22154....จูฬกเศรษฐีกับคนใช้...

ลูกโป่ง

วันหนึ่งจูฬกเศรษฐี แห่งเมืองพาราณสี เดินทางไปพระราชสำนัก
เพื่อเข้าเฝ้าพระราชา ติดตามด้วยคนรับใช้คนหนึ่ง
ระหว่างทางพบหนูตายตัวหนึ่ง จึงเอ่ยขึ้นว่า...

"คนที่มีสายตายาวไกล เอาหนูตายตัวนี้ไป
อาจหาเงินได้พอเลี้ยงครอบครัวและรับใช้ประเทศชาติได้"

เพียงหนูตายตัวเดียวนี่นะ จะบันดาลผลไพศาลอะไรปานนั้น คนรับใช้คิด
พอดีเศรษฐีพูดต่อว่า ข้าตรวจดูฤกษ์ยามแล้ว
เวลาที่ข้าพบหนูตายเป็นฤกษ์งามยามดี
ใครก็ได้ที่เอาหนูตัวนี้ไปจะเจริญรุ่งเรือง

อัศจรรย์ปานนี้ ใครมันจะไม่เอา คนรับใช้คิด เขาจึงเอาหนูตายตัวนั้นติดตัวไป
ได้มาแล้วก็มานั่งคิดว่า เอ จะเอาไปทำอะไร เอาละวะ เอาไปขายดีกว่า
ว่าแล้วเขาก็นำไปขายในตลาดเพื่อเป็นอาหารแมว
คนเลี้ยงแมวให้เงินมากากณิกหนึ่ง แกก็เอาเงินนั้นไปซื้อน้ำอ้อยหม้อหนึ่ง
เอาไปแจกจ่ายให้ช่างทำดอกไม้ซึ่งไปเก็บดอกไม้ในสวนกลับมา
ให้ดื่มฟรีคนละจอก สองจอก
พวกช่างดอกไม้ก็เห็นในความมีน้ำใจ จึงแบ่งดอกไม้ให้เขาส่วนหนึ่ง

เขาขายดอกไม้เหล่านั้นได้เงินมา 8 กหาปณะ
กำลังคิดอยู่ว่าจะเอาเงินนี้ไป "ต่อทุน" อย่างไร
บังเอิญคืนหนึ่งมีพายุฝนกระหน่ำต้นไม้โค่นล้มระเนระนาด
โดยเฉพาะพระราชอุทยาน ต้นไม้โดนพายุพัดโค่นล้มจำนวนมาก
คนเฝ้าอุทยานไม่อาจขนไม้ไปทิ้งได้

บุรุษหนุ่มจึงไปเสนอตัวขอขนต้นไม้ให้ แต่ขอแบ่งเศษไม้ไปทำฟืนบ้าง
คนเฝ้าอุทยานบอกว่า ท่านเอาไปหมดเลย
ขอแต่ให้ขนออกจากสวนให้หมด

เขาไปซื้อน้ำอ้อยมาแจกเด็กๆ ที่วิ่งเล่นอยู่
ขอแรงให้ช่วยขนไม้มาตัดเป็นท่อนเล็กท่อนน้อย
มัดเป็นมัดๆ ขนไปกองไว้ที่ประตูอุทยาน
ช่างหม้อหลวงซื้อฟืนเหล่านั้นด้วยเงิน 16 กหาปณะ
และแถมตุ่มน้ำให้หลายใบ

เขาตั้งตุ่มน้ำไว้ที่ประตูพระนคร บริการคนขนหญ้า 500 คนด้วยน้ำเป็นประจำ
จนพวกคนขนหญ้าพูดกับเขาว่า "ท่านมีอุปการคุณแก่พวกเรามาก
จะให้พวกเราช่วยอะไรได้บ้าง" เขากล่าวว่า เอาไว้ก่อน
ถ้าข้าพเจ้ามีธุระจะไหว้วานท่านแล้วจะบอก

บุรุษหนุ่มวิสัยทัศน์กว้างไกลรายนี้ ไปตีสนิทกับพ่อค้าผู้ประกอบการ
ทั้งทางน้ำและทางบก จนรู้จักสนิทสนมกันดี
วันหนึ่งพวกพ่อค้าทางบกมาบอกข่าวว่า พรุ่งนี้พ่อค้าม้า 500 ตัว
จะนำม้าเข้าเมือง เขาได้ยินดังนั้นจึงรีบไปหาพวกคนขนหญ้า
ขอหญ้าจากพวกเขาคนละฟ่อน แล้วขอร้องพวกเขาว่า
เมื่อข้าพเจ้ายังไม่ได้ขายหญ้า ขอพวกท่านอย่าเพิ่งขาย
พวกคนขนหญ้าเขาก็ยินยอม เพราะบุรุษนี้มีบุญคุณต่อเขา
เขาขายหญ้าให้พ่อค้าม้าเหล่านั้นได้เงินมา 500 กหาปณะ

จากนั้นมาไม่นาน เขาก็หันไปติดต่อประสานงานค้าขายกับพวกพ่อค้าเรือ
ด้วยความชาญฉลาดและไหวพริบของเขา
ทำให้เขาได้เงินมามากถึง 200,000 กหาปณะ
มีฐานะร่ำรวยขึ้นชั่วเวลาไม่นาน

เขานึกถึงบุญคุณของจูฬกเศรษฐี จึงนำเงินหนึ่งแสนบาทไปให้
และเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฟัง เศรษฐีไม่รับเงินนั้น
คิดว่า "หนุ่มคนนี้ไม่ควรเป็นคนรับใช้เราอีกต่อไป"
จึงยกธิดาให้แต่งงานกับเขา

เป็นอันว่า เด็กหนุ่มผู้ขยัน มีวิสัยทัศน์กว้างไกล ได้เป็นทั้งเศรษฐี
และลูกเขยเศรษฐี ด้วยประการฉะนี้แล....

พุทธศาสนสุภาษิต
อนากุลา จ กมฺมนฺตา เอตมฺมงฺคลมุตฺตมํ
การงานไม่คั่งค้างสับสน เป็นมงคลอย่างสูงสุด

อติสีตํ อติอุณฺหํ อติสายมิทํ อหุ
อติ วิสฺสฏฺฐกมฺมนฺเต อตฺถา อจฺเจนฺติ มาณเว
ประโยชน์ทั้งหลายย่อมล่วงเลยคนผู้ทอดทิ้งการงาน
ด้วยอ้างว่าหนาวนัก ร้อนนัก เย็นเสียแล้ว

ข้อมูลจาก... รูปภาพ