ขอบคุณ คุณ ariyachon สำหรับเรื่องนี้อ่านแล้วดีมากๆ เลย
อ่านเรื่องนี้แล้วรู้สึกว่าผู้เขียนผูกเรื่องไว้ลึกซึ้งมากๆ เลย
มีปราชญ์กล่าวไว้ว่า
"ความสุขนี้ขึ้นอยู่กับความพอใจ ถ้าพอใจแล้วก็มีความสุข"
ในสถานการณ์เดียวกัน คนหนึ่งทุกข์สาหัส อีกคนหนึ่งสุขอย่างมากมายเลยก็เป็นไปได้
อย่างในเรื่องนี้ที่พี่คนแรกอยากให้ฝนตก คนน้องไม่อยากให้ฝนตก
แต่พ่อฟังแล้วกลุ้มใจแทนไม่รู้จะเอาใจช่วยใครดี นี่แหละหนาหัวอกคนเป็นพ่อ
แต่ในความเป็นจริงแล้ว
ฝนก็ตกบ้างไม่ตกบ้าง ในวันเดียวกันตกเช้าไม่ตกบ่าย ตกบ่ายไม่ตกเช้า
ตกค่ำๆ ก็มี ธรรมชาติท่านจัดสรรมาให้อย่างเหมาะสมแล้ว
เราจึงมีความสุขบ้างมีทุกข์บ้างเป็นธรรมดา ตามสิ่งที่เข้ามาในชีวิต
การเรียนรู้และไม่หลงเพลินกับสุขชั่วคราวในชีวิตนี้
การพัฒนาจิตใจให้มีรู้จักความสุขจากการภาวนา
และการไปเสียจากความทุกข์ในอริยสัจชนิดนี้
จึงเป็นเป้าหมายในพุทธศาสนาของเรา
สาธุนะครับ
