ศีล...เป็นความรักอันยิ่งใหญ่ เพราะรัก เพื่อนมนุษย์ เพื่อนร่วมเกิด แก่ เจ็บ ตาย...ศีลจึงเป็นที่รัก ที่พร้อม ให้ความรักจากจิตใจ โดยไม่เบียดเบียน ไม่มีความกังวล ติดขัดใด ๆ อีก เพราะรู้โทษภัย การเบียดเบียนของรักของหวง
เมื่อทำให้ได้อย่างนี้ จิตใจจึงมีแต่สิ่งดีงาม จิตจึงมีพลัง เข้มแข็ง มีภูมิคุ้มภัย มีใจที่เป็นสุข มีปัญญาพึงรักษาจิตสม่ำเสมอ ทำแต่ความดีงาม ทำจิตใจให้ผ่องใส รักษาไว้สุดชีวิต เพราะจิตใจที่เข้มแข็ง ร่างกายจึงมีภูมิคุ้มกันโรคภัยที่สูง ทำให้อายุยืนยาว
เมื่อฝึกจิตกันมาก ๆ เข้าไว้ ฝึกจิตกันทุกคน ความน่ารักแห่งจิตใจเกิดภายในเป็นอัตโนมัติ ไม่มีใครมาบังคับ กำกับชีวิตอีกต่อไป เพราะจิตภายในเป็นอิสระ จิตภายในมีพลัง มีใจที่สูงส่ง ศีล สมาธิ ปัญญา ตื่น มีปัญญาเห็นพระไตรลักษณ์ เมื่อเจริญมหาสติปัฏฐานสี่มากเข้า เมตตาจากจิตภายในย่อมกว้างไกลไร้ประมาณ ศีลทั้งหลายย่อมบริสุทธิ์ หลุดพ้นจากความกังวลทั้งหลาย
เมื่อเรามีเมตตา ทำให้เรารักษาศีล ๕ ได้ง่ายขึ้น
แล้วทำอย่างไร? เราจึงจะมีเมตตา...เพราะบางครั้ง ความเมตตาใช่จะออกมาง่ายๆ
ดังนั้น เราจึงต้องตามรักษาจิต
เลือกที่จะอยู่กับความคิดที่ดี ละความคิดที่ไม่ดีออกจากชีวิต ทุกเวลามีคุณค่าอยู่ที่ตนเอง
ลองดูเป้าหมายชีวิตของตนเองสิว่า เราต้องการอะไร? เราต้องการความสุขหรือความทุกข์ ...
คำตอบ เราก็ต้องการความสุข ถ้าเราต้องการความสุข เราจึงต้องมีเป้าหมายของชีวิตชัดเจน
ดังนั้น เราจึงต้องเลือกที่จะเข้าไปอยู่กับความคิดที่ดี มีเมตตา และเลือกที่จะทิ้งความคิดที่ไม่ดี (โลภ โกรธ หลง ซึ่งจะเป็นสาเหตุให้เกิดความทุกข์)
อะไรทำให้ติดลบ ขาดทุน : ใจร้าย โลภ โกรธ หลง ความกังวล เสียใจ น้อยใจ
ทำแล้วเป็นบวก กำไร : กรุณา เมตตา ทำดี พูดดี คิดดี อภัยได้ไม่พลาดผิด แบ่งปัน มีกตัญญูรู้คุณ
ศึกษาเรื่องจิตใจ ฝึกจิตให้มีความสงบ มีความสุขุมอยู่ภายใน นับว่า ลงทุนน้อย แต่ได้กำไรมาก บุคคลผู้ปฏิบัติจะตอบคำถามนี้ได้เอง
เราเลือกที่จะอยู่กับความคิดที่ดี...มีเมตตา ดังนั้นเราจึงดูแลรักษาจิตไปทุกขณะ และน้อมไปในเมตตาอยู่เนืองๆ เพราะว่า เรามีเป้าหมายของชีวิตว่า เราต้องการความสุข
แต่ว่า ถ้าเรากำลังทุกข์อยู่ แสดงว่าเรากำลังทำผิด เป้าหมายของเรา เป้าหมายของเราเองไม่ชัดเจน เพราะว่า เราต้องการความสุข แต่เรากำลังไปวนเวียนอยู่กับความทุกข์ อยู่กับสาเหตุให้เกิดทุกข์ ซึ่งไม่ใช่เป้าหมายของเรา
ดังนั้น การรักษาจิตให้ผ่องใส ที่สำคัญคือ การเห็นอริยสัจ ๔ คือ ทุกข์ เหตุให้เกิดทุกข์ การดับทุกข์ วิธีการปฏิบัติเพื่อพ้นทุกข์ เรียกว่า เห็นถูกต้อง (สัมมาทิฏฐิ)
เรามีปัญญาเห็นตามความเป็นจริงว่า ความคิดไม่ใช่ตัวเรา ไม่ใช่ของเรา
ความคิดไม่ดี ก็ทิ้งไป เราเลือกที่จะนำความคิดที่ดีมาใช้ แต่จิตก็ไม่ได้ยึดมั่นในความคิดเหล่านั้น จึงเป็นจิตที่ผ่องใส...
จิตจึงน้อมไปในความคิดที่เป็นเมตตา ปรารถนาให้ผู้อื่นเป็นสุข
ศีลจึงบริสุทธิ์ เพราะจิตมีปัญญา ละความคิดไม่ดี อันเป็นเหตุให้ศีลด่างพร้อย ไปตั้งแต่เบื้องต้นแล้ว
ศีลบริสุทธิ์จากเมตตา และปัญญาภายใน
ดำเนินไปในทางที่ถูกต้อง อริยมรรคมีองค์ ๘ จึงรองรับ"จิต" อยู่ ไม่ให้ตกไปในอารมณ์ของความโลภ โกรธ หลง เมื่อรักษาจิตไปอย่างต่อเนื่อง
กระบวนการภายในก้าวหน้า "ธรรมจักรหมุน เกิดจากจิตภายในตื่น" เชื่อมโยง สู่การรักษาศีล อันเป็นเหตุสนับสนุนสมาธิ ปัญญา และการมีปัญญาภายใน จึงมีเมตตาไร้ประมาณ เป็นเหตุให้ศีลบริสุทธิ์ สิ่งเหล่านี้เป็นเหตุเชื่อมโยงซึ่งกันและกัน (อิทัปปัจจยตา)
ขอบคุณที่มา :: Oknation :: รูปภาพจากอินเทอร์เน็ต
(♡✿◕‿◕✿♡) กราบอนุโมทนาบุญกับท่านผู้เจริญในธรรมและกัลยาณมิตรทุกท่าน ขอให้ทุกท่านมีดวงตาเห็นธรรม มีความสว่างทั้งทางโลกทางธรรม ท่านใดมีทุกข์ขอให้พ้นทุกข์ ท่านมีสุขขอให้สุขยิ่ง ๆ ขึ้นไป ธรรมรักษา เทวดาคุ้มครอง ขอให้ท่านเจริญในธรรมยิ่ง ๆ ขึ้นไปนะเจ้าค่ะ (♡✿◕‿◕✿♡) 
| ไฟล์แนป: |
|
หลวงปู่เทสก์ รักษาศีล.jpg [ 31.67 KiB | เปิดดู 1775 ครั้ง ] |