สวัสดีครับ 'ก้อนใหญ่
คนใกล้ตาย เพิ่งมาเดินเล่นในนี้ได้ไม่นาน
อาจจะฟังดูแปลก จะเชื่อหรือไม่โปรดพิจารณา
แต่คนใกล้ตายได้ฝันไปว่า ถึงเวลาที่ จิ้งจกตัวน้อย ๆ จะต้องออกจากไข่ และเติบโต
เป็นนัยที่แปลก เพราะทันทีที่เจ้าจิ้งจกน้อยออกจากไข่
มันก็ไม่ได้สนใจที่จะอยู่ในบ้าน มันได้วิ่งมุ่งหน้าไปสู่ป่าซึ่งเป็นที่อยู่ของคนตายทันที
เป็นฝันที่ไร้สาระ
แต่รุ่งขึ้นมา คนใกล้ตายได้มาเห็น 'ก้อนฟ้าตาโต

อย่าเพิ่งห่วงสนุกครับ ช่วงนี้ปลีกตัวได้ก็ปลีก สำรวมได้แล้ว 'ก้อนฟ้าตาโต
พ้นวิกฤตเมื่อไร ค่อยกลับมา

แล้วตอนนี้ พ้นยังหง่ะ

สวัสดีค่ะ ยินดีต้อนรับค่ะ

เอก๊อน...ต่อเรือ...ไปเที่ยวทะเลกันม๊ะะะ เอกอนชวนม๊ดดด้วยน๊ะ...อิอิ



หรือมาฟ้งเพลงบ้านเราก็ได้น๊าา...
http://fws.cc/whatami/index.php?topic=71.0
ถ้ามาไม่เจอซุกชนได้ตามสบายน๊ะจ๊ะ
เราไม่ค่อยอยู่บ้าน...ชอบไปที่อื่น...แอ่ะแอ่ะ

สาธุค่ะ ยังไม่ทันต้องลงเรือ ก็เมาซะแล้วค่ะ
ภาพเรือสวยดี แต่ดูนานๆ ไม่ได้ค่ะ มาววววววววว....เอิ๊กกกๆๆๆ
ตอนนี้ป่วย ปลายประสาทมีปัญหาค่ะ (วิงเวียนคล้ายเมาคลื่น )
ต้องทานวิตามินบำรุงประสาทค่ะ

คะ จะไป ณ บัดนาว เลยล่ะ
...

เจอที่บ่นแล้ว
วันนี้วันที่ 13 พฤษภาคม 2011
อิอิ ผ่านไปหนึ่งปี บังเอิ๊ญ บังเิอิญ
55555

คุณเอรากอน กับคุณ eragon-joe เป็นคนเดียวกันใช่ไหมครับ
เป็นคนอารมณ์ดีมากครับ

เป็นสิ่งที่ดีครับที่เรารู้จักตัวเอง เรารู้ว่าคนเรามันต้องมีทั้งทุกข์ทั้งสุข หากเราแยกแยะได้เราก็เกิดความสบายใจขึ้นมาเองโดยไม่ต้องฝืน เท่าที่เข้ามาเวปธรรมจักรแห่งนี้เกือบแทบทุกท่านแลอารมณ์ดี เยือกเย็น มีการทดสอบความคิดเห็นกันอย่างคนที่มีจิตเมตตาต่อกัน นั่นเป็นสาเหตุที่ทำไมตัวผมเองถึงเข้ามาเวปนี้ตลอดเมื่อมีเวลา นึกขำตัวเองในบางครั้งว่าเราไม่ไปเวปอื่นๆเลย เพราะทุกท่านมีบุคลิคที่น่าเรียนรู้เกี่ยวกับธรรมที่เข้ามาแสดง น่าติดตามอ่าน ปีหนึ่งผ่านไปก็เริ่มรู้จักเพื่อนๆในเวปนี้ในเรื่องของชื่อนาม คือรู้สึกชื่นชมกับความแสวงในธรรมของแต่ละท่าน ก็ไม่เฉพาะว่าจะอารมณ์ดีในที่แห่งนี้ ชีวิตข้างนอกที่สับสนวุ่นวายเราก็ปรับตัวได้ ไม่โกรธแค้นเคืองใครที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะมีเหตุใช่ไหมครับ ก็ต้องฝึกฝนกันต่อไปครับ

ใช่ เวลาที่อารมณ์โกรธมันครอบงำ
มันรู้สึกเหมือน มีไฟมาลามเผากาย เผาใจ ร้อนรน อยู่ไม่เป็นสุข
แค่เห็นว่าการที่เราหลงไปเล่นกับความโกรธ มันก็เหมือนกับเรากำลังจุดไฟเผาตัวเอง
ด้วยความรักตัวกลัวตาย มันก็หาทางกระโดดออกจากกองไฟ
แค่นั้น ไม่ได้คิดอะไรซับซ้อนไปมากกว่านี้
เพราะเมื่อเราเห็นพฤติกรรมถีบตัวออกจาก อารมณ์โทสะ
เราก็รู้แล้วว่า ไม่ใช่สิ่งที่เขามัก ก็เลยไม่ต้องอบรม
แค่ตรวจตราดูพฤติกรรมให้ดำรงทิศทางนั้นไว้

ไม่มีจิตดวงไหนอยากตกอยู่ในสภาพที่จมอยู่ในกองไฟหรอก
นอกเสียจาก โลภะ โมหะ มีกำลังเหนือกว่่า
ซึ่งตรงนี้สิ่ ที่จะต้องไปทำไอ้เจ้าสองตัวให้เบาบางก่อน



อิอิ ยังไม่ได้นอนเลย ไปนอนดีกวั่ะ...

เป็นเรื่องน่าแปลกครับที่วันนี้ผมไปอ่านเจอคำว่า โลภะ โมหะ โทสะ ใน มรรคข้อที่ 2 คืออ่านมาหลายวันแล้วต้องการความเข้าใจในเนื้อหาว่าทำไมพระพุทธเจ้าจึงใช้คำปฏิเสธ แทนคำตรงข้ามเช่น คำว่า อโลภะ จากเนกขัมมสังกัปส์ หรือ คำว่า อพยาบาทสังกัปส์ ซึ่งมีความหมายว่าเมตตา และ อวิหิงสาสังกัปส์ คือกรุณา จึงได้ความหมายที่ชัดเจนว่าไม่มีประมาณนั่นเอง
ก็อ่านมาจากหนังสืออีกทีจึงรู้ตัวเองว่ายังคงต้องศึกษาอีกนานจนกว่าชีวิตจะหาไม่ประมาณนั้นครับ