ถั่วในกำมือ
พระพุทธองค์ตรัสว่า จิตของคนเรานั้นเหมือนกับลิง เราจึงเรียนรู้เรื่องจิตใจของเราได้มากมายจากพฤติกรรมของลิง ... ในอินเดียท้องที่บางแห่ง ลิงเป็นไม้เบื่อไม้เมากับชาวบ้าน เพราะมันชอบขโมยผลไม้ในสวน ชาวบ้านจึงคิดวิธีจับลิง กับดักของชาวบ้านก็คือกระบอกไม้ไผ่ซึ่งตันทั้งสองข้าง แต่ข้างหนึ่งเจาะเป็นรูเล็ก ๆ พอให้ลิงลอดมือเข้าไปได้ ในกระบอกมีถั่ว ซึ่งเป็นของโปรดของลิงวางไว้เป็นเหยื่อล่อ
วันดีคืนดีลิงมาที่สวน เห็นถั่วอยู่ในกระบอกไม้ไผ่ ก็เอามือล้วงเข้าไปหยิบถั่ว แต่พอถอนมือออกก็ติด เพราะกำมือของลิงนั้นใหญ่กว่ารูที่เจาะไว้ ลิงพยายามดึงมือเท่าไหร่ ๆ ก็ไม่ออก กระบอกคามืออยู่อย่างนั้น พอชาวบ้านมาจับ มันก็ปีนขึ้นต้นไม้ไม่ได้ เพราะเหลือมือเปล่าอยู่ข้างเดียว ลงท้ายมันก็ถูกคนจับได้ ลิงหาได้เฉลียวใจไม่ว่า เพียงแค่มันคลายมือออกเท่านั้นก็เอาตัวรอดได้ แต่เพราะมันยึดถั่วเอาไว้แน่นไม่ยอมปล่อย มันจึงต้องเอาชีวิตแลก ...
มีหลายสิ่งที่เราอยากได้ไฝ่ฝัน จนถึงกับยึดเอาไว้อย่างเหนียวแน่น เวลาประสบปัญหา เพียงแต่คลายสิ่งที่ติดยึดนั้นเสียปัญหาก็คลี่คลาย แต่เป็นเพราะเราไม่ยอมปล่อย มันจึงเกิดผลเสียหายตามมามากมาย ไม่คุ้มกับสิ่งที่เรายึดไว้เลย
... พ่อเกิดความเข้าใจผิดลงโทษลูกรุนแรง ครั้นรู้ความจริงแต่เพราะยึดถือหน้าตาของตัวเองไม่ยอมขอโทษ หรือแม้แต่ปรับความเข้าใจกับลูก หากลูกหนีออก จากบ้านหรือทำร้ายตัวเอง ถึงตอนนั้นจะไปโทษใคร ?
... เจ้าของบริษัทฯ รู้อยู่ว่าเศรษฐกิจกำลังแย่ แต่เสียดายเงินที่ลงทุนไว้จะสูญเปล่า แทนที่จะยกเลิกหรือชะลอโครงการกับเดินหน้าต่อไป ผลสุดท้ายกลับสูญเงินหนักกว่าเดิมหลายเท่าตัว ?
ทั้งสองกรณีประสบปัญหาต่างกัน แต่ที่เหมือนกันก็คือติดยึดกับบางสิ่งบางอย่างเหนียวแน่น แม้สถานการณ์จะบีบคั้นแต่ก็ไม่ยอมปล่อยวาง ในที่สุดก็สูญเสียหนักขึ้น จะชอบจะพึงใจกับอะไรก็ตาม อย่าถึงกับยึดติดจนเหนียวแน่นเกินไป เพราะโอกาสที่จะหน้ามืดตามัวนั้นมีสูงจนหาทางออกไม่เจอ
ปัญหาทั้งหมดในชีวิตนั้น ถ้าเรารู้จักปล่อยวางบางสิ่งเสียบ้างมันก็บรรเทาไปได้เยอะ บ่อยครั้งการปล่อยวางไม่ใช่จุดเริ่มต้นของการแก้ปัญหาเท่านั้น หากเป็นทางออกจากปัญหาเลยทีเดียว ความจริงการอยากผลักไสอะไรสักอย่าง ก็เป็นการยึดติดอีกแบบหนึ่งนั่นเองปล่อยวางเสียเถิด แล้วใจเราจะเบาขึ้นมาเป็นกอง ความทุกข์ทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็นเพราะพลัดพรากจากสิ่งที่รัก หรือประสบกับสิ่งที่ไม่พึงปรารถนา ที่มันบีบคั้น กดทับจิตใจเราไม่หยุดไม่หย่อนเสียที ก็เพราะเราไปยึดไปแบกมันเข้าไว้ทั้งวันทั้งคืนมิใช่หรือ
ในหลายกรณีความทุกข์ก็มิได้มาจากไหน หากมาจากการยึดติดไม่ยอมปล่อย ดั่งเจ้าลิงหวงถั่วนั่นเอง
(จากหนังสือ “สายธารแห่งความสุข” รินใจ Life&Family)
เจริญในธรรมครับ
| ไฟล์แนป: |
|
.jpg [ 11.67 KiB | เปิดดู 7131 ครั้ง ] |
