.
"เจ้าพ่อ กับ พระธุดงค์"
" .. เดิมทีศาลเจ้าอำเภอเถิน (จังหวัดตาก) นั้นดุมาก "ต้องกินควายปีละ ๑ ตัว ชาวบ้านจะฆ่าควายปีละ ๑ ตัว" เพื่อทำพิธีบวงสรวงต่อเจ้าพ่อ "ขอให้คุ้มครองให้อยู่เย็นเป็นสุข ทำมาหากินสะดวก และขอหวยขอเบอร์ด้วย" ศาลเจ้านั้นใหญ่โตมากและทำด้วยไม้ทั้งหลัง มีไม้เสาเป็นไม้แดงไม้ประดู่ต้นใหญ่ๆ ทั้งนั้น ในพิธีก็มีคนประทับทรงเจ้าพ่อเหมือนกัน เจ้าพ่อได้บอกว่า ..
"ต่อไปนี้ เจ้าพ่อจะไปจำศีลอยู่ที่ภูเขาอินทรโขงแล้ว อย่าได้ทำการฆ่าสัตว์ตัดชีวิตมาเซ่นสรวงเจ้าพ่ออีก ไม่ดีมันบาป"
ชาวบ้านก็ว่า "อ้าว...ทำไมว่าอย่างนั้น"
เจ้าพ่อก็บอกว่า "อ้าว...เจ้าพ่อได้ยินพระธุดงค์มาแสดงธรรมอยู่ที่ป่าช้า" เจ้าพ่อก็ไปฟังเหมือนกัน "ก่อนนี้พระที่วัดเจ้าคณะอำเภอไม่เคยเทศน์อย่างนี้ว่าบาป" แต่พระธุดงค์กรรมฐานได้มาเทศน์สอนชาวบ้านว่า "ไม่สมควรเป็นบาปมาก เจ้าพ่อเพิ่งเข้าใจ ด้งนั้น พวกลูกหลานขออย่าได้ทำบาปเช่นนั้นอีก"
ต่อมาศาลเจ้านั้นก็ร้าง "พวกเจ้าหน้าที่วัดป่าก็ได้ไปขอเอาศาลเจ้านั้นรื้อมาทำศาลาวัดได้หนึ่งหลัง" อาตมา (หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ) กลับขึ้นไปที่นั่นได้เห็นศาลาใหม่ ชาวบ้านจึงได้เล่าให้ฟังถึงได้รู้เรื่องว่า "ศาลานี้เกิดจากเจ้าพ่อนั้น" .. "
"หลวงปู่เล่าเรื่อง"
หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=6&t=49304
