อนุโมทนาค่ะคุณโกวิทเมื่อผัสสะเกิดทางทวารทั้งห้า...แล้วคิดว่าเป็นเรา เช่น เราเห็น เราได้ยิน เราได้กลิ่นฯลฯ..
นั่นคือความเป็นตัวตนปรากฏขึ้นแล้วถ้าสติตามไม่ทันมันก็จะเลยไปถึงเราสุข เราทุกข์ เวทนา...
ตัณหา..อุปาทาน..ตามมาอย่างรวดเร็ว..
โดยปกติถ้ามีสติตามทันจะกำหนดรู้ทันทีที่เกิดผัสสะ...เป็นเพียงสภาวะธรรมเป็นธรรมชาติที่เกิดและหมดไปตามเหตุปัจจัย...ตัวตนจะไม่เกิด..แต่ถ้าสติตามไม่ทันผัสสะก็จะไปกำหนดรู้ตรงเวทนาหรือตัณหาเลย...แต่ในความเป็นจริงสภาวะธรรมที่ปรากฏมันรวดเร็วมากมันหมุนเป็นวงจรครบรอบหนึ่งๆรวดเร็วมาก..แล้วลองคิดดูวันนึงมันหมุนกี่รอบ..เดือนนึง ปีนึง .....ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมวัฏฏะสงสารนี้ถึงยาวนานสำหรับสัตว์ที่ยังมีอวิชชา...