ถาม 29

ทำไมบางคนเกิดมาอายุ 70 - 100 ปีถึงตาย แต่บางคนอายุเพียง 1 ปีก็ตายแล้ว


ตอบ

ถ้าเปรียบเทียบกับการเข้าวัดป่านี้ บางคนก็อยู่นาน บางคนก็เข้าอบรม 5 วัน 7 วัน บางคนมาเพียงวันเดียวก็กลับ คนเรานี้ก็เหมือนกัน โลกนี้ชาตินี้ เหมือนวัดป่า เรามาอาศัยร่างกายนี้ชั่วคราว บางคน 100 ปี 50 ปี 1 ปี แล้วก็ไป บางคนก็ยังไม่ได้มองโลก ยังไม่เกิด เพียงแค่อยู่ในท้องแม่ก็ตาย พระพุทธเจ้าตรัสว่า บุคคลผู้ที่ทำความเพียร แม้เพียงราตรีเดียวก็น่าชม ดีกว่าคนอายุ 100 ปีแต่ไม่เคยทำความเพียรเลย อายุไม่สำคัญ

ชีวิตที่มีอยู่เมื่อทำหน้าที่เสร็จแล้ว ก็ไป
อายุสั้นเนื่องจากฆ่าสัตว์ การรักษาศีลทำให้อายุยืน

การตาย ตายดีก็มี ตายแล้วจะมีความสุขมากขึ้น..... สุคติ
ตายไม่ดีก็มี ตายแล้วจะมีความทุกข์มากขึ้น..... ทุคติ

บางคนเกิดมาในชาตินี้อยู่ไม่นานก็ตาย ตายตั้งแต่อยู่ในท้องแม่ก็ดี อายุ 1 - 2 ปี 17 - 18 ปีก็ดี ไม่ต้องโตเป็นผู้ใหญ่แล้วอยู่อย่างวุ่นๆ ทุกข์เดือดร้อน อยู่อย่างเด็กๆ มันสบาย แล้วไปต่อ ไปดี เด็กอายุได้ 1 ปีแล้วก็ไปดี แล้วตาย ไม่ต้องคิดว่า เด็กทำอะไร ทำบาปหนักจึงอายุสั้นหรือ โลกนี้อยู่ 1 ปีแล้วก็ไปดี เป็นสิ่งที่น่าอิจฉามากกว่าน่าสงสาร จริงๆ แล้วเขาจะเป็นอย่างไรเราไม่รู้ ก็ไม่ต้องคิด เขาอยู่โลกนี้ พอดีๆ และจะไป พอดีๆ ของเขา..... จบแค่นี้

ตราบใดที่อยู่ในโลก เราทุกคนก็มีหน้าที่ ใครจะอยู่ในโลกก็ต้องพยายามทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด ให้เกิดประโยชน์ที่สุด

ถาม 30

ตามความเชื่อกฎแห่งกรรมที่ว่า ทำกรรมดีไปสู่ที่ดีและตายแล้วเกิดใหม่ แต่ในปัจจุบันนี้หาคนทำดียาก จึงน่าเชื่อว่าตายไปแล้วจะไปเกิดในนรกซึ่งนานมากกว่าจะเกิดเป็นมนุษย์อีก แต่ปัจจุบันประชากรโลกกลับมากขึ้น ถามว่าคนที่เพิ่มขึ้นมาจากไหน


ตอบ

คนที่ทำความชั่วนั้น ไม่ใช่จะไปเกิดในนรกหมด คนที่เรารู้สึกว่าคนนี้คนนั้นทำบาปมากตายแล้วน่าจะไปนรกหมดทุกคน คนเรามีทั้งดีไม่ดีปะปนกันไป ฐานะ สุขภาพร่างกาย ก็แตกต่างกันไป คนที่จิตใจดี คอยช่วยเหลือผู้อื่นก็มี คนที่คอยแต่จะเบียดเบียนผู้อื่นก็มี

มนุษย์ในโลกนี้ 1 ใน 5 ส่วนอดอยาก กินไม่อิ่ม ในปัจจุบันมนุษย์ในโลกรบกัน ทำสงครามกันก็มีมาก ทำงานทั้งวันทั้งคืนเพื่ออิ่มท้องก็มีมาก คนที่ติดคุกติดตะรางก็มีมาก คนที่สุขภาพกายไม่ดี คนที่สุขภาพใจไม่ดี คิดแต่โกรธ น้อยใจ เสียใจก็มีมาก ถ้ามองจากจิตใจของมนุษย์แล้วก็ไม่ต่างจากสภาพในนรก คนที่มีจิตใจคล้ายอยู่ในนรกก็มีมาก

สัตว์เดรัจฉานและแมลงต่างๆ ทุกชนิดเกิดเป็นมนุษย์กันได้ทั้งนั้น

ถาม 31

คนที่ปฏิบัติได้เร็วและถูกทาง จักต้องสร้างสมมาแต่ชาติปางก่อนจริงหรือไม่


ตอบ

เราไม่ควรคิดว่า ชาติก่อนสร้างบารมีมาเท่าไร ดูปัจจุบันเดี๋ยวนี้ว่ากำลังคิด พูด ทำ ถูกต้องไหม ผิดหรือไม่

เราเกิดมาในพุทธศาสนาพบครูบาอาจารย์ต่างๆ ที่ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ ทุกคนได้สร้างสมบารมีมากพอสมควรแล้ว แต่อย่าประมาท ตามที่กล่าวกันว่า พระพุทธเจ้าอยู่ที่ไหน มารอยู่ที่นั่น ความดีความชั่วปะปนกันต้องใช้ปัญญามากๆ หน่อย

ทาน เมตตา ศีล สมาธิ ทุกข้อวัตรปฏิบัติ ถ้าปราศจากปัญญาแล้ว ผิดทางได้ทั้งนั้น

อย่าดูคนอื่นมากนัก อย่าเปรียบเทียบกันคนอื่นว่าเขาปฏิบัติได้ดี จะเกิดความน้อยใจ หลวงพ่อชาสอนว่า แม้แต่ผู้ปฏิบัติธรรมอยู่ในวัด จิตใจก็ยังคิดวิจารณ์คนอื่นอยู่ก็มีถึง 90% การปฏิบัตินี้ ให้ย้อนกลับมาดูตัวเอง 90 % ดูคนอื่นเพียง 10 % เพื่อเตือนสติตนเอง อบรมตนเอง

ให้โอปนยิโกน้อมเข้ามาดูจิต ดูวาจา ดูกายของตน กำหนดสติปัญญาในปัจจุบัน ทุกขณะๆ ๆ เจียมตัวอ่อนน้อมถ่อมตน คิดถูก พูดถูก ทำถูกก็พอ ปฏิปทาของไส้เดือนคือปฏิปทาของเรา ทบทวนดูว่าขณะนี้คิดถูกพูดถูกทำถูกไหม ถ้าถูกก็ใช้ได้ ให้มีความพอใจในการปฏิบัติถูก ถ้าผิดก็รู้ว่าผิด ไม่ให้หลงทาง หาจังหวะกลับตัวให้ถูกต้องอยู่อย่างนั้น

ปฏิบัติเรียบง่ายเพียงเท่านี้ ไส้เดือนๆ ๆ เราพอใจในปฏิปทาไส้เดือน มีสติอยู่กับขณะปัจจุบันเพียงเท่านี้ก็พอ

ถาม 32

การที่เราคิดตำหนิหรือคิดร้ายต่อครูบาอาจารย์โดยไม่เจตนาจะเป็นบาปไหม


ตอบ

ปกติท่านสอนว่าต้องระวัง ยิ่งครูบาอาจารย์ที่เป็นอริยบุคคลแล้วยิ่งบาปมาก ถึงไม่มีเจตนาก็ตาม เราอาจจะรู้สึกว่าไม่มีเจตนาแต่จริงๆ แล้ว อกุศลจิตมันเป็นเจตนาอยู่แล้ว

ถาม 33

เราควรแนะนำอย่างไร เมื่อเพื่อนชาวต่างประเทศสนใจปฏิบัติธรรม แต่ไม่รู้ว่าจะเริ่มอย่างไร


ตอบ

คำสอนของพระพุทธเจ้า 84,000 ธรรมขันธ์ รวมแล้วเป็นคำสอนเดียวคือ ไม่ประมาท คือ มีสติ เมื่อเราจะสอนคำสอนของพระพุทธเจ้า ก็สอนว่า “BE MINDFUL” ให้มีสติ ในการคิด ในการพูด ในการกระทำทุกอย่าง ตั้งแต่ขับรถบนถนน เป็นต้น

ถาม 34

ความโกรธเปรียบเหมือนไฟไหม้ป่า การละความโกรธเปรียบเหมือนอะไร


ตอบ

ก็เหมือนกับบ้านเมืองเราอุดมสมบูรณ์ด้วยป่าไม้ ต้นไม้ ร่มเย็น อากาศสดชื่น มีสัตว์น้อยใหญ่อาศัยอย่างมีความสุข เมื่อระงับโกรธได้จิตของเราก็จะมีเมตตากรุณา ทำให้เกิดความสงบ ร่มเย็น เกิดสันติสุข เป็นเด็ก - ผู้ใหญ่ ชาย - หญิง รวย - จน รอบๆ ตัวต่างก็มีความสุขเป็นมิตรต่อกันในทุกสถานภาพ เกิดความสามัคคี เพราะประกอบไปด้วย พรหมวิหาร 4

ถาม 35

เมื่อรู้ว่าใกล้เสียชีวิต ควรกำหนดลมหายใจทางจมูกหรือทางท้องหรือทางเท้าเพื่อจะให้จิตไปในทางที่ดี


ตอบ

ปกติคนเราคงจะอยู่ในอิริยาบถนอน สังเกตดูที่หายใจสบายๆ ที่จิตใจสบายๆ ที่สุด นั่นแหละ กำหนดที่นั่น ถ้าหายใจไม่สะดวก ก็กำหนดที่จิต พยายามรักษาจิตใจให้ดีที่สุด ทำใจให้หนักแน่น สงบ และอิสระ นึกถึงภาวะแห่งพุทธะ คือ ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน หรือระลึกถึงช่วงที่เราปฏิบัติได้ดีที่สุด เรากำหนดอันนี้เป็นพุทธะ เอาที่นี่เป็นที่สงบ ที่ปลอดภัย หรือการกระทำอันใดที่นึกถึงแล้วภูมิใจ มีความสบายใจ มีความสุขใจ ก็นึกถึงอันนั้น แล้วให้มีความรู้สึกว่า จะไปที่ที่มีความสุข กำหนด สุขๆ ๆ ๆ หมดภาระ ดีใจที่จะตาย จะไปที่สุขๆ ๆ ๆ

ถาม 36

คนที่กำลังคิดฆ่าตัวตายแต่ยังไม่ทำ เพียงแต่คิดเป็นบาปไหม


ตอบ

เป็นมโนกรรม เหมือนคิดจะฆ่าสัตว์แต่ไม่ได้ฆ่าก็ไม่ผิดศีล 5 แต่ก็เป็นสิ่งที่ไม่ดี เป็นบาปเหมือนกัน

ถาม 37

การฝึกปฏิบัติจิตให้เป็นกุศล ไม่ยินดียินร้าย และตั้งอยู่บนความเมตตากรุณานั้น จะเป็นอุปสรรคในการปกครองคนไหม เพราะถ้าลูกน้องใต้บังคับบัญชา รู้ว่าเรามีใจเมตตากรุณา เมื่อเขาทำงานไม่ดี ไม่เรียบร้อย เจ้านายก็ไม่โกรธและพร้อมจะให้อภัยเสมอ เขาก็จะเกียจคร้าน ซึ่งบางคนต้องแสดงความโกรธ จึงจะได้ผล ให้อาจารย์ช่วยแนะนำการปกครองคนเช่นนี้ด้วย


ตอบ

ประเด็นที่ว่าไม่ยินดียินร้ายนี้ สิ่งที่จำเป็นมาก คือ ไม่มีอคติ ตามความรู้สึกของคนธรรมดา ที่มีลูกน้องมาก ลูกน้องบางคนก็ถูกใจ เป็นฉันทาคติ บางกลุ่มเราไม่ชอบและมักเกิดโทสะ เป็นโทสาคติ บางกลุ่มก็ไม่รู้ว่าเป็นมิตรหรือศัตรู เป็นโมหาคติ บางกลุ่มเราก็กลัวเขา เป็นภยาคติ

สรุปว่าเราต้องทำใจเป็นกลางๆ ไม่ยินดียินร้าย มีจิตใจหนักแน่น ความรู้สึกเหล่านั้นเกิดขึ้นก็รู้เท่าทัน ไม่ตกอยู่ในอำนาจของอคติ 4 ตัวนี้ คุณธรรมของผู้นำคือ พรหมวิหาร 4 ตั้งอยู่ในความหวังดี ปกครองลูกน้อง เหมือนญาติพี่น้องของเรา เหมือนลูกของเรา การอบรมลูกน้องนั้นต้องรู้จักความพอดี หย่อนไปก็ไม่ดี บางครั้งก็ต้องดุ ต้องใช้ไม้บ้าง ถึงอย่างไรในใจเราก็ต้องมีความเมตตา ต้องพิจารณาว่าผู้รับพร้อมรับในรูปแบบใด บางคนพูดธรรมดาก็ได้ บางคนต้องดุ บางคนต้องขู่ก็มีบ้าง

เมื่อเราเป็นผู้นำ มีหน้าที่ดูแลหมู่คณะ ต้องมีจิตใจดี มีเมตตากรุณา ปราศจากอคติ ไม่ยึดมั่นถือมั่นในบุคคลใดบุคคลหนึ่ง ให้ร่วมกันพิจารณาแก้ปัญหา ให้พิจารณาปัญหาทุกอย่างโดยไม่มองเป็นบุคคล ให้มองเป็นธรรม สิ่งไม่ดีก็ให้ร่วมกันแก้ไข สิ่งดีก็ช่วยกันสนับสนุน ไม่ให้เกิดมานะ แบ่งพวก แต่ให้เกิดความสามัคคี ไม่ถือตัวถือตน

ถ้าใจเราไม่ยินดียินร้าย ไม่มีอคติ 4 และมีเมตตากรุณาแล้วมองทุกคนด้วยความเสมอภาค ไม่ให้ความสำคัญว่า ใครจะเก่ง ไม่เก่ง เรียบร้อย ไม่เรียบร้อย ฯลฯ เสมือนพ่อแม่รักลูกอย่างไม่ลำเอียง ไม่มีอคติ

ครอบครัวที่เข้าใจกัน สามัคคีกัน รักกัน สมมติมีลูก 10 คน บางคนอาจจะพิการ บางคนเรียนหนังสือไม่เก่ง มีความสามารถต่างกันไป สิ่งเหล่านี้ไม่ให้ความสำคัญ ไม่สำคัญตัวว่าเก่ง ไม่ดูหมิ่นคนพิการว่าไม่เก่ง ต้องช่วยกัน ให้กำลังใจกัน แบ่งปันกัน มีชีวิตอยู่อย่างไม่มีทิฏฐิมานะ

แต่เราต้อง ใจสงบ ใจดี ใจเมตตานะ
แล้วก็จะเกิดผลดี เกิดประสิทธิภาพในการทำงาน

ถาม 38

ควรใช้ธรรมข้อใดในการแก้ไขหรือต่อสู้กับปรัชญาของตะวันตกในเรื่องการแข่งขันกันอย่างรุนแรง ทั้งนี้เพื่อทำให้สังคมไทยอยู่รอด


ตอบ

ใช้อิทธิบาท 4 ธรรมที่ทำให้เกิดความสำเร็จทั้งทางโลกและทางธรรม ทุกอย่างจะสำเร็จได้ ถ้าอิทธิบาท 4 ครบสมบูรณ์

ฉันทะ ความพอใจ เป็นเป้าหมายที่เหมาะสม
วิริยะ ความพยายาม
จิตตะ จิตไม่หวั่นไหว จิตมีกำลังแน่วแน่
วิมังสา ทบทวน ติดตาม แก้ปัญหาด้วยปัญญา

เมื่อพูดถึงการที่ประเทศชาติจะพ้นจากวิกฤติเศรษฐกิจ เช่น ประเทศเกาหลี และญี่ปุ่น หลังจากแพ้สงครามโลกครั้งที่ 2 ใช้หลักเสียสละประโยชน์ส่วนตัวเพื่อส่วนรวม เพื่อประเทศชาติ รักชาติ ชาตินิยม และมีสามัคคีธรรม

นอกจากนี้ สำหรับประเทศชาติ ต้องแก้ไขการคอร์รัปชั่นในวงการข้าราชการ การเมืองต่างๆ ให้เกิดความยุติธรรมในสังคม

ยกระดับชั้นล่าง คนจน ให้เป็นระดับชั้นกลาง ทั้งหมดนี้จะสำเร็จได้ด้วยอิทธิบาท 4 เปลี่ยนค่านิยมให้เกิดความพอใจในการประหยัด สันโดษ ให้เกิดสุขภาพใจที่ดี ให้เกิดเป็นสถาบันครอบครัวที่มั่นคง และรักษาศีล 5

ถาม 39

ครั้งหนึ่งเคยเดินทางผิด แต่พอเรารู้ เราก็ปฏิบัติดีมาตลอดแต่ทำไมยังถูกมองว่าไม่ดีอยู่


ตอบ

เพราะจิตของคนนั้นติดสัญญาในช่วงที่เราทำไม่ดี แล้วมักมีอุปาทานยึดมั่นถือมั่น เราก็เหมือนกัน เวลามีคนทำอะไรไม่ดี เราก็จะมีอุปาทานยึดมั่นถือมั่น บางครั้งมีคนมาพูดถึงคนอื่นให้เราฟัง เราก็มักจะติดสัญญาเรื่องที่ได้ยิน เกิดอุปาทาน เกิดทิฏฐิขึ้นมา ซึ่งความจริงอาจไม่เป็นอย่างที่เราคิดไว้

เมื่อเราศึกษาความเห็น ความคิดของคนต่างๆ เลยสร้างมโนภาพของคนอื่นผิดๆ ดังนั้นเราควรระวัง เวลามีคนพูดถึงคนอื่น เราต้องโอปนยิโก เราควรเชื่อ 50 ไม่เชื่อ 50 หมายความว่า อนิจจังไม่เที่ยง ไม่แน่ ใครว่าดี - ไม่ดี ตั้งไม่แน่ ไว้ตรงหูของเรา

คำพูดของเขา ความรู้สึกที่เกิดขึ้นกับเรา ความคิดของเรา ไม่แน่ ไม่แน่ เขาพูดอย่างไร ก็ค่าเท่ากัน เป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา เราไม่มีอุปาทานยึดมั่นถือมั่น สุขภาพจิตของเราดี ใจเย็น ใจเป็นกลาง สิ่งใดที่ได้ยิน พิจารณาตามเหตุผลด้วยจิตใจที่ดี

อย่าประมาท ให้มีสติ มีปัญญาอยู่ที่จิตใจ ตลอดกาล ตลอดเวลา เอาตนเป็นพยานของตน ตนเป็นที่พึ่งของตน จิตใจมั่นคงอย่างนี้ ใครคิดกับเราอย่างไร ใครว่าเราอย่างไร ก็ไม่สำคัญ รักษาจิตใจของตนให้หนักแน่น มั่นคง ตั้งมั่นอยู่ในความดี ความถูกต้อง

การสร้างชื่อเสียงใช้เวลาหลายสิบปี แต่ประมาทครั้งเดียว เสียชื่อได้ อันนี้ก็ให้ระวัง



>>>>> จบ >>>>>

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

ประวัติและปฏิปทาพระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=13&t=20086

รวมคำสอนพระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=7&t=38514

วัดป่าสุนันทวนาราม-มูลนิธิมายา โคตมี และแผนที่
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=24&t=20076

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *