จงทำตนเหมือนพญามังกร

กาลครั้งหนึ่ง มีอาจารย์กับลูกศิษย์เดินผ่านป่าไม้เห็นคนตัดต้นไม้ จึงเข้าไปถามว่า

“ทำไมจึงไม่ตัดต้นไม้ต้นนั้น ?”

คนตัดต้นไม้ตอบว่า

“เพราะต้นไม้ต้นนั้นมีเนื้อไม้ที่ไม่ค่อยดี ใช้ทำประโยชน์อะไรไม่ได้”

อาจารย์จึงบอกกับลูกศิษย์ว่า

“เห็นไหม ต้นไม้ต้นนั้น มันไม่มีประโยชน์ จึงรอดมาได้ ไม่ถูกโค่น”

ครั้นอาจารย์กับลูกศิษย์เดินต่อไป ก็พบคนฆ่าห่านกำลังถามนายของตนว่า

“จะให้ฆ่าห่านตัวที่ร้องได้หรือตัวที่ร้องไม่ได้”

นายก็สั่งว่า

“ให้ฆ่าห่านตัวที่ร้องไม่ได้”

พอวันรุ่งขึ้น ลูกศิษย์จึงถามอาจารย์ว่า

“เมื่อวานท่านบอกว่าต้นไม้ที่ไม่มีประโยชน์ จึงไม่ถูกโค่น ส่วนห่านตัวที่ร้องไม่ได้ไม่มีประโยชน์กลับถูกฆ่าตาย ระหว่างมีประโยชน์กับไร้ประโยชน์ ท่านจะเลือกอย่างไหน”

อาจารย์จึงตอบว่า “จงทำตัวเหมือนพญามังกรเถิด เดี๋ยวก็แสดงตนให้ปรากฏ เดี๋ยวก็หลบหายเข้าไปในกลีบเมฆ จงอยู่ท่ามกลางระหว่างประโยชน์กับไร้ประโยชน์ ปรับตัวให้เหมาะสมกับธรรมชาติ สามารถยืดหยุ่นได้ ไม่ทำตัวเด่นจนเขาอิจฉา และไม่ทำตัวไร้ค่าเสียจนเขาต้องขจัดทำลาย”

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

จงอยู่ท่ามกลางระหว่างประโยชน์กับไร้ประโยชน์ปรับตัวให้เหมาะสมกับธรรมชาติ

สามารถยืดหยุ่นได้ ไม่ทำตัวเด่นจนเขาอิจฉาและไม่ทำตัวไร้ค่าจนเขาต้องขจัดทำลาย

ขอบคุณที่มา :: http://www.นิทานออนไลน์.com/2010/04/blog-post_27.html :: ภาพจากอินเทอร์เน็ต

(♡✿◕‿◕✿♡) กราบอนุโมทนาบุญกับท่านผู้เจริญในธรรมและกัลยาณมิตรทุกท่าน ขอให้ทุกท่านมีดวงตาเห็นธรรม มีความสว่างทั้งทางโลกทางธรรม รู้แจ้งในพระสัจจธรรม ธรรมรักษา เทวดาคุ้มครอง ท่านใดมีทุกข์ ขอให้พ้นทุกข์ ท่านใดมีสุข ขอให้สุขยิ่งขึ้นไป ขอให้ท่านเจริญในธรรมยิ่ง ๆ ขึ้นไปนะเจ้าค่ะ (♡✿◕‿◕✿♡)