ยิ่งโกรธนานตัวยิ่งเหม็นเน่า ข้อคิดจากนิทานเรื่องคนแบกศพ

อารมณ์โกรธที่เธอแบกมันไว้ เปรียบเสมือนศพที่กำลังเน่าเหม็น

นิทานเรื่องนี้ผมได้ฟังตั้งแต่ พ.ศ. 2536 รู้สึกประทับใจ และได้นำมาเตือนใจตัวเองทุกครั้งเมื่อโกรธใคร ๆ

เรื่องราวของนิทานมีดังนี้.....

ชายคนหนึ่ง นั่งเล่นอยู่ภายในบ้าน อยู่ดี ๆ ก็มีคนเอาศพเน่าเหม็นมาโยนทิ้งไว้หน้าบ้าน

น้ำเหลือง น้ำหนองจากศพ หกเลอะเทอะไปหมด ส่วนคนที่ทุ่มศพใส่เสร็จแล้วก็เดินออกไปหน้าตาเฉย

ถ้าเป็นคุณจะทำอย่างไร??

ในนิทาน ชายคนนั้นโมโห ๆ เขายกศพขึ้นมาแบกไว้เหนือศีรษะ หมายว่าจะเอากลับไปทุ่มคืนให้หายแค้น

เขาแบกศพด้วยมือทั้งสองวิ่งตามหาคู่อริไปทั่ว เลือด, น้ำเหลือง, น้ำหนองจากศพไหลรินลงมาอาบ

ศีรษะ ,ใบหน้า,บ่า,ไหล่, และไหลลงไปยังส่วนต่างๆ ของร่างกาย ส่งกลิ่นเหม็นคละคลุ้ง

เขาวิ่งตามหา (พร้อมกับแบกศพไปด้วย) อยู่พักใหญ่ก็ไม่เจอ เริ่มเหนื่อย และเริ่มได้กลิ่นเหม็นเน่าของศพ

กลิ่นนั้นเหม็นมากจนรู้สึกอยากจะอ้วก เขาจึงวางศพลง และกลับไปทำความสะอาดร่างกาย



ศพก็เหมือนอารมณ์ขุ่นมัวที่ผู้อื่นโยนมาให้เรา

เขาหนีไป ก็เหมือนเขาไม่ได้สนใจเราแล้วว่าเราจะรู้สึกอย่างไร

เราแบกศพ ก็เหมือนเราเก็บอารมณ์ขุ่นมัวนั้นไว้

กลิ่นเหม็นเปื้อนร่างกาย ก็เหมือนอารมณ์นั้นทำร้ายจิตใจของเรา คนอื่นไม่รับรู้ด้วย

เราวางศพ ก็เหมือนเราทำใจได้แล้วปล่อยวางได้แล้ว เรื่องมันก็ผ่านไป



ตอนนั้นผมถามไปว่า ทำตัวเป็นพ่อพระแบบนี้ เดี๋ยวไอ้คนนั้นมันจะได้ใจ แล้วมาทุ่มอีกหล่ะ

ได้คำตอบกลับมาว่า วันหนึ่งเมื่อเจอเขาอีก ให้บอกเขาว่า ศพมันเหม็นนะ รู้ไหม ที่เธอทุ่มลงมาหน่ะ

ลองสังเกตดูนะว่ามันเหม็น (บอกแต่ข้อเท็จจริง ไม่ต้องทุ่มคืน ไม่ต้องบอกว่าเธอทำผิด เธอไม่ดี

ไม่ควรทำ ) ซึ่งผมคิดว่าเป็นเรื่องยาก แต่ต้องใช้เมตตา และความข่มใจ เพื่อไม่ให้เกิดการจองเวรครับ

ขอบคุณที่มา :: http://www.gotoknow.org/posts/506986

♡✿(◕‿◕)✿♡ กราบอนุโมทนาบุญกับท่านผู้เจริญในธรรมและกัลยาณมิตรทุกท่านนะเจ้าค่ะ ธรรมรักษา เทวดาคุ้มครองนะเจ้าค่ะ ขอให้ท่านเจริญในธรรมยิ่ง ๆ ขึ้นไปนะเจ้าค่ะ ♡✿(◕‿◕)✿♡

อารมณ์ขุ่นมัวที่อยู่ในใจ หากไม่ตั้งสติให้ดี
ก็มีแต่ปรุงแต่งก่อเรื่องก่อราวไม่สิ้นสุดคะ

ขอสาธุๆๆ กับนิทานเรื่องคนแบกศพนี้คะ