วันเวลาปัจจุบัน 29 มี.ค. 2024, 22:46  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 13 โพสต์ ]    Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 10 พ.ค. 2013, 01:40 
 
ออฟไลน์
สมาชิกใหม่
สมาชิกใหม่
ลงทะเบียนเมื่อ: 07 พ.ค. 2013, 11:23
โพสต์: 6

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


คือ เราสองคนแต่งงานกันเพราะดิฉันท้องค่ะ ที่ท้องเพราะดิฉันพลาดเองค่ะยาคุมเอาไม่อยู่ ดิฉันท้องกับคนที่ไม่ได้รักค่ะ (ถ้าดิฉันอยู่ในศิลในธรรมคงไม่เป็นแบบนี้)เรายังรุจักกันไม่ดีพอเลยค่ะ สามีดิฉันรักดิฉันมากกกเขาระแวงทุกอย่างแม้กะทั่งดิฉันท้องอยู่เขาก็ระแวงว่าดิฉันคุยกะชายอื่น ดิฉันพยายามแล้วค่ะยิ่งอยู่กันไปดิฉันก็่ไม่ได้รักสามีมากขึ้นเลย สรุปง่ายๆค่ะ ดิฉันอยู่ด้วยแล้วไม่สบายใจ ไม่มีความสุขเลยค่ะ หลายคนบอกว่าอยู่กันไปก็รักกันเอง มันใช้ไม่ได้กะดิฉันเลยค่ะ

ดิฉันอยากอยู่คนเดียวกับลูกไม่ต้องการสามีเลยค่ะ ไม่อยากมานั่งนึกคิดฟุ่งซ่านเรื่องสามีค่ะว่าเขาจะไปไหนทำอะไรเขาชอบเที่ยวชอบดื่มดิฉันก็ไม่ห้ามนะคะ เขาบอกว่าเขาไปไม่ได้ไปเลอะเทอะ เวลาเมาชอบหาเรื่องมาก เขาจะบ่นตลอดว่าดิฉันไม่รักเขา ก็อาจมีส่วนทีทำให้เขาไปเมาค่ะ ทางผู้ใหญ่เขาไม่ยอมให้แยกกันยู่ค่ะ ถ้าแยกกันอยุ่สามีดิฉันคงลำบาก แต่ยิ่งอยู่ดิฉันยิ่งเป็นทุกข์สามีดิฉันไม่ต้องการเลิกแน่นอนค่ะ

ดิฉันอยากใช้ชีวิตโดยที่ไม่มีสามีมากกว่าค่ะ อยู่คนเดียวแล้วสบายใจมากเลยค่ะ
ดิฉันควรทำยังไงดีค่ะ

การไม่มีสามีเป็นลาภอันประเสริฐ การมีสามีเป็นทุกข์อย่างยิ่ง


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 10 พ.ค. 2013, 02:46 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 ม.ค. 2010, 03:39
โพสต์: 55

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


But your kid needs a father. You might think that you can take care of it by yourself, but think again. Can he be a good father? Maybe he can and your kid deserves that.

You don't like him now or never-that is your business. No one can change your heart, but you. But it is your responsibility to provide the best care possible to your kid. A father shares that responsibility.

You made the first mistake with your pregnancy. Don't continue. Please right your wrong.

I wish you both -a mother and her baby - a healthy and happy life ahead.

GOOD LUCK...


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 10 พ.ค. 2013, 18:55 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 มี.ค. 2013, 15:12
โพสต์: 152

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


จริงของคุณคะ การไม่มีสามีเป็นลาภอันประเสริฐ แต่คุณมีลูกนะคะ การที่เราตัดสินใจเพราะว่าใจเราคิดเอง
เราหว่งแต่ตัวเอง แต่คุณรู้ไหม การที่เด็กเกิดมาแล้วไม่มีพ่อนะเขาจะเป็นอย่างไร บอกว่าพ่อเขาตายเหรอ
มันคงไม่ดีเท่าไร อย่าเอาอารมณ์ตนเองเป็นใหญ่นะคะ คิดดูๆๆ มีคนที่เขารักเรานะ ดีกว่ามีคนที่เรารักเขานะคะ เพราะว่าอะไรนะเหรอ คนที่รักเราย่อมยอมทำทุกอย่างเพื่อเราได้ เขากินเหล้า เที่ยว นะหากเขารักเรา เราพูดเขาต้องฟัง ต้องทำตัวให่้ได้ ฟังฉันนะคะ รักคนที่เขารักเราดีกว่าคะ คุณรู้ไหมคะฉันรู้แล้วว่าการรักคนที่เขาไม่รักเรานะมีแต่ซ้ำ เสียใจ คนรักกันตายแทนกันได้คะ คิดใหม่นะคะ แล้วนึกถึงลูกด้วยแม้เขายังไม่ลืมตาก็ช่าง ให้เขามีพ่อดีกว่า ให้คนอื่นเรียกลูกของคุณว่าไอ้ลูกไม่มีพ่อนะคะ มันเจ็บปวดและทรมานมากคะ คุณน่าจะภูมิในะที่มีคนรักคุณ ใจเย็นๆๆๆ นะคะ smiley


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 14 พ.ค. 2013, 02:26 
 
ออฟไลน์
สมาชิกใหม่
สมาชิกใหม่
ลงทะเบียนเมื่อ: 07 พ.ค. 2013, 11:23
โพสต์: 6

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สามีดิฉัน ชอบดื่ม ชอบไปเที่ยว กลับบ้านตี2ตีสาม แล้วเขามาบอกว่าเขาไปแค่นี้เองไม่ได้ไปมั่วเขาพูดมาได้ไงค่ะ
นี่ขนาดอีกไม่กี่วันก็ถึงกำหนดคลอดดิฉันดิฉันก็บอกว่าถ้าดิฉันเจ็บคลอดจะทำยังไง เขาก็แล้วจะให้ทำอย่างไรที่พูดนิไม่อยากให้ไปใช่ไหม รู้ทั้งรู้น่ะค่ะ แต่ห้ามไม่ได้ เขาไม่มีเงินไปเที่ยว เขาก็บ่นคนเดวน่ะน่ะค่ะว่างี้ละใช้เงินเกินตัวแล้วก็มาขยั้นขยอขอเงินกับดิฉัน ดิฉันไม่มีเงินสดติดตัวเลยค่ะ เขาก็ไปรื้อทุกกะเป๋าดิฉัน พอไม่ได้ก็โมโหให้ดิฉันค่ะ ดิฉันบอกกับสามีว่าจะเป็นแบบนี้ตลอดไปใช่ไหม ถ้าคลอดลูกแล้วก็จะปล่อยให้เลี้ยงลูกคนเดียวเหรอแล้วตัวเองก็ออกไปเที่ยว สามีก็โกดที่ดิฉันพูด เขาว่าเขาไม่ได้ไปบ่อยแต่เดือนนึงไปสามถึงห้าครั้ง ดิฉันไม่ได้ใช้ตังกับสามีแม้แต่บาทเดียว สามียังคอยมาขอดิฉันเลย คนอยู่ด้วยกันน่าจะทำให้ดิฉันสบายใจบ้าง

ดิฉันต้องยอมรับทนอยู่กับชีวิตแบบนี้ให้ได้เหรอค่ะ เขาจะไปหรือกลับตอนไหนก็ช่างเขาเหรอค่ะ
จะให้ดิฉัน ทนในสิ่งๆเพื่อลูกเหรอค่ะ แล้วมันดีต่อตัวดิฉันและลูกยังไงค่ะที่จะต้องทนแบบนี้


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 14 พ.ค. 2013, 17:11 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 มี.ค. 2013, 15:12
โพสต์: 152

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


อืม คุณเล่าเรืองมาตอนนี้ก็ดี เหมือนกันคะฉันรู้เรื่องมากขึ้น ตอนนั้นแค่คิดว่าคุณไม่ได้รักเขาเลยไม่อยากอยู่กับเขา ฉันจะเราให้ฟังนะคะเรื่องของฉันเองตอนท้อง ฟังแล้วเอาไปพิจารณานะคะว่าเหมือนหรือต่างกันตรงไหนแล้วใช้ใจไตร่ตรองเอง คิดหลายๆ รอบนะคะ
ฉันแต่งงาน 1 ปี ฉันจึงยอมท้องเพราะคิดว่าดูกันไปก่อนเพื่อเราสองคนอยู่กันไม่ยืดบาปจะได้ไม่ตกอยู่ที่เขา พอฉันท้องฉันแพ้มากสามีก็ดูแลนะ แต่ขอฉันออกไปทำงานพิเศษหาเงินฉันก็เชื่อ ทิ้งฉันอยู่ในห้องตลอดแต่ดีหน่อยฉันอยู่กับพ่อแม่แต่คนละหลัง เขาอ้างว่าหาเงินมาเลี้ยงลูกได้บ้างไม่ได้บ้างจนฉันคลอด(ต่อหน้าคนอื่นทำเป็นห่วงเหลือเกิน) สามีเริ่มออกจากบ้านทุกวัน พี่ชายก้เตือนว่าให้ไปทำไมแต่เพราะฉันคิดว่าสามีไปหาเงินจริงๆ ไม่ได้คิดว่าสามีไม่ซื่อกับเรา เขาไปติดหญิงคะ ไปกินไปเที่ยวด้วยกันตลอด พาไปบ้านเพื่อนเขา เพื่อนนั้นก็เหลือเกินไม่เคยบอกฉันเลย ไม่เคยสงสารฉันและลูกเลย ฉันอยู่บ้านตลอดเวลา 3 เดือน สามีโทรหาหญิงทุก 5 นาที ทั้งที่ฉันก็อยู่ ในรถมีรูปฉันเขาก็โกหกหญิงว่ารูปพี่สาว ผู้หญิงก็มีสามีอยู่แล้วนะคะ สามีฉันบอกว่ามีสามีแล้วก็ไม่เป็นไร เลวไหมคะ( รู้ภายหลังจากหญิงของเขา) จีบผู้หญิงคนนี้แล้วไปเจอเพื่อนหญิงของหญิงคนนี้ชอบเขาอีกจีบเขา โอ๊ยปวดใจ ฉันเคยกระโดดลงจากรถยนต์ทั้งที่มันวิ่งอยู่นะคะ ลูก็พึ่งได้ 3 เดือน แม่ร้องไห้ ฉันเหมือนคนบาป ตลอดเวลาฉันอยู่กับลูกตั้งแต่หัวค่ำจนถึง 6 ทุ่มถ้าไม่ถึง 6 ทุ่มสามีไม่เข้าบ้าน จนฉันบอกกับเขาว่ารู้ไหมเธอเป็นคุณพ่อเที่ยงคืนซะแล้ว แต่เขาไม่สะทกสะท้านอะไร ฉันจับได้ไม่ยอมรับ ฉันฉันโทรหาผู้หญิงคนนั้น เปิดลำโพงให้เขาได้ยิน ฉันประกาศจะเลิกแต่พ่อกับแม่ฉันบอกว่าให้อภัยเขาก่อนครั้งนี้เพื่อลูก (หากครั้งนั้นฉันตัดสินใจเลิกฉันคงไม่ต้องมาเสียใจอย่างนี้) เพราะอะไรนะเหรอคนเดิมๆ สันดานเดิม ๆ นะ แก้อย่างไรก็ไม่หาย ต่อให้กินน้ำสาบานก็ไม่มีประโยชน์
เหมือนเขาว่าสันดอนนะขุดง่ายแต่สันดานนะมันขุดยาก คนเคยเป็นอย่างไรก็ยังไปอย่างนั้น คำว่าลูกไม่มีความหมายหรอก หากเขายังไม่รู้จักพอ ถ้าฉันย้อนเวลากับไปได้ฉันอยากยอ้นกับไปไม่เจอเขาซะดีกว่า


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 14 พ.ค. 2013, 17:12 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 มี.ค. 2013, 15:12
โพสต์: 152

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


แก้ไข บาปจะได้ไม่ตกอยู่ที่ลูกเพราะพ่อแม่แยกกัน หากเขาเกิดมาเขาจะต้องเกิดมาจากความรักของพ่อและแม่ ที่พร้อมจะเลี้ยงดูเขา


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 15 พ.ค. 2013, 14:30 
 
ออฟไลน์
สมาชิกใหม่
สมาชิกใหม่
ลงทะเบียนเมื่อ: 07 พ.ค. 2013, 11:23
โพสต์: 6

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอบคุณค่ะที่ให้แง่คิด ดิฉันคุยกับพ่อแม่ทั้งสองฝ่ายแล้วค่ะ ผู้ใหญ่ก็ให้คำตอบเดิมๆบอกให้ทนไปก่อน คนมันเคยไปเคยเที่ยวก็ให้มันลดลง ดิฉันก็บอกน่ะค่ะว่า เขาน่าจะคิดได้ตั้งแต่ตอนนี้ สามีดิฉันไม่เคยนึกถึงบุญคุณที่ดิฉันช่วยเหลือเขาเลย ดิฉันช่วยเขาเรื่องค่ากินอยู่ตอนเรียน หนี้สินก็ไปตามใช้จ่ายให้ พอรู้ว่าดิฉันท้องดีใจมากกกเขาตั้งใจจะจับดิฉันให้ได้ค่ะ พอเขารู้ว่าดิฉันไปไหนไม่ได้มีสภาพแบบนี้ ก็เริ่มออกลาย ดิฉันคิดเสมอมาค่ะว่ายังไงก็อยู่กับคนแบบนี้ไม่ได้เขาไม่มีทางสำนึกแน่นอน เขามาอาศัยธุรกิจทำงานที่บ้านดิฉัน อยู่อย่างสบายจากคนบ้านนอกมีแต่ตัว เขาลืมหัวนอนปลายตีนกลายเปนคนละคนเลยค่ะ ดิฉันขัดใจไม่ได้เลยทำเสียงไม่พอใจใส่ดิฉัน ไปเที่ยวกับมาดิฉันถามว่ากลับดึกมากไปน่ะดูเวลาหน่อยว่าควรไม่ควรจะมาทำตัวเหมือนคนโสดไม่ได้น่ะ เขาไม่คุยกะดิฉันเลยค่ะ ไม่พาไปหาหมอดิ ผู้ใหญ่ไม่มีใครรู้เลยค่ะว่าหลับหลังเขาทำไรดิฉันบ้าง เขาบอกว่าอยากไปไหนก็ไปดิไม่ว่าดิฉัน แล้วยังว่าดิฉันไม่รู้จักมองตัวเองหัดดูตัวเองบ้าง ดิฉันปีดเลยค่ะ สวนกลับไปว่า มีอะไรพูดมาเอาให้ชัดๆเค้าไปทำอะไร เขาด่าสักคำมีไหม ไปไหนก็ไม่ได้ไปอย่าเอาเรื่องเก่ามาพูดนี่พูดกันหลังแต่งงาน พูดมาทำไมไม่พูดแล้วเมื่อไรจะเข้าใจ เขาก็ไม่พูดเงียบ แล้วก็โทชวนคนนั้นนี่ไปดื่มไปดูโคโยตี้พูดโทรสับดังต่อหน้าฉัน เขาคงเบื่อที่ดิฉันท้องแล้วไม่สวยหน้าตาไม่สดใสเหมือนตอนไม่ท้อง ตอนนี้ใครก็บอกให้อดทน มันหลายครั้งแล้วดิฉันรังเกียดสามีตัวเองด้วยค่ะตอนนี้ อึดอัดมากก ดิ ฉันเคยคิดว่าคลอดได้2-3เดือนถ้ายังก้าวร้าวกะดิฉัน ดิฉันจะพาลูกหนีไปอยู่ที่อื่นสักพัก แล้วค่อยโทรมาบอกพ่อแม่กับปัญหาทุกอย่าง ผู้ชายตันหามันเยอะมันเห็นแก่ตัว ดิฉันไม่ยอมโดนกระทำซ่ำแล้วซ่ำเล้าหรอกค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 16 พ.ค. 2013, 13:50 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 6
สมาชิก ระดับ 6
ลงทะเบียนเมื่อ: 11 เม.ย. 2013, 11:12
โพสต์: 421

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


เห็นใจคุณจริงๆค่ะ ...คุณเท่านั้นที่จะรู้ดีที่สุดว่า.......จะคิด รู้สึก...ตัดสินใจ..เลือกเส้นทางชีวิตด้วยตนเอง ทางไหนที่ดี เหมาะสม ไม่ส่งผลกระทบต่อร่างกาย จิตใจ รวมถึงจิตวิญญาณของ รวมทั้งคนที่อยู่รอบ ๆตัวเราที่รักเรา ห่วงเราอย่างแท้จริง.....

ฉันก็เผชิญเรื่องราวชีวิต..ไม่แตกต่างจากใครหลาย ๆคนในลาน..แห่งนี้ ...

สุดท้าย ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน.........

ถึงอย่างไร ก็ยังมีพวกเราในลาน ที่จะคอยเป็นเพื่อน..ให้กำลังใจ ซึ่งกันและกันให้ก้าวผ่านไป..ตามจังหวะชีวิต ที่อ่อนโยน..แต่ไม่อ่อนแอ

เชื่อมั่นว่า...พวกเราต้องผ่านมันไปให้ได้อย่างแน่นอน...เราจะช่วยกัน ..ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ..สำหรับชีวิตใหม่..ที่รอวันเดินทางมาพบคุณ...ในไม่ช้านี้ โชคดีค่ะ....ส่งพลังใจให้คุณแข็งแรง


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 17 พ.ค. 2013, 06:43 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 มี.ค. 2013, 15:12
โพสต์: 152

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สามีคุณเหมือนสามีฉันมากเลยคะ เขามาจากช่างที่มีเพียงกระเป๋าหนึ่งใบ แต่มาทำงานที่บ้านฉันเอาฉันเป็นบันไดเหยียบขึ้นสู่ช้างบน ไม่เคยนึกถึงบุญคุรที่พ่อแม่ พี่ละฉันเคยให้แม้กระทั่งทางบ้านเขาฉันก็เคยช่วยเหลือตลอด คนมันไม่สำนึกหรอก เวลาไม่มีเงินอีกอย่าง เวลามีเงินหน้ามือเป็นหลังเท้า คนลืมตัว ทะเยอทะยาน เหมือนกันเดะเลยหละ สุดท้ายทำตัวเป็นเสี่ยทิปนักร้องเพลง ละห้าร้อย ส่วนเมียและลูกกินเกลือก็ช่าง คนเราหนอ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 17 พ.ค. 2013, 16:18 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 22 ก.ค. 2012, 07:09
โพสต์: 142


 ข้อมูลส่วนตัว


rolleyes rolleyes rolleyes
เป็นกำลังใจให้ทุกๆท่านให้ก้าวผ่านเรื่องร้ายๆนี้ไปให้ได้ ทุกคนผ่านได้ค่ะ คุณโง่งมงาย จิตใจคุณดีขึ้นเยอะเลยนะคะ และยังมาคอยปลอบโยนให้กำลังใจเพื่อนๆในลานด้วย ดีใจด้วยนะคะ คุณkookkiik การตัดใจตั้งแต่ต้นก็ดีนะคะ ไม่ต้องเจ็บซ้ำเจ็บซาก คุณเท่านั้นที่จะทราบดีว่าสามีคุณเป็นยังไง โอกาสคิดได้และกลับตัวเป็นคนดีเป็นไปได้หรือไม่ ผู้ใหญ่ท่านรักเราแต่ท่านก็มองในมุมของท่าน สุดท้ายดิฉันมั่นใจว่าท่านจะเข้าใจและยอมรับการตัดสินใจของคุณ เดินหน้าค่ะ สู้ๆๆๆ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 17 พ.ค. 2013, 18:24 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 มี.ค. 2013, 15:12
โพสต์: 152

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอบคุณคะ คุณแม่ผู้อดทน ฉันเองบางวันก็ทำใจได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่พยายามเอาประสบการณืของตนเองมาเล่าเป็นแง่คิดคะ เพื่อเพื่อน ๆ อาจเอาประสบการณ์ของฉันมาช่วยตัดสินใจได้บ้าง แต่คนเราก็ไม่เหมือนกันคะ ต้องดูคนของตัวเอง


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 08 ก.ค. 2013, 03:15 
 
ออฟไลน์
สมาชิกใหม่
สมาชิกใหม่
ลงทะเบียนเมื่อ: 07 พ.ค. 2013, 11:23
โพสต์: 6

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ตอนนี้ดิฉันคลอดแล้วน่ะค่ะ สามีกลับมาอยู่ด้วยกัน เหมือนจะดีน่ะค่ะ ออ ที่เราอยู่ด้วยกันเพราะผู้ใหญ่อีกค่ะ(ไม่รู้ทำไมผู้ใหญ่มาวุ่นวายกะชีวิตเราด้วย)สามีขี้หึงโกดง่าย ชอบเอาเรื่องที่ผ่านมามาพูดเหมือนเขาแคล้นใจมาก เวลาเขาโมโหไม่ได้ดั่งใจเขา เขาจะใช้กำลังตลอดค่ะ อย่างเช่นลูกร้องไห้เขาหลับๆอยู่ดิฉันลุกไปชงนม เขาเดินออกมาพลักดิฉันแล้วแย่งขวดนมลูกและเอาฝ่ามือกำลังจะตบดิฉันแต่เขาชะงักก่อนเพราะกลัวพ่อแม่ดิฉันรู้เรื่อง และลูกนอนหลับแล้วดิฉันนอนข้างๆลูกพักผ่อนเขาบอกให้ดิฉันลุกไปหยิบวิกดิฉันเลยบอกเขาว่าเธอไม่ได้ทำอะไรก็ไปหยิบมาทาให้ลูกสิฉันเหนื่อยเหนไหมคนหลับอยู่เขาไม่พอใจที่ดิฉันพูดหรืออะไรไม่รู้ค่ะเขามาเขย่าตัวดิฉันแรงๆบอกให้เอาวิกมา ดิฉันได้ลุกไปหยิบแล้วยื่นให้เขาที่นั่งข้างๆลูกเขาก็สั่ง ทาให้ลูกดิฉันแบบเลี้ยงลูกเพลียมากจริงๆเลยหลับต่อมือกำวิกไว้ ทาให้ลูกไม่ไหวลืมตาไม่ขึ้นเขาเลยมาหยิบวิกที่มือดิฉันทาให้ลูกแล้วเขาเอาวิกวาโปลับมาทาปากจมูกดิฉัน2ครั้งเพื่อความสะใจ ดิฉันโมโหเลยเอามือไปตีเข้าบั้งหูเขา สามีดิฉันตีหัวตีแขนดิฉันคืนอย่างแรงจนเป็นรอยนิ้วแดงๆที่แขนดิฉัน สามีดิฉันจะมีนิสัยเหนแก่ตัว ถ้าไม่ติดว่าพ่อแม่ดิฉันก็อยู่เขาคงทำร้ายดิฉันเลือดตกนี่แค่เบาๆนะคะมีหลายเหตุการณ์ที่มากกว่านี้ ดิฉันจะทนจนกว่าลูกจะโต เคยคิดจะหอบลูกหนีอยู่น่ะค่ะ เรื่องเล็กๆน้อยๆไม่น่าจะเอามาเปนปัญหาเขาก็ให้เปน ทนไม้ทนมือไม่ขอทนอะค่ะ
อะไรๆก็ติดผู้ใหญ่เขาไม่ได้มารับรู้เหนกะเราตลอด เบื่อมากเลยค่ะกะนิสัยสามีแถบไม่อยากอยู่ใกล้ เวลาดีก็ดีร้ายก็ร้าย


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 08 ก.ค. 2013, 08:13 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-2
Moderators-2
ลงทะเบียนเมื่อ: 15 ต.ค. 2008, 19:58
โพสต์: 293

โฮมเพจ: https://www.facebook.com/McDoorEdgeRubber
แนวปฏิบัติ: ตามหาพุทโธ
งานอดิเรก: ถ่ายภาพ สะสมพระเครื่องพระบูชา เลี้ยงปลา เลี้ยงแมว
ชื่อเล่น: Mc
อายุ: 0
ที่อยู่: สำนักงานการปฏิรูปที่ดินเพื่อเกษตรกรรม

 ข้อมูลส่วนตัว www


เอาใจช่วยนะครับ ขอให้แก้ปัญหาได้ลุล่วงด้วยดีครับ tongue

onion แต่เท่าที่อ่านมา เหมือนคุณจะรู้ต้นสายปลายเหตุของปัญหาดีแล้วนะครับ
เหลือแต่ทางแก้ซึ่งคุณก็รู้อยู่แล้วว่าจะทำยังไง ขึ้นอยู่กับว่าจะทำหรือไม่แค่นั้นเองครับ

ขอฝากอีกนิดครับ
:b8: :b8: การเป็นอยู่แบบนี้นั่นแหละคือสมุทัยล้วนๆครับ :b8: :b8:

.....................................................
ถ้าจะตาย จะเสียดายทำไมเล่าชีวี
ต้องรู้เท่าทันธาตุขันธ์นี้ ล้วนแต่มีอนิจจังทั้งหมด


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 13 โพสต์ ] 

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 17 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร