เราคบกับเค้ามา 4 ปีคะ ไม่เคยคิดว่าเค้าจะมีคนอื่น
แต่ที่เราคบกันโดยไม่บอกคนอื่นเพราะ ความไม่พร้อมคะ ในตอนนั้นดิฉันมีคนที่ทางบ้านชอบอยู่แล้ว พ่อแม่สองฝ่ายสนิทกัน ทางเค้าก็ไม่พร้อม เพราะบ้านเค้าหวงลูกชายมากไม่ให้คุยโทรศัพท์นานๆ ไม่ให้มีแฟน ทั้งเค้าและเราจึงเลือกที่จะเก็บ

ดิฉันปล่อยให้มัน ผ่านมาล่วงเลยถึง 4 ปีคะ โดยไม่บอกใครว่าคบเค้าอยู่ และรู้สึกสบายใจมากเมื่อได้คุยกับคนนี้ คิดว่าเราจะสู้ไปด้วยกัน ปัญหาทางบ้านเขา ดิฉันมองว่าเป็นครอบครัวเดียวกัน จึงช่วยเหลือ แม่เค้ายืมเงินดิฉันค่อนข้างเยอะดิฉันไม่เคยทวงถาม จึงไม่คิดว่าเขาจะกล้าทิ้งดิฉันได้ แล้วเค้าก็เคยพูดเสมอ ถึงแม้ไม่มีดิฉันเค้าก็ไม่คิดจะมีใครเพราะภาระครอบครัวของเค้า ตัวเค้ายังไม่พร้อม มันเลยทำให้ฉันไม่เคยเผื่อใจไว้เลย

จนวันนี้ก็มาถึง เขาเปลี่ยนไป เค้าบอกเลิกดิฉัน โดยไม่มีเหตุผล จนดิฉันถามเค้าว่ามีคนอื่นหรือเปล่าแรกๆไม่ยอมรับสุดท้ายรู้มาว่าเค้าคุยกับรุ่นน้องที่ทำงาน เค้าบอกกับดิฉัน ว่าหมดรักฉันแล้ว เฉยๆ สัญญาที่เคยให้ไว้ ตอนนั้นรัก ตอนนี้หมดรักแล้ว ส่วนเรื่องที่บ้านตอนนี้ยังไม่รู้ยังไม่คิด ทำสิ่งที่ตัวเองมีความสุขก่อน ช็อคคะน้ำตาตกใน มันเป็นครั้งแรกคะ ที่เคยเจอเรื่องแบบนี้ มีผู้ชายมาบอกว่า หมดรัก เรื่องนี้ดิฉันบอกใครไม่ได้ เพื่อนคนไหนก็บอกไม่ได้ เราทั้งคู่จะเสีย

แรกๆโกรธคะ ที่เราให้เค้ามากมายขนาดนี้ แล้วดิฉันกำลังเปิดตัวบริษัทใหม่ เค้าทราบดี มันทำให้เราหมดกำลังใจที่จะทำ ดิฉันขอร้องให้ช่วงนี้ผ่านไปก่อนแต่เค้ายังยืนยันคำเดิมว่าไม่อยากผิดกับน้องคนนั้น ทั้งที่เราเป็นทั้งเพื่อนกันมาก่อน 2 ปี แต่รู้จักน้องคนนั้นคุยกันแค่สามเดือน เค้าเลือกที่จะแคร์น้องคนนั้น สุดท้ายเค้าก็ทิ้งเราไป

ถ้าเราบอกทุกคน คนๆนี้เพื่อนๆในกลุ่มคงไม่คบ ดิฉันเลือกที่จะเก็บคะ ใช้ธรรมมะบำบัด
1 สัปดาห์ ที่ดิฉันเข้าวัดสวดมนต์ มีสติอยู่กับปัจจุบัน ตอนนี้ดีขึ้น ดิฉันไม่ร้อนรน กระวนกระวายที่จะโทรหา ปกติเราคุยกันทุกวัน ทุกเรื่องของดิฉันจะบอกเค้า ดิฉันสวดมนต์ให้อภัย อโหสิกรรม มันเริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ


อยากจะบอกทุกท่านว่า ทุกอย่างไม่แน่นอนคะ วันนี้รักมาก พรุ่งนี้อาจไม่รักก็ได้ เราบังคับหัวใจใครไม่ได้ ทุกอย่างไม่ใช่ของเรา ถ้าเราเลิกยึดว่าเป็นของเรา เราก็จะไม่ต้องมานั่งหวงแหนคะ มีสติกับความรัก อย่าประมาทนะคะ


>>>>>>>>>ฝากกลอนบทนี้ เพื่อให้กำลังใจผู้ที่กำลังทุกข์จากความรักคะ

สิ่งที่ทุกข์ เพราะตนเอง หรือตัวเขา
จิตใจเรา เจ้าบังคับ มันได้ไหม
ไม่ให้คิด ไม่ให้เศร้า ทำอย่างไร
กายเราไซร์ ใช่ของเรา หรือเปล่าเอย

อันตัวเรา ยังควบคุม มันไม่ได้
แต่จะไป บังคับ จิตใจเขา
อยากให้เป็น นุ้นนี่ ตามใจเรา
ชีวิตเขา ชีวิตเรา คนละคน..,


ถึงตอนนี้ อยากขอคำแนะนำคะ คือกำลังจะมีงานบวชเพื่อน ในกลุ่ม ถ้าเค้าไปแล้วเอาแฟนไป เราคงยังไม่แข็งแกร่งพอที่จะเห็นภาพนั้นคะ เพราะค้างคืน และมีปาร์ตี้ ดิฉันควรทำอย่างไรดีคะ ตอนนี้บอกเพื่อนว่าอาจจะไปงานไม่ได้ เพื่อนโกรธมากคะ เป้นเพื่อนสนิทจริงๆ

เห็นใจครับ

แต่วัน/เดือน/ปี จะช่วยสมานแผลใจ ในเมื่อจิตใจเขาไม่มั่นในรักในเราเนี่ยนะ สักวันเขาต้องไปจนได้ครับ ไปสะตอนนี้ดีแล้ว ดีกว่าแต่งงานจนมีลูกด้วยกันแล้วทิ้งให้เราเลี้ยงลูกตามลำพัง อย่างนี้จะเจ็บลึกเจ็บนานกว่านี้อีก วันนี้สถานภาพเรายังโสดยังมีโอกาสมองคนที่ใช่อยู่ครับ


ส่วนงานบวชเพื่อนจะทำยังไงดี ไอ้จะไม่ไปก็ขัดใจเพื่อน ครั้นจะไปก็หวั่นจะเห็นภาพบาดตาบาดใจ เพราะต้องค้างคืนมีปาร์ตี้

ถ้ายังงั้นก็ไปวันบวชได้ เดินทางทันใหมครับ (ถ้าทันก็ไปวันรุ่งขึ้นวันบวช) หากเดินทางไม่ทันอีกทั้งเพื่อนบังคับให้ร่วมงานเลี้ยงให้ได้ ไม่ไปโกรธ ก็ชนเลยครับเพื่อรักษาน้ำใจเพื่อน (เพื่อนกินหาง่ายเพื่อนตายหายาก) ส่วนเขาจะไปกับใครจะทำยังไงเรื่องของเรา ไม่ใช่เรื่องของเรา มองในแง่ดีก็ดี ดีสะอีกจะได้ฝึกจิตใจตนเองด้วย หลักปฏิบัติในอริยสัจ ท่านว่า ทุกข์พึงกำหนดรู้ ไม่ใช่เลี่ยงหนีหรือปิดตาไม่มองทุกข์ แต่พึงกำหนดรู้ทุกข์ แล้วจะเห็นทางออก

ขอบคุณมากนะคะ รู้สึกว่ามีเพื่อน ดีขึ้นเยอะเลยคะ

งานบวชของใครล่ะครับ ไปงานบวชก็ต้องไปเพื่ออนุโมทนาด้วยความยินดี ด้วยความจริงใจ ไม่ควรจะหวังมากกว่านั้น ไปแล้วก้กลับแค่นั้นเอง