31757."วัดป่าวชิรบรรพต" ต.หนองข้างคอก อ.เมือง จ.ชลบุรี

ดุสิตธานี

วัดป่าวชิรบรรพต

ตั้งอยู่เลขที่ 57/2 ตำบลหนองข้างคอก อำเภอเมือง จังหวัดชลบุรี

ได้ดำเนินการก่อสร้าง เมื่อวันที่ 4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2545 โดย นายนพพร เทพสิทธา กระทรวงศึกษาได้ประกาศตั้งเป็นวัด เมื่อวันที่ 18 มิถุนายน พ.ศ. 2547 ในเนื้อที่ขนาด 7 ไร่ 86 ตารางวา โดยมีหลวงพ่อมหาตอง ธมฺมวุฑฺโฒ เป็นเจ้าอาวาส ปัจจุบันวัดป่าวชิรบรรพตมีเสนาสนะและการสาธารณูปโภคเท่าที่จำเป็นต่อ การอยู่อาศัยปฏิบัติธรรมสำหรับ พระ เณร และฆราวาส ดังนี้

1. โบสถ์
2. ศาลาการเปรียญ
3. กุฏิ
4. เรือนพักอุบาสิกา

:b41:

ดุสิตธานี

วัดป่าวชิรบรรพตมีเสนาสนะป่า

เหมาะแก่การปลีกวิเวกของผู้ใคร่ในการปฏิบัติธรรม ในส่วนของการเผยแผ่พุทธศาสนาและการบริการชุมชน ทางวัดป่าได้จัดให้มีการอบรมปฏิบัติธรรมแก่ นักเรียน นิสิต นักศึกษา ข้าราชการ ตลอดจนประชาชนทั่วไป ได้เข้ามาปฏิบัติธรรม โดยการวางพื้นฐานให้เหมาะสมสำหรับผู้ปฏิบัติธรรมด้วยดี เสมอมา เน้นให้มีการวางรากฐานสำหรับครอบครัวปฏิบัติธรรม โดยแนะ นำให้พาลูกหลานเข้าวัดทำบุญตั้งแต่เด็กๆ เป็นการสร้างพื้นฐานที่ดีให้แก่เด็ก ที่สำคัญยังช่วยสร้างเสริมสัมพันธภาพที่ดีให้กับครอบครัว จึงนับเป็นวัดที่เป็นศูนย์รวมทางจิตใจของชาวพุทธในท้องถิ่นนี้ ตลอดทั้งเป็นศูนย์กลางในการเผยแผ่พระพุทธศาสนาให้เจริญรุ่งเรืองสืบไป

:b8:

ดุสิตธานี

ก่อนท่านอาจารย์สู

จะจากไปได้มีการปรึกษากับพระโสภณวชิรธรรม (ท่านอาจารย์สาธิต) และได้ข้อสรุปว่า ควรจะยกสถานที่แห่งนี้ให้เป็นถาวรวัตถุในพระพุทธศาสนา โดยในตอนแรกควรจัดตั้งเป็นที่พักสงฆ์ก่อน จากนั้นก็ตั้งเป็นสำนักสงฆ์

ซึ่งท่านอาจารย์สาธิตก็ได้ดำเนินการขออนุญาต และสนับสนุนทุกอย่างอย่างเต็มที่ จนสามารถจัดตั้งเป็น “สำนักสงฆ์วชิรธรรมบรรพต” ได้สำเร็จ

เมื่อตั้งเป็นสำนักสงฆ์แล้ว ท่านอาจารย์สูได้ซื้อที่ดินบริเวณทางขึ้นเขา และ สร้างศาลาไม้ขึ้น 1 หลัง ขนาดไม่ใหญ่นัก สำหรับให้พระภิกษุไม่กี่รูป ใช้เป็นที่จำวัด ฉันภัตตาหาร และทำวัตรสวดมนต์ ท่านอาจารย์สูได้ผนวกสถานที่บนเขาปากแรต ที่ดินและศาลาบริเวณเชิงเขา เป็นสำนักสงฆ์ และได้มอบหมายให้เฮียฮั้ว(นายอภิชาติ พรหมเชยธีระ) ลูกชายคนที่สองของท่านอาจารย์สู เป็นผู้ดูแลสำนักสงฆ์ และ คอยอำนวยความสะดวกให้แก่พระภิกษุที่มาพักอยู่ที่สำนักสงฆ์แห่งนี้

และเนื่องจากที่ดินที่ซื้อไว้ มีขนาดไม่ใหญ่พอที่จะสร้างเป็นวัด ต่อมาหลังจากที่ท่านอาจารย์สูจากไปไม่กี่ปี ได้มีการซื้อที่ดินเพิ่ม 2 แปลง จากนายฮ้วน และ ยายเจือ และ มีผู้บริจาคที่ดินเพิ่มอีก 1 แปลง คือ คุณสราวุธ โอภาพงพันธ์ ด้วยจิตศรัทธาที่ต้องการสนับสนุนการสร้างวัดให้เกิดขึ้นในบริเวณนี้ ทำให้มีที่ดินเพียงพอที่จะขออนุญาตก่อตั้งเป็นวัดได้สำเร็จในภายหลัง

:b8:

ดุสิตธานี

อาจารย์สู พรหมเชยธีระ

เป็นชาวจีน บ้านเกิดของท่านอยู่ที่จังหวัดแต้จิ๋ว มณฑลกวางตุ้ง
ท่านเกิดเมื่อวันพฤหัสบดีที่ 23 พฤษภาคม พ.ศ. 2450 มีนามเดิมว่า สูเชียง แซ่ชื้อ

เมื่ออายุได้ 21 ปี อาจารย์สู ได้เดินทางเข้ามาในประเทศไทย และพำนักที่วัดจีนแห่งหนึ่งในจังหวัดฉะเชิงเทรา ต่อมาได้บวชเณรมีฉายาว่า “เสี่ยงลก” ไม่นานนักได้ย้ายมาอยู่ที่วัดเซียนฮุดยี่ จังหวัดชลบุรี ท่านอยู่เมืองไทยได้ 3 ปี จากนั้นเดินทางไปประเทศสิงคโปร์และสึกที่นั่น ท่านเดินทางกลับประเทศจีน อยู่ได้ไม่นาน ในที่สุดก็ได้เดินทางกลับมาและตั้งรกรากอยู่ที่ประเทศไทย อาศัยอยู่ในจังหวัดชลบุรี จวบจนบั้นปลายของชีวิต

อาจารย์สูเมื่อแต่งงาน ก็ได้ภรรยามาช่วยในการแบ่งเบาภาระในบ้าน ทำให้มีเวลาในการปฏิบัติกัมมัฏฐาน และสงเคราะห์ผู้อื่นเพิ่มขึ้น ต่อมาเมื่อท่านอาจารย์สูอายุได้ 41 ปี ก็ได้พบกับหลวงพ่อเชย และได้ถวายตัวเป็นลูกศิษย์เรียนกัมมัฏฐาน เมื่อท่านอาจารย์สูอายุได้ประมาณ 44 ปี ก็เริ่มปฏิบัติกัมมัฏฐานอย่างจริงจัง ท่านได้ประพฤติพรหมจรรย์และแต่งชุดขาวนับแต่นั้นมา

เมื่ออายุได้ประมาณ 50 ปี หลังจากหลวงพ่อเชยมรณภาพไม่นานนัก ท่านอาจารย์สูได้เริ่มให้การรักษาโรคแก่คนทั่วไป ตามแบบตำรายาจีน ซึ่งถ่ายทอดมาจากต้นตระกูลของท่านนอกจากนี้ท่านยังได้สอนธรรมะ และวิธีการปฏิบัติกัมมัฏฐานให้แก่ผู้ที่สนใจ ทั้งยังให้คำแนะนำช่วยเหลือแก่ผู้ที่มีเรื่องเดือดร้อนมาขอคำปรึกษา ด้วยวิธีการที่แยบยลไม่ซ้ำแบบใคร นับเป็นที่พึ่งอันเอกอุของลูกๆ และบรรดาลูกศิษย์ทั้งหลาย

<<<ประวัติท่านเซียนซู มีต่อ >>>

:b8:

ดุสิตธานี

(ต่อ-ประวัติท่านเซียนซู)

ในปี พ.ศ. 2514 ท่านอาจารย์สูได้อุปสมบทตามปณิธานที่ตั้งไว้และได้ขึ้นไปบำเพ็ญธรรมบนเขาปากแรต จังหวัดชลบุรี ซึ่งเป็นสถานที่ที่หลวงพ่อเชยได้บำเพ็ญธรรมอยู่จนท่านมรณภาพ อาจารย์สูบวชได้ประมาณ 1 พรรษา ก็จำต้องลาสิกขาเนื่องจากลูก ๆ และลูกศิษย์ช่วยกันอ้อนวอนขอร้อง เพราะความเป็นห่วงและเห็นว่าท่านอายุมากแล้ว ไม่อยากให้ท่านลำบาก ต้องอยู่คนเดียว อีกทั้งตอนอยู่บนเขาเคยป่วยเป็นมาลาเรียขึ้นสมอง ทุกคนจึงเกรงว่าท่านจะป่วยอีกในบั้นปลายชีวิต ท่านอาจารย์สูได้ทุ่มเทเวลาให้แก่การอบรมสั่งสอนลูกหลาน บรรดาลูกศิษย์ทั้งทางโลกและทางธรรม ท่านอาจารย์สงเคราะห์ทุกคนโดยไม่ต้องการชื่อเสียงและอามิสใด ๆ ท่านอาจารย์สูปฏิบัติเช่นนี้สม่ำเสมอจวบจนวันสุดท้ายของชีวิต

ในวันที่ 17 เมษายน พ.ศ. 2522 ท่านอาจารย์สูจากไปด้วยอาการอันสงบอย่างนักปฏิบัติ เมื่อเวลาประมาณ 20:45 น. ในขณะที่ท่านกำลังนั่งสมาธิอยู่หน้ารูปจำลองของหลวงพ่อเชยในบ้านของท่านท่านอาจารย์ได้เคยสั่งลูก ๆ ของท่านไว้ว่า เมื่อท่านจากไปขอให้เผาศพของท่านเสียใน 3 วัน ทั้งนี้เพื่อไม่ให้เป็นการสร้างความเดือดร้อนให้แก่ผู้ใด และท่านอาจารย์ยังให้ลูก ๆ จดกลอนบทหนึ่งของท่านไว้สำหรับติดที่รูปในงานศพของท่านด้วย คือ

“ละครปิดฉาก ลงเรือข้ามฟาก ที่นี่เรียบเรียบ ฝากให้รู้ข่าว”

:b8:

ดุสิตธานี

หลวงพ่อมหาตอง ธมฺมวุฑฺโฒ

ท่านเกิดเมื่อวันที่ 20 กันยายน พ.ศ. 2492 บวชเมื่อปี พ.ศ. 2517

หลังจากบวชได้ 1 พรรษา ท่านเริ่มศึกษาพระบาลีพระอภิธรรมเบื้องต้น ที่สำนักวัดเขาพุทธโคดม อ.ศรีราชา จ.ชลบุรี หลังจากนั้นท่านได้ไปอยู่ที่กรุงเทพเพื่อศึกษาพระปริยัติต่อ พอเรียนจบสอบได้เปรียญ 6 ท่านได้รับพัดยศก็ถวายพระอาจารย์ของท่าน ในช่วงที่กำลังศึกษาอยู่เริ่มมีความคิดจะออกธุดงค์ พอตัดสินใจจะออกธุดงค์ ในครั้งแรกได้ธุดงค์โดยเริ่มจากการเดินเลียบชายทะเลก่อน เพื่อฝึกหัดอินทรีย์ให้แข็งแรง เดินไปถึง จ.ตราด คือ ฝึกอินทรีย์ ไม่ง่วงไม่นอน ไม่เหนื่อยไม่หยุด ไม่หิวไม่ฉัน หลังจากนั้นก็เริ่มเดินธุดงค์ทุกปี

ประมาณพรรษาที่ 14 ท่านเดินธุดงค์มาถึงบริเวณที่ตั้งของวัดป่าอัมพวันในปัจจุบัน ท่านจำพรรษาบริเวณนั้น 1 พรรษา และท่านได้เดินธุดงค์ข้ามมาอยู่อีกฝั่งหนึ่งของเขาปากแรต ซึ่งเป็นที่ตั้งของสำนักสงฆ์วชิรธรรมบรรพต และเมื่อโยมนิมนต์ให้ท่านลงมาจำพรรษาบริเวณสำนักสงฆ์ด้านล่าง ท่านได้ลงมาและดำเนินการขอตั้งเป็นวัดป่าวชิรบรรพตในเวลาต่อมา

ท่านเป็นผู้ศึกษาพระอภิธรรมและบาลี ท่านกล่าวเกี่ยวกับการศึกษาอภิธรรมว่าควรศึกษาไว้จะได้เป็นอริยทรัพย์เอาไว้ใช้ในภายหน้า คนเราถ้ายังไม่ข้ามพ้นวัฏสงสารก็มีโอกาสที่ต้องมาเกิดอีก สร้างสมบัติติดตัวเอาไว้ดีที่สุด ในการสอนของท่านมักใช้คำแนะนำสั้นๆ ง่ายๆ แต่มีความหมายลึกซึ้งในตัวโดยเล่าจากประสบการณ์ที่ผ่านมาของท่านบ้าง จากลูกศิษย์เล่าถวายบ้าง จากพุทธประวัติธรรมบทหรือชาดกต่าง ๆ บ้าง เรื่องที่ท่านมักยกมาเล่าให้ฟังอยู่บ่อยๆ คือ เรื่องค้างคาว ในสมัยพระกัสสปสัมมาสัมพุทธเจ้า มีค้างคาวจำนวน 500 ตัว ห้อยโหนอยู่ที่เงื้อมเขา มีภิกษุผู้ทรงพระอภิธรรม 2 รูป สาธยายพระอภิธรรมอยู่ ค้างคาวได้ฟังเสียงภิกษุสาธยายพระอภิธรรม แม้ฟังไม่รู้ว่าเป็นเสียงอะไร ได้ยิน แต่เสียงสูงเสียงต่ำ ฟังว่ามันเพราะดี หลังจากที่ค้างคาว 500 ตัวตายแล้ว ได้ไปเกิดเป็นเทวดาในชั้นดาวดึงส์ พอถึงในสมัยพระพุทธเจ้าของเราได้เกิดเป็นลูกชาวประมง 500 คน มีความเลื่อมใสในพระสารีบุตร จึงขอบวชในสำนักของพระสารีบุตร พระสารีบุตรได้นำพระธรรมของพุทธองค์มาแสดงแก่ภิกษุเหล่านั้น พอฟังพระธรรมจบทั้ง 500 คนได้สำเร็จเป็นพระอรหันต์ พวกเราได้เกิดมาเป็นมนุษย์พบพุทธศาสนา ให้ตั้งใจทำให้มากเจริญให้มาก เราดีกว่าค้างคาวตั้งเยอะ ท่านจะทิ้งท้ายเพื่อฝากเป็นแง่คิดเสมอ

ปฏิปทาของหลวงพ่อที่เห็นได้เด่นชัดคือ ท่านเป็นผู้เคร่งครัดในพระธรรมวินัยเป็นอย่างมาก ดำเนินตามคำสอนของพุทธองค์เพื่อเป็นแบบอย่างให้แก่หมู่คณะภายในวัด ท่านทำให้ดูเป็นตัวอย่างและสอนให้ทำตามเพื่อประโยชน์ของศิษย์ในอนาคต และที่สำคัญท่านมีเมตตาต่อทุก ๆ คนเสมอกัน ไม่ว่าผู้ใดมาหาท่าน ท่านจะต้อนรับด้วยเมตตาจิตเสมอ

:b8:

-dd-

ขอบคุณมากครับป้ามด :b51:

ดุสิตธานี

กฏระเบียบข้อวัตรการเข้าพักภาวนา

03.30 น. ตื่นนอน ทำกิจส่วนตัว
04.00 น. ทำวัตรเช้า บริเวณศาลา
05.30 น. บำเพ็ญประโยชน์ (ทำความสะอาดบริเวณ ศาลา, บริเวณโรงอาหาร)
07.00 น. รับประทานอาหารว่าง
07.30 น. บำเพ็ญประโยชน์ (จัดอาหาร, จัดดอกไม้, จัดที่สำหรับนั่งรับประทานอาหาร)
08.30 น. เตรียมนั่งรับพระธรรมเทศนา บริเวณศาลา
09.30 น. รับประทานอาหาร
11.00น. บำเพ็ญประโยชน์ (ทำความสะอาดห้องพักและบริเวณหอนอน เช่น พื้นและห้องน้ำ)
12.00 น. ทำกิจส่วนตัว / พักผ่อนตามอัธยาศัย
13.00 น. ปฏิบัติธรรม (เดินจงกรม 1 ชั่วโมง นั่งสมาธิ 1 ชั่วโมง)
15.00 น. บำเพ็ญประโยชน์ (ทำความสะอาดบริเวณโดยรอบทั่วไป เช่น กวาดใบไม้)
16.00 น. ทำกิจส่วนตัว (อาบน้ำ) / รับน้ำปานะ
17.00 น. สนทนาธรรมกับพระอาจารย์ (ถ้ามีปัญหาซักถามหรือรายงานใด ๆ)
18.00 น. ทำวัตรเย็น บริเวณศาลา
20.30 น. ปฏิบัติธรรมตามอัธยาศัย
21.30 น. พักผ่อน

ประกาศ ณ วันที่ 22 สิงหาคม 2551
โดย พระอาจารย์มหาตอง ธมฺมวุฑฺโฒ
เจ้าอาวาสวัดป่าวชิรบรรพต

:b8:

ดุสิตธานี

ดุสิตธานี

ดุสิตธานี

ดุสิตธานี

ดุสิตธานี

ในระหว่างรอ ดุสิตธานี เก็บภาพ กัลยาณมิตรก็เดินจงกรมภาวนารอบโบสถ์คนละ 3 รอบ.....สาธุ

"เขาได้ภาวนา แต่ดุสิตได้ภาพ" :b9:

ดุสิตธานี

ดุสิตธานี

เรือนพักอุบาสิกา

ต้องขอบอกว่าเรือนพักของผู้ปฏิบัติธรรมหญิง เป็นเรือนพักที่ สัปปายะ สะดวก สะอาด และมีที่สำหรับปลีกภาวนาเดินจงกรมให้อย่างกว้างขวางภายในหมู่แมกไม้

เหมาะกับการภาวนาจริงๆ.....สาธุ

:b8:

----------------------------------------------------------------------------------------------

<<<ติดตามหน้า2 คลิกด้านล่าง>>>
viewtopic.php?p=202510&thanks=202510&to_id=12365#p202510

:b55:

31757."วัดป่าวชิรบรรพต" ต.หนองข้างคอก อ.เมือง จ.ชลบุรี

ผู้ใช้งานขณะนี้