ชะราธัมโมมหิ ชะรัง อะนะตีโต,
เรามีความแก่เป็นธรรมดา จักล่วงพ้นความแก่ไปไม่ได้,
พ๎ยาธิธัมโมมหิ พ๎ยาธิง อะนะตีโต,
เรามีความเจ็บไข้เป็นธรรมดา จักล่วงพ้นความเจ็บไข้ไปไม่ได้,
มะระณะธัมโมมหิ มะระณัง อะนะตีโต,
เรามีความตายเป็นธรรมดา จักล่วงพ้นความตายไปไม่ได้,
สัพเพหิ เม ปิเยหิ มะนาเปหิ นานาภาโว วินาภาโว,
เราจะละเว้นเป็นต่างๆ, คือว่าจะพลัดพรากจากของรักของเจริญใจทั้งหลายทั้งปวง,
กัมมัสสะโกมหิ, เรามีกรรมเป็นของของตน,
กัมมะทายาโท, เราเป็นผู้รับผลของกรรม,
กัมมะโยนิ, เรามีกรรมเป็นกำเนิด,
กัมมะพันธุ, เรามีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์,
กัมมะปะฏิสะระโณ, เรามีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย,
ยัง กัมมัง กะริสสามิ, เราจักทำกรรมอันใดไว้,
กัล๎ยาณัง วา ปาปะกัง วา, ดีหรือชั่วก็ตาม,
ตัสสะ ทายาโท ภะวิสสามิ,
เราจักเป็นผู้รับผลของกรรมนั้นไป,
เอวัง อัมเหหิ อะภิณหัง ปัจจะเวกขิตัพพัง.
เราทั้งหลายพึงพิจารณาอย่างนี้ทุกวันๆ เทอญ.
เครดิต : หนังสือ "อภัยทาน ตัดเวรกรรม”
ส่งเสริมคุณธรรม พัฒนาชีวิต นึกถึงธรรมะ คิดถึง พุทธะดอทเน็ท
ส่งเสริมคุณธรรม พัฒนาชีวิต นึกถึงธรรมะ คิดถึง พุทธะดอทเน็ท
