำถูกแล้วที่พยายามแสดงหลักฐานที่ถูกใส่ร้ายให้ดู เขาจะดูหรือไม่ดูก็ช่าง อย่างน้อยเราก็ได้แสดงให้เขารู้ถึงความบริสุทธิ์ของเราค่ะ

คงไม่มีอะไรเหลือบ่ากว่าแรงของพี่อีกแล้ว เพราะเราเห็นไส้เห็นพุงเขาหมดแล้ว แค่เอาธรรมะเข้าข่มจิตใจตัวเอง อย่าให้หมองหม่นเพราะชั่วๆของคนพวกนี้ ขอให้พี่วันนี้เข้มแข็งตลอดไป เป็นกำลังใจให้นะคะ

เคยได้ยินสำนวนอันหนึ่งไหมที่บอกว่า
สิ่งที่ดูน่ากลัว มักจะไม่อันตราย
สิ่งที่อันตราย มักจะดูไม่น่ากลัว

ว่ากันว่า.. ส่วนที่น่ากลัวที่สุดของคนมีความรัก
คือการที่รักกันมาแนบแน่น สวยหรู
โดยไม่เคยมีปัญหาทะเลาะเบาะแว้งเลย
เพราะความสวยงามราบรื่น มันทำให้เรา "วางใจ"
จนอาจลืมไปว่า.. ยังไงๆ เขาก็เป็น "คนอื่น"
ยังไงๆ เขาก็มีหัวใจคนละดวงกับของเรา
สมองคนละก้อน ตัดสินใจได้เอง รู้สึกได้เอง
ว่าจะรัก จะเลิก จะอยู่หรือจะไป

ในเวลาอกหัก ใครจะมาบอกมาพูดอะไรสามวันสามคืน
ก็ไม่ช่วยอะไรได้มาก เท่ากับการมีปัญญาขึ้นในใจเราเอง

ถ้าเราเข้าใจได้ว่า คนเราเกิดมาเพื่อพบกัน
เพื่อมีวันเวลาที่ดีด้วยกัน
และเพื่อพรากจากกันในที่สุด ไม่ช้าก็เร็ว
เราก็จะทำใจ และปล่อยวางได้
โดยไม่ต้องการคำอธิบาย หรือตรรกะเหตุผลอะไรมากมาย

เวลาเจอเรื่องแบบนี้
อย่าเสียเวลาถามว่า "ทำไม" ให้มากความนะครับ
คิดเสียว่าเขาตายจากชีวิตเราไปแล้ว
คนที่เคยเป็นคนรักแสนดีของเรา เขาไม่อยู่ในโลกของเราแล้ว

ถ้าเรารักเขามากจริงๆ อย่างที่บอกเขาเสมอ
นี่ไง.. สิ่งสุดท้ายที่เราจะให้เขาได้ "ให้อภัย" ไงครับ

คิดเสียว่า เขาจะมีความสุขมากกว่าที่ได้อยู่กับเรา
อวยพรให้เขาโชคดี ในโลกใหม่ของเขา

ไม่ต้องรอเขาหรอกนะครับ
อย่าไปหวังลมๆแล้งๆ ว่าคนตายแล้วจะฟื้นกลับมา
เพราะมันมีแต่ในหนังแฟรงเก้นสไตน์

และถึงเขาจะกลับมา เชื่อเถอะครับว่า
ความรู้สึกดีๆ มันจะไม่เหมือนเดิมแล้ว

เขาเลือกทางเดินชีวิตของเขาแล้ว
เขาเริ่มต้นชีวิตใหม่ของเขาแล้ว
เราก็เลือกได้เหมือนกัน
ว่าจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ หรือจมปลักในทุกข์นี้ต่อไป

อยากร้องไห้ก็ร้องแต่พองาม พอให้รู้สึกว่าเรามีเลือดเนื้อ
แต่อย่าร้องจนเสียจริต เหมือนคนคิดสั้น
เพราะถึงเราจะร้องจนน้ำท่วมทุ่งกุลาร้องไห้
ก็ไม่ทำให้อะไร อะไร กลับมา เหมือนเดิม

เราอาจรู้สึกเหมือนโลกดับ วับหาย
แต่เปล่าหรอก.. ชีวิตเพิ่งจะเริ่มเรียนรู้ความจริง

การเรียนรู้ความรู้สึกของการสูญเสียครั้งใหญ่
เป็นบทเรียนสำคัญของมนุษย์
ที่จะได้สอนตัวเองว่า .. อย่ายึดมั่นถือมั่น
ทุกอย่างเกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็ดับไป

ทั้งเรา ทั้งเขา ทั้งใครๆ
ทั้งสิ่งนั้น สิ่งนี้ สิ่งไหน
ทั้งโลกนี้ จักรวาล และกาลเวลา

ขอบคุณกระทู้ดีๆๆ จากธรรมะใกล้ตัว ค่ะ

นับเวลาที่ได้รับทราบเรื่องราวของคุณผ่านไปพอสมควรแล้ว
คุณเก่งมากนะค่ะ...ใช้สติในการจัดการปัญหา..

อย่าท้อ..อย่ายอมแพ้..ต่อความรู้สึกที่เกิดขึ้นกับใจเรานะค่ะ


....ความรัก....ความหลง...ความสงสาร
คือความยึดมั่น....ถือมั่น ...ที่วางไม่ได้ ...คือเหตุแห่งทุกข์ทั้งปวง .....

เอาใจช่วยคุณนะค่ะ ...แนวทางของคุณถูกต้องแล้วค่ะ

พี่วันนี้เป็นยังไงบ้างคะ คิดถึงจังเลยค่ะ

คุณวันนี้สู้ๆๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

โอ้โห๋ ! คุณวันนี้ค่ะ คุณสามารถมีสติ สู้ได้เกือบ 3 ปีแล้วนะคะ
แสดงว่าคุณคุมสติ ได้ดีมากค่ะ ถ้าเป็นเราสู้กับปัญหานานๆ แบบนี้
เราถอยค่ะ แล้วสามีคุณวันนี้ล่ะคะ กลับคืนรังหรือยังคะ

ได้อ่านเรื่องราวของคุณวันนี้.....สุดยอดจริงๆ 3 ปีผ่านไปแล้ว เป็นกำลังใจให้ค่ะ