ปาณาติบาตนั้นมีองค์ ๕ คือ
๑. ปาโณ สัตว์มีชีวิต
๒. ปาณสญฺญิตา รู้ว่าสัตว์มีชีวิต
๓. วธกจิตตํ จิตคิดจะฆ่า
๔. อุปกฺกโม พยายามที่จะฆ่า
๕. เตน มรณํ สัตว์ตายด้วยความพยายามนั้น.
อ้างคำพูด: อยากรู้ว่าการกระทำดังกล่าวนั้นแม่ของเด็กหญิงคนนั้น(ที่เป็นคนบังคับพาไป)หรือเด็กหญิงคนที่อุ้มท้องลูกของเขา นั้นจะบาปไหม แล้วจะมีเวรกรรมติดตามตัวเขาทั้งคู่ไปไหม แล้วมีวิธีที่จะช่วยอะไรเขาได้บ้าง ย้ำว่า เด็กหญิงคนนั้นไม่ได้ตั้งใจเเม้แต่นิดเลย คัยมีประสบการช่วยบอกหน่อยนะคะ เพราะเด็กหญิงคนนั้นกลัวมาก เพราะการทำแท้งไม่ใช่เรื่องดีเลยแม้แต่ที่จะคิด.....
มีจิตที่คิดจะฆ่า แต่องค์ประกอบข้ออื่นไม่สำเร็จ ถือเป็นมโนทุจริต ความคิดที่ไม่ดี
แต่ไม่เป็นปาณาติบาต ไม่ว่าจะมีเจตนาอย่างไรก็ตามในทีแรกก็ถือว่ากรรมนั้นไม่สำเร็จ
คำว่าบาป เป็นชื่อของผลจากการกระทำ ที่เมื่อตามระลึกถึงทำให้เกิดความไม่สบายใจ
ทุกข์ใจ เกิดความเดือดร้อนเป็นผลกระทบต่อตนเองและผู้อื่น ในเจตนาหรือกรรมที่ได้ทำ
ลงไปถ้าสำเร็จมีเด็กถึงแก่ความตาย ถือว่าละเมิดต่อศีลปาณาติบาต และผิดกฏหมาย
เมื่อผิดศีลผิดกฎหมาย การกระทำของแม่เด็กตัวเด็กด้วยก็มีส่วนต่อความผิด เป็นบาป!
เฉพาะ(สำเร็จมีเด็กถึงแก่ความตาย)
บาปขึ้นต่อความรู้สึก ซึ่งอาจไม่เท่ากัน คนที่จิตใจอ่อนโยนมีเมตตาเชื่อในเรื่องกฏแห่งกรรม
มีสัมมาทิฐฏิความเห็นชอบ ละอายต่อความผิด เกรงกลัวต่อบาป ความรู้สึกที่มีต่อความคิด
คำพูดและการกระทำของตนเอง หากต้องละเมิดศีลและผิดกฏหมาย (เด็กที่ไปทำเพราะแม่บังคับ)
แม้สำเร็จเป็นความคิดที่ไม่ดี(มีส่วน,หรือเลี่ยงไม่ได้ที่ต้องกระทำผิด)แต่ไม่สำเร็จเป็นการกระทำ
เวรหรือวิบาก ซึ่งเป็นผลจากการกระทำนั้น ก็ให้ผลในรูปสัญญาความทรงจำที่รบกวนจิตใจ
หากวันนั้นยิ่งได้กระทำลงไปย่อมมีความรู้สึกทุกข์มีความกังวลกลัวมากกว่านี้
หากสำนึกผิดต่อสิ่งทีคิดหรือเลี่ยงความรู้สึกในอดีตไม่ได้ ควรเผชิญความจริงในโลกของ
ความจริงไม่ใช่ติดอยู่กับความทรงจำในอดีต เพื่อบันทอนจิตใจตนเองเป็นวิบากหรือเวรโดย
มิได้รู้ตัว ว่าความคิดที่ไม่สบายใจเป็นอกุศลที่เฝ้าคิดเฝ้านึกนี่เองคือเงาคือกรรมที่ติดตัว
มโนทุจริต หรือความคิดนึกที่ไม่ดี แค่ตรึกนึกคิดยังสร้างความทุกข์ได้ขนาดนี้ดังนั้น มโนสุจริต
ความคิดนึกในด้านดีก็ย่อมต้องให้ผลเป็นสิ่งดีๆ ยังไม่พูดถึงการได้ลงมือทำในสิ่งที่ดี
เมื่อเจตนาที่เป็นกุศลมากพอแรงพอ ด้วยการคิดดี พูดดี ทำดีในวันนี้ปัจจุบันนี้ เจตนา(ถูกบังคับ)
ที่เป็นอกุศลที่ไม่แรงพอ คิดพูด แต่ไม่ได้ทำ ผลลัพธ์ที่เป็นบาปอาจแรงกว่า เพราะการตาม
ระลึกถึงสิ่งดีงามมีแรงน้อย ตรึกน้อยตรองน้อย แม้ครบกายกรรม3 คิดพูดทำดีแล้วก็ตาม
ให้ตั้งสติรักษาศีลหมั่นทำความดีไม่ย่อท้อ แล้วเจริญสติ
หมั่นระลึกนึกถึงเจตนาที่เป็นกุศลที่ได้ทำไปแล้ว กำลังจะทำบ่อยๆ ไม่นานศีลรักษาความ
ปกติสมาธิหรือสติจะรักษาจิต ไม่ให้ตกไปสู่อบายแน่นอนขอเจริญพร
...
|
