สวัสดีเพื่อนๆ กัลยาณมิตรทุกท่านค่ะ เพิ่งเป็นสมาชิกใหม่ขอคำปรึกษาด้วยนะคะคือเราเป็นคนไม่ชอบพูดค่ะ แต่ชอบคิดค่ะ
ในสมองจะมีแต่ความคิดตลอดเวลา วันนึงเชื่อว่าเกิน 1008 เรื่อง
ฟุ้งซ่านจัดมาก อย่างเมื่อคืนนี้นอนไม่หลับเลยเพราะความคิดมันวิ่งวนอยู่ในหัวตลอดเวลา
พยายามแล้วที่จะไม่คิด เช่นสวดมนต์ ทำสมาธิ
แต่ขนาดว่ากำลังสวดมนต์อยู่ เราก็ยังคิดอีกนะ จิตไม่ได้จดจ่ออยู่กับบทสวดเลย
หรือพยามยามตามลมหายใจก็ ได้แค่แป๊บเดียวเสี้ยววินาที กลับมาคิดอีกแล้ว
เหมือนกับว่าพอยิ่งพยายามที่จะไม่คิด มันเครียดค่ะ คือมันอึดอัดมาก
แล้วก็เป็นคนขี้กลัวด้วยค่ะ แต่คนอื่นจะมองว่าเราเป็นคนมั่นใจนะ ทั้งๆที่จริงๆแล้วเราสร้างภาพให้เราดูมั่นใจ
เชิดๆ เริ่ดๆ แต่จริงๆ แล้วภายในจิตใจนี่หวั่นไหวมาก กลัวว่าจะทำอะไรออกมาไม่ดี กลัวความล้มเหลวค่ะ
ก็เลยเป็นกังวลตลอด รวมไปถึงอนาคตที่ยังมาไม่ถึง เราก็กังวลสารพัด ...
เคยไปอ่านเจอบทความธรรมะ เรื่อง มานะ หรือความยึดมั่นถือมั่น เราคิดว่าเราเป็นคนประเภทนั้นอ่ะค่ะ
ไม่อยากให้ตัวเองเป็นแบบนี้เลย กลัวว่าตัวเองจะเป็นบ้าไปในวันใดวันหนึ่ง
ขอคำแนะนำจากพี่ๆ เพื่อนๆ ในลานธรรมจักรด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
เป็นธรรมดา