วันเวลาปัจจุบัน 29 มี.ค. 2024, 18:27  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


กฎการใช้บอร์ด


อ่านนิทาน จากบอร์ดเก่า
http://www.dhammajak.net/board/viewforum.php?f=5



กลับไปยังกระทู้  [ 2 โพสต์ ]    Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 ธ.ค. 2015, 23:42 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-2
Moderators-2
ลงทะเบียนเมื่อ: 25 พ.ค. 2010, 13:34
โพสต์: 1654

งานอดิเรก: ฟังเพลง และฟังธรรมตามกาลเวลา
สิ่งที่ชื่นชอบ: อภัยทาน
อายุ: 39
ที่อยู่: กรุงเทพมหานคร

 ข้อมูลส่วนตัว




หงส์ทองผู้เมตตา.jpg
หงส์ทองผู้เมตตา.jpg [ 15.19 KiB | เปิดดู 2848 ครั้ง ]
:b19: หงส์ทองผู้เมตตากับนางพราหมณ์จอมโลภ :b19:

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว พราหมณ์ผู้หนึ่งได้อยู่กับภรรยาและบุตรสาวสามคน เมื่อบุตรสาวทั้งสามนั้นได้เป็นฝั่งเป็นฝากันหมดแล้ว พราหมณ์ผู้เป็นบิดาก็สิ้นอายุขัย แต่เพราะผลบุญที่ทำมาจึงได้ไปเกิดเป็นพญาหงส์ที่มีขนเป็นทองคำ อีกทั้งยังสามารถระลึกชาติได้อีกด้วย

วันหนึ่งพญาหงส์ทองเกิดนึกถึงนางพราหมณ์ผู้เป็นภรรยาและบุตรสาวทั้งสามคนยิ่งนัก และคิดว่าจะอยู่กันอย่างมีความสุขดีหรือไม่ จึงบินกลับไปดูที่บ้านก็พบว่านางพราหมณ์และบุตรสาวทั้งสามนั้นมีความเป็นอยู่ที่แร้นแค้น ต้องพากันไปรับจ้างทำงานเพื่อหาเลี้ยงชีพด้วยความยากลำบากทุกวัน

พญาหงส์ทองนึกสงสารจึงได้เข้าไปหาแล้วบอกเล่าเรื่องราวของตนให้นางพราหมณ์และบุตรสาวทั้งสามคนได้ฟัง จากนั้นก็ถอนขนทองคำให้ไปคนละ 1 เส้น เพื่อให้นางพราหมณ์และบุตรสาวทั้งสามคนได้นำไปขายและเลี้ยงชีพ และหลังจากนั้นเป็นต้นมาพญาหงส์ทองก็จะแวะเวียนมาเพื่อมอบขนทองคำให้อยู่เสมอ ทำให้ชีวิตของทั้งสี่คนแม่ลูกเป็นไปอย่างสุขสบาย

อยู่มาวันหนึ่งนางพราหมณ์เกิดความโลภขึ้น อยากได้ขนทองคำทีละมากๆ จึงบอกกับลูกๆ ทั้งสามคนว่าหากคราวหน้าพญาหงส์ทองมาอีกก็ให้ช่วยกันจับมาถอนขนทองคำออกให้หมด แต่บุตรสาวทั้งสามคนเกรงว่าผู้เป็นพ่ออาจจะได้รับความทรมานจึงไม่ยอมร่วมมือกับนางพราหมณ์ และคัดค้านให้ล้มเลิกความคิดนั้นเสีย แต่นางพราหมณ์ก็หาฟังไม่

ครั้นเมื่อถึงเวลาที่พญาหงส์ทองมาหา นางพราหมณ์ก็รีบจับพญาหงส์ทองไว้แล้วรีบถอนขนออกจนหมดทั้งตัว แต่เนื่องจากพญาหงส์ทองมิได้ให้ขนด้วยความสมัครใจ ขนที่นางพราหมณ์ได้ถอนออกมาทั้งหมดนั้นจึงเป็นเพียงแค่ขนนกสีขาวธรรมดาๆ เท่านั้นเอง ทำให้นางพราหมณ์ผิดหวังมาก จึงได้จับพญาหงส์ทองขังไว้ในกรงและหวังว่าพญาหงส์ทองอาจจะมีขนทองคำงอกออกมาได้อีก

จนกระทั่งเมื่อขนของพญาหงส์ทองงอกเต็มตัวแล้ว พญาหงส์ก็รู้ว่าตนเองสามารถบินได้อีกครั้ง ขณะที่นางพราหมณ์เผลอพญาหงส์ทองก็ได้บินหนีไป จากนั้นเป็นต้นมาพญาหงส์ทองก็ไม่เคยกลับมาหานางพราหมณ์ผู้โลภอีกเลย


:b42: :b42: :b42: ข้อคิดจากนิทานชาดก : คนโลภมากมักเสียลาภที่ควรจะได้


ขอบคุณที่มา :: http://www.muengthai.com/หงส์ทองผู้เมตตากับนางพ/ :: ภาพจากอินเทอร์เน็ต

:b44: (♡✿◕‿◕✿♡) กราบอนุโมทนาบุญกับท่านผู้เจริญในธรรมและกัลยาณมิตรทุกท่าน ท่านใดมีความทุกข์ขอให้พ้นทุกข์ ท่านมีความสุขขอให้มีความสุขยิ่ง ๆ ขึ้นไป ธรรมรักษา เทวดาคุ้มครอง ขอให้ท่านเจริญในธรรมยิ่ง ๆ ขึ้นไปนะเจ้าค่ะ (♡✿◕‿◕✿♡) :b8: :b8: :b8: :b20:

.....................................................
ธรรมอำนวยพร
ขอให้.....มีจิตที่รู้ ที่ตื่น ที่เบิกบาน (พุทธะ)
ขอให้.....ทำการงานด้วยความสุข (อิทธิบาทสี่)
ขอให้.....ขจัดทุกข์ได้ด้วยปัญญา (อริยสัจสี่)
ขอให้.....มีดวงตาที่เห็นความจริง (ไตรลักษณ์)
ขอให้.....เจริญยิ่ง ๆ ขึ้นไปด้วยไตรสิกขา (ศีล, สมาธิ, ปัญญา)
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 06 ม.ค. 2016, 13:19 
 
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 17 ก.ย. 2012, 15:32
โพสต์: 2863


 ข้อมูลส่วนตัว


:b8: :b8: :b8:


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 2 โพสต์ ] 

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 14 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร