วันเวลาปัจจุบัน 29 มี.ค. 2024, 02:23  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


กฎการใช้บอร์ด


อ่านนิทาน จากบอร์ดเก่า
http://www.dhammajak.net/board/viewforum.php?f=5



กลับไปยังกระทู้  [ 3 โพสต์ ]    Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 28 ธ.ค. 2013, 19:25 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 03 ต.ค. 2013, 19:15
โพสต์: 109

แนวปฏิบัติ: มีสติทุกอริยาบท
งานอดิเรก: ปฎิบัติธรรม ฟังธรรม
สิ่งที่ชื่นชอบ: ความไม่ประมาท
ชื่อเล่น: ธรรม
อายุ: 0
ที่อยู่: วัฎฎะสงสาร

 ข้อมูลส่วนตัว www


รูปภาพ

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว พระเจ้าพรหมทัตได้ส่งพระราชโอรส คือ เจ้าชายพรหมทัตตกุมาร ไปเรียนวิชาศิลปวิทยากับอาจารย์ทิศาปาโมกข์ ที่เมืองตักศิลา อยู่มาวันหนึ่งพระราชโอรส เกิดคึกคะนองลำพองใจถือตัวว่าเป็นลูกกษัตริย์ ไปหยิบเมล็ดงาของชาวบ้านคนหนึ่งที่ตากไว้มากินเล่น จนชาวบ้านทนไม่ไหวไปฟ้องอาจารย์ทิศาปาโมกข์ อาจารย์จึงรีบจัดการชดใช้ค่าเสียหายแก่เจ้าของเมล็ดงา แล้วให้ศิษย์ในสำนักจับตัวเจ้าชายพรหมทัต มาทำการเฆี่ยนตีต่อหน้าทันที

เจ้าชายพรหมทัตตกุมาร ทั้งเจ็บทั้งอายคิดพยาบาทว่าถ้าวันใดได้เป็นพระราชาจะจับตัวอาจารย์คนนี้มาประหารชีวิตให้ได้ หลายปีผ่านมาเมื่อพระองค์ได้เป็นพระเจ้าพรหมทัตองค์ต่อไป จึงได้พยายามวางแผนส่งทูตไปเชิญอาจารย์ทิศาปาโมกข์ให้มาเยี่ยมพระองค์ แต่อาจารย์รู้เท่าทันไม่ยอมมาตามคำเชิญ รอจนกระทั่งพระราชามีอายุได้สามสิบกว่าๆ อาจารย์ทิศาปาโมกข์จึงได้มาเยี่ยมตามคำเชิญ เพราะเห็นว่าพระราชาทรงมีความเป็นผู้ใหญ่พอแล้ว

พระราชาพอเห็นอาจารย์ของตนเองเท่านั้นนัยน์ตาก็แดงก่ำด้วยความพิโรธ ตรัสว่า

พระองค์จะแก้แค้นที่อาจารย์เคยเฆี่ยนตีพระองค์ต่อหน้าผู้คนในคราวนั้น พระอาจารย์เลยตอบว่า การที่ตนทำไปเช่นนั้นเป็นการสั่งสอน ไม่ใช่เป็นการก่อเวร เพราะถ้าตนไม่ทำเช่นนั้น ต่อไปภายหน้าพระองค์จะลักขโมยเรื่อยๆ ไป ต่อไปก็จะมีนิสัยกลายเป็นโจร และจะทำการฆ่าผู้คนที่ขัดขวาง ผลสุดท้ายก็คือจะได้รับภัยคือ อาญาแผ่นดิน หากเป็นเช่นนั้นพระองค์คงจะไม่ได้มีโอกาสเป็นพระเจ้าแผ่นดินดังเช่นทุกวันนี้อย่างแน่นอน

บรรดาอำมาตย์ทั้งหลาย เมื่อได้ยินดังนั้นต่างก็กล่าวรับรองคำพูดของอาจารย์ทิศาปาโมกข์ว่าเป็นความจริง พระราชาได้ฟังดังนั้นจึงเกิดสำนึกในบุญคุณแต่งตั้งอาจารย์ทิศาปาโมกข์เป็นปุโรหิต ให้ความเคารพเชื่อฟังดุจบิดา เลี้ยงดูบุตรและภรรยาของอาจารย์เป็นอย่างดี ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา

.....................................................
ขอน้อม กาย วาจา จิต บูชาพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ในกาลทุกเมื่อ
ในทุกทุกขณะจิต ไม่ว่าจะระลึกได้ก็ดี ระลึกไม่ได้ก็ดี พุทธัง ธัมมัง สังฆัง สรณังคัจฉามิ

https://www.facebook.com/Dhammalungta


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 29 ธ.ค. 2013, 08:22 
 
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 17 ก.ย. 2012, 15:32
โพสต์: 2863


 ข้อมูลส่วนตัว


:b8: :b8: :b8: สาธุค่ะ คุณปราชญ์บ้านนอก


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 04 พ.ค. 2015, 08:15 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 6
สมาชิก ระดับ 6
ลงทะเบียนเมื่อ: 20 พ.ค. 2013, 10:07
โพสต์: 406

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


:b8: :b8: :b8:


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 3 โพสต์ ] 

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 10 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร