ในสมัยก่อน เวลาที่มนุษย์จะเดินทางไปไหนมาไหนก็จะนำลูกสุนัข
หรือลิงตัวเล็กๆ ติดตัวไปด้วยเสมอ

ในการเดินทางโดยทางทะเลครั้งหนึ่ง มนุษย์ได้พาลิงไปด้วย
ในระหว่างการเดินทาง ได้เกิดพายุขึ้น
จนเรือไปเกยหินโสโครกและอับปางลง
มนุษย์พากันกระโดดลงทะเลเพื่อเอาชีวิตรอด

ลิงก็กระโดดตามไปด้วยปลาโลมา
ซึ่งว่ายน้ำอยู่ใกล้ๆ กับเรืออับปางเห็นลิงลอยคออยู่ในน้ำ
จึงเข้ามาช่วย เพราะคิดว่าเป็นมนุษย์
แล้วพาขี่หลังว่ายน้ำเข้าสู่ฝั่งด้วยความเข้าใจผิด
ขณะเข้าใกล้ท่าปิเรอุช เมืองท่าของกรุงเอเธนส์
ปลาโลมาก็ถามลิงขึ้นว่า เป็นชาวกรุงเอเธนส์หรือเปล่า





ลิงตอบว่า "ใช่" แล้วยังคุยโวขึ้นอีกว่า
"ข้าน่ะ มาจากตระกูลที่เก่าแก่เชียวนะ"

ปลาโลมาพูด "ถ้าเช่นนั้น ท่านก็รู้จักปิเรอุชน่ะสิ"

ลิงได้ฟังดังนั้นก็นึกว่าปลาโลมาพูดถึงมนุษย์

จึงตอบออกไปว่า "อ๋อ แน่นอนสิ
ข้ารู้จักเขาเป็นอย่างดีทีเดียวละ เขาเป็นเพื่อนสนิทของข้าเอง"

ปลา โลมาได้ยินเช่นนั้น
ก็รู้สึกเกลียดชังในความโง่เขลาของลิงเป็นอย่างยิ่ง
มันสะบัดร่างลิงที่อยู่บนหลัง จนตกลงไปในทะเลถึงแก่ความตายทันที

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :
การคุยโตโอ้อวด กลับทำให้ตัวเองตกต่ำ
และเป็นที่เกลียดชังของผู้อื่นเสมอ

คัดลอกจาก...
http://www.karn.tv/c_tale/tale_001.html