....แหม๋...ดูดี...มีสกุลมากเลยค่ะ....สวย...เริด...เชิด....หยิ่ง......
.......ชอบมากค๊า.......ดี ค่ะ ดี.........
........สวรรค์...บนดิน........เจ้าค่ะ.....

จัดเต็มค่ะ...ให้เสียดายจนน้ำลายหยดติ๋งๆๆๆๆๆ...55555

บัวฟ้าเบื่อค่ะ...อยากบวช

คุณม่านบังตาคงจะสบายใจที่ก้าวพ้นมาได้
แต่ความเจ็บใจยังคั่งค้างอยู่

คนเรานี้มันแปลกอย่างหนึ่งค่ะ เวลาเราโกรธใครเราก็อยากให้เค้าได้รับความทุกข์
แต่หากวันใด เค้าได้รับความทุกข์ แล้วเราไปรับรู้ เราจะรู้สึกสงสารจับใจ และเมื่อคนๆ นั้นได้รับทุกข์
ก็จะสำนึกได้บ้าง เรียกว่าไม่เห็นโรงศพไม่หลั่งน้ำตา เหมือนคนเล่นการพนัน ทรัพย์สมบัติเงินทองยังมีอยู่ ก็ยังไม่รู้สึกตัว ต่อเมื่อวันใดที่ล้างผลาญสมบัติไปกับการพนันหมด วันนั้นจะรู้สึกตัวว่า เราไม่ควรเล่นการพนันขนาดนี้เลย

แต่เวลานั้นมันก็สายเสียแล้วจริง ไม่สามารถย้อนกลับไปแก้ไขได้ เราเป็นคนที่เกลียดเค้า อยากให้เค้าวอดวาย แต่พอเค้าวอยวายไร้ทรัพย์ขึ้นมา เราก็พลอยสลดใจไปกับเค้า ไม่อยากเห็นเค้าต้องจน

คงพอจะเข้าใจนะคะ การที่อยากจะเห็นเค้าได้รับกรรมนั้น ถามว่าถ้าเค้าเป็นเอดส์ขึ้นมา นอนป่วยไม่สบาย
คุณเห็นแล้ว ใจคุณทนไหวมั้ย คุณสลดใจมั้ย

คนเรามันเป็นอย่างนี้จริงๆ โกรธเค้า อยากเห็นเค้าได้รับความทุกข์
แต่พอเค้าได้รับความทุกข์ขึ้นมา เราก็อดสลดใจ และสงสารเค้าไม่ได้อีก ใจเราก็พลอยทุกข์ไปกับเค้าด้วย

ค่ะอดทนนะคะคุณม่านบังตา รักตนเองให้มากมาก
ระลึกเสมอว่าเรา เป็นผู้โชคดีแล้ว จริงๆ...อย่าห่วงคนอื่นเลยค่ะ...กรรมของใคร...ของมันค่ะ...เราหลุดก่อน...เราก็พ้นก่อนค่ะ...ให้กำลังใจนะคะ... รักษาใจของเราให้ดีค่ะ...ไม่ช้าไม่นานจะมีตลกวงใหญ่มาแสดงให้เราดู555

ดีแล้วค่ะ.....คุณม่าน....ที่เราก้าวพ้นผ่าน....ออกมาจากฉากการร่วมแสดงละครชีวิต คลุกวงในเสียนาน......พอออกมานั่งพัก....ดู....ชม....เห็นภาพชัดเจน.....เราช่างโชคดีจริงหนอ........
แผ่เมตตาให้ตนเอง และ สรรพสัตว์น้อยใหญ่ ไม่มีที่สุด ไม่มีประมาณ.....

สาธุ สาธุ สาธุ..........

คุณม่าน คุณเข้มแข็งมากค่ะ ที่อยู่ในเหตุการณ์ที่เล่ามานี้ได้
แผลไม่ตกสะเก็ดซะที เพราะโดนเขี่ยซ้ำรอยเดิมอยู่บ่อยๆ

สู้ๆ นะคะ
คนเรานั้นมีงานสำคัญในชีวิตอย่างหนึ่งคือ เร่งทำกุศล
มุ่งมั่นทำงานของเราดีกว่าค่ะ ให้ใจมุ่งมั่นไว้ว่าเรามีเส้นทางใหม่แล้ว
เรารู้แล้วว่าเส้นทางเดิมมันมีแต่นรกในใจ

เมื่อเห็นภาพบาดใจ ไม่ต้องไปค้นหาแล้วว่าใครทำอะไร ที่ไหน ให้มีสติมาคิดพิจารณาที่ใจตนเองว่า

เราโชคดีแล้วหนอ ที่พ้นมาได้ เราจะมุ่งมั่นไปในเส้นทางแห่งกุศล