smiley ขอแนะนำตัวครับ เพิ่งสมัครเมื่อวาน มัวแต่ไปสนใจในบทสนทนาธรรม เลยไม่เห็นหัวข้อแนะนำตัว
ก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยครับ ก็จะกล่าวที่มาที่ไปแต่เพียงย่อๆพอเข้าใจในตัว ของกระผมเอง บ้างนะครับ
กระผมมีบ้านเกิดที่โคราช อำเภอ จักราช ก็เป็นเพียง เด็ก ชาวบ้านชนบททั่วไปที่พ่อแม่ไม่ได้มีฐานะร่ำรวยอะไร
ก็เล่าเรียนตามวิถีทางเหมือนกับทุกท่าน เดิมก็ไม่ไม่ได้สนใจรึใส่ใจในพุทธศาสนาเลย จนกระทั่ง มาฝึกนั่งสมาธิ ในชั่วโมง พุทธศาสนา โดนการบังคับ ของอาจารย์ผู้สอน ก็นั่งเล่นๆ ดันเข้าสู่ผวังค์ ก้อเลยสนใจมาตั้งแต่บัดนั้น พอมีโอกาศได้บวช ตามประเภณี ก็ได้มีโอกาสอ่าน หนังสือ ของท่านพุทธทาส ก็ติดในความจริงในธรรม อันที่จะละเอียดยิ่งๆขึ้น เลยตั้งปฏิญาณว่าจะกลับมาบวชใหม่ให้จงได้ เพราะบวชครั้งนี้ ลางานแค่ 15 วัน จนเวลาล่วงเลยมา ปีนี้ ก็32 ปี แต่ยังไม่มีโอกาส ได้บวชเลย ถามตัวเองทุกวัน พร้อมรึยัง จะอดทนทำความเพียร ได้ไหม ใจตัวตอบ 100 เปอร์เซ็นต์ เพราะมันเหมือนเราเห็นโทษ ของการเกิด ไม่ต้องการเกิด แต่ที่นั่งพิมพ์อยู่นี่ ยังติดหน้าที่ สามี ที่จะต้อง เลี้ยงดูภรรยา ยังดีบ้างที่ไม่มีบุตร แต่ผมได้ยื่นคำขอต่อ ภรรยาแล้ว ว่า หากผม ได้ทำหน้าที่ อันนี้แล้ว ภายใน 6 เดือน ผมขอบวช
ภรรยา บอกว่า ทำใจไม่ได้ เค้าอยาก ให้เราอยู่กับเค้าตลอดอายุ ส่วนพ่อแม่นั้นยินดีเป็นอันมากที่ผมจะบวช ทุกวันก็พยายาม บอกภรรยาว่า ตัดความรัก ฉันสามีออก ให้มันกลายเป็นเสมือนเพื่อน ให้เค้าคบหากับ คนอื่นๆ ที่พร้อมเข้ามาอยู่ร่วมชีวิตกับเค้า แรกๆเค้าไม่ยอมเลย มาตอนนี้ เริ่มยอมคุยยอมเปิดตัวเอง บ้าง เค้าถามว่า ทำไมต้องบวช เป็นคนธรรมดากก็ปฏิบัติธรรมได้ เราก็บอกว่า กิเลสเยอะมารเยอะ สู้ในสมรภูมินี้ คงแพ้แน่ ให้เค้ายอมอนุโมทนาด้วย ทุกวันนี้ก็เหลือเวลา หกเดือน ตามที่ตั้งใจ แต่จะสำเร็จผลตาม ที่ตั้งใจไว้ รึไม่ ก็ยังไม่รู้ จึงทำตนเป็นผู้มองทาง เหมือนดูแผนที่ไว้ แนวทางใดดี แนวทางใดชอบ ถึงเวลาจะได้ เดินอย่างถูกทาง