หลวงปู่เจี๊ยะ จุนฺโท
วัดป่าภูริทัตตปฏิปทาราม
ต.คลองควาย อ.สามโคก จ.ปทุมธานี
พระองค์ทรงแสดงให้อุบาสกอุบาสิกามีศีลห้าศีลแปดเหล่านี้ พวกโยมบางคนเขาไม่ค่อยได้คิดไม่คอยได้พินิจพิจารณาว่าสิ่งเหล่านี้มีประโยชน์แก่ชีวิตเท่าไร เราก็จำเป็นจะต้องเอาสิ่งเหล่านี้มาพินิจพิจารณาใคร่ครวญ เพราะคนเราถ้ามานึกถึงชีวิต ความจริงใจเข้าไปในชีวิตแล้ว เกิดขึ้นมาแล้วก็ต้องมีความตายเป็นที่สุดตัวนั้นชีวิต เรามัวแต่ความวุ่นวาย หาอยู่หากินเลี้ยงลูกเลี้ยงเมียเลี้ยงครอบเลี้ยงครัวอยู่ทุกวันทุกคืนไม่มีเวลาหยุด
เพราะฉะนั้น พระพุทธเจ้าเป็นผู้ที่มีความฉลาดเฉลียวจึงบอกว่า เวลาวันแปดค่ำ สิบสี่สิบห้าค่ำ ให้พวกเธอทั้งหลายจงละกิจการทั้งหลายเข้าไปประพฤติปฏิบัติธรรม รักษาศีลห้าก็ดี ประพฤติอุโบสถศีลก็ดี นี่ให้ไปประพฤติปฏิบัติ เพื่อจะได้ระงับความวุ่นวายกระสับกระส่ายของหัวใจเป็นเวลาตั้งอาทิตย์อยู่ไม่มีเวลาหยุดหย่อนเหมือนกับกองไฟที่เผาไหม้อยู่ในป่าใดป่าหนึ่งอย่างนี้ ก็ไหม้เป็นจุณวิจุณไป เพราะฉะนั้นเหมือนอย่างเราเข้าไปรักษาศีลแปดวันหนึ่งที หรือเจ็ดวันหนึ่งที ก็เท่ากับน้ำนั้นไปพรมไฟให้มันดับ ถ้าเปรียบเทียบก็เป็นอย่างนั้น หาโอกาสได้พักบ้าง พักแล้วก็ได้พักทั้งกาย พักทั้งจิตทั้งใจ นี่เป็นอย่างนั้น
เพราะฉะนั้น ศาสนธรรมคำสอนพระพุทธเจ้า แม้แต่ศีลห้าก็เป็นประโยชน์ ศีลแปดก็เป็นประโยชน์ ตลอดถึงศีลสิบ ศีลสองร้อยยี่สิบเจ็ด บุคคลผู้มีศีลเหล่านี้ย่อมยังโลกให้เจริญ เพราะอะไร แต่คนที่มีหัวใจเป็นยักษ์เป็นมารเป็นเปรตเป็นสัตว์เดรัจฉาน ตัวนั้นเป็นมนุษย์แต่ใจนั้นเป็นสัตว์เป็นเปรตเป็นสัตว์เดรัจฉานอย่างนี้ พวกเหล่านี้มีแต่ทำให้โลกทั้งหลายเดือดร้อนวุ่นวาย นี่เป็นอย่างนี้
แต่ส่วนผู้ที่มีศีลห้า ศีลแปด ศีลสิบ ศีลสองร้อยยี่สิบเจ็ด มีแต่ทำให้ความสงบความร่าเริงเกิดขึ้นกับบรรดาผู้ที่อยู่บ้านใกล้เรือนเคียง ไม่มีทำกระทบเดือดร้อนวุ่นวายให้กับสิ่งเหล่านี้เลย นี่ เราดูในเรื่องพุทธศาสนาแล้วย่อมเป็นไปเช่นนั้น แต่โลกบางคนไม่สามารถที่จะมองให้สิ่งเหล่านี้ ดูไปว่ามีคุณมีค่าประโยชน์แก่ชีวิตอย่างไร เพราะเอาแต่หัวใจที่เป็นฟืนเป็นไฟเป็นเปรตเป็นยักษ์เป็นอสุรกายเหล่านั้นเข้ามาเผาผลาญหัวใจของตัวอยู่ตลอดเวลา นี่เป็นอย่างนั้น
ส่วนหนึ่งจากพระธรรมเทศนาหัวข้อ
“การเจริญปัญญา”
:: ประวัติและปฏิปทา “หลวงปู่เจี๊ยะ จุนฺโท”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=13&t=38764
:: รวมคำสอน “หลวงปู่เจี๊ยะ จุนฺโท”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=38692