1.ยุให้คนฆ่ากัน เป็นปิสุณาวาจา ยุให้ฆ่า เป็นการทำปาณาร่วมกับคนที่หลงเชื่อแล้วไปฆ่า ผู้ยุน่าจะเป็นจำเลยที่ 1 เพราะอุปมาเหมือนผู้สั่งฆ่าทางอ้อม ผลกรรมคือโทษหนัก ศาลตัดสินแล้วอาจถูกประหารชีวิตพร้อมกับคนที่ฆ่า
2.ลบหลู่พระพุทธเจ้า ที่ทรงแสดงไว้ก็หนักแบบหัวระเบิดเป็นเสี่ยง อกแตกตาย
แต่พวกนี้ต้องแสดงการกระทำออกมาด้วย คิดอย่างเดียวไม่น่าหนักขนาดนี้ ถ้า
ลบหลู่พระอริยะเจ้านี่ก็เป็นบ้า พอใจที่จะฆ่าตัวตายบ้าง มีจิตใจฟุ้งซ่านเศร้าหมอง
ไม่เห็นคุณของการปฏิบัติธรรม ทำสมาธิ คิดว่าตัวเองบรรลุพระสัทธรรมแล้วบ้าง
คุณธรรมที่มีอยู่ก็เสื่อมถอยลง ตายแล้วตกนรกชั่วกัลป์ชั่วกัลป์
3. คนทำทานมาก รักษาศีลดี แต่ตอนตายจิตเศร้าหมอง จะเป็นเช่นไร
ไปเกิดในอบายภูมิ จิตตอนใกล้ตายสำคัญมาก พระพุทธเจ้าท่านจึงทรงสอนให้หมั่น เจริญมรณานุสติอยู่บ่อย ๆ เพื่อปลูกฝังให้จิตไม่ประมาทและกระทำความดีอยู่เป็นนิจศีลจนเป็นเกิดเป็นความเคยชินในขันธสันดาน
ดังพระดำรัสขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ว่า
“ ดูกรภิกษุทั้งหลาย บัดนี้เป็นวาระสุดท้ายแห่งเราแล้ว เราขอเตือนพวกเธอทั้งหลายให้จำมั่นไว้ว่าสิ่งทั้งปวงมีเสื่อมและสิ้นไปเป็น ธรรมดา เธอทั้งหลายจงอยู่ด้วยความไม่ประมาทเถิด ”
กราบขอบพระคุณที่มา :: ลานธรรมเสวนา และพลังจิตดอทคอม
กราบอนุโมทนาบุญกับผู้เจริญในธรรมและกัลยาณมิตรทุกท่านนะเจ้าค่ะ 
| ไฟล์แนป: |
|
ดอกบัว 104.jpg [ 3.86 KiB | เปิดดู 4307 ครั้ง ] |
ทาน ศีล ภาวนา ภาวนา ภาวนา