หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ
วัดอรัญญบรรพต
อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย
เพราะว่าความเป็นอยู่ของคนเรานั้นมันแตกต่างกันด้วยอำนาจแห่งบุญกุศลที่บุคคลแต่ละคนสร้างมาแต่ชาติก่อนมากกว่ากัน น้อยกว่ากัน ไม่เท่าเทียมกัน ผู้บำเพ็ญบุญกุศลมามากพอสมควร บุญกุศลนั้นมันก็ดลบันดาลให้เบื่อหน่ายในการอยู่ครองเรือน ยินดีในการเป็นนักบวช ชอบความสงบระงับ ไม่ชอบทะเลาะวิวาทกับใคร ไม่ชอบก่อกรรมก่อเวรกับใคร ผู้เช่นนั้นแล้วก็ย่อมน้อมใจไปในทางที่เป็นนักบวชก็จึงได้เข้ามาบวชในวัดวาศาสนานี้ ถ้าบุญไม่มากไม่ได้เข้ามาบวชเลย ก็ต้องให้พิจารณาให้เห็นอานุภาพแห่งบุญกุศลที่ตนได้บำเพ็ญมาแต่ชาติก่อนว่า อ้อ เรานี่มีบุญมากหนอจึงได้มาบวช เมื่อเป็นเช่นนี้แล้วเราจะไปถอยหลังคืนไปจะสมควรหรือ? ก็ต้องเตือนตนสอนตนอย่างนี้ เพราะว่าตนมีบุญมากแล้ว ส่งชีวิตของตนให้สูงขึ้นมาอย่างนี้
เรียกว่า ความเป็นอยู่ในโลกนี้น่ะ ความเป็นอยู่ของนักบวชในพระพุทธศาสนานี่เป็นความเป็นอยู่อันสูงสุดเลยทีเดียว เพราะว่าผู้เป็นนักบวชนี้สามารถประพฤติปฏิบัติศีล สมาธิ ปัญญา หรือมรรคมีองค์แปดนี้ให้บริสุทธิ์บริบูรณ์จนละกิเลสให้ขาดจากสันดานโดยเอกเทศบ้าง โดยสิ้นเชิงได้อยู่เป็นจำนวนมากแต่ครั้งพุทธกาล หรือว่าในอดีตล่วงแล้วพระพุทธเจ้ามาตรัสรู้ในโลกแต่ละพระองค์ก็ช่วยสัตว์โลกให้หลุดพ้นจากวัฏวนนี้เข้าสู่นิพพานคณานับไม่ถ้วนเหมือนกัน ดังนั้นน่ะให้หมั่นพิจารณาดูตัวของตัวเองแล้วมันจะไม่ได้ถอยหลังเข้าคลองต่อไป
ส่วนหนึ่งจากพระธรรมเทศนาหัวข้อ
“ชีวิตจะตกต่ำถ้าเอากิเลสนำทาง”
◇◆ ประวัติ ปฏิปทาและคำสอน “หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ” ◆◇
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=43689
ชวนอ่านพระธรรมเทศนาเต็มกัณฑ์เทศน์ของ “หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=75&t=53080