นอกจากทัศนียภาพที่ไม่น่าจะลืมลงไปชั่วชีวิต ที่นี่ดอกซากุระเมืองไทยยังบานอวดโฉมแก่ผู้มาเยี่ยมเยียนอีกด้วย

นับว่านอกจากได้ทำบุญบนยอดดอยแล้ว ยังได้ขี่ม้าชมทะเลหมอก ชมดอกซากุระบาน และเรียนรู้วัฒนธรรมและเรี่องราวของผู้คนบนนี้อีกด้วย

ขอขอบพระคุณที่พระพุทธศาสนาได้เผยแผ่ขึ้นมาบนดอยผาตั้ง พระธรรมของพระผู้มีพระภาคเกิดขึ้นก็เพื่อประโยชน์เกื้อกูลแก่คนทั้งปวงเหมือนพระจันทร์และพระอาทิตย์สว่างแก่คนทั้งปวง ไม่เลือกชนชาติและภาษาก็ฉันนั้น

ตอนหน้า เตรียมตัวให้พร้อมเพื่อมุ่งหน้าลงจากเขา สู่พุทธสถานแห่งใหม่ในตัวเมืองเชียงราย และ จังหวัดพะเยา

โปรดติดตามชมค่ะ

วัดร่องขุ่น จ.เชียงราย

ถ้ามาถึงเชียงรายแต่ไม่ได้ไปกราบนมัสการพระธาตุดอยตุงนับว่าน่าเสียดาย แต่ถ้ามาเชียงรายแล้วไม่ได้ไปวัดร่องขุ่นก็เหมือนกับว่ายังไม่ได้มาเชียงราย

นี่เป็นเหตุผลที่ประการหนึ่งที่ต้องแวะวัดร่องขุ่น- วัดพุทธศิลป์ที่โลกเลื่องลือว่ามีความสวยงามเป็นอันดับสองรองจากวัดรังเสือที่ทิเบต ต่างจากวัดไทยที่ส่วนใหญ่สร้างโดยพระมหากษัตริย์ หรือศรัทธาร่วมใจกันของประชาราษฏร์ วัดนี้ออกแบบและสร้างโดย อาจารย์เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์ ศิลปินที่มีชื่อของไทย และตอนนี้ได้กลายเป็นมรดกล้ำค่าอันมีชื่อเสียงอีกแห่งหนึ่งของจังหวัดเชียงราย

และถึงแม้ว่า จะมีเสียงคัดค้านว่าถ่ายภาพวัดร่องขุ่นยามแดดจัด เป็นสิ่งที่ควรหลีกเลี่ยง เพราะทุกอย่างดูเหมือนจะกลายเป็นขาวโพลนจัด แต่ก็ยังหลีกเลี่ยงไม่ได้อยู่ดี เพราะรถเข้ามาเทียบหน้าวัดตอนเที่ยงวันพอดิบพอดี…ให้คติว่าชีวิตก็เป็นเสียอย่างนี้ บางทีไม่อยากได้ ก็ต้องได้ ไม่อยากเจอ ก็ต้องเจอ กับ อนิฏฐารมณ์ คือความไม่น่าพึงพอใจ และความไม่สมบูรณ์แบบในรูปแบบต่างๆ

ถึงแม้ว่าวัดร่องขุ่นจะเป็นวัดสุดท้ายของจังหวัดเชียงรายในทริปนี้ แต่ก็คงไม่จำเป็นที่จะต้องบอกลาเชียงรายอย่างเศร้าเกินไป เพราะคิดว่าอีกไม่นานก็จะได้กลับมาเยี่ยมเยียนถิ่นนี้อีก พระธาตุ ๙ จอมยังไปไม่ครบ ภูชี้ฟ้า ภูอื่นๆ ก็เพียงแต่ขับรถผ่าน กะเหรี่ยงคอยาวก็ยังไม่ได้ไปทดลองเก็บภาพ และวัฒนธรรมล้านนาที่งามล้ำในเมืองเชียงรายอีกเล่า ก็ยังไม่ได้เจาะลึก ประจวบกับปี ๒๕๕๕ จะมีการสมโภช ๗๕๐ ปีเมืองเชียงราย ก่อนจะสิ้นปีจึงควรเป็นอย่างยิ่งที่จะกลับมาเชียงรายอีกครั้ง