การเวลา เขียน:
ขอบคุณคุณโง่งมงาย ที่แวะเวียนเข้ามาดูและให้กำลังใจ รู้สึกแย่จังที่เห็นเพื่อนๆหลายคนในลานนี้ผ่านเรื่องแย่ไปได้ มีแต่เราเองที่ยังเป็นทุกข์และยังผ่านมันไปไม่ได้สักที ยังคงสับสนกับความคิดของตนเอง ว่าที่เราเป็นแบบนี้ เป็นเพราะเรารักตัวเองหรือรักเขากันแน่น หลายครั้งเหมือนจะคิดได้และยอมรับความจริง และเริ่มที่จะทำใจเข็มแข็ง แต่เขาก้กลับมา เพื่อทำให้เราเชื่อใจสบายใจมีความสุข พอเราใจดีสบายใจเขาก้กลับไปทำอีกอยู่เรื่อยไป นี่ล่ะคือสาเหตุที่ทำให้เราทำใจไม่ได้เสียที เพราะไม่ว่าจะเป็นบ้าน รถ เขาก็ให้เรา ค่าใช้จ่ายเดือนละหลายหมื่นเขาก้ให้ไม่เคยขาด แม้จะทะเลาะกันรุ่นแรงขนาดไหนเขาก็คงยังรับผิดชอบ มันเลยทำให้เราใจอ่อนทุกครั้งที่เขากลับมา
ขอโทษนะอาจพูดตรงไปตรงมา
อ้างคำพูด:
ที่เราเป็นแบบนี้ เป็นเพราะเรารักตัวเองหรือรักเขากันแน่
รักตนเองครับ คือเราต้องการให้เขารักเราคนเดียว ต้องการครอบครองเขาไว้เพียงผู้เดียว
(ถ้าคิดว่า ได้ทองเท่าหัวเชิญเอาผัวฉันไป ก็สบายใจ แต่ จขกท. คิดตรงข้าม ไม่เอา รถ บ้าน เงินเดือนละหลายๆหมื่นที่เขาให้ แต่จะเอาเขา เอาคน)
ผช.เขาก็รักตัวเขาเอง คือ เขาต้องการมีหลายๆคน เสพเสวยกับคนนั้นบ้างคนนี้บ้าง เปลี่ยนรสไปเรื่อยๆ มันตื่นเต้นเร้าใจ ฯลฯ ความสุข (กามสุข) ที่เกิดจาก กามคุณ ๕ คือ รูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส ต้องเปลี่ยนต้องปลุกเร้าอยู่เสมอๆ หากไม่คอยปลุกคอยมัน กามที่ว่าเป็นสุข (กามสุข) ก็กลายเป็นกามทุกข์
ไป เมื่อเป็นเช่นว่านั้น ความคิดระหว่าง ผช. กับ ผญ จึงเหมือนเส้นขนานกัน
(นี่ว่าโดยธรรมดาธรรมชาติ แต่ก็มีผู้ที่รู้จักอิ่มรู้จักพอ)
อะไรๆ ก็ช่างหัวมันไปค่ะ อยู่กับลูกให้มีความสุขดีกว่าค่ะ
