วันเวลาปัจจุบัน 28 มี.ค. 2024, 21:16  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


กฎการใช้บอร์ด


อ่านนิทาน จากบอร์ดเก่า
http://www.dhammajak.net/board/viewforum.php?f=5



กลับไปยังกระทู้  [ 4 โพสต์ ]    Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 18 มี.ค. 2009, 10:38 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 01 ส.ค. 2005, 10:46
โพสต์: 12074

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว www


รูปภาพ

เจ้าหนูตัวจ้อย (นิทานสนุก)


เรื่อง นำบุญ นามเป็นบุญ
ภาพ เบ็ญจมาศ คำบุญมี



รูปภาพ

รูปภาพ

นานมาแล้ว มีพ่อครัวคนหนึ่งเปิดร้านขายขนมเค้กอยู่ที่ตลาดใจกลางเมือง
พ่อครัวคนนี้ทำขนมเค้กอร่อยมาก ใครๆ ต่างก็ชอบขนมเค้กของเขา
พ่อครัวขายขนมเค้กได้วันละเป็นร้อยๆ ก้อน
เขามีความสุขที่ผู้คนชื่นชอบขนมเค้กที่เขาทำ

เช้าวันหนึ่ง พ่อครัวตกใจเมื่อเห็นห้องครัวของเขา
มีข้าวของกระจุยกระจายเต็มไปหมด
พ่อครัวพยายามสำรวจหาร่องรอยของผู้ร้าย
และแล้ว... เขาก็พบรอยเท้าสัตว์ที่ไม่พึงปรารถนา
มันคือ รอยย่ำบนผงแป้งของเจ้าหนูผู้ชุกซนนั่นเอง
พ่อครัวไม่ชอบให้หนูเข้ามาวุ่นวายในร้านของเขาเลย
ดังนั้น เขาจึงคิดหาวิธีจัดการกับหนูจอมยุ่ง

พ่อครัว ไปขอร้องแมวเหมียวให้มาช่วยปราบหนู
เจ้าแมวสนุกกับการไล่จับหนูตลอดทั้งคืน
เมื่อพ่อครัวกลับมาในตอนเช้า
เจ้าหนูตัวจ้อยก็ย้ายออกไปจากร้านของเขาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
พ่อครัวนึกอยากขอบใจแมวเหมียวที่ช่วยไล่หนู
แต่เมื่อเขาเหลือบไปเห้นแมวนับสิบตัวที่เหมียวชวนให้มานอนเล่นในร้าน
พ่อครัวก็ถึงกับพูดไม่ออกบอกไม่ถูก และเมื่อพ่อครัวเอ่ยปากไล่พวกมัน
ฝูงแมวก็พร้อมใจกันพองขนฟูขู่ฟ่อๆ
และทำทีว่าจะข่วนพ่อครัวถ้าเขาบังอาจมารบกวนเวลานอนกลางวันอันแสนสุข
พ่อครัวถึงกับซึมจ๋อย! เขาอยากได้ร้านของเขาคืนจากแมว
ด้วยเหตุนี้เขาจึงคิดหาวิธีจัดการกับพวกแมวจอดโหด

พ่อครัว ไปขอร้องคุณหมาให้มาช่วยปราบแมว
คุณหมาสนุกกับการไล่กวดพวกแมวตลอดทั้งคืน
เมื่อพ่อครัวกลับมาในตอนเช้า
ฝูงแมวจอมโหดก็อพยพออกจากร้านเขาไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
พ่อครัวนึกขอบใจคุณหมาที่ช่วยไล่แมว
แต่เมื่อเขาเหลือบไปดูรอบๆ ห้อง
เขาก็เห็นคุณหมากำลังประกาศอาณาเขตของมันด้วยการฉี่ตามมุมร้าน
และหย่อนระเบิดเอาไว้เป็นก้อนๆ เรี่ยราดพื้นห้องไปหมด
พ่อครัวโกรธเจ้าหมามาก แต่เมื่อเจ้าหมาแยกเขี้ยวขู่
พ่อครัวก็ได้แต่ทำหน้าเจื่อนๆ
แล้วเลี่ยงไปนั่งหลบมุมเพื่อหาวิธีจัดการกับเจ้าหมาอย่างเงียบๆ

พ่อครัว ไปขอร้องคุณเสือให้มาช่วยปราบหมา
เสือตัวใหญ่สนุกกับแกล้งวิ่งไล่เจ้าหมาตลอดทั้งคืน
เมื่อพ่อครัวกลับมาในตอนเช้า
เจ้าหมาผู้น่าสงสารก็เดินตุปัดตุเป๋ออกจากร้านไปอย่างสะบักสะบอม เป็นที่สุด
พ่อครัวนึกของใจคุณเสือที่ช่วยไล่เจ้าหมา
แต่เมื่อเขาเหลือบไปเห้นเจ้าของเขี้ยวขาวๆ ที่กำลังนั่งอยู่บนโต๊ะนวดแป้ง
พ่อครัวก็เริ่มกลัวจนตัวสั่น และรีบออกจากร้านของตัวเองทันที

พ่อครัว ไปขอร้องช้างเบิ้มให้มาช่วยปราบเจ้าเสือเขี้ยวใหญ่
ช้างเบิ้มขอรางวัลในการปราบเสือเป้นขนมเค้กจากพ่อครัวจำนวนหนึ่งอิ่ม
เมื่อพ่อครัวรับปาก ช้างเบิ้มก็วิ่งไล่เหยียบเจ้าเสือเล่นตลอดทั้งคืน
และแล้วช้างเบิ้มก็สามารถขับไล่เจ้าเสือร้าย
ให้เผ่นหายไปจากร้านขายขนมเค้ก ได้
พ่อครัวดีใจมากที่เขาได้ร้านกลับคืนมาอีกครั้ง
แต่สัญญาก็ต้องเป็นสัญญา พ่อครัวจึงต้องลงมือผสมแป้งกะละมังใหญ่
เพื่ออบขนมเค้กให้ช้างเบิ้มกินจนกว่าจะอิ่ม

ช้างเบิ้มกินขนมเค้กของพ่อครัวที่ละก้อน...ทีละก้อน
ขนมเค้กของพ่อครัวอร่อยมาก
อร่อยเสียจนช้งเบิ้มสามารถกินได้โดยไม่รู้สึกอิ่ม
พ่อครัวผู้น่าสงสารทำขนมเค้กเลี้ยงช้างเบิ้มเสียจนมือหงิก
ในที่สุด พ่อครัวก็ตัดสินใจว่า
เขาต้องหาวิธียุติการหม่ำของคุณช้างเบิ้มจอมตะกละ

พ่อครัว ไปขอร้องหนูตัวจ้อยให้กลับมาจัดการกับช้างเบิ้ม
เจ้าหนูขอรางวัลในการปราบช้างเป็นขนมเค้กวันละ 1 ก้อน
โดยมันสัญญาว่าถ้าพ่อครัวให้ขนมเค้กมันกินทุกวัน
มันจะไม่ออกมาเพ่นพ่าน และไม่ทำให้ห้องครัวเลอะเทอะ
เมื่อพ่อครัวรับปาก เจ้าหนูจอมซนก็แกล้งโผล่หน้าไปทักทายช้างเบิ้ม
ที่มีขนมเค้กอยู่เต็มปาก ใคร ๆ ก็รู้ดีว่าสิ่งเดียวที่ช้างกลัวก็คือ หนู
เมื่อช้างเบิ้มเห็นเจ้าหนูตัวจ้อย
มันก็ร้องเสียงหลงด้วยความตกใจ
แล้ววิงออกจากร้านไปอย่างไม่คิดชีวิต

หลังจากนั้นเป็นต้นมา พ่อครัวก็ทำตามสัญญาด้วยการอบขนมเค้ก
เผื่อเจ้าหนูวันละ 1 ก้อน พ่อครัวคิดในใจว่า
การมีหนูอยู่ในครัวก็ยังดีกว่าการมีแมว หมา เสือ
หรือช้างมาเพ่นพ่านจนเขาทำขมเค้กไม่ได้
และแล้ว ... เจ้าหนูตัวจ้อย (ที่ต่อมากลายเป็นเจ้าหนูตัวอ้วน)
ก็ได้รับอนุญาตให้อาศัยอยู่ในห้องครัวแสนสุขแห่งนั้นสืบมา


คัดลอกจาก... http://www.karn.tv/c_tale/tale_007.html

:b8: :b8: :b8:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 08 เม.ย. 2009, 16:13 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 04 ธ.ค. 2007, 10:10
โพสต์: 38

ที่อยู่: กรุงเทพฯ

 ข้อมูลส่วนตัว


พรุ่งนี้
มีไว้สำหรับแก้ไขข้อผิดพลาดของวันนี้
มิใช่ส่งเสริมความผิดพลาด
ให้สมบรูณ์เต็มที่


จากข้อคิดของท่านพุทธทาส

.....................................................
ทำความดีเริ่มที่ตัวเราตั้งแต่ตอนนี้ ก่อนที่จะสายเกินไป


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 09 เม.ย. 2009, 00:28 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 26 มิ.ย. 2008, 17:20
โพสต์: 1855

แนวปฏิบัติ: อานาปานสติ
อายุ: 0
ที่อยู่: THAILAND

 ข้อมูลส่วนตัว


เมื่อช้างเบิ้มเห็นเจ้าหนูตัวจ้อย
มันก็ร้องเสียงหลงด้วยความตกใจ
แล้ววิงออกจากร้านไปอย่างไม่คิดชีวิต


หลังจากนั้นเป็นต้นมา พ่อครัวก็ทำตามสัญญาด้วยการอบขนมเค้ก
เผื่อเจ้าหนูวันละ 1 ก้อน พ่อครัวคิดในใจว่า
การมีหนูอยู่ในครัวก็ยังดีกว่าการมีแมว หมา เสือ
หรือช้างมาเพ่นพ่านจนเขาทำขมเค้กไม่ได้
และแล้ว ... เจ้าหนูตัวจ้อย (ที่ต่อมากลายเป็นเจ้าหนูตัวอ้วน)
ก็ได้รับอนุญาตให้อาศัยอยู่ในห้องครัวแสนสุขแห่งนั้นสืบมา


:b17: แหมเพิ่งทราบว่า ช้างก็กลัวหนูด้วย วันหลังจะจับหนูไปแกล้งช้าง(ซะให้เข็ด) :b27:

อนุโมทนา ท่านลูกโป่ง

.....................................................
[สวดมนต์วันละนิด-นั่งสมาธิวันละหน่อย]
[ปล่อยจิตให้ว่าง-ชีวิตที่เหลือเพื่อธรรมะ]


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 พ.ค. 2009, 18:06 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 พ.ค. 2009, 11:03
โพสต์: 37

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


:b8: อนุโมทนาครับ :b8:


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 4 โพสต์ ] 

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 10 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร