อยากขอคำแนะนำเกี่ยวกับบาปกรรมที่ตามสนองผมอยู่ และบาปกรรที่จะตามติดตัวผมไปในชาติหน้า ผมเกิด ปี 2500 ที่กรุงเทพฯ ในวัยเด็กความเป็นอยู่ก็สบายไม่ขัดสน บิดามารดาเปิดร้านขายยาจีน ผมจำได้ว่าผมไม่เคยทำบาปหนัก และก็ปฏิบัติเหมือนปุถุชนธรรมดาซึ่งก็มีดื้อกับ พ่อแม่บ้าง จนเมื่อปี 2516 เกิดไฟไหม้ในซอยบ้านที่เป็นร้านขายยา บ้านเราไม่โดนแต่ คนที่อาศัยและโดยไฟไหม้บ้านเขาก็ย้ายกันหมด เหลือบ้านไปกี่หลัง ฐานะเรายากจนลงไปเรื่อยๆ ทองที่แม่เคยซื้อเก็บไว้ก็เอามาขายใช้จ่ายไป พ่อเป็นคนจีนไม่เคยสวดมนต์แต่พ่อไม่เคยทำบาปเคยเพียงครั้งเดียว คือครั้งหนึ่งลุงเอาไก่เป็นมาให้พ่อ พ่อก็หาคนมาเชือด ที่บ้านเราแม่ก็ไม่กล้าเชือด หากคนมาเชือดทำอาการไม่ได้ พ่อโกรธเลยเอาไก่ที่ถูกมัดขาอยู่โยนตกลงมาตาย ผมก็เรียนหนังสืออยู่ ไม่ได้ช่วยอะไรทางบ้าน มีแต่ขอเงินใช้ แต่ไม่เคยทำกรมหนักอะไร ก็เคยมีแต่ครั้งสมัยเรียนมหาวิทยาลัย เพื่อนนักศึกษาต่างจังหวัดเขาชอบตั้งวงกินเหล้ากัน ผมก็ร่วมวงด้วย แทบทุกวัน เขาก็หากับแกล้มกันแบบเหมือนคนต่างจังหวัด คือ ฆ่าหมา,ช๊อตปลา,รวมทั้งบางครั้งไปเจอเต่าเขาก็เอามาเผา ผมไม่เคยฆ่าแต่ก็เหมือนรับรู้เพราะอยู่ในเหตุการณ์ เมื่อเขาทำเป็นกับแกล้มกันเสร็จผมก็ต้องร่วมกินกับเขาด้วยทั้งที่ไม่อยาก แต่เพราะกลัวเสียฟอร์มว่าเราไม่กล้า
ตอนนี้ผมเหมือนโดน เวรกรรมตามสนอง คือ ปี 2552 ผมมีอาการหลอดเลือดหัวใจตีบ กล้ามเนื้อหัวใจตาย จนปัจจุบันทำงานหนักไม่ได้ และต้องใส่เครื่องกระตุ้นหัวใจ , เป็นโรคเก๊าท์ , และริดสีดวงเรื้อรัง รักษาไม่หายสักที่.ผมไปปล่อยนกปล่อยปลา แต่ก็รู้ว่ากรรมไม่สามารถลบล้างกันได้.
ผมตายไปจะตกนรกขุมไหนครับ และมีโอกาสได้ขึ้นสวรรค์กับเขาหรือเปล่า ชาติหน้าจะได้เกิดเป็นคนไหม ทุกวันนี้โรคทุกโรคที่เป็นอยู่ มันทำให้ผมทรมานมากเวลามันกำเริบ ทำอย่างไรเวรกรรมมันจะยุติลงได้ครับ อ้อ เคยทำบาปประเภทเลี้ยงปลา เลี้ยงกุ้ง แต่สุดท้ายเจ๊งเป็นหนี้หลายล้าน ตอนนี้ก็ต้องชดใช้ให้ธนาคารอยู่

คุณเกียรติพันธ์เขียน








คุณอย่าไปนึกถึงว่าจะไปนรกขุมไหน ถ้าคุณนึกบ่อยๆจะเป็นความเคยชิน
ถ้าถึงเวลาที่จิตคุณจะดับ คุณจะไปสู่จุดที่คุณนึก สิ่งต่างๆที่คุณได้เคยสร้างสิ่งที่ไม่ดีนั้น
ถือว่าให้ผ่านไป ถือว่าสิ่งนั้นอยู่ข้างหลัง ให้คุณมองแต่ทางข้างหน้า
พร้อมกับการสร้างบุญ-บารมี

เราแนะนำคุณได้อย่างเดียวค่ะ คือตอนนี้คุณนั่งสมาธิดีที่สุดค่ะ
เราคิดว่าคุณน่าจะไปตั้งกระทู้ในห้องสนทนาธรรมน่ะค่ะ
เพราะที่นั่นจะมีผู้รู้หลายๆท่าน จะได้ให้คำแนะนำกับคุณ

คุณเคยนั่งสมาธิ-เคยบริกรรมให้จิตจับอยู่กับลมหายใจเข้าออกหรือปล่าวค่ะ
คุณเอาเวลาที่คิดว่า คุณจะไปนรกขุมไหนนั้น
คุณเอาจิตนั้นมากำหนดพุท-โธดีกว่าค่ะ

(อ่านตรงที่เราทำเครื่องหมายสีแดงไว้ อ่านแล้วเราตกใจ เลย ไม่มีใครเค้าไปคิดกันหรอกค่ะ)

ขอบคุณครับสำหรับคำแนะนำดีๆ สาธุครับ

ถ้ามีครอบครัว ก็พาครอบครัวเข้าวัด
ทำบุญ ตักบาตร ฟังเทศน์ ฟังธรรม นะ
ทำให้เป็น นิสัย ทั้งครอบครัวเลย
มีลูกก็สอนลูก มีหลานก็สอนหลาน
เป็นอานิสงค์ต่อยอด



ที่วัดนาป่าพง ตอนนี้มีเปิดรับบริจาคเงิน
เพื่อจัดพิมพ์พระไตรปิฎก

http://download.watnapahpong.org/data/b ... a_book.pdf

เอกอนก็ได้ร่วมจัดพิมพ์ไปแล้ว (หลายเล่ม )
คือเอกอนสังเกตได้ คือรู้สึกได้ว่า
การร่วมทำกิจกรรมบุญกับวัดนี้ทีไร
แรงอนุโมทนาที่สะท้อนกลับมา
เป็นแรงที่มีกำลัง

อย่างปกติเวลาอ่านพระสูตร เอกอนก็จะมึนๆทึมๆนั่นล่ะ
แต่พอได้แรงอนุโมทนาชาร์ตเข้า
รู้สึกว่า ดูอะไรมันก็ ไม่ยากเหมือนแต่ก่อน

ยังไงถ้าคุณไม่สบายใจเกี่ยวกับอาการป่วย
ลองไปศึกษาวิธีการแก้กรรมตามคำสอนของพระพุทธเจ้านะ
หรือลองหาโอกาสไปวัด เพื่อให้พระอาจารย์ให้แนวทาง