..................สังเวคอิธชีวิตคาถา
.... (หันทะ มะยัง สังเวคะอิธะชีวิตะคาถาโย ภะณามะ เส)
อัปปะมายุ มะนุสสานัง หิเฬยยะ นัง สุโปริโส,
อายุของหมู่มนุษย์นี้น้อยนัก ผู้ใคร่คุณงามความดี พึงดูหมิ่นอายุที่น้อยนิดนี้,
จะเรยยะ ทิตตะสีโสวะ นัตถิ มัจจุสสะ นาคะโย,
พึงรีบประพฤติตนให้เหมือนคนถูกไฟไหม้บนศีรษะเถิด,
เพราะความตายจะไม่มาถึงเรานั้นไม่มี,
อัจจะยันติ อะโหรัตตา ชีวิตัง อุปะรุชฌะติ,
วันคืนก็ล่วงเลยไป ชีวิตก็ใกล้สู่ความตาย,
อายุ ขียะติ มัจจานัง กุนนะทีนัง วา อุทะกันติ,
อายุของสัตว์ทั้งหลายย่อมสิ้นไป, เหมือนน้ำในแม่น้ำน้อย,
ไหลบ่อยๆ ย่อมหมดสิ้นไป,
นะ เหวะ ติฏฐัง นาสีนัง นะ สะยานัง นะ ปัตถะคุง,
อายุสังขารจะหยุดรอคอยเพื่อมนุษย์ทั้งหลาย, ที่ยืนเดินนั่งนอนอยู่ก็หาไม่,
ตัส๎มา อิธะ ชีวิตะเสเส,
เพราะเหตุนั้นแล ชีวิตที่ยังเหลืออยู่นี้,
กิจจะกะโร สิยา นะโร นะ จะ มัชเชติ,
พึงรีบกระทำความดีตามหน้าที่ของตน, อย่าได้ประมาทเลย,
อิติ,.....ด้วยประการฉะนี้แล.
...คัดลอกเนื้อหามาจาก...
หนังสือสวดมนต์-ไหว้พระ-สาธยายธรรม (แปล)
ธรรมานุสรณ์แด่พระอาจารย์สุโข กตปุญโญ
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=28&t=20792
ขออนุโมทนา สาธุๆๆ ค่ะ