อั น ว่ า ด้ ว ย เ รื่ อ ง “ศีล”
ศีลเป็นเบื้องต้น เป็นที่ตั้ง เป็นบ่อเกิดแห่งคุณความดีทั้งหลาย
และเป็นประธานแห่งธรรมทั้งปวง
เพราะฉะนั้น พึงชำระศีลให้บริสุทธิ์
สังวรศีลเป็นเครื่องกั้นความทุจริต
ทำจิตให้ร่าเริง เป็นท่าทีหยั่งลงมหาสมุทร คือ นิพพาน
พึงชำระศีลให้บริสุทธิ์ ศีลเป็นกำลังหาที่เปรียบมิได้
เป็นอาวุธอย่างสูงสุด
เป็นอาภรณ์อันประเสริฐ
เป็นเกราะอันน่าอัศจรรย์
ศีลเป็นสะพาน เป็นมหาอำนาจ เป็นกลิ่นหอมอย่างยอดเยี่ยม
เป็นเครื่องลูบไล้อันประเสริฐ
บุคคลผู้สมบูรณ์ด้วยศีล ย่อมหอมฟุ้งไปได้ทั่วทิศ
ศีลเป็นกำลังอย่างเลิศ เป็นเสบียงเดินทางชั้นเยี่ยม
เป็นพาหนะอันประเสริฐยิ่งนัก
เป็นเครื่องหอมฟุ้งไปทั่วทิศานุทิศ
คนพาลผู้มีจิตไม่ตั้งมั่นในศีลย่อมได้รับการนินทาในวลาที่มีชีวิตอยู่ในโลกนี้
เมื่อตายไปแล้ว ย่อมได้รับทุกข์โทมนัสในอบายภูมิ
ย่อมได้รับทุกข์โทมนัสในที่ทั่วไป
ศีลเท่านั้นเป็นยอด และผู้มีปัญญาเป็นผู้สูงสุดในโลกนี้
ความชนะในมนุษย์โลกและเทวโลก
ย่อมมีได้เพราะศีลและปัญญา
(๔๑/๕๑๒-๕๑๓ สีลวเถรคาถา)
