เศรษฐีหาศรีสะใภ้ ท่านเศรษฐี มีทรัพย์มหาศาล มีลูกชายอยู่คนหนึ่งต้องการจะได้ลูกสะใภ้ที่ดี ที่ฉลาด และมีคุณธรรม ครั้นจะปล่อยให้ลูกชายหาเอาเอง ก็เกรงจะไปได้เอาคนไม่ดีเข้า จะมาพล่าผลาญทรัพย์สมบัติเสียหมด จึงจัดการเลือกหาให้เสียเอง วิธีเลือกหาหญิงดีมาเป็นศรีสะใภ้ ท่านใช้การผูกปริศนาคำทาย ส่งไปให้บรรดาสาวนาง ทั้งหลายตอบ
ปริศนามีว่า “มีปลาอยู่ตัวหนึ่ง จะทำอะไรกิน จึงจะกินได้อิ่มและทนนานที่สุด ?” ถ้านางใดตอบได้ถูกต้อง มีเหตุมีผล ท่านเศรษฐีจะยกขึ้นเป็นสะใภ้ โดยจัดการตบแต่งให้กับบุตรชายของท่าน
ปรากฏมีสตรีสาว ๆ ในละแวกนั้นส่งคำตอบมามากราย บ้างก็ว่าใส่เกลือทำปลาเค็ม บ้างก็ว่าทำเป็นปลาย่าง บางนางก็ว่าทำปลาร้า ฯลฯ แต่ท่านเศรษฐีไม่ชอบใจ
มีอยู่รายหนึ่งตอบมาว่า “จะต้มจะแกงอย่างไรก็ได้เจ้าค่ะ แต่ทำแล้วอย่ากินคนเดียว ควรตักแบ่งให้เพื่อนบ้าน พี่บ้านเหนือ น้องบ้านใต้ได้กินบ้าง วิธีนี้ปลาตัวนั้น จะกินได้อิ่มและทนนานที่สุด” รายนี้ท่านเศรษฐีชอบใจ รับเป็นศรีสะใภ้ จัดการแต่งงานให้กับบุตรชาย ฝ่ายเจ้าลูกชายยังโง่อยู่เลย ค้านพ่อของตนว่า
“รายที่ตอบว่าทำปลาเค็มปลาย่างน่าจะถูกกว่านะพ่อ เพราะปลาเค็ม ปลาย่างมันอยู่ได้นานกว่าเอาไปแกงแล้วแจกชาวบ้าน เพราะเที่ยวเอาไปแจกชาวบ้านมันยิ่งจะทำให้หมดเร็วเข้าไปเสียอีก ผมไม่เห็นด้วยเลย” ฝ่ายพ่อย้อนว่า
“เจ้าลูกโง่ ที่เอาไปทำปลาเค็มปลาแห้งนั้นนะ มันเก็บได้นานต่างหากปัญหาของข้าให้ตอบว่า กินได้นาน ไม่ใช่เก็บได้นาน เก็บกับกินนั้นมันต่างกัน การเก็บไว้เฉยๆ มันช่วยให้เอ็งอิ่มได้หรือ ?” พ่อขมวดถาม เจ้าลูกชายก็ยังไม่ยอม ย้อนแย้งว่า
“ถึงกระนั้นก็เถอะครับพ่อ ต้มแกงแล้วเอาไปเที่ยวแจกชาวบ้านน่ะ ผมก็ว่าไม่เห็นจะกินได้นานตรงไหน กลับจะหมดเร็วเข้านะซิ”
พ่อบอกว่า
“เองมันคิดสั้น ข้าจะอธิบายให้ฟัง ปลาในถ้วยแกงที่เอ็งตักแบ่งให้เพื่อนน่ะ แม้จะหมดไปเร็วไว แต่วันหลังเจ้าปลาในถ้วยที่แจกไปน่ะ มันจะว่ายกลับมาให้เอ็งกินอีก อาจจะกลับมามากกว่าเก่าดีกว่าเดิมก็ได้ เช่น กลับมาเป็นไก่เป็นหมู เพราะเพื่อนบ้านที่เขารับของเราไปกินน่ะ ไม่มีใครใจจืดใจดำหรอก คนมีหัวใจโว้ย…ย่อมจะรู้สึกคุณเพื่อนบ้าน ชาติคนมีน้ำใจน่ะเอ็งเอ๋ย ไม่ยอมกินของของใคร
ข้างเดียวหรอก พวกเรามันมีวัฒนธรรม มีอะไรก็เฉลี่ยแบ่งกัน พริกเรือน เหนือ เกลือเรือนใต้ หมูไปไก่มา ไม่ใช่หมูมาหมาไปโว้ย เหตุนี้แหละข้าจึงรับแม่หนูคนนี้มาเป็นเมียเอ็ง เพราะได้คนที่มีน้ำใจ เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่มาเป็นเลือดเนื้อเชื้อสาย มันจะช่วยให้มีความอบอุ่นมั่นคง เป็นที่รักใคร่นับถือ
ของเพื่อนบ้าน”
ข้อคิดสอนใจ…นิทานเรื่องนี้ เป็นทั้งตัวอย่าง และเป็นปริศนาทำให้เห็นคุณค่าและอานิสงส์ของความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ได้ชัดเจน และอยากจะล้อมรั้วบ้านด้วยไมตรีขึ้นมาเอง…! อย่าลืมประเพณีไทย “พริกเรือนเหนือ เกลือเรือนใต้ หมูไปไก่มา” คอยสอดคอยส่องคอยมองคอยเมียง บ้านใกล้เรือนเคียงคอยเรียกขาน ไต่ถามยามทุกข์ข้าวสุกข้าวสาร ขาดเหลือเจือจานกันไปตามมี เนกาสี ลภเต สุขํ (เนกาสี ละภะเต สุขัง)
กินคนเดียวความสุขไม่มี ถึงจะอ้วนพีก็ไม่กี่วัน…
กินคนเดียวความสุขไม่มี ถึงจะอ้วนพีก็ไม่กี่วัน…
ขอบคุณที่มา :: หนังสือ “สุขทุกฤดู หน้า ๔๖-๔๗” ส่งเสริมคุณธรรม พัฒนาชีวิต นึกถึงธรรมะ คิดถึงหนังสือธรรมะ
ღ✿◕‿◕✿•°°✿◕‿◕✿ღ กราบอนุโมทนาบุญกับท่านผู้เจริญในธรรมและกัลยาณมิตรทุกท่าน ขอให้ท่านเจริญในธรรมยิ่ง ๆ ขึ้นไปนะเจ้าค่ะ เดชะพระกุศล จงมาบังเกิด สิ่งที่เป็นบุญเป็นกุศล ให้เจริญรุ่งเรือง มีทรัพย์สินมหาศาล เป็นทานธาระณะ ทำการงานสำเร็จ มหัศจรรย์เหนือมนุษย์ทั้งปวง สาธุ สาธุ สาธุ ღ✿◕‿◕✿•°°✿◕‿◕✿ღ
| ไฟล์แนป: |
|
ชีวิตที่ลงทุน.jpg [ 20.82 KiB | เปิดดู 9424 ครั้ง ] |
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆนะครับ