สังขารหรือ ร่างกายของเรานี้ไม่เที่ยง(อนิจจัง) จากอดีตที่แข็งแรง สวย เมื่อกาลเวลาผ่านไป ก็คงสภาพไม่ได้(ทุกขัง)

เมื่อมีการเกิดขึ้นในเบื้องต้น ก็ต้องมีการแก่และเจ็บในท่ามกลาง และมีการตายเป็นที่สุด


วันนี้ก็เลยอยากจะให้วีดีโอชุดนี้เป็นเครื่องเตือนสติของใครหลายๆคน





คุณหนิงในยามโดนโรคภัยไข้เจ็บเบียดเบียน ได้รับความทุกข์ทางกายอย่างแสนสาหัสด้วยโรคมะเร็งซึ่งแม้แต่หมอก็ไม่สามารถช่วยให้เธอหายเจ็บได้ ในยามนี้เธอไม่เล็งเห็นสิ่งอื่นที่จะช่วยเธอได้แล้วนองจากธรรมที่พระพุทธเจ้าทรงสอนไว้ ฉะนั้นเราท่านทั้งหลายที่ยังมีสุขภาพร่างกายที่สมบูรณ์แข็งแรงอยู่ ก็จงอย่าได้ประมาทเถิด ศึกษาธรรมของพระพุทธองค์ไว้ตั้งแต่บัดนี้ เพื่อเป็นที่พึ่งของเราในยามประสบกับความเจ็บหรือเมื่อจะต้องลาจากอัตภาพนี้ไป


อันนี้เป็นช่วงเวลาที่อาการยังไม่หนัก




พระพุทธเจ้าทรงอธิบายว่า "สิ่งใดๆ ล้วนเป็นไตรลักษณ์"
ท่านใช้คำว่าสิ่งใดๆ นั่นหมายความว่าทุกสิ่งทุกอย่าง แม้แต่ตัวของเราเองก็เป็นไตรลักษณ์
ปัญหามีว่าอะไรคือตัวของเรา พระพุทธเจ้าสอนว่า ตัวเราประกอบด้วย กายกับใจ
ฉะนั้น กายกับใจของเราก็เป็นไตรลักษณ์ คือเป็น อนิจจัง(ไม่เที่ยง) ทุกขัง(คงสภาพไม่ได้) อนัตตา(ไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา ไม่มีตัวตน)


และอันนี้คือที่สุดของชีวิต




ปัญหาต่อไปมีว่าอะไรคือที่พึ่งของเรา
พระพุทธเจ้าทรงตรัสว่า "อกขาตาโร ตถาคตา" แปลว่า พระตถาคตเป็นแต่เพียงผู้บอก ผู้ชี้แนวทาง
และท่านก็สอนต่อไปอีกว่า "บุญ" เป็นที่พึ่งของเรา บุญเกิดจาก 1.ทาน 2.ศีล 3.ภาวนา
ดังนั้น ทาน ศีล ภาวนา สะระณัง คัจฉามิ (สะระณะ หรือ สะระณังแปลว่า ที่พึ่ง)

ทาน ศีล ภาวนานี้จะเป็นที่พึ่งของเราทั้งในชาตินี้ และชาติต่อๆไป จนกว่าเราจะบรรลุนิพพาน

สุดท้ายนี้ ขอแนะนำหนังสือ ธรรม ให้สักสองเล่ม ที่ผู้เขียนคิดว่าจะเป็นแสงสว่างทางปัญญาให้แก่ผู้ที่ได้อ่าน คือ 1.อานาปานสติ : วิถีแห่งความสุข และ 2. ผิดก่อน-ผิดมาก ทั้งสองเล่มของพระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก

ผลบุญกุศลจากการที่ข้าพเจ้าได้ให้ธรรมนี้ ขออุทิศให้แด่ มารดาบิดา ญาติสนิท มิตรสหาย ครูบาอาจารย์ คุณหนิง เทพเทวดาทั้งหลาย เจ้ากรรมนายเวรของข้าพเจ้า สัมภเวสีเปรตทั้งหลาย สรรพสัตว์น้อยใหญ่ทั้งหลาย ตลอดจนผู้อ่านทุกท่านด้วยกันทั้งสิ้นเทอญ