สวัสดีค่ะ ดิฉันพึ่งได้มีโอกาสเข้ามาเป็นสมาชิกของลานธรรม ได้เข้ามาอ่านเรื่องราวของเพื่อนๆ พี่ๆน้องๆมาประมาณ 2 เดือน อ่านแล้วก็ลองนำไปปฏิบัติเพื่อแก้ไขปัญหาของตนเอง ก็ทำได้บ้างไม่ได้บ้าง จริงๆเรื่องของดิฉันก็หนีไม่พ้น การถูกสามีนอกใจปันใจไปให้หญิงอื่นนั่นแหละค่ะ แต่เค้ามาทำตอนที่เราต้องการการดูแลเอาใจใส่จากเค้ามากเป็นพิเศษ คือดิฉันตั้งท้องลูกคนที่ 2 ได้ 3 เดือน ก็มารู้ว่าสามีที่เราคิดว่าแสนจะรักและซื่อสัตย์กับเราเค้ามีหญิงอีกคนอยู่ในขั้นพูดคุยหยอกล้อ ส่งข้อความบอกรักกันทุกวัน วันแรกที่รู้เพราะมีเหตุก็อย่างว่า คนเราทำความชั่วยังไงมันก็ปิดไม่มิดหรอก ว้นนั้นดิฉันหยิบโทรศัพท์ของสามีมาเปิดก็มีเสียงข้อความเข้ามาก็เปิดอ่านแบบไม่ได้คิดอะไร (แบบว่าไว้ใจเค้ามาตลอดการแต่งงาน 3 ปี) มีข้อความของหญิงเข้ามา พอถามสามีก็หน้าออกอาการเจือนๆเล็กน้อย บอกว่าไม่มีอะไรแค่ส่งหากันขำๆ แต่ดิฉันไม่เชื่อเพราะหน้าตาสามีมีพิรุธ เลยให้โทรกลับหาหญิงตอนนั้นเลย และให้บอกหญิงว่าไม่ต้องส่งข้อความมา เมียนั่งอยู่ตรงนี้ เท่านั้นแหละเธอวางสายแทบไม่ทัน ประมาณว่าหญิงเธอรู้หรือแกล้งไม่รู้ก็ไม่ทราบว่าผู้ชายที่คุยกับเธอมีท้้งภรรยาและลูกแล้ว ตอนแรกดิฉันก็คิดว่าสามีคงไม่กล้าทำผิดอีกแต่เปล่า เขาทั้ง 2 คน ไม่รู้สึกอะไรเลยยังเจอกัน(ในหน้าที่การงาน) คุยกัน และบอกรักกัน พอดิฉันรู้ก็วีนแตกใส่สามี เพราะทุกวันนี้ดิฉันเป็นเหมือนเสาหลักของครอบครัว และที่ผ่านมาช่วยเหลือทั้งสามีและพ่อแม่สามีเวลาเดือดร้อนมาโดยตลอด ทำไมช่างกล้าทำกับดิฉันได้ แต่เชื่อไม๊สามีพูดมาประมาณว่า ก็เพราะดิฉันเป็นแบบนี้ไม่เคยเห็นความสำคัญของเค้า ทำร้ายความรู้สึกของเค้ามาตลอด ผู้หญิงคนนี้ได้คุยด้วยแล้วแก้เครียด แก้เหงา สนุก และดิฉันทำให้เค้าระแวงเรื่องชู้สาวกับหัวหน้างานมาก่อนเพราะในเวลางานหน.ชอบเรียกชั้นไปคุยนานๆ เค้าผิดตรงไหนก็แค่คุยกัน ว่าเข้าไปนั่น กลายเป็นว่าดิฉันเป็นต้นเหตุก็งงๆเหมือนกัน แต่ดิฉันก็รับฟังสามีและคุยกันว่าดิฉันจะกลับมาเป็นคนที่น่ารัก เหมือนตอนเป็นแฟน และสามีจะจบเรื่องนี้เพราะชีวิตนี้ที่ต้องการและมีค่าที่สุด คือดิฉันและลูกๆ ดิฉันก็พยายามหยุดการกระทำที่แย่ๆของตัวเอง ยอมรับนะว่าที่ผ่านมาทำให้สามีเสียใจ เช่นนิสัยเจ้าอารมณ์เอาแต่ใจ พูดหยาบใส่สามี ว่าไปถึงพ่อแม่(เวลาเดือนร้อนเรื่องเงิน ช้ันทุกที) แต่เรื่องนอกใจดิฉันไม่เคยมีในหัวสมอง สามีระแวงไปเอง เรื่องน่าจะจบแต่เปล่าคำสัญญาของสามีเป็นเพียงลมปาก ปากบอกรักดิฉันกับลูก จะเลิกติดต่อกับผู้หญิงคนนี้ เพราะเดี๋ยวก็จะย้ายที่ทำงานอยูแล้ว ผ่านมา 2 เดือน สรุปเค้าทั้ง 2 คนยังติดต่อกันไม่รับรู้ว่าได้ทำบาปกับหญิงคนนึงกับเด็กอีก 2 คน ดิฉันก็เข้าใจว่าเราไม่สามารถเป็นคนคนนึงให้เป็นอย่างที่เราต้องการได้ แต่สิ่งที่เราทำได้คือทำใจของตนเองและยอมรับความจริง ดิฉันก็ทำได้พักนึง มีความสุขพักนึง แล้วเดี๋ยวก็เศร้า คิดมากอีก รู้นะว่ามันทีผลกับลูก ตอนนี้ตัดสินใจแยกกันอยู่กับสามีแล้ว โดยขอค่าเลี้ยงดูจากสามีเป็นเดือนๆ ที่ตัดสินใจแบบนี้เพราะรู้แล้วว่าสามีคงไม่เลิกทำนิสัยแบบนี้ ถึงเลิกกับคนนี้ก็คงมีอีกต่อไปเรื่อย ไม่สำคัญว่าดิฉันจะทำดีเพียงใดก็ตาม และคิดว่า ลูก 2 คนดิฉันเลี้ยงได้ ไม่รู้ว่าตนเองคิดถูกหรือผิด

คุณ nuim เจอบททดสอบชีวิตคู่ที่ไม่ต่างไปจากคนในลานธรรมจักรแห่งนี้เลยค่ะ หลายคนเจอในรูปแบบที่แตกต่างกันออกไป แต่อย่างหนึ่งที่เหมือนกัน คือ ปัญหาจากมือที่สาม ลองอ่านดูจากที่หลายๆท่านในนี้แชร์ความคิดเห็นไว้นะคะ อาจมีประโยชน์ทางใจต่อคุณบ้างไม่มากก็น้อย

ขอบคุณคุณมะกอกมะนาวมากเลยค่ะสำหรับคำแนะนำ มันเป็นบททดสอบที่ทำไมต้องมาทดสอบเราต้องมีน้องตัวเล็กในท้องด้วยก็ไม่รู้....เมื่อคืนเข้านอนพร้อมลูกชายสุดที่รัก แต่ก็รุู้สึกตัวตื่นมากลางดึกนอนคิดเรื่องเดิมวนไปวนมา เฮ้อ......ตัดสินใจโทรไปคุยกับสามีเรื่องนัดวันหย่า สรุปคุยไปคุยมาจากดิฉันพยายามทำใจเย็นๆ กลายเป็นโมโห เพราะที่ตกลงกับเขาไว้ เขาขอลดค่าใช้จ่ายของลูกที่ขอไว้ (แม่เขาบอกว่าดิฉันเรียกร้องมากเกินไป แล้วที่ลูกชายเขาทำกับดิฉันและหลานในท้องล่ะน้อยเกินไปเหรอ) ขอบัตร ATM คืน เพราะก่อนหน้านี้ดิฉันยอมไปค้ำประกันให้เขา (หลังจากที่รู้แล้วว่าเขามีคนอื่น ไม่รู้ว่าดิฉันโง่หรือบ้า แต่เพราะเขารับปากว่าจะเลิกติดต่อกับญ. และดิฉันเห็นแก่ลูกและเขาอยากให้เขามีงานที่มั่นคงทำเพื่อเลี้ยงดูครอบครัว)เขาตกลงให้ดิฉันเป็นคนดูแลค่าใช้จ่ายขอใช้เป็นวัน.. พอขอหย่าเขาก็ต่อว่าต่างๆนาๆประมาณว่า อยากหย่ากับเขาตัวสั่นเพื่อไปมีคนใหม่ ว่าดิฉันเป็นแม่ที่ใจร้ายทำให้ลูกต้องกำพร้า....เขาว่าถ้าอยากหย่านักก็คืนบัตรมา ถ้าไม่คืนเขาจะไปแจ้งทำใหม่ให้สิ้นเรื่อง ดิฉันเลยบอกไปว่าถ้างั้นก็เตรียมตัวนับ 0 ได้เลย จะไปที่บริษัทเขาขอถอนค้ำประกัน ซึ่งจริงๆก็ไม่รู้ว่าตามกฏหมายทำได้หรือเปล่า วางสายไปแบบคุยกันไม่รู้เรื่อง......เซ็ง....จริงๆใจมันยังหวิวๆอยู่กับการไม่มีเขา แต่มีเขาก็มีแต่เรื่องทุกข์ใจ คิดไตร่ตรองที่ละเรื่องว่า อยู่โดยไม่มีเขาแล้วเจ็บปวดครั้งเดียว....แต่ลูกจะเจ็บปวดกี่ครั้งนี่ซิ....กับอยู่โดยมีเขาแลัวเจ็บปวดไปเรื่อยๆ (เพราะปล่อยวางทำเอาหูไปนาเอาตาไปไร่ไม่ได้ซะที)
ลองนั่งเขียนเปรียบเที่ยบระหว่างการที่ลูกมีพ่อแบบเขากับลูกมีแม่ น้าป้า ยายเป็นพ่อแม่ อย่างไหนจะดีที่สุดสำหรับ ก็ได้คำตอบ ออกมาว่า ดิฉันสามารถทำหน้าที่ทั้งพ่อและแม่ และยังมีผู้ช่วยอีกหลายคนพร้อมจะช่วยลูกจะต้องได้ดีไม่ต่างกับเด็กที่มีพร้อมทั้งพ่อและแม่แน่นอน....ไม่รู้ตัดสินใจด้วยตัวเองโดยลืมนึกถึงความรู้สึกความต้องการของลูกหรือเปล่า แต่ที่แน่ๆตอนนี้จะต้องทำให้ตัวเองกับลูกในท้องสบายใจและทุกข์ให้น้อยที่สุด รู้ทุกอย่างเลยล่ะ แต่ทำยากจัง ใครช่วยที่.....

สวัสดีค่ะคุณ Nium ยินดีที่ได้เป็นกัลยาณมิตรกันนะคะ เห็นใจค่ะ ทุกคนในลานนี่ล้วนแล้วแต่พบเรื่องเลวร้ายที่สามีกับมือที่3 ทำไว้เกือบทุกคน แต่ต้องมีสตินะคะ อย่าทำอะไรหรือตัดสินใจอะไรด้วยการประชดประชัน ไม่เกิดประโยชน์เลยค่ะ อยู่นิ่งๆ คิดพิจารณาไตร่ตรองให้ดี ดิชั้นเดาว่าคุณเป็นคนแรงพอสมควร คุณยิ่งแรงเท่าไร คุณอาจคิดว่าทำแล้วสะใจ แต่ลองพิจารณาดูดีๆ นะคะ ผลที่ได้รับคุณยิ่งทุกข์เพิ่มขึ้น ลองเปลี่ยนแปลงตัวเองไปในทางที่ดีนะคะ อะไรที่ทำแล้วไม่ดี หยุดเลยค่ะ ไม่ด่า ไม่ว่า ไม่ประชดประชัน ที่สำคัญอย่าพูดจาดูหมิ่น ดูแคลนสามี เรื่องหย่าก็เช่นกัน คุณตัดสินใจเร็วไปค่ะ ทอดเวลาออกไปสักนิด ให้เวลากับตัวเอง ลูก สามี ลองทบทวนคิดไตร่ตรองให้ถี่ถ้วนอีกสักครั้งนะคะ ถ้าคุณได้ลองปรับปรุงเปลี่ยนแปลง อดทนทุกอย่างแล้ว ก็ไม่มีอะไรดีขึ้น ค่อยมาตัดสินใจอีกที อย่างมีสติ ขอให้คุณโชคดีนะคะ

ปล. ไม่ทราบว่าโดยปกติแล้วคุณสวดมนต์ไหว้พระ อ่านหนังสือธรรมะ ทุกวันหรือไม่คะ ถ้าปฏิบัติอยู่แล้ว ทำต่อไปนะคะ ถ้าไม่ค่อยได่ทำลองปฏิบัติดูนะคะ โดยเฉพาะเวลาที่ฟุ้งซ่าน เครียด ช่วยได้มากทีเดียวค่ะ

เห็นด้วยเลยค่ะ ลองเงียบๆ ดูสักพักก็ดีนะคะ สถานการณ์อาจเปลี่ยนหรือทำให้คุณมองเห็นทางออกมากขึ้นค่ะ

สวัสดีค่ะคุณ nuim อ่านเรื่องราวของคุณแล้วก็เข้าใจความรู้สึกมากๆค่ะ เพราะไม่ต่างอะไรกับเราเลย ของเรารู้เรื่องตอนท้องใกล้คลอดประมาณ 8 เดือนค่ะ เห็นด้วยกับท่านอื่นค่ะ เมื่อก่อนเราเองก็เป็นคนอารมณ์ร้อนมาก เมื่อก่อนถ้าเราจับได้เมื่อไหร่ว่าสามีเรามีผู้หญิงคนอื่น เราจะต้องสืบให้รู้ทันทีว่าเค้าเป็นใคร และจะต้องเคลียร์กับทุกคนด้วไตัวเองไม่เคยรอให้สามีเคลียร์เองค่ะพอเคลียร์ฝั่งผู้หญิงจบ เราก็มาจัดการฝ่ายสามีบ้าง ผลลัพธ์คือ การทะเลาะกันแรงๆ และเค้าก็ไปมีใหม่ จนมาเจอเคสนี้ค่ะ ผู้หญิงคนล่าสุด เค้ามาขอเองเลย ยอมรับเองเลย บอกให้เราต้องรับให้ได้ถ้าจะอยู่กันต่อไป เราก็แปลกใจตัวเองนะคะ กับเคสนี้เราไม่อยากรู้เลยว่าผู้หญิงคนนี้เป็นใคร อารมณ์จากที่เคยร้อนต้องเคลียร์เดี๋ยวนี้ต้องรู้ให้ได้กลายเป็นรู้สึกว่าปล่อยให้สามีเราทำไปเหอะ ไม่รู้เพราะอะไรเหมือนกัน คิดเองนะคะว่าอาจเป็นเพราะเราเคยทำกรรมคล้ายๆแบบนี้ไว้กับผู้หญิงคนนี้ก็ได้ ถ้าเราอาฆาตพยาบาทต่อไปอีก เวรกรรมก็ไม่จบซักที เลยอยากหยุดแค่นี้ อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด ขอทำหน้าที่แม่ที่ดีของลูก ลูกที่ดีของพ่อแม่ ภรรยาที่ดีของสามี ให้ดีที่สุดก็พอ เวลาเศร้า หรือท้อมากๆ เราก็จะคิดว่า ทำดีต้องได้ดี ท่องไว้ตลอด อย่างน้อยก็ดีกับใจเราเอง ทุกวันนี้เศร้ามั้ย มีอยู่แล้วค่ะ แต่เศร้าแค่แป๊ปเดียวแล้วค่ะ เวลาเศร้าหรือแวบไปคิดว่าทำไมเค้าทำแบบนี้ แบบนั้น ก็พยายามตั้งสติบอกตัวเองว่า เค้าเป็นธรรมดาแบบนี้ของเค้าแหละ นี่มันเป็นเรื่องธรรมดา อารมณ์เศร้าอยู่ๆมันก็ดีขึ้นค่ะ ยังงัยขอเป็นกำลังใจให้คุณ nuim และท่านอื่นๆด้วยนะคะ... เราเองก็ได้ข้อคิดและกำลังใจจากเพื่อนๆในลานนี้เยอะมากกกกค่ะ

ขอบคุณทุกคนสำหรับคำแนะนะ และกำลังใจที่ดีนะค่ะ ความรู้สึกตอนนี้ดีขึ้นแล้วค่ะ สามีโทรไปเคลียร์กับอีกฝ่ายว่าขอยุติการติดต่อ ไม่อยากให้ครอบครัวมีปัญหา เค้าเล่าให้เราฟังแบบนี้ไม่รู้จริงเท็จแค่ไหน แต่วันที่มาง้อขอให้เรากลับมาอยู่ด้วยก็โทรหาอีกฝ่ายต่อหน้าเราบอกว่ามาง้อเมีย ผู้หญิงอีกฝ่ายก็เหมือนจะเข้าใจนะ แต่ก็ไม่รู้ว่ายังไงค่ะ ตอนนี้ก็พยายามระงับใจไม่เช็คโทรศัพท์สามี คือถ้ารู้แล้วเรารู้สึกว่าเราทุกข์ เลยขอไม่รู้ เชื่อในสิ่งที่สามีบอกเรา เพื่อความสบายใจของตนเองกับลูกในท้อง เพราะสามีก็ทำตัวเหมือนเดิมคือ เวลาเถียงกันก็จะเป็นฝ่ายง้อเรา โทรหาเราอยู่บ่อยๆ ให้เราดูแลเรื่องเงินเดือน และช่วยเลี้ยงลูก ก็น่าจะ ok. แล้ว เราก็พยายามทำหน้าที่ของแม่และภรรยาอย่างดีที่สุด ถ้าทำดีที่สุดแล้ว พวกเขายังไม่หยุดกระทำผิดนี้ วันหนึ่งผลกรรมก็ตามทันเขาเอง ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของกฏแห่งกรรมดีกว่า คิดแบบนี้ค่ะ.....

เข้าใจความรู้สึกค่ะว่าสับสน เศร้า ส่วนหนึ่งเกิดจากฮอร์โมนของร่างกายค่ะพอคลอดลูกสาว ระดับฮอร์โมนในกระแสเลือดลดลงอย่างรวดเร็ว จะส่งผลต่ออารมณ์ความรู้สึกโดยตรงค่ะว่า เศร้า ลึกๆ เศร้าไม่มีสาเหตุไม่มีเหตุผล ไม่รู้ตัว ดิฉันเชื่อมั่นว่าคุณจะผ่านเหตุการณ์นี้ไปได้ค่ะด้วยสายตาของลูกสาวที่ต้องการอ้อมกอดของแม่ ขณะที่สบตากัน โอบกอดกันช่วงเวลาที่ให้นมแม่ ค่ะ สู้ ๆ ๆ ค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

วันนี้ว่างเลยอยากมา update เรื่องราวค่ะ อยากขอบคุณคำแนะนำของทุกคนที่ทำให้รู้สึกปล่อยวางได้มากขึ้นกว่าตอนเกิดเรื่องมากๆเลยค่ะ...

ตอนนี้เรายังอยู่กับสามีเหมือนเดิม ส่วนลูกคนเล็กก็จะครบ 3 เดือนแล้วค่ะ กำลังเริ่มหัดคุยภาษาเด็กอยู่ ส่วนคนโตอายุ ขวบเจ็ดเดือนก็รักน้องมากค่ะ คอยมาหอมมาอยู่ใกล้น้องตลอด อาจเป็นเพราะสิ่งนี้ด้วยที่ทำให้เรามีกำลังใจอยู่ได้อย่างมีความสุขมากขึ้น ส่วนสามีก็ยังมีภรรยาน้อยเหมือนเดิม ช่วงที่ผ่านมาก็มีเรื่องราวเข้ามาทดสอบความเข้มแข็งมากมายเลยค่ะ ทุกวันจันทร์ถึงศุกร์สามีไปทำงานเสร็จแล้วก็จะเลยไปหาภรรยาน้อยทุกวันจะกลับมาถึงบ้านก็สี่ห้าทุ่ม ส่วนทุกวันเสาร์ก็จะไปเจอกันทุกอาทิตย์เหมือนเป็นวันของเค้า ส่วนวันอาทิตย์เค้าก็จะอยู่บ้าน หรือบางครั้งก็จะพาเรากับลูกไปเที่ยวบ้าง แรกๆก็ทำใจไม่ค่อยได้นะคะ รู้สึกแย่ทุกครั้งที่ต้องเห็นเค้าแต่งตัวออกไปข้างนอกโดยที่รู้อยู่แก่ใจว่าไปเจอใคร แต่หลังๆมานี้โอเคแล้วค่ะ ชินมั้งคะ เค้าไปช๊อปปิ้งกับภรรยาน้อยกลับมาเราก็เอาของไปเก็บให้ ถ้าเป็นเสื้อผ้าก็เอาไปซักรีดให้ ไม่ถามว่าไปไหนอะไรทั้งนั้น ไม่น้อยใจ เสียใจ แต่กลับรู้สึกเฉยๆซะงั้น ตอนนี้เรารู้ว่าเค้าซื้อคอนโดอยู่กับภรรยาน้อยของเค้าด้วย แต่ก็เฉยๆอีก ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน เค้าเคยเอาโทรศัพท์ของเค้าวางไว้ในห้องนอน แล้วภรรยาน้อยโทรเข้ามา (โทรแบบ misscall สั้นๆ สงสัยสามีเราคงบอกไว้ว่าให้โทรมาแบบนี้ อย่าโทรยาวเดี๋ยวจะโทรกลับเอง 555) เราอยู่ตรงนั้นพอดีเลยหยิบโทรศัพท์ไปให้เค้า บอกให้โทรกลับ และก็บอกสามีว่า คราวหลังไม่ต้อง misscall ก็ได้ โทรปกติเลย เราคิดแบบนั้นจริงๆนะ ไม่ได้จะประชดอะไรเลย รู้สึกเข้าใจเค้าทั้งสองคนอะ ว่าคงอยากคุยกัน อารมณ์ประมาณจะ misscall หรือจะโทรยาวก็มีค่าเท่ากันป่ะ ผลก็คือคุยกันอยู่ดีอะ ตอนแรกคิดว่าหรือเราไม่ได้รักเค้าแล้ว แต่ก็ไม่น่าจะใช่เพราะก็ยังรู้สึกเป็นห่วงเค้านะ ล่าสุดเราเอาโทรศัพท์มือถือของเราไปอัพเกรดแล้วข้อมูลหายเลยต้องเอาไป back up ข้อมูลโดยซิ้งกับคอมที่บ้าน แทนที่จะได้ข้อมูลเรากลับมากลายเป็นข้อมูลของสามีมาอยู่ในเครื่องเราหมด ทั้งข้อความ sms ทั้ง contact ทั้งรูปภาพ ทุกอย่างเลยค่ะ รู้ว่าภรรยาน้อยของเค้าทำงานที่เดียวกับเค้าด้วย ตอนแรกตกใจมาก มานั่งไล่อ่าน sms แล้วก็พบว่าเค้าไม่ได้มีแค่ภรรยาน้อยคนเดียว แต่มีผู้หญิงอีกคนที่เค้าก็กำลังคบอยู่ด้วย ยิ่งทำให้รู้ว่าเค้าไม่ได้รักใคร แต่เค้ารักตัวเอง ตอนแรกเข้าใจว่าเค้าคงรักภรรยาน้อยของเค้ามากจนทำให้เค้าเปลี่ยนไปขนาดนี้ แต่ตอนนี้เข้าใจอะไรมากขึ้น ส่วน contact ของเค้าเราก็มีหมด ทั้งเบอร์ภรรยาน้อย ทั้งเบอร์ผู้หญิงอีกคนของเค้า ตอนแรกยอมรับนะคะว่ามีความคิดอยากโทรไปคุยถามว่าคิดอะไรอยู่ทำไมถึงทำแบบนี้ แต่คิดไปคิดมาก็ตัดสินใจไม่โทรค่ะ เพราะถึงเราทำให้เค้าเลิกกันได้ แต่ถ้าสามีเรายังเป็นคนไม่พอ ไม่ได้คิดจะเลิกด้วยตัวเอง ยังงัยเดี๋ยวก็มีอีก แล้วเราต้องโทรอีกกี่พันคน สุดท้ายก็เฉยๆได้กับสิ่งที่รู้มา ดีใจจังค่ะ ที่เราทำได้ ทุกวันนี้ถึงไม่ได้มีความสุขมาก แต่ก็ใช้ชีวิตๆด้ปกติ ไม่ทุกข์ ไม่คิดมาก ไม่ได้อยากรู้อยากเห็นเรื่องของเค้าเหมือนเมื่อก่อนเลย ทั้งหมดนี้ก็ต้องขอบคุณคำแนะนำดีๆของสมาชิกทุกท่านทั้งในกระทู้นี้และกระทู้อื่นๆ ที่ทำให้เรามีสติมากขึ้น มองเรื่องราวที่เกิดขึ้นในแง่บวกทำให้ชีวิตเป็นสุขได้ และก็อยากให้กำลังใจทุกคนที่เจอปัญหาแบบนี้ ขอให้ช่วงเวลาร้ายๆผ่านพ้นไปได้เร็วนะคะ

ขอชื่นชมในความเข้มแข็งของคุณ momamo อยากปรบมือให้ดังๆจริงค่ะ ระยะเวลาแค่ไม่กี่เดือนนับจากคุณเข้ามาในบอร์ดแห่งนี้ คุณปรับตัวปรับใจได้เร็วจริงๆค่ะ

ไม่แปลกใจที่เห็นบอกว่าสามีมีกิ๊กมากกว่า 1 คน สามีคุณตอนนี้สภาพก็ไม่ต่างไปจากที่คนอื่นๆเจอกันเลยค่ะ ดิฉันเคยถามเพื่อนผู้ชายถึงเรื่องประเด็นนี้ (ที่สามีชอบมีกิ๊ก มีชู้) เพื่อนบอกว่า ผู้ชายจะรู้สึกภาคภูมิใจที่ได้ผู้หญิงทีเดียวหลายๆคน (นึกถึงมนุษย์หินฟลิ้นสโตนเลยค่ะ) เขาจะรู้สึกหลง ระเริง สนุกสนานกับการได้ผู้หญิงมานอนด้วยฟรีๆ (โดยไม่ต้องซื้อจากหญิงบริการ) เขาจะรู้สึกเหมือนตัวเองเป็น man of man นึกว่าข้าแน่ ข้าเจ๋ง ข้าเก่ง ที่สามารถหลอกหญิงได้ประมาณนี้ (ถ้าคำพูดของเพื่อนเราจะคล้ายๆกับผู้ชายส่วนใหญ่นะคะ)

แต่พอกลับมาดูที่ความจริง พวกเขาคงมีความสุขได้แค่ชั่วคราว หลังจากนั้นมันก็คือความทุกข์ที่ตามมา จะด้วยเหตุผลด้านใดก็แล้วแต่ คนเราหนีไม่พ้นเวรกรรมที่ตัวเองก่อขึ้นหรอกค่ะ สักวันกรรมจะตามทันเอง ทั้งฝ่ายหญิงและชาย คนที่หลุดพ้นเร็ว ก็สุขเร็ว ใครไม่ยอมหนีจากมัน ก็คงเวียนว่ายตายเกิดอยู่ในวังวนแห่งนี้ไปเรื่อยๆ ดีใจที่เห็นคุณ momamo มีสติเร็วนะคะ ถอยมาเป็นฝ่ายยืนดูก็ดีแล้วค่ะ ดูสิว่า มันจะจบลงแบบไหนยังไงกันดีกว่า เราทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุดก็พอ ที่เหลือก็แล้วแต่เวรแต่กรรมของใครของมันแล้วค่ะ

หมั่นทำบุญกรวดน้ำให้เจ้ากรรมนายเวรนะคะ อย่าได้พบเจอกันอีก เขาจะได้ไปสู่ที่ชอบๆโดยเร็ว(หากชาติหน้ามีจริง)

ขอบคุณคุณมะกอกมะนาวนะคะที่ให้กำลังใจมาตลอดค่ะ จะว่าไปแล้วถ้าไม่เกิดเรื่องนี้กับเรา เราก็คงไม่รู้เลยว่าจะสามารถทำใจได้ขนาดนี้ค่ะ ต่อไปถ้าเจอเหตุการณ์ร้ายๆเข้ามาในชีวิตอีก จะได้มีภูมิคุ้มกันบ้างค่ะ อีกอย่างเมื่อก่อนเราไม่ค่อยได้ศึกษาธรรมมะซักเท่าไหร่ แต่ตอนนี้หันมาสนใจธรรมมะมากขึ้น คงเป็นบุญของเราบ้างนะคะ