วันเวลาปัจจุบัน 29 มี.ค. 2024, 02:32  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


กฎการใช้บอร์ด


รวมกระทู้จากบอร์ดเก่า http://www.dhammajak.net/board/viewforum.php?f=28



กลับไปยังกระทู้  [ 3 โพสต์ ]    Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 06 มี.ค. 2011, 06:26 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 28 มิ.ย. 2008, 10:02
โพสต์: 97


 ข้อมูลส่วนตัว


ชีวประวัติ คติธรรม และปฏิปทา
ของพระธรรมวิสุทธิมงคล
(หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน)


จาก “หนังสือ พ่อแม่ครูอาจารย์”

...กลอนพ่อแม่ครูอาจารย์...
พ่อ ให้เกิด ซึ่งคน คุณธรรม
แม่ เลิศล้ำ เปี่ยมล้น น้ำนมศีล
ครู ประศาสน์ วินัย เป็นอาจิณ
อาจารย์ ประสิทธิ์สิ้น ทุกวิชชา
หลวง น้ำใจ ยิ่งใหญ่กว่า ทะเลหลวง
ตา ทิพย์กว้าง ล่วงรู้ ทุกอณูหมาย
มหาบัว มหาบุรุษ กู้ชาติ ให้รอดตาย
ญาณสัมปันโน ภพสุดท้าย วิมุติญาณ ฯ”


กลอนโดย พระมหาธีรนาถ อคฺคธีโร 12 สิงหาคม 2551

ดาวโหลดเสียงอ่านทั้งหมด (81.9 MB)
http://www.archive.org/download/LuangtaBiography_196/LuangtaBiography.zip

สามารถลองฟังเสียงอ่านได้ที่ Youtube ครับ



“พ่อแม่ครูอาจารย์” ชื่อของหนังสือเล่มนี้เป็นบทสรุปที่สุดแห่งคำพูด และที่สุดแห่งการกระทำในกิจของสมณะ

คำว่า “พ่อแม่ครูอาจารย์” หรือ “พ่อแม่ครูจารย์” เป็นถ้อยคำสำนวนที่องค์พระหลวงตามหาบัว ใช้เรียกหลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต ซึ่งเป็นอาจารย์ของท่านด้วยความเคารพรักศรัทธาเลื่อมใสยิ่งนัก คำว่า พ่อแม่ครูอาจารย์ หรือ พ่อแม่ครูจารย์ จึงเป็นศัพท์ที่พระกรรมฐานท่านใช้เรียกผู้ที่ท่านรักเคารพศรัทธาเลื่อมใสที่สุด สุดชีวิตจิตใจ ดังเช่นพระกรรมฐานยุคนี้ใช้เรียกองค์พระหลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโนว่า พ่อแม่ครูอาจารย์

บทว่า ที่สุดแห่งคำพูด คือ จะหาคำพูดใดๆ เทียบเทียมหรือเหมาะสมยิ่งคำว่า “พ่อแม่ครูอาจารย์” นี้ไม่มีอีกแล้ว คำพูดของท่านจะเป็นคำพูดยกย่องชมเชย เปรียบเปรยหรือห้ามปรามก็ตาม ล้วนเป็นเสมือนคำพูดคอยชี้บอกทางแห่งขุมทรัพย์อันประเสริฐ ดังเช่นโอวาทของหลวงปู่มั่นที่ให้แก่ศิษย์ในขณะที่กราบลาไปเที่ยวธุดงค์ว่า “ไปทำเถอะ ทำอยู่ที่ไหนก็ได้ ขอให้ปฏิบัติตัวเองให้ดี นั้นแล คือการปฏิบัติพระพุทธเจ้า ระลึกถึงท่านด้วยความระมัดระวังตัวให้ดี นั้นแลคือการระลึกถึงพระพุทธเจ้า ถึงพระธรรม ถึงพระสงฆ์ พระสงฆ์ท่านปฏิบัติดีอย่างไร เราปฏิบัติดีอย่างนั้น นั้นแลคือการบูชาพระสงฆ์” คำพูดเหล่านี้จึงเป็นที่สุดแห่งคำพูด

บทว่า ที่สุดแห่งการกระทำ คือ ได้กระทำตามคำสอนที่พ่อแม่ครูบาอาจารย์ได้ให้ไว้จนสุดความสามารถ สุดสติปัญญา สุดชีวิตจิตใจแล้ว เหมือนผู้พยายามตามแสวงหาซึ่งขุมทรัพย์อันล้ำค่าที่อาจารย์ชี้บอก แล้วก็พบขุมทรัพย์อันประเสริฐคือธรรมนั้นด้วยความพากเพียรพยายามบากบั่นมุ่งมั่นแห่งตน ดังนั้น คำว่าพ่อแม่ครูอาจารย์ จึงเป็นบทสรุปแห่งคำพูดและการแสดงคารวะธรรมอย่างยิ่งใหญ่ องค์พระหลวงตาใช้สื่อความหมายที่ออกมาจากหัวใจว่า พ่อแม่ครูจารย์มั่น ด้วยความเคารพเทิดทูนอย่างถึงใจฉันใด พวกเราซึ่งเป็นศิษยานุศิษย์ก็ใช้สื่อความหมายที่ออกมาจากหัวใจว่า “พ่อแม่ครูจารย์หลวงตามหาบัว” ด้วยความเคารพเทิดทูนสุดหัวใจฉันนั้นเหมือนกัน สมดังคำที่หลวงตาพูดถึงองค์หลวงปู่มั่น ผู้ซึ่งเป็นพระบูรพาจารย์ของท่านว่า “พ่อแม่ครูจารย์มั่น ท่านเป็นทั้งพ่อทั้งแม่เราทุกอย่างรวมอยู่ในท่านหมด ท่านให้อรรถให้ธรรม ให้ข้อคิดเห็นที่เป็นศิริมงคลสิ่งใดไม่ดีปัดเป่าออกไปด้วยคำสอน พ่อแม่ครูจารย์มั่นเราเคารพท่านสุดขีด กราบท่านซึ้งใจไม่มีวันจืดจาง เป็นมหาบุญมหาคุณ ครอบหัวครอบกระหม่อม ในหัวใจของเรานี้มอบให้พ่อแม่ครูจารย์มั่นหมดเลย เราพูดจริงๆ ในบรรดาครูบาอาจารย์ทั้งหลาย เราไม่ได้ประมาทท่านเราไม่ได้คบค้าสมาคมฝากเป็นฝากตาย สนิทติดจมกับท่านจริงๆ เหมือนพ่อแม่ครูบาอาจารย์มั่น ท่านเหมือนเป็นจอมปราชญ์ เป็นพญาราชสีห์ เป็นแม่เหล็ก เป็นเครื่องดึงดูดเป็นร่มโพธิ์ร่มไทรทำให้เรามีจิตใจประกอบความพากเพียรเอาเป็นเอาตายหนักเบาเอามาจากท่าน ได้รับการศึกษามาจากท่าน ทุกสิ่งทุกอย่างท่านแนะนำเต็มภูมิและพาปฏิบัติเต็มกำลังทุกด้าน สอนละเอียดลออเต็มเม็ดเต็มหน่วย ให้ซึ้งถึงใจเราที่สุดก็คือพ่อแม่ครูจารย์มั่น ซึ่งพ่อแม่ของเราไม่สามารถที่จะนำมาสอนได้ รูปร่างท่านจริงๆ ไม่โต แต่โตเพราะคุณธรรมและมรรยาท เหมือนกับว่าไปที่ไหนคับโลกไปเลย”

รูปภาพ

หนังสือเล่มนี้จึงเป็นเครื่องส่องแสดงให้เห็นความเอื้ออาทร ความจงรักภักดี ความลงใจอย่างสุดส่วนต่อท่านผู้มีพระคุณ ซึ่งสืบทอดกันมาเป็นส่วนป่าน นอกจากนั้นยังนำเรื่องที่องค์หลวงตาเล่าให้บรรดาลูกศิษย์ฟังจนเพลินใจ มีทั้งชีวประวัติ คติธรรม และปฏิปทาจากที่ต่างๆ ซึ่งเป็นคำสอนและแนวทางปฏิบัติที่ถูกต้องที่สุดนำมาร้อยเรียงรวมกันเป็นหมวดหมู่ถ้อยคำสำนวนคงไว้อย่างเดิม มิมีการเติมแต่งให้เป็นที่แสลงใจ พ่อแม่ครูจารย์จึงเป็นคำกำซาบดวงใจด้วยความรัก เปรียบเหมือนคนหิวกระหายปางตายระหกระเหินเดินหลงป่ามานานวัน พลันโชคดีมาเจอผู้มีเมตตามอบอุทกธาราอันสดใส พร้อมด้วยถ้อยคำที่ให้กำลังใจในยามเหนื่อยล้าและหมดหวัง ประกายแห่งความหวังย่อมต้องลุกโชติช่วงขึ้นมาในทันใด หัวใจที่เคยเหี่ยวเฉาเหนื่อยล้าแห้งผากมาช้านานปานประหนึ่งว่า จะปริ่มบานในวันพรุ่ง

บัดนี้พ่อแม่ครูจารย์หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน ครบรอบอายุ 96 ปี ในวันที่ 12 สิงหาคม 2552 เป็นผู้เฒ่าชรามากแล้ว ยังต้องทำหน้าที่ที่สงเคราะห์เทวดา มนุษย์ และสรรพสัตว์ทั้งหลายอย่างหนัก พระมหาเถระผู้เฒ่าปูนนี้ต้องลำบากตรากตรำอดทนสู้เป็นผู้นำ ก็ด้วยอาศัยใจที่มีกำลังและธรรมะสุขวิหารเท่านั้น ส่วนด้านร่างกายยังต้องบอบช้ำเหนื่อยล้าอ่อนเพลียหมดเรี่ยวแรงวิงเวียนโซเซสุดที่จะต้านทานยับยั้งขนาบคาบค้ำให้คงทนได้นาน

องค์ท่านได้กล่าวเอาไว้ว่า "คำสอนของเรานี้เป็นคำสอนที่ตายใจได้แล้วคือ 1.ออกมาจากความประพฤติของเราบริสุทธิ์เต็มที่ เราไม่มีอะไรที่ตำหนิติเตียนตนเอง 2.ธรรมของเราก็บริสุทธิ์เต็มหัวใจสามารถที่จะสอนได้ 3 แดนโลกธาตุ เราเฒ่าแก่เท่าไหร่ยิ่งงานยุ่งนะ วันหนึ่งๆ ไม่ว่างงานยุ่งที่สุดเลย พวกวัวพวกควายแก่แล้วเขาปลดคราดปลดไถ ข้าราชการแก่แล้วปลดเกษียณ พระนี่แก่แล้วยิ่งใช้ดีไม่มีวันเกษียณเลย"

หนังสือเล่มนี้จึงสรุปสิ่งที่ถูกต้องและดีที่สุดในประวัติศาสตร์ชีวิตของท่าน อีกทั้งเราจะเห็นภาพมุมกว้างแห่งวิถีชีวิตแห่งองค์ท่านได้ชัดเจนมากยิ่งขึ้น เพราะทุกสิ่งทุกอย่างล้วนมีเกิดขึ้นและดับลง มีร้อนแล้วก็มีเย็น มีเหตุมีผล มีทุกข์มีสุข มีชีวิตที่เกิดขึ้นท่ามกลางความยุ่งยากและสับสน แต่จบลงด้วยบรมสุขที่ถาวรมั่นคงคือ พระนิพพาน วิถีจิตเยี่ยงนี้ย่อมควรแก่การแส้ซ้องอนุโมทนาสาธุการไปตลอดกาลนาน ควรไม่ควรประการใดแล้วแต่พ่อแม่ครูจารย์หลวงตามหาบัวจะพิจารณา เพราะคณะผู้จัดทำ ยกเทิดความเคารพบูชาไว้เหนือเศียรเกล้า แต่ความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ย่อมอาจมีได้เป็นแน่แท้

รูปภาพ

นับเป็นเวลา 10 ปีมาแล้วที่หนังสือพ่อแม่ครูอาจารย์ฉบับพิมพ์ครั้งที่หนึ่ง เมื่อปี 2541 ได้ออกสู่สายตาประชาชนจนกระทั่งถึงปัจจุบัน ทางคณะศิษย์เห็นว่าสมควรแก่กาลเวลาที่จะนำเหตุการณ์ต่างๆ ที่ทรงคุณค่ายิ่งของพ่อแม่ครูบาอาจารย์หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน มาประมวลรวมเล่มให้สมบูรณ์ยิ่งขึ้น หนังสือพ่อแม่ครูอาจารย์ฉบับพิมพ์ครั้งที่สองนี้ได้เติมเต็มความพิเศษแปลกใหม่จากเล่มเดิมอีกหลายประการ ทั้งเนื้อหาสาระ การรวมคำสอน ชีวิตคติธรรม ปฏิปทาทางปฏิบัติ และผลงานขององค์ท่านที่เป็นที่เป็นทั้งศาสนาปรัชญา และวิธีการครองชีวิตทางโลก และในเพศพรหมจรรย์ที่ท้าทายด้วยธรรมภายในอีกแบบหนึ่ง นอกจากนั้นยังได้รวมภาพถ่ายในอิริยาบถสบายๆ ต่างๆ น่ารัก น่าเคารพ อันเป็นกิริยาพระอรหันต์ ดังที่องค์ท่านพูดไว้ว่า "ไม่ต้องตัด ไม่ต้องแต่ง องค์ท่านเป็นอย่างใดก็ให้เป็นอย่างนั้น เพราะทุกท่วงท่ากิริยามีแต่เป็นมหาคุณต่อโลก" พ่อแม่ครูจารย์หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน เป็นพระมหาเถระผู้ทรงคุณธรรมเลิศล้ำ เป็นรัตตัญญู เป็นผู้นำหมู่คณะพระกรรมฐานสายท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทตฺโต ได้อย่างสง่างาม ไม่ครั่นคร้ามหวั่นไหวในโลกธรรมที่มาถึงเข้า รักษาแนวทางของพระธุดงคกรรมฐาน และเป็นศูนย์รวมจิตใจของพระกรรมฐานทั่วสังฆมณฑลท่านทำสิ่งที่บุคคลอื่นทำได้ยาก กิจอันใดไม่ว่าน้อยหรือใหญ่ ท่านพากเพียรสู้จนสำเร็จเป็นปาฏิหาริย์ ท่านเล่าว่า เดิมจริงๆ ท่านเคยปรารถนาพุทธภูมิ แต่มาพิจารณาเห็นว่าจะเป็นการเนิ่นช้าจึงถอนความปรารถนานั้นเสีย มุ่งตรงเข้าสู่แดนความพ้นทุกข์ในปัจจุบันชาติ

ข้อมูลบางส่วนที่นำมาเพิ่มเติมในฉบับนี้ได้นำมาจาก "หนังสือหลวงตามหาบัว มหัศจรรย์มหาบุรุษผู้ยิ่งใหญ่" ซึ่งเป็นหนังสือสื่อบอกเรื่องราวการช่วยชาติของท่านได้อย่างสมบูรณ์ชัดเจน และภาพซึ่งหาดูได้ยากจาก "หนังสือ เหตุผลเหนือชีวิต" ซึ่งเป็นหนังสือภาพสื่อสีเล่มแรกที่ถูกตีพิมพ์ขึ้นแสดงวิถีแห่งธรรมะขององค์ท่าน ดังนั้นจึงทำให้เราเห็นภาพมุมกว้างทั้งในอดีตและปัจจุบัน อันเป็นอัตลักษณ์ขององค์ท่านได้ชัดเจนมากยิ่งขึ้น นอกจากนั้นเรายังจะเห็นความเปลี่ยนแปลงของโลก ของผู้คน ของวัดวาอาราม แม้ของผู้ปฏิบัติธรรมเอง ซึ่งได้เปลี่ยนไปตามกาลเวลา แต่องค์ท่านไม่ได้เปลี่ยนแปลงไป วัดป่าบ้านตาดยังคงเป็นวัดป่าบ้านตาด องค์ท่านยังเป็นองค์ท่านที่สมถะสันโดษ ไม่ยอมให้วัตถุทางโลกเข้าไปเหยียบย่ำหัวใจพระเณรภายในวัด แต่บุคคลผู้ไม่ได้เข้าไปสัมผัสย่อมไม่ทราบชัดถึงปฏิปทาข้อนี้ ท่านได้สร้างเกียรติประวัติไว้ในวงศ์พระพุทธศาสนาตลอดระยะเวลายาวนานถึง 74 พรรรษาแห่งการครองผ้ากาสาวพัสตร์ ปฏิบัติธรรมบรรลุผล จนกระทั่งออกมาช่วยชาติสงเคราะห์โลก มโนปณิธานขององค์ท่านยังคงเหมือนเดิม จนลมหายใจและร่างกายสุดท้ายมอดไหม้ ก็ล้วนเพื่อสงเคราะห์ชาติและพระพุทธศาสนา มิได้เปลี่ยนไปตามกระแสโลกที่พัดผันเลยแม้แต่น้อย มีแต่แสดงความเป็นผู้เสียสละและมอบให้ไม่รู้จบ

ผู้เรียบเรียงขอยกตัวอย่างที่เห็นด้วยตามาแล้วดาษดื่นในด้านวัตถุและคุณธรรมที่องค์พระหลวงตาสงเคราะห์โลก พร้อมทั้งเทวโลก จนระบือรือนามถึงขั้นพระมหาเถระแห่งภาคอีสานคือ พระธรรมไตรโลกาจารย์ (รักษ์ เรวโต) ยกย่ององค์พระหลวงตาว่าเป็นพระสีวลีในยุคปัจจุบัน อนึ่งถ้ามองหนังสือเล่มนี้ในภาพรวมทั้งหมดจะเห็นความเป็นเอกภาพ แต่ถ้าจะแบ่งย่อมแบ่งได้ 2 ภาค คือ ภาคหนึ่งแสดงเรื่องชีวิต คติธรรม ปฏิปทา ธรรมปฏิบัติในขณะที่ท่านออกธุดงคกรรมฐาน ศึกษาธรรมกับท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทตฺโต จนถึงการบรรลุธรรมขั้นต้น จนถึงขั้นสูงสุด ภาคสองแสดงเรื่องโดยนัยยะต่างๆ กันหลังจากท่านบรรลุธรรมแล้ว โดยแสดงถึงพระคุณของท่านที่มีต่อเราและต่อโลก พร้อมทั้งเทวโลก แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดของหนังสือเล่มนี้ก็เพื่อให้ท่านสาธุชนทั้งหลายได้หลักฐานค้นหาแนวทางปฏิบัติธรรมที่ถูกต้อง เพื่อการค้นพบหลักสัจธรรมโดยเอาท่านเป็นเนติแบบอย่าง สร้างกำลังใจในการปฏิบัติธรรมและการดำเนินชีวิต เพื่อหลุดพ้นจากกองทุกข์ทั้งปวง ตามแบบอย่างที่ท่านพาดำเนิน

พระมหาธีรนาถ อคฺคธีโร
12 สิงหาคม 2551

สาธุครับ
:b8: :b8: :b8:

ที่มาจากเวปวัดป่าภูผาสูง: http://www.pupasoong.com


แก้ไขล่าสุดโดย เปรียว เมื่อ 06 มี.ค. 2011, 09:31, แก้ไขแล้ว 2 ครั้ง.

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 06 มี.ค. 2011, 06:27 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 28 มิ.ย. 2008, 10:02
โพสต์: 97


 ข้อมูลส่วนตัว


:::สารบัญ:::
ตอนที่ 01 ที่มาของชื่อ พ่อแม่ครูอาจารย์.wma
ตอนที่ 02 หลวงตาเล่าประวัติไว้ว่า.wma
ตอนที่ 03 ใจบุญใจบาป.wma
ตอนที่ 04 ชอบเล่นกับหมา เมาสุรา ชอบผู้หญิง.wma
ตอนที่ 05 ฟังเทศน์พระกรรมฐาน บิดามารดาหวังพึ่งร่มกาสาวพัสตร์ ก่อนแห่งรัก.wma
ตอนที่ 06 แม่สอนนาคก่อนเข้าบวช ๓ หมัดที่เคยแพ้ และ นาคบัว ผู้ซอมซ่อ.wma
ตอนที่ 07 เลิ้ยงลูก ปลูกโพธิ์ อุปสมบท ซึ้งในรสพระธรรม .wma
ตอนที่ 08 บวชได้หนึ่งพรรษาต้องเทศน์ โดนอำ และ เขากลัวเราจะเป็นบ้า .wma
ตอนที่ 09 พรรษาที่ ๒-๖ (พ.ศ.๒๔๗๘-๒๔๘๒ ) จำพรรษาที่สุท.wma
ตอนที่ 10 พรรษาที่ ๗ (พ.ศ.๒๔๘๓ ) จำพรรษาที่ วัดเจดีย์หลวง.wma
ตอนที่ 11 พรรษาที่ ๘ ( พ.ศ.๒๔๘๔ ) จำพรรษาที่ วัดป่าจักราช.wma
ตอนที่ 12 พบพระอาจารย์ผู้เป็นดั่งดวงประทีป สุขกาย สุขใจในสำนักบ้านโคก บทธรรมครั่งแรก และ ฟังธรรมภาคปฎิบัติ.wma
ตอนที่ 13 โรงเลี้ยงหมู ลอดกอไผ่หนา และ สู้ไม่ถอย.wma
ตอนที่ 14 หลวงปู่มั่นกับพระอาจารย์เจี๊ยะ ตาไก่ป่า วัดของหลวงปู่มั่น หลวงปู่มั่นถ่ายภาพครั่งแรก.wma
ตอนที่ 15 ความเพีรยรกล้า หลวงปู่มั่นขอใส่บาตร หลงป่า และ ยาที่ถูกโรค.wma
ตอนที่ 16 ปัญญาอบรมสมาธิ หลวงปู่มั่น แก่จิต ๓ วาระ อากาสดีนะโยม ๘๐ ปีจะนิพพาน.wma
ตอนที่ 17 บาปบุญนรกสวรรค์ สอนเศรษฐิบ้านนอก และ หลวงปู่มั่นสอนพญานาค.wma
ตอนที่ 18 ข้อวัตรปฎิบัติ ณ วัดหนองผือ.wma
ตอนที่ 19 สุดยอดแห่งความเครพ ธุดงค์หลงทาง แรงกรรม และ นักรบธรรม.wma
ตอนที่ 20 นางเทพธิดาถวายอาหารทิพย์ สัลเลขธรรม ๑๐ ประการ และ ยายกั้ง..อุบาสิกาผู้มีญาณวิเสษ.wma
ตอนที่ 21 ท่านพ่อลี มานมัสการหลวงปู่ ลาหลวงปู่มั่นออกธุดงค์ และ พระตายไปอุบัติในพรหมโลก.wma
ตอนที่ 22 หลวงปู่มั่นรุ้ล่วงหน้าว่าพระจะตายอีก เป็นไข้มาลาเรีย และ ดุจดั่งยาเทวดา.wma
ตอนที่ 23 หลวงปู่มั่นเอาผ้าห่มมาให้ ถวายเปลือกน่อง และ เมตตาสุดขีด.wma
ตอนที่ 24 เที่ยวกรรมฐาน เสือกินควาย และ เรื่อง หมู หมู กับหลวงปู่มั่น.wma
ตอนที่ 25 หลวงปู่มั่นป่วยครั่งสุดท้าย ไปหาของดีๆ มาเพื่อถวายหลวงปู่มั่น ตัดคอรองแทนหมู่เพื่อน.wma
ตอนที่ 26 ไม้กวาดด้ามหนึ่ง อุปัฎฐาก หลวงปู่มั่น และ หัวใจแทบสลาย หลวงปู่มั่นมรนณภาพ.wma
ตอนที่ 27 อาลัยอาวรณ์สลดสังเวชสุดประมาณ ของกลาง และ ถูกตำนิว่า ไม่ช่วยงานศพหลวงปู่มั่น.wma
ตอนที่ 28 ขอขมาศพหลวงปู่มั่น สามเณรระลึกชาติ และ กรรมบันดาน.wma
ตอนที่ 29 พิจารณากายจนทะลุ จับมหาโจรภายใน และ จิตส่วางไสว.wma
ตอนที่ 30 ปัญหาธรรมเกิด ป่วยหนักครั้งแรก ธรรมโอสถแก่โรคร้าย และ เจ้าคุณธรรมเจดีย์ไปธุดงค์ด้วย.wma
ตอนที่ 31 ตีปัญหาธรรมแตก วิมุตติญาณทัสสนะ และ รื่อถอนภพชาติ ๕ ทุ่ม แรม ๑๔ ค่ำ เดือน ๖ พ.ศ. ๒๔๙๓.wma
ตอนที่ 32 หมื่นโลกธาตุหวั่นไหว ญาณสัมปันโนภิกขุอุทาน ย้อนดูปฎิปทา และ สยบโรคฝีดาษ.wma
ตอนที่ 33 พรรษาที่ ๑๗ ย้อนกลับหนองผือ พ่อตายพ่อยัง และ ป่วยหนักครั้งที่ ๒.wma
ตอนที่ 34 สมมุติข-วิมุตติ และ ความบริสุทธิ์ไม่ยิ่งหย่อนกว่ากับ.wma
ตอนที่ 35 กรรมฐานยุคห่วยทราย โปรดแม่ชีแก้ว และ ธุดงค์จันทบุรี.wma
ตอนที่ 36 สุบินนิมิตครั้งที่ ๔ สรงน้ำพระพุทธรูปทองคำ บวชโยมมารดา และ หลวงตากับหนู.wma
ตอนที่ 37 หลวงปู่เจี๊ยะนิมนต์ นิมิตครั้งที่ ๖ ทางไม่สะดวก นิมิตครั้งที่ ๗ หลวงปู่มั่นพาไปบิณฑบาต และ อยู่จันทบุรีท่านพ่อลีเมตตา.wma
ตอนที่ 38 ดินแดนอริยธรรม.wma
ตอนที่ 39 ความเป็นมาของวัดป่าบ้านตาด จำฝังใจเฒ่าสี และ พระเจ้าแผ่นดินเสด็จมาสนทนาธรรม.wma
ตอนที่ 40 นิมิตครั้งที่ ๘ ยิงได้ก็ไม่ถูก สนองคุณพระอุปัชฌาย์ และ หลวงตาโดนด่าว่า บักหัวโล้น.wma
ตอนที่ 41 โยมแม่ชมเชยว่า เขียนหนังสือเก่ง และ สอนโยมแม่จนวาระสุดท้าย.wma
ตอนที่ 42 ไม่สนับสนุนการสร้างวัตถุหรูหรา และ พระบ้าน พระป่า ก็คือ พระ.wma
ตอนที่ 43 อุปัฎฐากหลวงปู่ขาวอาพาส และ สนทนาธรรมกับหลวงปู่ชอบ ฐานสโม.wma
ตอนที่ 44 เผยแผ่ธรรมต่างแดน หมดดูทายที่เขาวงพระจันทร์ และ โรคหัวใจกำเริบ.wma
ตอนที่ 45 สวนแสงธรรม โครงการช่วยชาติโดยหลวงตามหาบัว ญาณสัมบันโน และ นิมิตว่าได้ช่วยชาติไทย.wma
ตอนที่ 46 นกต่อ เหตุเริ่มต้นช่วยชาติ เราได้พยานแล้ว และ เปิดตัวช่วยชาติในบุญประทายข้าวเปลือก.wma
ตอนที่ 47 ประสบอุบัติเหตุ ฟ้าหญิงนำพานดอกไม้ถวายเยี่ยม และ จะตายหลายครั้งแต่ไม่ตาย.wma
ตอนที่ 48 เปิดโครงการช่วยชาติ สายกรรมในชาติปางก่อน และ ต้นเหตุนำทองคำเข้าสู่ครังหลวง.wma
ตอนที่ 49 ศิษย์น้ำตาคลอ ฟ้าหญิงขอเป็นลูกบุญธรรม และ ฟ้าหญิงฟังเทศน์จิตรวม.wma
ตอนที่ 50 ครังหลวง พ.ร.บ.สงฆ์ และ สังฆสามัคคี.wma
ตอนที่ 51 ตอนสุดท้าย ไม่มีหลวงตา ไม่มีวันนี้ โอวาทของหลวงตาในพิธีปิดโครงการช่วยชาติ และ วัตถุมงคลแห่งชาติ.wma

สาธุครับ
:b8: :b8: :b8:

ที่มาจากเวปวัดป่าภูผาสูง: http://www.pupasoong.com


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 06 มี.ค. 2011, 07:12 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
ผู้จัดการ
ผู้จัดการ
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 มี.ค. 2006, 17:34
โพสต์: 7781

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว www


:b8: :b8: :b8: :b20:

.....................................................
ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว เป็นกฎตายตัว


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 3 โพสต์ ] 

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 8 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร