ร่วมแรง แข็งขัน ลงขัน ความสุขร่วมกันค่ะ......
ถวายทาน ทอดผ้าป่าความทุกข์ และสามี ทิ้งไป ทีนี่เราก็จะพบแต่วิ่งที่ดีๆๆๆเข้ามาในชีวิต ไม่ว่าอะไรก็จะดีทั้งหมด ถึงแม้ว่าจะได้สามีคนเก่าแต่ก็จะเป็นคนดี ประมาณนี้ (หากมาต้องการ).......หรือ ต้องช่วยกันกำจัดจุดอ่อน......ของชีวิตจิตใจ

...............สู้ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ นะค๊า...........

ขอบคุณคุณกล้วยไม้ม่วง ดีค่ะ ถวายทาน ทอดผ้าป่าความทุกข์และสามี ทิ้งไปซะ

วันนี้จิตตกอีกแล้วค่ะ เขาแอบเดินทางไปหากันอีกแล้วค่ะ โกหกลูกตามเคย ลูกก็เข้าข้างเขา บอกว่าเดี๋ยวพ่อก็กลับ แต่สำหรับเรา เขาไม่ใช่คนที่จะกลับมาแล้ว ทั้งทีลูกจะสอบวันอังคาร บอกลูกว่าจะช่วยติว แต่เขาทำแบบนั้นอีก

คุณtook ka,
เอาเป็นว่า มองให้ทะลุนะคะ หญิงแบบเรามักมองเข้าข้างตัวเองค่ะ มองอย่างมีหวัง มองอย่างหลอกตัวเอง อย่างที่ใจอยากให้เป็นเหมือนสิบกว่าปีก่อน เราจึงรอคอยอย่างมีหวังไปเอง
แท้แล้ว ธรรมดาคือ เวลาเปลี่ยน ทุกอย่างเปลี่ยนค่ะ แค่ครั้งนี้ เรายังไม่เปลี่ยน หรืออาจเป็นเขาที่เปลี่ยนก่อน มองอย่างแง่งามแล้ว เราและเขาก็เคยสุขด้วยกันมา ถึงทางแยกก็ต้องให้ไปตามธรรมดาค่ะ
อยู่ที่ทำใจ เข้าใจ และยอมรับ ใจจะเป็นสุขขึ้นที่ละนิดค่ะ อย่าหวังกับสิ่งเราอยากให้เป็น แค่นั้น

เห็นด้วยอย่างยิ่งจ้า อยู่กับปัจุบันกันดีกว่า และอยู่กับมันอย่างมีความสุข คิดในสิ่งที่ดี ทำในสิ่งที่ดี เลิกทำร้ายตัวเราเอง ค่อยๆทำค่ะ แล้ววันหนึ่งคุณก็จะพูดกับตัวเองว่า ไม่น่าเชื่อว่าเราทำได้ สุขทุกข์แค่พลิกฝ่ามือ สั่งใจตัวเองไปเลยค่ะว่า ฉันทำได้ๆๆๆๆๆๆๆๆ ฉันมีความสุขๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ขอบคุณค่า ที่เตือนสตินะค่า บางวันก็ตัดได้ บางวันก็จิตตกอยากทำใจได้ไวไว จะได้มีความสุขใจ แบบทุกคนที่พบทางแล้ว

พยายามสวดมนต์ พยายามเปลี่ยนตัวเอง แต่ยังพยายามเปลี่ยนใจไม่สำเร็จ คงตัองใช้วิตามินเรื่องเวลาจริงๆ ค่ะ
และทางโลก เราควรต้องหย่าให้เขาไปไหมค่ะ

เรา.....ก็เหมือนกันกับคุณ.........
...ทำได้ บ้าง ไม่ได้บ้าง คิดถึงบ้าง ปลงได้บ้าง ลืมบ้าง......ก็เป็นคน ก็ช่างมันเถอะ....ก็ยังดีที่เรารู้ทันไง ว่า จิตตก...จิตฟู่........
......เรื่องทะเบียนสมรส หากไม่รีบร้อน ก็ไม่จำเป็นต้องทำอะไร.....อยู่เฉย ๆๆๆ ไปก่อน
ของเราก็เหมือนกัน ยังไม่ได้หย่าขาดทางกฏหมาย........เพียงแต่เลิกทางพฤตินัย......

ถึงเวลาก็ค่อยจัดการ ไม่ยากอะไร.......ตอนนี้ก็จัดการด้านจิตใจของเราก่อน ให้มั่นคง สงบนิ่ง.......

สุข ทุกวัน....มาก ๆ ๆขึ้น ๆ ๆ จะดีกว่ามั๊ยค่ะ.......(บอกตนเองด้วยค่ะ)

ขอบคุณค่ะ คุณกล้วยไม้ม่วง

ใช่ค่ะ จิตตก วันเว้นวันเลยค่ะ วันนี้คิดได้ พรุ่งนี้ งอแง เศร้า

เพื่อนหลายคนแนะนำว่า ถ้าเราไม่คิดมีใหม่ ก็ไม่ต้องหย่า ให้เขาทำผิดไปตลอดดีกว่า ให้เป็นชู้กันไป เพราะเขาสองคนตั้งใจทำกันอย่างนั้น ก็ให้เขาสมหวัง

หย่าทางใจค่ะ วางเขาไว้อีกแบบหนึ่ง

หย่าทางใจดี หรือ ตายทางใจดีกว่าค่ะ คุณกล้วยหอม

นั่นแหล่ะค่ะคุณtook0208 ให้เค้ามีความสุขซะให้เข็ด

ดิฉันก็สงสารคุณนะคะ ดิฉันเข้าใจในความรู้สึกของคุณค่ะ
เข้มแข็งไว้นะคะและทำความดีไปเรื่อยๆ นะคะ

ถ้าทำใจได้จะรู้สึกปลดปล่อย สบายใจมีความสุขอย่างอิสระ
คือ ใจเราไม่ต้องเอาไปผูกไว้กับเค้า พอเค้าดีกับเราๆ ก็มีความสุข
พอเค้าร้ายกับเราๆ ก็มีความทุกข์

ถ้าปลดปล่อยใจตัวเองออกมาได้จะโล่งค่ะ
เป็นกำลังให้กันนะคะ

วางเขาไว้บนหิ้งบ้างก็ดีค่ะ
แหม..ไม่ใช่พวกผู้ชายจะวางภริยาไว้บนหิ้งเท่านั้น
ภริยาก็มีสิทธิ์วางสามีไว้บนหิ้งเหมือนกันนะคะ

วันนีแค้นมากเลย เขาคุยกับเพื่อน แล้วบังเอิญไปรับรู้ซะ เขาคิดว่าเราเลวไม่พอ คิดว่าเราทำร้ายลูกอีก หาว่าเรามือถือสากปากถือศีลอีก ทำเป็นสวดมนต์

ใช่เราสวดมนต์และเราก็ไม่ได้ทำผิดศีลข้อ 3 และข้อ 4 เหมือนเขา

เราเจอสามีด่าเหมือนกันค่ะว่าเข้าวัดปฏิบัติธรรมไม่เห็นปล่อยวางได้ อย่างนี้อย่าเข้าเลยวัดไม่มีประโยชน์ไม่พัฒนาตัวเอง เค้าบอกถึงเค้าจะชั่วร้ายแต่เค้าก็กตัญญูกะพ่อแม่(เค้าส่งเสียเงินให้ทางบ้านค่ะ แต่ตอนอยู่กะเราไม่เคยออกค่าใช้จ่ายในบ้านเราเลย) เค้าดูถูกเรามากค่ะเพราะเราเป็นแ่ม่บ้านมาหลายปีเพื่อเค้าพอมาวันนี้กลับเห็นเราไร้ค่า ไปไม่รอด ไม่มีที่ไป เลยจะทำยังไงกะเราเราก้อต้องยอม เค้าแสดงออกว่าเมียน้อยเก่งฉลาด เข้าสังคมเก่ง ช่างคุย ทำกับข้าวถูกปาก มีลูกน่ารักให้เค้า ทุกอย่างถูกใจไปหมด เราผิดหมดทุกเรื่องแม้แต่บุคลิก หน้าตาก็ว่าเราไปส่องกระจกดูหน้าตัวเองบ้าง

คุณ TooK คุณรุ่ง ค่ะ

...อย่าไปสนใจคำพูดขอเขาเลยค่ะ....เขามีปากก็ปล่อยเขาพูดไป เหนื่อยก็หยุด เราปิดหูเราซ่ะ....จะดีกว่ามั๊ยค่ะ...

..น้อมนำธรรมมาไว้ที่ใจ....ฝึกปฏิบัติ ทำให้เขาดูว่า...... เราสงบ ....นิ่ง.... เย็น...สดใส....เป็นตัวของเราเอง อย่างเป็นธรรมชาติ.....เดี๋ยวรัศมีความดีของเราก็จะแผ่ออกไปเอง...........

ทำเพื่อตัวเราให้มีสติ..... สมาธิ.....ปัญญา....
ไม่ต้องหวังผลว่าต้องได้อะไร....แค่พุทโธ ในใจ ก็ได้กุศลแล้ว

หน้าตาเราก็จะผ่องใส...บุคลิกเราก็จะดี.......เพราะเราทำจากข้างใน...ของเราเอง.....

เรื่องของฉัน...ก็เหมือนกัน ฉันปิดการรับรู้ ไม่สนใจเขา ไม่ให้ค่าของเขา ไม่โทรฯหา เขาโทรฯมาฉันไม่รับ ตอนนี้ เขากลับมาเอง และกำลังงอนง้อเรา เราก็หยิ่งได้เต็มที่ เฉย ๆ เขารับรู้ได้ ยอมเราทุกอย่าง แต่เรายังเฉยอยู่......พูดคุยตามปกติ...ไม่ถามถึงอดีต คุยด้วยน้ำเสียงปกติ เขามีความละอายใจมากมาย..........

แอบสมน้ำหน้าเล็กๆๆๆ สะใจมากๆๆๆๆ สุดท้ายเขาก็เขิน...บอกไปหาลูกค้าต่างจว. แล้วก็โทรฯหาเราทุกวัน ๆละ 3-4 ครั้ง เราก็ รับบ้าง ไม่รับบ้าง แล้วแต่อารมณ์......เขาก็ไม่กล้าที่จะโกรธ..น้ำเสียงอ่อนนุ่ม ง้องอน......5555555