เข้ามาในเว็บนานพอสมควรอ่านแล้วได้สติได้กำลังใจค่ะ ตอนแรกไม่กล้าถาม แต่มันคับข้องใจไม่สบายใจหาทางออกไม่ได้ รบกวนพี่ๆเพื่อนๆ ช่วยแนะนำด้วยค่ะ

เราตั้งใจทำดีช่วยเหลือทุกอย่างทุกเรื่องกับคนๆนึง ช่วยทั้งที่ทำให้ตัวเองลำบากเดือดร้อนเสียสุขภาพจิต เสียเงินทอง แต่เค้าไม่เคยสำนึกหรือเห็นความดีเลย ปัญหาที่เกิดกับเค้าใหญ่โตแต่ปัญหาเราเล็กน้อยมากทั้งที่เราก็แย่ ถ้าเป็นเรื่องอะไรไม่ดีเค้าจะคิดว่าเราทำ นี่คือวิบากกรรมหรือเปล่าค่ะ เค้าถึงไม่เห็นคุณค่าเรา

เราคิดว่าไม่ใช่วิบากกรรมน่ะ เป็นเพราะใจของคุณ
มีความจริงใจให้กับเค้า การที่เรามีความจริงใจให้กับคนที่เราคบ
เป็นสิ่งที่ดีค่ะ ไม่ว่าคนนั้นจะเป็นเพื่อนผู้หญิงหรือผู้ชาย

พอถึงเวลาที่ต้องจาก หรือต้องแยกกัน คุณก็คิดว่า
"ตลอดเวลา ฉันทำสิ่งที่ดีๆให้แล้ว ถ้าจะจบก็คือจบ"
ความสบายใจจะอยู่ที่คุณ ความทุกข์ก็อยู่ในใจของคนที่
เค้าไม่รู้คุณค่าของคุณ

ถ้าต่อไป เค้าไปพบกับคนที่ไม่มีความจริงใจให้เค้า
เค้าจะมองเห็นความดีของคุณ ถ้าถึงเวลานั้น
ก็จะอยู่ที่ใจของคุณแล้วล่ะค่ะ
ว่าคุณจะทำยังไง

อย่าไปคิดอะไรมากเลยค่ะ การที่เราให้อะไรใครไปแล้ว อย่าไปคิดอย่าไปเสียดาย
ถ้าเสียดายก็อย่าให้
ไม่งั้นผลที่ผู้ให้ จะได้รับตอบกลับมา จะเป็นแค่เม็ดทราย
เม็ดเล็กๆเม็ดหนึ่งเท่านั้นเองค่ะ

ขอให้คุณเดินไปข้างหน้าต่อไปน่ะค่ะ
คุณอาจจะได้เจอกับถนน ที่โรยด้วยกลีบกุหลาบก็ได้ค่ะ

ขอบคุณมากๆค่ะ คุณbbby ทุกข์เกิดจากใจเราเองจริงๆ

ดีใจด้วยค่ะคุณพิชชา ที่คุณเข้าใจถึงสัจธรรมของชีวิต
ความสุขกับความทุกข์ มักจะอยู่คู่กันค่ะ
เพียงแต่เราจะทำยังไง ให้เราทุกข์น้อยที่สุดเท่านั้นเองค่ะ
มาฟังเพลงด้วยกันน่ะค่ะ

ผมคิดว่าเป็นนะ

เราทำดี กับเขา เป็นกรรมใหม่ เมื่อส่งผล เราก็ได้รับสิ่งที่ดี จากเขาหรือจากที่อื่นก็ได้ครับ
เขาไม่เห็นความดีเรา เป็นกรรมเก่า ทำให้ความดีนี้เขาไม่เห็น

คือเขายังไม่เห็นน่ะ อีกหน่อยก็อาจจะเห็น

เหมือนบางคน ยังไม่เห็นคุณของพ่อแม่ พอตัวเองเป็นพ่อแม่ แล้วจึงเห็น เป็นต้นครับ

เราก็ทำดี ไปเลย ไม่ต้องหวังให้เขาเห็นก็ได้

เราเองก็รู้เอง เห็นเอง เทวดาฟ้าดิน ก็เห็น

แต่ถ้าเราไปยึดมั่น คาดหวัง จะทุกข์ได้

เราทำดี ไม่ยึด เขาจะเห็นไม่เห็นก็ช่าง เราได้ทำ ก็สุข


เป็นกำลังใจให้ ทำดีเรื่อยๆไปนะครับ ทำแล้วปล่อยวาง ทำแล้วปล่อยวาง
กับทุกคน ในทุกเรื่อง ในทุกด้าน แล้วคงจะดีเอง

ขอบคุณค่ะ คุณจักรแก้วรัตนะ สำหรับข้อคิดดีๆ

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม นี้คือคำฮิตติดหู ฮิ ฮิ

เราคือสัตว์โลก กรรมคือสิ่งที่เรากระทำ

ถ้าเป็นกรรมดีก็จะช่วยหนุนนำ ถ้าเป็นกรรมชั่วก็จะคอยตามผลาญ

กรรมที่เป็นอดีตชาติเราไม่สามารถล่วงรู้ได้ด้วยวิสัยของปุถุชนคนธรรมดาอย่างเราๆท่านๆ

แต่กรรมที่เป็นปัจจุบันที่เราเคยทำ ถ้าทำดีผลก็ย่อมออกมาดี ทำชั่วก็ผลออกมาชั่ว

แต่ทำดีแทบตาย ผลก็ยังออกมาชั่ว นั่นแสดงว่ากรรมชั่วที่เราเคยทำตามผลาญเราอยู่

คนที่เรารู้จักด้วยทุกคนไม่ว่าดีรึเลว ล้วนแล้วแต่เคยทำกรรมเกี่ยวเนื่องมาด้วยกันทั้งนั้น

อยู่ที่กรรมดีกรรมชั่ว กรรมที่เราเคยทำมาแล้ว หน้าที่ของเรามีอย่างเดียวคือรับผลกรรมนั้นๆ

แก้ไขอะไรไม่ได้ แต่ถ้าเราเข้าใจกฎแห่งกรรมอย่างดีพอแล้วถึงจะเป็นกรรมที่หนักหนา

ที่เราต้องคอยรับ แต่ใจของเราก็สามารถอดทนและยอมรับกรรมนั้นๆได้อย่างสบายใจ

เพราะเรารู้ว่าเราทำไม่ดี ผลมันจิงเป็นอย่างที่เห็น และเมื่อเรารู้อย่างนี้แล้วว

ก็จะช้าอยู่ใยตั้งหน้าตั้งตาทำกรรมใหม่ที่ดีๆ จะได้กลายเป็นกรรมเก่าที่ดีๆหนุนนำเราให้ภายภาคหน้า

"สิ่งทั้งปวงย่อมไหลมาจากเหตุ" นี้เป็นหลักคำสอนในพุทธศาสนา..ดังนั้นสิ่งท่านผู้ถามประสบอยู่นี้จึงมาจากเหตุเก่าที่เคยทำมาในอดีตหาได้เกิดด้วยความบังเอิญหรือใครๆมาบันดาลไม่..จากคำสอนของพระพุทธเจ้าเราจึงได้ทราบว่ากรรมและผลย่อมสอดคล้องต้องกัน จึงพออนุมาณได้ว่า เำพราะอำนาจกิเลสของตนในอดีต จึงได้ทำบาปกรรมในลักษณะคล้ายๆกันกับคนที่กำลังทำบาปกรรมอยู่กับท่านผู้ถามในปัจจุบัน สรุปเป็นประเด็นได้ดังนี้..

๑. ทำตนเป็นผู้ไม่รู้คุณคน จึงต้องพบเจอคนที่ ..เค้าไม่เคยสำนึกหรือเห็นความดีเลย..

๒. เคยล่วงศีลข้อ๒ (อทินนาทานฯ)มาแล้วจึงต้องเสียทรัพย์ดังที่ปรารภว่า....ช่วยทั้งที่ทำให้ตัวเองลำบากเดือดร้อนเสียสุขภาพจิต เสียเงินทอง

๓. เคยคิดร้ายใส่ความเพ่งเล็งคนอื่นมา จึงเเม้เมื่อตนไม่ได้ทำผิดอะไรแต่คนอื่นก็คิดว่าตนทำ..ดังที่ปรารภว่า...(ปัญหาที่เกิดกับเค้าใหญ่โตแต่ปัญหาเราเล็กน้อยมากทั้งที่เราก็แย่ ถ้าเป็นเรื่องอะไรไม่ดีเค้าจะคิดว่าเราทำ)

เมื่อทราบเช่นนี้ก็พึงทำใจยอมรับวิบากเก่าแล้วเจริญกรุณาแก่เขาผู้กำลังบันเทิงในบาปใหม่เพื่อ ผลคือทุกข์อันเผ็ดร้อนอย่างที่ท่านผู้ถามประสบอยู่..แล้วให้อภัยแก่เขานั้นเสีย...หากสามารถหลีกเลี่ยงคนเช่นนี้ได้ก็พึงทำ เพราะไม่มีประโยชน์ใดๆรังแต่จะเป็นโทษแก่ตน ..

หากยังต้องคบคุ้นต่อไปก็พึงพูดคุยหาข้อปรองดองที่ยอมรับกันได้ แต่ไม่พึงมั่นหมายว่าเขาจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างที่เราคาดหวัง เพราะใครๆจะบังคับใจใครได้ย่อมไม่มี ทั้งหากบาปเก่ามีกำลังแรง แม้จะ หลบหลีกอย่างไรก็ไม่อาจพ้นไปได้ .. ทั้งนี้ก็มิใช่ว่าตนต้องเพิกเฉยงอมือเท้ารอรับกรรมหรือใช้กรรมอะไร ..ศาสนาพุทธสอนให้เรามีความเพียร จึงไม่ควรคอยให้อะไรๆเกิดเอง หรือเกิดตามด้วยอำนาจการอ้อนวอนร้องขอโดยไม่ลงมือลงแรงทำอะไรๆเลย..

เมื่ิอทราบเหตุผลที่มาที่ไปเช่นนี้แล้วก็พึงสังวรณ์ในการละเว้นที่จะสร้างเหตุใหม่ที่เสีย เพื่อเลี่ยงผลเสียแบบเดิมอีกในกาลต่อไป....

ขอให้พ้นทุกข์โดยไวครับ..